Chapter 20.4

Natigilan siya sa sinabi ni Kathryn at napatingin dito.

“Nakikita mo ba ‘to?” mayroong iniangat ang babae sa kaniya na isang tila helmet na gawa sa bakal at maraming wires sa pinakang ulo nito.

“Ito ang magpapabalik ng ala-ala mo sa harap mismo ng wala ng buhay kong ina na pinatay mo.”

Naglakad papunta sa kaniya si Katheryn na ikinailing niya. Sobrang bilis na ng tibok ng puso niya dahil sa kaba. Sinubukan niyang makaalis sa kinauupuan niya o kahit ang hindi maipatong sa ulo niya ang bakal na bagay na iyon ngunit wala siyang magawa. Matagumpay iyong nailagay ni Kathryn sa ulo niya.

“’Wag ka ng pumalag! Mas pabor pa nga ito sa’yo dahil tinulungan na kitang maka-alala!”

Sasagot pa sana si Zoey sa sinabi ng babae ngunit bigla nalamang mayroong kakaiba siyang naramdaman sa isinuot sa kaniya ni Kathryn at biglang sumakit ang kaniyang ulo.

“Ahhh!”

Malakas na sigaw niya na pumalibot sa apat na sulok ng silid na iyon. Si Kathryn naman ay nagsimula ng tumawa dahil nakikita niya an