Chapter 7.2

-THREE MONTHS LATER-

“Sige pa hija i-ire mo pa!”

Feeling ko hindi ko na kakayanin ang sakit na nararamdaman ko, parang hindi ko na kaya pang umire.

“Ahhh!!!”

Sinubukan ko pa hanggang sa tuluyan ng lumabas ang unang anak ko.

Pumalibot sa loob nang kwarto ang iyak ng aking unang anak. Samantalang ako naman ay pabagsak na napahiga sa higaan ko at hingal na hingal.

“It's a boy! Lalaki ang una mong anak Claire!”

Masayang sabi saakin ni Dr.Anderson siya ang mama ni Dylan.

Noong araw na muntik ng mapahamak ang kambal ay nalaman ko na dinala ako ni Dylan sa doctor ko which is ang mama niya pala. Nagulat kami nung una dahil pagkakataon nga naman, hindi ko kasi kilala ang mama niya.

“Claire! Claire hey wake up! May isa pang bata sa sinapupunan mo,”

Parang nag-eeco yan sa aking pandinig ngunit hindi ko pa kayang idilat ang aking mga mata.

“Claire you have to wake up! Kung hindi ang anak mo ang mamamatavy!” muli kong narinig.

Sinusubukan kong dumilat, gusto kong iligtas ang anak ko n