Se connecterShare
บทที่ 2 ไม่ใช่คนผิด
Dernière mise à jour:
2025-11-02 01:50:00@มหาวิทยาลัย
"ฮายย เพื่อนรัก~" เสียงหวานดังขึ้นอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับร่างบางในชุดนักศึกษารัดรูปที่เดินนวยนาดเข้ามาหาผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่หน้าอาคารเรียนคนเดียว มัดหวายวางแขนลงบนบ่าแกร่งของเพื่อนสนิทตัวเองอย่างถือวิสาสะพลางชะโงกหน้าเข้าไปหาเขาไปด้วย แต่ชายหนุ่มกลับตวัดสายตาขึ้นมามองอย่างแข็งกร้าวแล้วเอ่ยบอกเสียงขุ่น "เอาแขนเธอออกไป" "เป็นบ้าอะไรอีกคะ แล้วทำไมวันนี้นั่งอยู่คนเดียว พีชล่ะ?" ริมฝีปากบางเคลือบด้วยลิปสติกถามคนที่นั่งอยู่ด้วยความสงสัยเพราะปกติชายหนุ่มมักจะตัวติดอยู่กับลูกพีชตลอดเวลา เธอกวาดสายตามองรอบๆ ก่อนจะหย่อนตัวลงตรงเก้าอี้ที่ติดกัน "พีชกลับไปนอนบ้าน" "ทะเลาะกันเหรอ? หรือพีชทนความบ้าของแกไม่ไหว" "ถ้าปากมันพูดเรื่องดีๆ ไม่ได้ก็เงียบไปดีกว่านะ" ภาคินเอ่ยบอกเสียงราบเรียบด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่น "นี่! แกก็เป็นซะแบบนี้ไง ฉันเป็นผู้มีพระคุณนะ รู้งี้ไม่ช่วยจีบพีชให้หรอก" มัดหวายแหวใส่เสียงดังพลางกอดอกมองเพื่อนสนิทของตัวเองตาขวางที่ดูเหมือนนิสัยขวานผ่าซากของเขาจะแก้ไม่ได้ง่ายๆ ความจริงเธอและภาคินเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลายจนมาเรียนมหาวิทยาลัยที่เดียวกัน ส่วนลูกพีชนั้นมัดหวายได้เจอกับหญิงสาวโดยบังเอิญตอนช่วงปีสองที่ลงเรียนวิชาเสรีด้วยกัน ความน่ารักและนิสัยดีของลูกพีชทำให้ทั้งสองคนสนิทกันได้อย่างง่ายดายจนมัดหวายเองก็เริ่มแนะนำเพื่อนสนิทของตัวเองให้คนตัวเล็กได้รู้จักอย่างรู้ว่าทั้งคู่ต้องรักกันแน่นอน จนในที่สุดภาคินและลูกพีชก็ตัดสินใจคบหากันจริงๆ ตอนปีสองเทอมสอง ทำให้มัดหวายกลายเป็นเพื่อนสนิทของทั้งคู่ไปด้วย "ต่อให้ไม่มีเธอ ฉันกับพีชก็คบกันอยู่แล้ว" "จ้าา คนหล่อเลือกได้ แกเองก็ชอบพีชตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเหมือนกันนั่นแหละ" "ว่าแต่ทำไมถึงทะเลาะกันอะ ขนาดพีชหนีไปนอนที่บ้านเลย" "ไม่ได้หนี" ภาคินตอบกลับเสียงแข็งกร้าวไปอย่างลืมตัวเพียงแค่ได้ยินประโยคหลัง นอกจากผู้ชายคนอื่นแล้วสิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มไม่พอใจมากที่สุดก็คือการที่ลูกพีชอยู่ห่างจากเขา ไม่ว่ายังไงภาคินก็จะไม่ยอมให้ลูกพีชหนีเขาไปเด็ดขาด...เขาจะไม่มีทางยอมเสียเธอไป "อะ ไม่หนีก็ไม่หนี สรุปมีเรื่องอะไร" "..." "ตอบมานะ อย่ามาเงียบแบบนี้" มัดหวายเค้นถามคนที่นั่งอยู่อีกครั้งเมื่อเขายังเงียบอยู่อย่างนั้น จนภาคินถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่แล้วยอมเล่าให้หญิงสาวฟังด้วยความรำคาญ "เมื่อวานฉันเห็นพีชอยู่กับผู้ชายคนอื่น..." "แล้วแกก็เลยไปหาเรื่องเขา จนพีชไม่พอใจใช่ไหม" ยังไม่ทันที่ภาคินจะพูดจบหญิงสาวก็เอ่ยแทรกออกมาตามความคิดของตัวเองด้วยความที่รู้จักนิสัยของเพื่อนสนิทเป็นอย่างดี เพราะดูเหมือนการทำตัวดีๆ จะเป็นเรื่องยากสำหรับภาคินไปแล้ว จนลูกพีชต้องคอยบอกสอนชายหนุ่มอยู่ตลอดเวลา "คนนั้นเป็นรุ่นพี่ที่พีชเคารพ มันมาช่วยอาจารย์สอนที่มหา'ลัยพอดี พีชเลยไม่พอใจที่ฉันไปหาเรื่องมันก่อน" "แต่มองแกจะไม่ได้รู้สึกผิดเลยนะ" "มันก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอที่มายุ่งกับผู้หญิงของฉัน" "ไอ้โง่เอ๊ย! เรื่องนี้แกผิดนะ จะหึงหวงก็ให้มีขอบเขตหน่อย แล้วคนอื่นจะมองพีชยังไง" มัดหวายสบถออกมาอย่างหัวเสียให้กับความคิดที่บิดเบี้ยวของเพื่อนสนิท ถ้าเธอเป็นลูกพีชก็คงจะไม่พอใจมากเหมือนกันที่แฟนตัวเองไม่มีเหตุผลแบบนี้ "แล้วแกก็เลยปล่อยให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ จะรอจนกว่าพีชจะหายงอนเอง?" "ฉันมีวิธีง้อก็แล้วกัน" "ผู้หญิงไม่ได้ชอบมีเซ็กซ์ทุกคนหรอกนะ อย่าคิดว่าพีชจะชอบการง้อแบบนั้น" "อยู่ใต้เตียงหรือไงถึงรู้?" "อยู่กับแกมานานค่ะถึงรู้ คนแบบแกทำอะไรโรแมนติกไม่เป็นหรอก" "เหอะ!" ภาคินเค้นหัวเราะออกมาเมื่อโดนคำพูดถากถางของเพื่อนสนิทแล้วดันลิ้นกับกระพุ้งแก้มอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนผิดอยู่ดี และที่ชายหนุ่มยอมให้ลูกพีชอยู่ห่างจากเขาได้นั้นก็เพราะภาคินได้ขับรถตามลูกพีชตลอดเวลาจนมั่นใจว่าเธออยู่ที่บ้านแล้วจริงๆ และไม่ได้ออกไปที่อื่นตอนอยู่ลับหลังเขา หรือพูดอีกอย่างก็คือต่อให้ลูกพีชจะกลับไปนอนบ้านแต่เธอก็ยังคงอยู่ในสายตาของเขาอยู่ดี "รีบไปง้อเลย ไม่งั้นฉันจะหาแฟนใหม่ให้พีช" มัดหวายยื่นคำขาดแล้วเดินออกมาจากตรงนั้นทันทีเพื่อที่จะไปหาเพื่อนสนิทอีกคน ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอจะเป็นยังไงบ้างจากการที่มีคนรักแบบนี้ หากให้เดาหญิงสาวคงจะต้องคิดมากถึงปัญหาต่างๆ พอสมควรจากสิ่งที่ภาคินได้ทำไว้
Latest chapter
Chained Love ล่ามรัก ตอนพิเศษ 6 [END]
ปึก!"แอ๊ะ!" ของเล่นชิ้นเล็กถูกปาลงบนพื้นอย่างแรงทำเอาลูกพีชที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาต้องเงยหน้าขึ้นมามองสองพ่อลูกด้วยความสงสัย เธอเลิกคิ้วมองอีกคนเป็นเชิงคำถามเมื่อเห็นสีหน้าที่บูดบึ้งของลูกน้อย"คินโกงลูกเหรอ""เห็นฉันเป็นคนยังไง""ฮึก..." ริมฝีปากเล็กเริ่มเบะคว่ำลงพร้อมกับดวงตากลมที่เริ่มมีน้ำตาไหลซึมออกมาคลอเบ้าเมื่อไม่ได้รับสิ่งที่ต้องการ พรินซ์ส่งสายตามองผู้เป็นแม่อย่างเว้าวอนเพียงเท่านั้นทั้งสองคนก็รู้ความหมายอัตโนมัติ"อยากให้แม่เล่นอะไรคะ""อาาา" ลูกพีชขยับลงมานั่งด้านล่างตรงหน้าของเด็กน้อยพลางเอี้ยวตัวไปหยิบของเล่นชิ้นเล็กขึ้นมาเพื่อที่จะเล่นกับลูก แต่พรินซ์กลับค่อยๆ คลานเข้ามาหาเธอแล้วพยายามปีนป่ายร่างบางของผู้เป็นแม่ด้วยความยากลำบาก"แม่ท้องอยู่นะครับ" ภาคินที่เริ่มเป็นห่วงเกี่ยวกับภาพที่เห็นตรงหน้าขยับตัวเข้ามามาอุ้มลูกชายขึ้นมากอดไว้แทนก่อนพรินซ์จะได้ทำอะไรมากกว่านั้น เด็กน้อยพยายามดิ้นให้หลุดออกจากพันธนาการของผู้เป็นพ่อแต่ก็ไม่เป็นผล ใบหน้าใสเริ่มบูดบึ้งในตอนที่โดนขัดใจทำให้ภาคินต้องอธิบายกับคนในอ้อมกอดด้วยเหตุผลของผู้ใหญ่"ตอนนี้แม่กำลังจะมีน้องนะครับ พรินซ์เล่
Chained Love ล่ามรัก ตอนพิเศษ 5
@สองปีต่อมา"อุ๊บ! แหวะ!" เสียงอาเจียนที่ดังโอ้กอ้ากมาจากห้องน้ำปลุกให้ภาคินรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงสายๆ ของเช้าวันใหม่ ชายหนุ่มปรือตามองเด็กชายตัวน้อยบนแผงอกแกร่งเพียงนิดจากนั้นจึงหยิบผ้าสะอาดขึ้นมาเช็ดน้ำลายใสที่เปื้อนอยู่ตรงหน้าอกและริมฝีปากของลูกน้อย เขาค่อยๆ จับลูกชายวัยหนึ่งขวบกว่าๆ พลิกตัวนอนลงอย่างเบามือเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนการพักผ่อนของอีกคนจากนั้นจึงเดินเข้าไปหาภรรยาสาวที่ตอนนี้กำลังพ่วงสถานะคุณแม่ลูกสองแล้ว"อึก..คิน" ลูกพีชหันกลับมาสบตาสามีหนุ่มน้ำตาคลอเบ้าอย่างน่าสงสารทำเอาภาคินต้องรีบเดินเข้าไปสวมกอดเธอเอาไว้ด้วยความเป็นห่วง มือหนายกขึ้นมาลูบผมยาวสลวยเพื่อเป็นการปลอบโยนอีกคนไปด้วย"เป็นอะไร หรือไม่สบายตัวตรงไหนหรือเปล่า?" ลูกพีชส่ายหน้าน้อยๆ โดนที่ยังคงมีเสียงสะอื้นไห้ดังเล็ดลอดออกมาเบาๆ ท่อนแขนเรียวสวมกอดที่เอวสอบไว้แน่นแล้วแนบพวงแก้มลงบนแผงอกกว้างราวกับเป็นที่พึ่งก่อนจะเอ่ยประโยคที่น่าเอ็นดูออกมา"พีช ฮึก! พีชอยากนอน พีชอยากนอนตื่นสายบ้าง ฮืออ~ เมื่อคืนก็นอนไม่หลับเพราะแพ้ท้องวันนี้ก็ต้องตื่นแต่เช้าอีกแล้ว พีชไม่ได้นอนเต็มอิ่มเลย ฮือ...""อันนี้อาการแพ้ท้องอย่างหนึ่
Chained Love ล่ามรัก ตอนพิเศษ 4
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!"อ๊าาา! ไม่ไหวแล้ว สะ..แสบไปหมดแล้ว" ร่างเล็กที่ตอนนี้กำลังยืนอยู่มุมห้องเปล่งเสียงร้องกระท่อนกระแท่นออกมาอย่างหมดแรง หากไม่ได้มือของภาคินที่คอยจับประคองเอาไว้เธอคงจะล้มไปตรงนั้น หลังจากบทรักครั้งแรกจบลงภาคินก็เป็นฝ่ายกลับมาคุมเกมอีกครั้งเนื่องจากลูกพีชได้ใช้แรงไปมากพอสมควรจากการที่พยายามปรนเปรอสามีหนุ่มให้เขาพึงพอใจบทรักที่เร่าร้อนถูกบรรเลงขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าโดยฝีมือของคนด้านหลัง ภาคินกัดฟันแน่นจนเส้นเลือดปูดโปนด้วยความเสียวซ่านที่ถึงแม้นี่จะเป็นครั้งที่สี่แล้วแต่เรือนร่างขาวเนียนก็ยังคงสร้างความประทับใจให้เขาได้เสมอ สะโพกแกร่งอัดกระแทกเข้าใส่จุดอ่อนไหวเน้นๆ อีกสองสามครั้งไม่นานก็ปลดปล่อยห้วงอารมณ์สุดท้ายออกมา"อ อ่าส์!!""แฮ่ก~" ลูกพีชทรุดตัวอย่างหมดแรงหลังจากรับรู้ถึงความอุ่นวาบบริเวณท้องน้อยบ่งบอกว่าบทรักครั้งนี้ได้จบลงแล้ว ภาคินประคองเรือนร่างเล็กด้วยความทะนุถนอมจากนั้นจึงถอดแก่นกายใหญ่ที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำรักออกมา แล้วจัดการช้อนลูกพีชเข้าสู่ท่อนแขนแกร่งในท่าเจ้าสาวอย่างรู้งาน"อื้อ~ ไม่ทำแล้วนะ ตรงนั้นของพีชแสบไปหมดแล้ว" ลูกพีชบ่นเสียงอู้อี้แล้วซุกหน้าเข้
Chained Love ล่ามรัก ตอนพิเศษ 3
พรึ่บ~ร่างบางในชุดคลุมสีขาวสะอาดถูกวางลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ด้วยความแผ่วเบาโดยฝีมือสามีป้ายแดงของเธอ ภาคินก้าวขึ้นมาคร่อมร่างของลูกพีชไว้ด้วยความรวดเร็วแล้วก้มลงมากดจูบที่ริมฝีปากเรียวบางอย่างดูดดื่มซึ่งลูกพีชเองก็ยกแขนขึ้นมาคล้องที่ลำคอหนาเอาไว้แล้วตอบรับรสจูบของภาคินด้วยความร้อนแรงไม่ต่างกัน ฝ่ามือหนาที่บีบขย้ำหน้าอกใหญ่เริ่มเลื่อนลงมาต่ำลงเรื่อยๆ ก่อนจะปลดสายเสื้อคลุมออกอย่างง่ายดายเพียงเท่านั้นก็อวดเรือนร่างเปลือยเปล่าให้เขาเห็นอีกครั้ง"พร้อมหรือยัง? วันนี้ฉันสดได้แล้วใช่ไหม?" เจ้าของใบหน้าคมคายผละจูบออกมาถามคนที่นอนอยู่เสียงเว้าวอนเพราะตั้งแต่ที่ลูกพีชตัดสินใจกลับมาคบกันเขาก็ป้องกันกับเธอตลอดแม้ทั้งคู่จะเรียนจบและทำงานแล้ว ถึงลูกพีชจะยอมอนุญาตในบางครั้งเพราะเห็นใจอีกคนแต่ภาคินกลับปฏิเสธเธอตลอดด้วยเหตุผลที่ว่าหากพลาดขึ้นมาลูกพีชจะเป็นฝ่ายเสียหายได้ ที่ผ่านมาเธอเป็นฝ่ายตามใจและคิดถึงความรู้สึกของเขาตลอดดังนั้นในตอนนี้ภาคินจึงเลือกที่จะสนใจความรู้สึกของอีกคนมากกว่าตัวเอง เขาคงทนไม่ได้หากหญิงสาวที่เขารักจะต้องถูกคนอื่นนินทาเพราะการกระทำที่ไม่คิดของเขา นั่นจึงทำให้ภาคินรอจนถึงวันนี้วั
Chained Love ล่ามรัก ตอนพิเศษ 2
@หลายเดือนต่อมา"หายตื่นเต้นหรือยัง?" ภาคินเอ่ยถามร่างบางในชุดเจ้าสาวที่ตอนนี้พ่วงด้วยสถานะภรรยาของเขาเรียบร้อยแล้ว ท่อนแขนแกร่งสวมกอดเอวบางจากทางด้านหลังแล้วสูดดมกลิ่นหอมจากลำคอระหงด้วยความหลงใหลซึ่งในตอนนี้ทั้งคู่กำลังอยู่ในห้องหอด้วยกันหลังจากงานเลี้ยงตอนกลางคืนในงานแต่งงานจบลงแล้ว"พีชยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ""ฉันไม่เคยรังเกียจเธอ""แฟนพีชยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย~""ตอนนี้เป็นสามีแล้ว" ภาคินทำเสียงดุใส่คนตัวเล็กในอ้อมกอดอย่างไม่จริงจังนักแต่แทนที่ลูกพีชจะกลัวเธอกลับหัวเราะคิกคักออกมาด้วยความชอบอกชอบใจที่สามารถยั่วโมโหสามีป้ายแดงได้"ถอดชุดออกสิ เดี๋ยวคืนนี้พีชจะทำให้" ลูกพีชหันกลับไปเผชิญหน้าร่างสูงอีกครั้งอย่างรับรู้ความต้องการของอีกคนแต่ภาคินกลับส่ายหน้าน้อยๆ เป็นการปฏิเสธพลางปัดเรือนผมของหญิงสาวไปทางด้านหลังอย่างเบามือ"อาบน้ำก่อน""ไหนบอกว่าไม่รังเกียจพีชไง""ไม่ได้รังเกียจ แต่กลัวเธอจะไม่สบายตัว" ภาคินเอ่ยบอกน้ำเสียงอบอุ่นพลางหลุบตามองไปยังชุดเจ้าสาวที่ประดับไปด้วยลูกไม้อย่างสวยงามไปด้วย ถึงเขาจะเลือกเนื้อผ้าที่คิดว่าทำให้ลูกพีชใส่สบายที่สุดแล้วแต่ถึงยังไงเธอก็คงจะรู้สึกอึด
Chained Love ล่ามรัก ตอนพิเศษ 1
"ยังไม่ถึงอีกเหรอ?" เสียงเล็กถามคนด้านหลังที่กำลังประคองเธออยู่ด้วยความทะนุถนอมระหว่างที่ลูกพีชถูกปิดตาทั้งสองข้างเอาไว้ ภาคินโน้มใบหน้าลงมากระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูเล็กแล้วค่อยๆ แกะผ้าที่ปิดตาออกเมื่อถึงสถานที่ที่เตรียมไว้แล้ว"ถึงแล้ว เดี๋ยวฉันแกะผ้าให้""หืม? นี่อะระ..." จู่ๆ เรียวปากบางก็ต้องชะงักไปอัตโนมัติตอนที่หมุนตัวกลับไปเห็นสายตาของอีกคน เขาเลื่อนมือมากุมที่มือของเธอไว้พลางลูบด้านหลังฝ่ามือเล็กเบาๆ แล้วเอ่ยออกมาเสียงอ่อนลง"ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันไม่เคยเป็นแฟนที่ดีของเธอเลยนะ""อีกแล้วนะคิน" ลูกพีชทำเสียงดุเมื่อแฟนหนุ่มเอาแต่รู้สึกผิดกับการกระทำในอดีตของตัวเอง เขามักจะแสดงออกทางการกระทำเสมอว่ากลัวจะเผลอทำอะไรให้เธอรู้สึกไม่ดีไปทั้งๆ ที่ตอนนี้สิ่งที่เขาทำมันก็ดีมากแล้วสำหรับเธอ"คินใช้เวลาพิสูจน์ตัวเองตั้งสี่ปีเลยนะ ทั้งพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น พยายามตามง้อพีช แล้วไหนจะต้องทำให้พี่พิชญ์ยอมรับอีก" หญิงสาวจ้องมองคนตรงหน้าด้วยสายตาที่อดจะสงสารภาคินไม่ได้เพราะตอนนี้ชายหนุ่มต้องพยายามเป็นอย่างมากที่จะทำให้พิชญ์ยอมรับเขาในฐานะคนรักของเธอ ซึ่งการที่พิชญ์เริ่มยอมให้ชายหนุ่มเข้า
Vous vous intéresseriez aussi à
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี61.8K Vuesขย้ำรักเลขา NC-20
C286.9K Vuesหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย34.7K Vuesพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก76.0K Vuesไม่อยากรักก็ต้องรัก
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง166 Vuesสัมผัสร้าย สัมผัสรัก
Yaygoh219 Vuesสัญญารักไร้หัวใจ
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง320 Vuesร้ายพ่ายรัก
จันทร์คืนแรม8 Vues
