LOGIN6 เดือนก่อน (เหตุการณ์ก่อนไปเรียนเกาหลีใต้)
“พ่อตาและบอร์ดบริหารบางส่วนสร้างเรื่องแล้วไหมล่ะ” ไคชัวร์บอกพลางกระแทกแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะอย่างหัวเสีย
“ทำไม มีเรื่องอะไรกัน” ไคชาร์หยิบขึ้นมาอ่านต่อ
ใบหน้าหล่อเหลาเริ่มพลิกเอกสารไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเจอสิ่งผิดปกติบนเอกสารอย่างเห็นได้ชัด
“เดี๋ยวฉันส่งข้อความบอกพ่อเอง แกส่งบอกแม่แล้วกัน เรื่องแบบนี้ให้บินด่วนกลับไต้หวันด่วน”
“อืม”
ฝาแฝดพากันส่งข้อความหาบิดามารดาอย่างร้อนใจ เมื่อรู้ว่าเอกสารบัญชีมีความผิดปกติมาตลอดสามเดือนที่ผ่านมา ทำแบบนี้โครงการคอนโดริมน้ำที่สร้างใหม่มีปัญหาแน่นอน
“เดี๋ยวฉันขี่รถไปดูไซต์งานก่อนนะ แกจัดการฝ่ายเอกสารแล้วกัน รีบระงับโครงการให้เร็วที่สุด” ไคชาร์รีบบอกพลางหยิบหมวกกันน็อคออกไป
ถึงบิ๊กไบค์จะถือเป็นยานพาหนะสองล้อที่เคลื่อนตัวได้ไวที่สุด ยิ่งแพงเท่าไหร่ก็ยิ่งขับได้เร็วมากเท่านั้น แ
1 เดือนก่อน (เหตุการณ์ระหว่างเรียนเกาหลีใต้)หลังจากรับสายคนที่ตนเองชอบ ก็สั่งให้คนขับรถพาไปยังสถานที่นัดหมาย โดยที่อาการบาดเจ็บจากการถูกอาคารถล่มทับยังไม่ได้หายสนิทแถมก่อนจะเดินทางมาเรียนที่เกาหลีใต้ ยังถูกอดีตพ่อตาลอบยิงเรื่องการตรวจสอบลงทุนยอดหลังอีก ทั้งที่ตกลงกันแล้วว่าต่างคนต่างไม่ยุ่งกันอีกเห็นไคชัวร์บอกว่าจะเป็นคนจัดการเอง ซึ่งไม่ได้ถามว่าจัดการแบบนั้น สีหน้าน่ากลัวเกินกว่าจะอยากฟังคำตอบ เลยตัดสินใจไม่ถามออกไปดีกว่าใบหน้าหล่อเหลาซีดเซียว แต่พยายามยืนตัวตรงแล้วเดินเข้าไปพบกับคนที่เขาสนใจ จะบอกว่าชอบก็ยังไม่ใช่ทั้งหมด แต่ยอมรับว่าสนใจคนๆ นี้มากทีเดียว“หวังว่าเราจะได้พบกันในฐานะอื่น ที่ไม่ใช่คนรักนะ” จินฮวนพูดทิ้งท้ายก่อนเดินออกไป“รอดูสถานการณ์กันต่อไปครับ แต่ผมก็ตั้งใจมาฟังสิ่งที่รุ่นพี่พูด” ไคชาร์ประคองเสียงไม่ให้สั่นร่างสูงโปร่งตั้งใจมาพูดในสิ่งที่ตนเองตั้งใจจะพูด เพราะเรื่องบางอย่างไม่สามารถบอกได้ 
“ผมไม่รู้จะเริ่มต้นอธิบายตรงไหนก่อนดีครับ” ไคชัวร์เองก็ยังไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรเหมือนกันทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วกว่าที่เขาคาดคิดไว้มาก ทำให้เตรียมรับมือไม่ทัน เพราะไม่เคยคิดว่าคนที่คุ้นเคยกันจะกล้าเอาชีวิตกันแบบนี้“พ่อถามใหม่แล้วกัน พ่อให้ลูกทั้งสองเริ่มเรียนรู้งานตั้งแต่อายุสิบหก จนกระทั่งตอนนี้อายุสิบเจ็ดตามหลักสากลและอายุสิบเก้าตามเกาหลีที่พวกลูกอยากไปเรียนมันมีอะไรบางอย่างที่พ่อมองข้ามไปใช่ไหม”“ผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ว่าช่วงสามเดือนที่ผ่านมานี้ผมลงดูบัญชีตามคำแนะนำของหัวหน้าแผนกบัญชีและแผนกการเงิน และพบว่าเกิดความผิดปกติของการซื้อของผิดสเปคในโครงการก่อสร้างล่าสุด ตอนแรกไม่แน่ใจเลยตามไคชาร์มาช่วยดู และเจ้าตัวก็รีบขี่รถออกไประงับก่อสร้างที่ไซต์งาน”“เลยเกิดเรื่องขึ้น เพราะพวกโกงกินในบริษัทมันตั้งใจเอาเงินไปใช้ส่วนตัว แต่ดันถูกจับได้เลยกะจะลอบยิงให้ไม่ปลอดภัยแต่อาคารดันมาพังลงซะก่อน แบบนั้นใช่ไหมลูก”“ค
6 เดือนก่อน (เหตุการณ์ก่อนไปเรียนเกาหลีใต้)“พ่อตาและบอร์ดบริหารบางส่วนสร้างเรื่องแล้วไหมล่ะ” ไคชัวร์บอกพลางกระแทกแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะอย่างหัวเสีย“ทำไม มีเรื่องอะไรกัน” ไคชาร์หยิบขึ้นมาอ่านต่อใบหน้าหล่อเหลาเริ่มพลิกเอกสารไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเจอสิ่งผิดปกติบนเอกสารอย่างเห็นได้ชัด“เดี๋ยวฉันส่งข้อความบอกพ่อเอง แกส่งบอกแม่แล้วกัน เรื่องแบบนี้ให้บินด่วนกลับไต้หวันด่วน”“อืม”ฝาแฝดพากันส่งข้อความหาบิดามารดาอย่างร้อนใจ เมื่อรู้ว่าเอกสารบัญชีมีความผิดปกติมาตลอดสามเดือนที่ผ่านมา ทำแบบนี้โครงการคอนโดริมน้ำที่สร้างใหม่มีปัญหาแน่นอน“เดี๋ยวฉันขี่รถไปดูไซต์งานก่อนนะ แกจัดการฝ่ายเอกสารแล้วกัน รีบระงับโครงการให้เร็วที่สุด” ไคชาร์รีบบอกพลางหยิบหมวกกันน็อคออกไปถึงบิ๊กไบค์จะถือเป็นยานพาหนะสองล้อที่เคลื่อนตัวได้ไวที่สุด ยิ่งแพงเท่าไหร่ก็ยิ่งขับได้เร็วมากเท่านั้น แ
“พวกเราไม่ใช่ของหายากขนาดนั้นสักหน่อย จะมองจนกว่าจะตายเลยหรือไงวะ รำคาญลูกตาชิบหาย” จินฮานเริ่มหมดความอดทนถึงจะรู้ว่าฝาแฝดคนมักจะมองด้วยความสนใจ แต่อันนี้มันเหมือนมองของหายาก แล้วยังไม่ละสายตาอีก ไม่ใช่เวลาเรียนหนังสือหรือไง มารยาททรามมาก“เป็นอีกครั้งที่ผมเห็นด้วยกับรุ่นพี่เลยครับ มองได้น่าไปควักลูกกะตาทีละคนเหลือเกิน เกลียดสายตาเหมือนมองคณะละครสัตว์แบบนี้มาก” ไคชัวร์เห็นด้วยถึงจะนั่งห่างกันแค่หนึ่งคนเพราะมีเพื่อนของจินฮานคั่นไว้ก็ตาม แต่อดไม่ได้ที่จะพูดเหมือนกัน โคตรอึดอัดในสถานการณ์แบบนี้มาก“จ่ายเงินแล้วกรุณาหุบปาก และเงียบเสียงด้วยครับ กำลังตั้งใจฟังอยู่ อย่าสอดปากเข้ามาได้ไหม” จินฮวนหันไปมองทั้งคู่ด้วยเสียงเย็นยะเยือก“ครับ น้องพี่ / ได้ครับ รุ่นพี่” ทั้งสองตอบออกมาพร้อมกันทำให้บรรดาเพื่อนของฝาแฝดต่างรู้กันดีว่าใครกันแน่ที่มีอำนาจสูงสุดในกลุ่มนี้ ไคชาร์เองก็แอบขำไม่ให้ออกเสียงเหมือนกัน ไม่
“อย่าดีแต่ปาก ทำให้ได้ด้วย” ไคชาร์ตอบออกไป“เป็นไคชัวร์ปลอมตัวมาใช่ไหมเนี่ย! ทำไมปากร้ายแบบนี้” ไคซีเริ่มไม่ไว้ใจ“ผมนี่ล่ะ! ไม่ใช่ไคชัวร์หรอก แต่บอกตรงๆ ว่ารำคาญการรับปากด้วยปากเต็มทนแล้ว กลับไปทำหน้าที่การงานที่ควรทำเถอะ”“พี่สามารถกลับมาบ้านตอนเทศกาลได้ใช่ไหม”“กลับมาได้เสมอถ้าเป็นเทศกาล หรือมีเอกสารที่ต้องสอบถามจากพ่อแม่ แต่ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องเสนอหน้ามา ผมให้แค่นี้ล่ะ ถือว่ายอมมากแล้ว”“นั่นสินะ ถ้าเทียบกับที่ผ่านมาคงอึดอัดน่าดู”“ผมอึดอัดมานานแล้วแค่ไม่อยากพูดเฉยๆ แต่รอบนี้มันไม่ใช่แล้ว มันมากเกินจะทน ไม่ส่งนะ! ดูแลตัวเอง”ไคซีมองน้องชายคนเล็กของบ้านเดินออกจากห้องนอนตนเองไปด้วยแววตาเศร้าหมอง เธอก็แค่อยากให้ความรักกับน้องชายทั้งสองคน ที่ในอดีตความอิจฉาของเธอมันบังตาทำให้ไม่ได้ให้ความรักอย่างที่ควรจะเป็น ทำดีแค่เฉพาะกับตอนที่พ่อแม่อยู่เท่า
“หมายความว่ายกโทษให้พี่แล้วงั้นเหรอ” ไคซีถามด้วยความสงสัย“ก็บอกว่ารับทราบแล้วจะเก็บไปคิดอีกที พี่หูไม่ดีเหรอ” ไคชาร์บอกพลางด้วยสายตาเอือมระอา บางครั้งก็รู้สึกว่าถ้าทำเหมือนไม่ตอบไปซะแบบไคชัวร์ก็อาจจะดีไม่น้อยเลย ทำไมยิ่งตอบเหมือนยิ่งปวดหัวมากกว่าเดิมก็ไม่รู้“แล้วมันต่างกันยังไง”“ต่างสิ ยกโทษให้หมายความว่าผมให้อภัยแล้ว แต่บอกว่ารับทราบหมายถึงรับรู้ ไปเรียนหลักภาษามาใหม่เถอะ”“ไอ้แฝดนรกเอ๊ย!” ไคซีด่าไล่หลังตามมา“ขอบคุณครับ” ไคชาร์ขานรับแล้วเดินออกมาจากห้องเป็นคำที่ได้ยินมานานจนเรียกว่าเคยชินแล้วหรือเปล่ากับคำว่าแฝด แล้วไม่รู้ว่าไปเอาคำนั้นมาจากไหน แต่ก็ไม่สนใจหรอก จะเรียกยังไงก็ช่าง ตราบใดที่คนรักยังจำเขาไม่สลับกับพี่ชายฝาแฝดก็เพียงพอแล้ว คนอื่นก็ช่างมันแล้วกัน
![เพียงหัวใจเพรียกหา - [Omegaverse]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)






