Chapter Three

“Mr. Strathmore, rest assured. Si Selena ay isa sa mga top dating consultant at matchmaker namin mula nang magsimula siya sa Link Match. Lahat ng kliyente niya ay matagumpay na nakahanap ng kapareha at marami na rin ang nauwi sa kasal,” maligalig na paliwanag ng kanyang boss.

Tahimik na napatango si Axel, hindi inaalis ang tingin kay Selena.

Lihim na pinagpawisan si Selena kahit pa naka-aircon naman ang buong opisina. Bahagya pa siyang napatalon nang biglang tumayo ang binata at lumapit sa kanya.

“Mataas ang expectations ko sa ’yo, Ms. Payne,” malamig at mababa ang tono boses nito.

Ninenerbyos na tiningala niya si Axel. “M-makakaasa ka sa ’kin Mr. Strathmore,” pilit siyang ngumiti.

Wala ng sinabi pa si Axel at diretsong lumabas ng opisina. Matapos ang maikling pag-uusap nila, lumabas na rin siya ng opisina ni Mr. Palmer.

Hawak ang file na naglalaman ng impormasyon tungkol kay Axel, agad rin niyang sinimulang hanapan ito ng babaeng tugma sa personalidad at mga hinahanap nito sa isang partner.

Araw-araw, nagse-set siya ng match date para kay Axel. Alam niyang hindi magiging madali ang trabaho niyang ito, lalo na’t may pagkapihikan ang lalaki.

Ang hindi niya lubos maintindihan ay kung bakit sampong minuto lang ang itinatagal ng bawat date ni Axel. Pagkatapos ng kanilang pag-uusap, galit na galit ang mga babaeng ipinareha niya rito at nagrereklamo tungkol sa asal ng binata.

Sumasakit na ang ulo niya sa paulit-ulit na pagpapalit ng criteria sa babaeng gusto nito.

Hindi niya napigilan ang sarili na sabihin, “Mr. Strathmore, hindi puwedeng pabago-bago ka ng criteria tuwing hindi mo nagugustuhan ang mga naipakilala ko sa’yo,” napasinghal na lamang siya.

Sa halip na maapektuhan, kalmado lang na umiinom ng tsaa si Axel habang nakaupo sa mamahaling upuang gawa sa mahogany.

“Hindi ko lang nakikita ang dahilan para aksayahin ko ang oras ko sa kanila,” malamig na sagot ni Axel bago dahan-dahang inilapag ang tasa ng tsaa sa mesa.

Napailing na lamang siya at piniling huwag nang patulan ang sinabi nito.

Matapos ang kanilang pag-uusap, nagpaalam siya kay Axel.

“Mr. Strathmore, tatawag na lang ako ulit para sa susunod na date,” aniya bago tuluyang lumabas ng restaurant.

Sa daan pauwi, dumaan muna siya sa bahay ni Aling Ferliza, ang kanilang mabait na landlady. Pagkatapos kumatok sa pintuan, halos hindi pa tuluyang bumubukas ang pinto nang sumulpot mula sa loob ang kanyang nakababatang kapatid.

“Ate Lena!” masayang-masaya si Silas nang makita siya, agad na yumakap sa kanyang bewang.

Lumuhod siya at niyakap ito nang mahigpit. “Namiss kita, baby ko.”

Maya-maya, lumabas si Aling Ferliza, nakapamewang at may bahagyang kunot sa noo. “Buti naman at nakauwi kana, Selena. Bakit hindi ka umuwi kagabi? Sabi mo may pupuntahan ka lang.”

Tumayo siya bago sumagot, napakamot ng ulo. “Pasensya na Aling Ferliza. Bigla kasi akong pinatawag sa opisina, kaya hindi na ako nakauwi.”

Nagsinungaling na lamang siya dahil alam niyang magagalit ang matanda kung malalaman nitong iba ang dahilan ng hindi niya pag-uwi kagabi.

Parang pamilya na rin ang turingan nila, lalo pa ng alukin siya ng matanda na aalagaan ang kapatid niya ng walang hinihinging bayad habang pumapasok siya sa trabaho.

Napabuntong-hininga ito pero hindi na rin siya kinulit. Sa halip, inabot sa kanya ang isang malaking plastic. “O siya, kunin mo ‘to. Nagluto ako ng ulam, may de-lata na ‘yan na kasama. Alam kong pagod ka sa trabaho kaya kapag nagugutom ka, initin mo nalang ‘yan sa microwave.”

Napangiti siya sa kabaitan nito. “Maraming salamat talaga, Aling Ferliza. Hindi ko alam kung paano kita mapapasalamatan.”

“Wala ‘yun. Basta alagaan mo nang mabuti si Silas, ‘yan lang ang mahalaga.”

Tumango siya at hinawakan ang kamay ng kapatid. “Halika na, Silas. Uwi na tayo.”

Pagkauwi nila sa inuupahan nilang apartment, agad nilang pinagsaluhan ang nilutong ulam ni Aling Ferliza. Pagkatapos, pinaliguan niya si Silas, saka binasahan ng libro bago matulog.

Kinabukasan, habang abala sa pagbabasa ng file si Selena ay nakatanggap siya ng tawag sa kanyang cellphone. Agad niya itong sinagot.

“Hello?”

“Si Selena Payne ba ‘to?” isang tinig ng babae ang narinig niya sa kabilang linya.

“Oo. Maaari ko bang malaman kung sino ‘to?” magalang niyang tanong .

“Ako ang ina ni Axel. Siguro naman, kilala mo ‘ko?” sa tono pa lamang ng boses ay halatang may awtoridad ang may-edad na babae.

“Oo. Abigail Strathmore, tama ba?” mabilis niyang tugon. “Ano ang iyong dahilan ng pagtawag, Mrs. Strathmore?” ramdam niya na may dahilan ito para hanapin siya.

Saglit na tahimik ang babae bago sumagot. “May papagawa ako sa ’yo. Sabihin mo sa anak ko na may nahanap ka ng kapareha na babagay sa kanya, at ang date nila ay mamayang gabit,’  utos nito.

“Mrs. Strathmore, hindi—” sinubukan niyang tumutol, ngunit agad siyang pinutol ng kausap.

“Gawin mo ang sinasabi ko!” mariing utos nito. “Basta sundin mo ang inuutos ko. Ako na ang bahala sa magiging reaksyon ng anak ko,” pagkatapos magsalita ay binabaan siya nito nang walang paalam.

Napabuntong-hininga siya bago sumandal sa inuupuang swivel chair. Bagaman may pag-aalinlangan, wala siyang nagawa kundi sumunod.

Agad niyang tinawagan ang assistant ni Axel upang ipaalam ang tungkol sa naka-schedule nitong date mamayang gabi.

Sa isang high-class restaurant na tinatawag na Aurum et Vinum, nagpareserba ng mesa sa rooftop garden si Selena. Kasama niya si Axel na naghihintay.

Panay ang tingin niya sa cellphone dahil halos isang oras na ang lumipas, ngunit wala pa rin ang babaeng ipapareha ni Abigail sa anak niyang si Axel. Makailang ulit na siya nagpadala ng mensahe kay Abigail, ngunit ang tanging tugon lang nito ay ‘papunta na kami.’

Makalipas ang ilang sandali, isang babae ang lumapit sa direksyon nila at umupo sa tapat ni Axel.

Sabay silang natigilan, hindi makapaniwala. Ang babaeng tinutukoy ng ina ni Axel ay walang iba kundi ang fiancée nitong si Heather Faulkner.

“Hi Axel. Kamusta ka na?” bati nito na may malaking ngiti sa mukha.