Ikalimang Kabanata

"Pero sakin meron..."

Natigilan si Zia at tila may gustong sabihin ngunit dahil sa kalmadong mukha ni Christian ay napalunok na lang siya at mas piniling tumahimik.

"What does my brother said to you, wifey?" Marahan siyang hinila ni Christian papalapit sa kaniya at saka pinulupot ang kamay sa baywang.

Nang makita ni Johanan ang kilos ng kapatid niya, napangisi ito. "I didn't know you were there already, Kuya. Sorry... my bad."

"Of course, wala akong balak ipaalam sayo na gising ako pero gusto ko lang malaman mo na kaya ako nagising ay dahil din sayo," giit ni Christian at saka bumitaw kay Zia para maupo sa tabi ng kapatid. "You're so loud, keep it down bro. Marami ka ng masyadong sinasabi pati ang asawa ko dinadamay mo... just eat then get lost."

"Alright!" Pagsuko ni Johanan. "I'm sorry, okay? Kakain na nga lang ako, sayang naman ang niluto ng asawa mo para sakin."

Tumaas ang kilay ni Christian sa narinig. "Where is mine, love?"

"Ah gusto mo bang kumain? Ipaghahanda lang kita." Kabadong kumuha si Zia ng pagkain ni Christian sa kusina habang ang dalawang kapatid naman ay masamang nagtitinginan.

"Ang sarap naman ng luto ng asawa mo, Kuya. Kaya siguro na-inlove ka sa kaniya dahil masarap–"

"Don't even dare to continue what's your going to say, Johanan. Kung ayaw mong palayasin kita ng gutom ay tumahimik ka na lang dyan at tapusin ang pagkain mo. I can't wait to pull you outside of my house," may diing sabi ni Christian at saka siya nagbanat ng katawan.

Pagkalapag ni Zia ng pagkain ng asawa niya ay naupo na itong muli sa tapat ni Johanan. Napansin iyon ni Christian kaya bago niya isubo ang pagkain na nasa kutsara niya ay inipod niya muna ang upuan ni Zia papalapit sa kaniya.

"Huwag kang masyadong lumapit sa kapatid kong iyan, love. Don't even trust him just focus on me, okay?"

Nagulantang ang buong pagkatao ni Zia sa lapit ng mukha ni Christian sa kaniya, bumilos ang tibok ng puso niya kasabay ng pag-init ng mukha niya.

Umatras ito at saka umiwas ng tingin. "Ah... oo."

Sumandok si Christian ng portion ng rice with bacon at saka balak subuan si Zia, inangat pa nito ang kutsara at saka hinipan bago ilapit sa asawa.

"Here... you should eat also, say ahhh..." habang ang isang kamay niya ay nakasalo na.

Naiilang na tumingin si Zia kay Johanan na pinapanood silang dalawa at tila natatawa. Wala namang nagawa si Zia kundi tanggapin at kinain iyon na kinangiti ni Christian.

"Good, right? Kumain kana ba? I'm just going to feed you anyway," saad ni Christian.

Johanan burst into laughter. "Tangina Kuya! Ang corny mo pala kapag inlove. I never expected to see you like this, grabe ka Zia, iba ka talaga..."

Biglang nag init ng kaniyang mukha dahilan para tumayo at umiwas ito sa magkapatid.

"Uh... do you want coffee? Ipagtitimpla muna kita," paalam niya kay Christian na ngayon ay tila naguguluhan. "Ikaw ba Johanan?"

"I'll pass this time but thanks for the offer. Baka kasi hindi na ako makaulit at hayaan na lang akong makulong ng asawa mo Zia, sobrang sama tumingin."

"Shut the hell up, Johanan." Saway ni Christian.

"See?" tila naghahanap ng kakamping sumbong ni Johanan kay Zia. "Nakakatakot pa naman yang mag selos kaya gumanti ka na lang kapag pinagselos ka."

"Isa pang word na lalabas sa bibig mo Johanan, ibabalik kita sa kulungan at isusumbong kina Mommy, Daddy at Lola kaya umalis kana sa pamamahay ko bago pa ko mawalan ng pasensya," may diing sambit ni Christian.

"Psh, fine." Tumayo si Johanan at saka nilapag ang mga pinagkainan sa lababo.

"The hell dude? Wash the dishes first..."

"Akala ko ba umalis na ako? Ano ba talaga? Hindi halatang atat na atat kang masolo si Zia," si Johanan.

"So what? My house, my rules... pero pagdating kay Zia, she's the queen and I'm the soldier," mahinang wika ni Christian sa dulo kaya di niya narinig.

"Ano yun, love?" tanong ni Zia kay Christian.

Umiling ito. "Wala... ang sabi ko ay i love you."