Chansen Inuna ko talaga ang mga urgent request dahil ayokong matambakan pa ng backlog. Buti na lang at maayos na na-sort ni Sophie ang lahat, parang puzzle na pinagtagpi-tagpi niya hanggang sa maging malinaw para sa akin. Kaya mas madali kong naintindihan kung ano ang uunahin. May mga request na h
Chansen Pagkalabas ko ng studio ni Estella, para akong lumulutang habang nagda-drive pabalik sa opisina. Wala akong pakialam sa trapik, sa businang walang tigil sa EDSA, o kahit sa mga nag-overtake na parang nagmamadali sa impyerno. Ngayon lang ako ngumiti nang ganito habang mag-isa sa sasakyan dah
Chansen “Wifey.” Medyo pabulong pero buo ang kumpiyansa kong tawag kay Estella. Natigil siya sa tangka niyang pagsubo ng pagkain, sabay angat ng tingin sa akin. Kita ko agad ang mabilis na pagsimangot niya, yung tipong ayaw niyang ipahalata pero obvious pa rin. At least, hindi siya nag-react nang
Chansen“Ano bang sinasabi mo, Chansen? Seryoso ka ba?” may halong inis at pagkalito ang boses ni Maui. Nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin. “May nagawa ba akong mali? Ayaw mo ba na maging concerned ako sa’yo… kahit bilang kaibigan lang?”“Hindi naman ganon,” mabilis kong sagot, pilit n
Ngayon na parang unti-unting lumalabo ang pagsasama namin ni Estella, na ako mismo, pilit na pilit kong binubuo araw-araw ay hindi ko maiwasan ang takot na baka dumating ang isang umaga na divorce papers na ang sumalubong sa akin sa mesa. Para bang mas nakakatakot pa ‘yon kaysa sa kahit anong bangun
Chansen“Nagkausap ba kayo ni Estella nung gabi ng party ng bangko?” tanong ko, sabay sandal sa upuan na para bang sinasadyang ipakita na chill lang ako. Pero ang totoo, may bigat sa dibdib ko. Hindi naman dahil wala akong tiwala sa asawa ko, pero gusto ko ring malaman kung anong klaseng tao na si M