Gianna“Ma, si Chancy po.”Bahagyang kumunot ang noo ni Mama habang tumingin sa lalaking kasama ko. Pero agad din itong napalitan ng isang ubod ng tamis na ngiti. Halata sa mukha niya ang saya kahit na medyo nagulat.Nasa labas kami ulit ng pintuan ng hospital room ng aking ama. Hindi ko pa alam kun
Gianna“What are you thinking?” tanong ni Chancy na titig na titig sa akin. “Bakit bigla kang natahimik diyan?”Nag-angat ako ng tingin sa kanya. Paano ko naman sasabihin na siya ang nasa isip ko ngayon gayong magkaharap lang naman kami? Para kasing nakukunsensya ako na basta ko na lang siyang hini
GiannaKung pwede lang talaga akong lamunin ng lupa sa mga oras na 'to, baka matagal na akong naglaho sa kahihiyan.Sa dinami-rami ng pagkakataong puwedeng manahimik si Mama, doon pa niya napiling ibulalas ang mga ka-dramahan niya, sa harap ni Chancy. Walang preno. Para bang ang goal niya sa buhay a
ChancyKumunot ang noo ko, kasabay ng mariing tingin ko sa kanya nang marinig ko ang malakas na pag-ungol ng tiyan niya na tila ba may rally ng gutom sa loob.“Gutom ka?” tanong ko, bahagyang nakakunot ang noo. “Hindi ka pa nagla-lunch?”“Ah-eh—” Napakamot siya sa batok, halatang alanganin. Para ban
Chancy“Hi, I’m Noelle, sister-in-law ni Chancy,” pakilala ng aking hipag habang nakangiti. Halatang kabado si Gianna at napansin kong bahagyang namula ang kanyang pisngi nang magkatinginan sila ni Kuya Chanden. Napatingin siya sa akin na para bang humihingi ng tulong, pero wala na akong nagawa. Map
Chancy“Ano, okay ka lang ba?” tanong ni Kuya Chanden habang nakatayo na kami at hawak ang kamay ng aking hipag. Kakadating lang niya, at kung gaano siya kaalerto sa lahat ng bagay, ganoon din kabait at matiisin si Ate Noelle sa paghihintay sa kanya.Halata pa ang pagod sa kanyang mukha. Siguro ay h