Share

CHAPTER 60

last update Terakhir Diperbarui: 2025-05-17 18:28:48

AMARA'S POINT OF VIEW

Muling bumalik kami ni Killian sa probinsiya—sa mismong lugar kung saan lumaki ang puso ko, sa bayan na puno ng alaala at simpleng saya. Hindi ko maipaliwanag yung halo-halong excitement at kaba na naramdaman ko habang nasa biyahe kami papunta. Para akong bata na nakabalik sa kanyang lumang mundo, pero ngayon dala namin ang isang espesyal na balita—isang bagong yugto na babaguhin ang lahat.

Habang papalapit na kami sa aming bahay, ramdam ko yung malamig na simoy ng hangin na sumalubong sa amin. Ang amoy ng mga puno, lupa, at mga tanim na palay ay tila ba nagmumuni-muni sa akin ng mga simpleng araw ng pagkabata. Napalingon ako kay Killian na nakatingin din sa paligid ng may ngiti—hindi niya man sabihin, ramdam ko na excited din siya, pero may konting kaba na kaakibat.

“Ready ka na ba, Amara?” tanong niya habang hawak ang kamay ko.

Napangiti ako at bahagyang kinurog ang ulo. “Hindi, pero handa na rin ako. Para sa atin.”

Pagdating namin sa bahay namin, agad na bumu
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • Contract of Hearts   CHAPTER 60

    AMARA'S POINT OF VIEW Muling bumalik kami ni Killian sa probinsiya—sa mismong lugar kung saan lumaki ang puso ko, sa bayan na puno ng alaala at simpleng saya. Hindi ko maipaliwanag yung halo-halong excitement at kaba na naramdaman ko habang nasa biyahe kami papunta. Para akong bata na nakabalik sa kanyang lumang mundo, pero ngayon dala namin ang isang espesyal na balita—isang bagong yugto na babaguhin ang lahat.Habang papalapit na kami sa aming bahay, ramdam ko yung malamig na simoy ng hangin na sumalubong sa amin. Ang amoy ng mga puno, lupa, at mga tanim na palay ay tila ba nagmumuni-muni sa akin ng mga simpleng araw ng pagkabata. Napalingon ako kay Killian na nakatingin din sa paligid ng may ngiti—hindi niya man sabihin, ramdam ko na excited din siya, pero may konting kaba na kaakibat.“Ready ka na ba, Amara?” tanong niya habang hawak ang kamay ko.Napangiti ako at bahagyang kinurog ang ulo. “Hindi, pero handa na rin ako. Para sa atin.”Pagdating namin sa bahay namin, agad na bumu

  • Contract of Hearts   CHAPTER 59

    AMARA'S POINT OF VIEW Umaga pa lang, abala na si Killian sa paghahanda ng almusal habang ako naman ay nakaupo sa gilid ng mesa, pinagmamasdan siya ng may ngiti. Hindi ko maalis sa isip ko yung mga nangyari kahapon, yung biglaang pagdating ni Lolo nila. Sobrang nakakatuwang makita si Lolo, yung matanda na may buong respeto at puso sa pamilya nila. Hindi ko inexpect na may dadating pang ganun — lalo na sa gitna ng mga pinagdaanan namin ni Killian nitong mga nakaraang buwan.Medyo kinakabahan ako nung una. Alam mo yun, yung tipong pag nakakita ka ng matanda na may hawak ng authority sa buhay ng partner mo, automatic na nagkakaroon ka ng pressure. Pero sa unang tingin pa lang ni Lolo kay Killian, nakita ko yung pagmamalasakit niya. Hindi siya yung matandang parang mahirap lapitan, kundi yung tipong may puso at talagang nagmamalasakit sa pamilya.“Kumusta ka, Killian? Amara, ikaw na pala ‘yang napiling mag-alaga sa apo ko,” sabi ni Lolo habang nililingon ako. Natawa ako sa kanyang tono —

  • Contract of Hearts   CHAPTER 58

    AMARA'S POINT OF VIEW “Babe, hindi ganyan maghiwa ng sibuyas,” reklamo ni Killian habang nakatitig sa hawak kong kutsilyo na akala mo ay sandata ko sa gera.“Eh di ikaw na,” sagot ko, nilingon siya na parang gusto ko na siyang sabuyan ng sibuyas. “Maghiwa ka nga dito. Tignan natin kung hindi ka rin maiyak.”Kinuha niya agad ang kutsilyo, confident pa. “Tignan mo. Ganyan lang ‘yan.” Umarte pa siyang pro sa kusina, parang chef sa cooking show.Pero ilang segundo pa lang, napansin ko na namumula na mata niya.“Uy, umiiyak ka na,” tawa ko habang lumapit at kinutya siya. “Akala mo ang galing mo.”“Hindi ako umiiyak. Allergic lang ako sa mga babae'ng magaling lang sa pang-aasar,” balik niya sabay lapit sa mukha ko. “Ikaw talaga, paborito kong gulo.”“Ewan ko sa’yo.” Pero hindi ko rin napigilan ang ngiti. Ganyan kami ni Killian. Asar tapos lambing. Init tapos kilig. Pero laging balik sa tawanan.Napunta kami sa dining area at sabay na naghain. Araw ng Linggo, kaya nagdesisyon kaming magluto

  • Contract of Hearts   CHAPTER 57

    KILLIAN POINT OF VIEW Naroon ako sa harap ng salamin, nakatayo sa gitna ng walk-in closet namin, hawak ang isang maliit na itim at puting sonogram na nakaipit pa sa resibo mula sa clinic. Buong gabi ko na siyang hawak, paulit-ulit kong tinitingnan, parang baka mamaya mag-iba pa ang itsura, parang baka bigla siyang mawala. Maliit pa lang siya pero ang bigat ng epekto niya sa akin. Paano ba maging ama?Hindi ko alam kung paano magsimula. Hindi ako kagaya ng ibang lalaking excited agad. Hindi ako kagaya ng mga tatay na laging may plano, na matagal nang handa. Ako, takot ako. Oo, masaya ako. Oo, mahal na mahal ko si Amara. Pero hindi ko alam kung paano maging tatay. Lalo na sa isang batang hindi pa man lumalabas, pero ramdam ko na ang bigat ng responsibilidad.Napalingon ako nang bumukas ang pintuan. Si Amara, bagong gising, magulo pa ang buhok, naka-duster lang. Ang ganda pa rin niya kahit halatang antok pa. Nilapitan niya ako, niyakap mula sa likod, at idinantay ang baba niya sa balika

  • Contract of Hearts   CHAPTER 56

    AMARA'S POINT OF VIEW Seryoso ba ‘to? Ito na yata ang pinaka-eksaherado at pinaka-overacting na Killian na nakita ko. Hindi pa man ako nakakabangon nang tuluyan sa kama, heto na siya—nakabantay na parang hawk, nakapamaywang pa at may hawak pang unan.“Amara, saan ka pupunta?” tanong niya habang inaayos ang buhok ko. Para siyang lola na nag-aalala sa apo.“Tataas lang ako ng kama, Killian. Hindi pa naman ako mamatay sa pag-uunat.”“Hindi mo na kailangang tumayo. Sabihin mo lang, kukunin ko na para sa’yo.”Napairap ako pero lihim akong kinikilig. Okay, fine, cute siya. Pero seryoso, feeling ko anytime ipapagbawal na niya akong huminga nang malalim.“Killian, buntis lang ako. Hindi ako pilay. At hindi pa nga halata. Para lang akong bloated.”“Hindi. Buntis ka. May baby tayong binubuo sa loob mo. Kaya hindi ka na dapat nagbubuhat, naglalakad nang walang kasama, o kahit tumatawa nang masyado.”“Tumatawa?”“Oo. Baka ma-stress yung baby.”Napabuga ako ng hangin sabay tawa. “So ibig sabihin,

  • Contract of Hearts   CHAPTER 55

    AMARA'S POINT OF VIEW Hindi ko malilimutan ang araw na yun—ang araw na ginawa namin ni Killian ang pinakaimportanteng hakbang para masigurong tama ang nararamdaman ko. Kahapon lang kami nag-test ng pregnancy kit, at dahil sa dalawa talagang linya ang lumabas, alam namin na may malaki kaming dapat harapin. Pero syempre, ayaw naming umasa lang sa test na yun. Gusto naming masigurado, kaya nagdesisyon kami na magpa-check up sa doktor. Excited pero nervyous ako ng sobra. Sabi nga nila, iba talaga yung confirmation ng doctor, lalo na kung first time mo ito.Nagising ako ng maaga. Naramdaman ko yung halo-halong kaba at saya sa dibdib ko. Habang nagbihis ako, paulit-ulit ang tanong sa isip ko. Ano kaya sasabihin ng doktor? Anong klaseng buhay ang haharapin namin ni Killian? Pero sa kabila ng lahat, ramdam ko na hindi ako nag-iisa. Kasama ko siya. Yung tao na dati'y boss lang sa akin, pero ngayon ay higit pa sa kahit ano. Siya ang naging lakas ko.Pagdating namin sa clinic, sinalubong kami n

  • Contract of Hearts   CHAPTER 54

    AMARA'S POINT OF VIEW Isang ordinaryong araw lang nang mapansin ko na may mali sa aking katawan. Nagising ako ng mas maaga kaysa sa usual, at unang bagay na napansin ko ay ang hindi ko pagdanas ng gutom. Kadalasan, ang unang bagay na gumigising sa akin ay ang matinding pangangailangan ko ng pagkain. Pero ngayon, tila walang gana ang aking katawan."Amara, are you okay?" tanong ni Killian mula sa kitchen. Bumabagsak ang liwanag mula sa araw, dumadaan sa mga bintana ng aming bahay, kaya't nakakaramdam ako ng pagkahilo. Habang binabaybay ko ang daan patungo sa kusina, sumagi sa isipan ko ang mga posibleng dahilan ng nararamdaman ko. Pero ang hindi ko matanggal sa isip ko ay ang isang bagay—ang hindi ko pagpapakita ng buwanang dalaw.Isang linggo na ang nakalipas simula nang huling dalaw ko, at mula noon, wala na akong naramdamang anuman. Kinuha ko ang cellphone ko at tiningnan ang calendar app, at doon ko nalamang na talagang na-late na ako. Dalawang linggo na, at nag-aalala na ako. Gus

  • Contract of Hearts   CHAPTER 53

    KILLIAN POINT OF VIEW Tatlong buwan na ang lumipas mula nang ipagpatuloy namin ni Amara ang aming buhay bilang mag-asawa. Sa panlabas, maayos ang lahat—masaya kami, tahimik ang aming tahanan, at tila ba unti-unti naming natutupad ang mga pangarap naming magkasama. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, may isang bahagi ng aking puso na hindi matahimik. May mga alaala at kasalanan akong hindi pa rin kayang kalimutan.Isang umaga, habang natutulog pa si Amara, nagpasya akong lumabas ng bahay at magtungo sa simbahan. Hindi ko sinabi sa kanya ang aking balak; ayokong mag-alala siya o magtanong ng marami. Gusto ko lang makausap ang Diyos—mag-isa, tahimik, at tapat.Pagdating ko sa simbahan, tahimik ang paligid. Ang liwanag ng araw ay dahan-dahang pumapasok sa mga stained glass windows, nagbibigay ng makulay na anino sa loob. Umupo ako sa isang sulok, nagdasal, at naghintay ng pagkakataong makausap ang pari.Makalipas ang ilang minuto, lumapit ako sa confessional. Pumasok ako, lumuhod, at nagsi

  • Contract of Hearts   CHAPTER 52

    AMARA'S POINT OF VIEW Pagkatapos ng vow renewal namin ni Killian, akala ko tapos na ang lahat ng drama. Pero sa totoo lang, doon pa lang pala nagsisimula ang tunay na buhay namin bilang mag-asawa. Wala nang script, wala nang kontrata—kami na lang, sa araw-araw na pagsasama.Isang umaga, habang nagkakape kami sa veranda ng bahay, napansin ko ang kakaibang katahimikan. Hindi 'yung awkward silence, kundi 'yung komportableng katahimikan na parang sinasabi ng puso mo na, "Ito na 'yun.""Ang sarap ng hangin," sabi ko, sabay higop sa kape."Oo nga," sagot ni Killian, nakatingin sa malayo. "Parang ang gaan ng lahat.""Siguro kasi wala na tayong tinatago," sabi ko, tumingin sa kanya. "Wala na tayong kailangang patunayan."Ngumiti siya, 'yung ngiti na alam mong totoo. "Tama ka. At sa wakas, nararamdaman ko na rin 'yung peace na matagal ko nang hinahanap."Tumayo siya, lumapit sa akin, at hinawakan ang kamay ko. "Amara, gusto kong simulan natin ang bagong kabanata ng buhay natin. Yung tayo lang

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status