005: The Devil Amongst Us

WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.

Crimson's POV

“Meet me in hell, Hellios.” Saad ko habang ngiti ay nakakubli sa aking labi. Tumitig akong muli sa kalangitan na binabalot ng kadiliman. Puno ng mga bituin na nagbibigay ningning sa langit, at buwan na nagbibigay liwanag sa gabi.

Take out the stars and the moon, and we are staring at a space. A total void. With nothing to see, and nowhere to go to. Unti-unti akong nakaramdam ng pagod, bumigat ang talukap ng aking mga mata dala ng labis na panghihina dahil sa nangyaring trahedya. It has been forever since I felt such peace. Or at the least, it's how it feels. I let myself sleep on that dark place, letting my worries go.

“Hmm... ” napadáing ako nang makaramdam ng kakaibang sensasyon sa aking katawan. Nilalamig ako, ang hinala ko'y wala akong saplot maski isa ngunit sa kabila ng lamig ay nakaramdam ako ng kakaibang init sa aking katawan.

Masarap, nag-iinit ako, ramdam ko kung gaano kabasa ang aking kasélanan.

Napaarko ang aking katawan nang bumilis ang paggalaw ng kung ano man ang naglalabas masok mula sa aking pagkab*bae.

“B-Bilisan mo pa... Ohh! Ang sarap...” ungol ko at napanganga. Mabilis at sagad na sagad ang pag-ulos. Hugot at baon ang ginagawa niya. Hindi ko maimulat ang aking mga mata at hindi ko alam kung saan ibabaling ang aking ulo sa sobrang sarap ng nararamdaman ko.

Ilang pag-ulos pa ay naramdaman ko na ang paglabas ng puting likido sa aking pagkab*bae. I sighed in satisfaction after I came. The thing kept thrusting in and out of me, but something was wrong.

“Ah! T-Teka... masakit... dahan-dahan...” napakagat ako sa aking pang-ibabang labi nang makaramdam ng kakaibang hapdi sa aking pagkab*bae.

“Tama na! Masakit!” Muli kong sigaw ngunit para bang bingi at hindi nakakarinig ang kung sino man ang gumagawa noon sa aking kaselanan.

Sa wakas ay naimulat ko ang aking mata. Nagpumiglas ako ngunit nakatali ang aking paa't kamay. Agad akong napaluha nang makita kung ano ang ginagawa sa akin ng babae sa harap ko. Magkahalong gulat at takot ang aking naging reaksiyon nang makita ko kung sino ang gumagawa sa'kin noon.

“Masarap ba, Crimson?” Turan niya at lalong ibinaon sa butas ko ang isang kutsilyo.

“Ahh! Tama na ayoko na!” Pagmamakaawa ko at pilit na nagpumiglas.

Blood was dripping from my cunt as she pushed and played the knife inside me. The crimson-red liquid dripped, as she moved the knife on my hole. Deep. Fast. She twirled it. Thrusted it harshly.

“No! No! Please no more! Ahhh! t-t*ngina!” I cried out loud. The pain was unbearable, I want to stop her so bad. Please, someone, make her stop. Nakakapanghina, hindi ko na alam kung ano ang dapat kong gawin.

“Yes! Scream! HAHAHAHAHAHA fuck I love your screams.” Sigaw niya sa aking mukha at lalong pinag-igihan ang paglalaro ng kutsilyo sa aking pagkab*bae. She was enjoying it. She was enjoying the way she was inflicting pain on my body.

Nanghihina na ako. Unti-unti akong namanhid sa parteng iyon ng aking katawan.

“Calista... ” I whispered weakly, hoping she would stop. I don't have enough strength to stop her anymore. Hinugot niya palabas ang kutsilyo sa aking bukana. She traced the tip of the knife on my thigh, up to my clitoris.

“Hmph! L-Let me go...” I begged. I looked pathetic, begging for my life after doing some horrible shits to them. Idiniin niya ang kutsilyo sa aking klitoris. Muli niyang itinuloy ang paglalaro ng kustilyo sa aking katawan.

The back of the knife hit my stiff nipples, that made me whimper.

Tinusok niya ako sa tagiliran ngunit wala na akong maramdaman.

“Huh? You're dead already?” Asar na tanong n'ya sa akin, disappointment filled the tone of her voice. “Hellios, wala naman palang kwenta 'tong si Crimson mo eh!” Sigaw niya at bumaling sa may sulok.

Awtomatikong napalingon ako roon at napaluha nang makita si Hellios na nakaupo at nanonood sa ginagawa sa akin ni Calista. He was there. He was watching us the whole time. He was watching me.

Tumayo siya at dahan-dahang lumapit sa amin. Inagaw niya ang kutsilyo kay Calista at sinampal ito sa pisnge. Bakas ang gulat sa mukha ng dalaga. Agad itong napahawak sa kaniyang pisnge at nanatiling nakayuko.

“Is that all you can do?” He coldly asked Calista.

“H-Hellios... help me...” pilit kong saad, nagbabakasakaling sapat na iyon para marinig niya ang aking tinig. Binalingan niya ako at dahan-dahan akong nilapitan. He caressed my cheek using the back of his hand, so careful as if I would break.

Mainit. Mainit sa pisnge ang kanyang mga haplos. It feels so warm, it felt like home.

“Masarap ba 'yan?” Masuyo niyang tanong sa akin habang patuloy na hinihimas ang pisnge ko. Tumango ako bilang tugon.

“Nilalamig a-ako...” hirap na bigkas ko. I wanted him so bad to hug me, to feel his warm embrace.

“Let me help you with that.” He stated. Kinalagan niya ako ngunit bago pa man makabangon ay agad niya akong sinaksak sa tiyan.

Paulit-ulit, walang tigil. Baon na baon at may panggigigil na sinaksak niya ako sa tiyan.

I coughed blood and tried to stop him but I was too weak.

“Hel—” hindi ko na naituloy ang sasabihin nang patuloy ako sa pag-ubo ng dugo. My bowels came out of my stomach.

“There, isn't it warm?” He smiled and caressed my cheek with my blood covering his hands.

Naghihingalo na ako. Nahihilo. Pero tama siya. Mainit. Masarap sa pakiramdam. I smiled at him and layed myself down, my blood flowing on my body. Dripping against the floor.

“W-Warm...” bulong ko. Satisfaction filled my eyes.

Hinawakan niya ang aking bituka at inilapat sa kanyang pisnge.

“Crimson, I love it... I love your warmth...” He smiled at me.

That smile was the last thing I saw before letting myself go into the void. Into the darkness, where I find peace.

“Meet me in hell, Crimson.” He whispered.

Napasinghap ako at napabangon. Mabibigat ang aking paghinga. Ramdam ko ang pagtulo ng pawis sa aking sintido. Luminga-linga ako sa paligid at natagpuan ang sarili na nasa loob ng isang kwarto.

Kulay itim ang kumot, maging ang punda ng mga unan ay ganoon din. The wall was gray and there is not much furniture around the room. I felt alone. Again.

“It was a dream...” napahawak ako sa aking ulo at hinilot ito. “It was all just a dream, a nightmare.” Pagpapakalma ko sa aking sarili habang nakapikit.

“But it all felt so real...” I whispered to myself.

Tumungo ako sa mini-fridge sa loob ng kwarto at kumuha ng tubig. I chugged the bottle of cold water, hoping to quench my thirst. Muli akong kumuha at uminom. Uhaw na uhaw ako.

Biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito ang isang lalaki.

“Oh, you're awake and... thirsty?” Knythe asked when he saw the bottles on the floor while tilting his head, he was not sure about his answer, probably based it on what he saw inside the room.

I wiped the water that dripped on my jaw before nodding my head, catching my breath.

“Magbihis ka na, breakfast is already served. Hinahanap ka ni Bullet.” He plainly stated.

“I will, tell him I'll see him soon.” Tugon ko kay Knythe. 'Yon lamang at isinara na niyang muli ang pinto.

I went to the bathroom and stripped off. Taking off my clothes one by one. I turned on the shower and looked up as I let the water drip on my body. I let it touch every inch of my skin. Yumuko ako at hinayaan mabanlawan ang aking ulo.

‘I love your warmth, Crimson...’

Napamulat akong bigla at lumingon-lingon sa banyo. I turned off the shower and went out of the bathroom. That mere voice of his sent shivers down my spine.

Umuli ako nang nakahubád sa loob ng aking kwarto. Napadaan ako sa harap ng salamin at tumitig sa aking pigura.

‘Meet me in hell, Crimson.’

Napahawak ako sa aking ulo nang maalala ang katagang iyon mula sa aking panaginip. Pagmulat ko ay may nakita akong lalaking nakatayo sa aking likuran mila sa salamin. Napasinghap ako at agad na liningon ito.

Nagpakawala ako ng malalalim na hininga.

“What's happening to you, Crimson?” I asked myself at the back of my mind. Muli akong napatitig sa hubad kong repleksiyon mula sa salamin. I caressed the bandage on my waist. Probably because of the accident.

“Panaginip lang. Panaginip lang lahat.” Pangungumbinsi ko sa aking sarili. Napatigil ako sa pag-iisip nang bumukas ang pintuan.

“Tita Crimson?” Napalingon naman ako at nakita si Bullet.

“Bullet, baka may ginagawa pa si-- holy sh*t! Crimson! What the f*ck?!” Galit na anas ni Vedasto nang makita akong walang saplot. Nanlaki ang mga mata ko at hinila ang kumot bago itinapis iyon sa katawan ko.

“L-Labas! Labas!” Dali-dali akong tumakbo patungo sa pinto at ikinandado iyon. Hinihingal akong napasandal dito at pumikit.

Nagbihis na ako at nag-ayos. I made my way out of my room and down to the kitchen where they were waiting.

“Bakit mura ka nang mura kanina sa itaas?” Rinig kong tanong ni Estevan kay Vedasto.

“Wala, wala.” Vedasto refused to answer.

“Kita ko po boobies ni Tita Crimson.” Biglang saad ni Bullet. Tinakpan naman ni Knythe ang bibig ng kaniyang anak.

“Bullet, don't say those words again!” Knythe lectured his son that made Bullet pout.

“Naaay kaya pala ayaw mo magsalita ah.” Biglang tukso ni Eros.

“Wala 'to, nagsosolo. Bakit 'di mo kami tinawag? HAHAHAHAHA!” Panunukso ni Claellus at Yxe.

“Oo nga, anong nakita mo? Malaki ba?” Pang-uusisa ni Yxe, halatang nang-aasar.

“Wala! Flat!” Galit na tugon ni Vedasto.

Natahimik naman silang lahat at sabay-sabay na nagtawanan.

“Edi may nakita ka nga! HAHAHAHAHAHA!”

Pinamulahan ng tenga si Vedasto at binatukan si Eros.

I cleared my throat to let my presence be known. Tumigil na sila at nagpipigil ng tawa. Naupo ako sa gitna ni Bullet at Vedasto.

Napangisi ako at binalingan si Vedasto.

“Flat ba? Don't worry, I'll work on it.” Pang-aasar ko. Nag-bungisngisan naman sila. Nanatiling nag-iiwas ng tingin si Vedasto.

“Psh, I'll work on it amp. Kala mo naman gagana.” Vedasto murmured. Natawa naman ako.

I leaned closer to him then whispered. “Maybe you should help me with it.”

“Hoy! Tama na 'yan! Kadiri, sa harap pa talaga ng anak ko!” Saway ni Knythe at sinamaan kami ng tingin.

“Halaaa, anong ibinulong sa'yo?”

“Namumula si g*go! BWAHAHAHAHAHAHA!”

“Tama na nga!” Sigaw ni Vedasto at sumimangot.

Pagtatapos niya sa usapan bago uminom ng tubig. Nagsimula na kaming kumain. Hindi pa rin nakatakas sa panunukso mula sa kanila si Vedasto.

They were all laughing and exchanging smiles. I heaved a heavy sigh.

‘You're okay, Crimson. You're safe. The only one who needs to pray for their life is...’

“Them.” Bulong ko at ngumisi bago ituloy ang pagkain.

⚘ little ⊹ lies ··································································································································