Share

บทที่ 6 มีแฟนแล้ว

last update Last Updated: 2025-11-01 18:19:29

ทิตย์ต่อมา….

ณ หน้าตึกคณะวิศวกรรมในช่วงบ่ายของวัน นักศึกษามากหน้าหลายตาในชุดเสื้อช็อปสีแดงกำลังนั่งจับกลุ่มคุยเล่น เม้ามอย หรือแม้กระทั่งนินทาชาวบ้านระหว่างรอเข้าเรียนในภาคบ่าย ซึ่งสี่หนุ่มฮอตเจ้าของฉายาเจ้าชายวิศวะก็เป็นหนึ่งในกลุ่มก้อนนั้นเหมือนกัน และวันนี้ยังอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาอีกด้วย ทั้งที่ปกติแล้วนักเดินสายอย่างชินกับเดย์มักจะวาปไปเต๊าะสาวคณะอื่นอยู่เป็นประจำ ทว่าช่วงหลังๆ มานี้สองหนุ่มแทบจะไม่ไปไหนเลย ซึ่งเรนจิกับไนท์ก็สงสัยในความเปลี่ยนแปลงของพ่อหนุ่มขี้เต๊าะทั้งสองคนไม่น้อย

“ทำไมช่วงนี้พวกมึงไม่ไปไหนเลยวะ” เรนจิถามทั้งสองหนุ่มที่นั่งก้มหน้าก้มตากับโทรศัพท์ในมือ

“แดดมันร้อน” ชินตอบอย่างขอไปทีโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองคู่สนทนา

“ปกติไม่เห็นดิน ฟ้า อากาศ จะเป็นปัญหากับมึงเลย” ไนท์เอ่ยด้วยสายตาจับผิด มองชินกับเดย์สลับไปมา

ไม่สบตา มีพิรุธ!

“ขี้เกียจ” เดย์รีบออกตัวเมื่อชินเงียบไป

“หรือพวกมึงแอบไปมีเมียกันแน่” เรนจิคาดคั้นต่อ

“ไม่มี้”

“....”

“เสียงสูงมากไอ้สัด โคตรมีพิรุธ” เรนจิมองชินที่เริ่มมีอาการร้อนรน

“พิรุธอะร้าย”

“ยิ่งแก้ตัวยิ่งมีรุธ” ลนลานเก็บอาการแทบไม่อยู่ยังมีหน้ามาถามว่าพิรุธอะไร

“ไอ้คนที่เงียบกริบนั้นไม่พิรุธกว่าเหรอ” เหมือนยิ่งแก้ตัวก็ยิ่งเข้าเนื้อชินจึงรีบโยนขี้ให้เพื่อนรักคู่หูคู่ใจอย่างเดย์ทันที

“เออ มึงอ่ะ สรุปยังไง” ซึ่งเรนจิก็เล่นตามที่ชินส่งมา หันมาซักฟอกเดย์ที่เอาแต่เงียบแทน

“พวกมึง…. กูมีเรื่องจะบอก” เดย์เกริ่นด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ทำให้อีกสามหนุ่มหันเขาเป็นตาเดียวอย่างไม่ได้นัดหมาย

“มีอะไร?” เรนจิถาม

“ข่าวดีข่าวร้ายวะ ทำไมมึงต้องหน้าซีเรียสด้วย” ชินแสดงสีหน้าไม่สู้ดีเพราะกลัวว่าจะเป็นข่าวร้าย

“ข่าวดีโว้ย จะทำหน้าซีเรียสกันเพื่อ” เดย์ว่าด้วยรอยยิ้มร่า หัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งเพื่อน ต่างจากคนถูกแกล้งที่กำลังกลอกตาใส่พร้อมความรู้สึกคันมือหยิกๆ อยากโบกหัวคนขี้แกล้งสักทีสองที

“ไอ้สัดเดย์!! กูนี้ใจหายวูบนึกว่ามึงไปทำใครเขาท้องเข้า” ชินโวย

“มึงก็คิดไปไกลเกิ้น แล้วถ้ากูจะโง่ปล่อยให้ตัวเองพลาดละก็ ตอนนี้คงมีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมืองไปหมดแล้ว” เขาป้องกันเสมอ คิดจะรักสนุกก็ต้องป้องกัน อย่าสักแต่จะมุดอย่างเดียว ไข่เรี่ยราดขึ้นมาเมื่อไหร่ชีวิตจบเห่ อีกอย่างสงสารเด็กที่จะเกิดมาด้วย

“สรุปเรื่องอะไร จะพูดอะไรก็รีบพูดมา” ไนท์เร่ง เริ่มรำคาญท่าทางลีลาของพี่ชาย

“กูมีแฟนแล้ว!”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 7 โลกกลม

    “!!!” สามหนุ่มทำสีหน้าตกตะลึงเหมือนเป็นเรื่องสุดแสนแปลกใจ“มึงพูดจริงป่ะเนี่ย?” ชินถามซ้ำ“เออสิวะ ช่วง2-3 อาทิตย์ที่ผ่านมามึงเห็นกูเต๊าะใครไหม” ชินครุ่นคิดชั่วอึดใจก่อนส่ายหัว แล้วที่ไปตึกสถาปัตย์เดย์ก็แค่ไปส่งชินไปหาเพื่อนสมัยมัธยม ไม่ได้ไปเต๊าะสาวอย่างที่ไนท์กับเรนจิคิดเลย “เห็นกูกลับกับใครไหม”“ก็ไม่อ่ะ…. ถึงว่าช่วงนี้มึงแปลกๆ แดกเหล้าเสร็จกลับห้อง เป็นคนดีแปลกๆ”“กูจะถือว่าเมื่อกี้มึงชมก็แล้วกันนะ” เดย์บอกชินทั้งที่ไม่แน่ใจว่าเพื่อนชมหรือด่า แต่คนเป็นคนคิดบวก คิดซะว่าเมื่อกี้นี้เพื่อนชมแล้วกัน“คนนี้มึงจริงจัง?” เรนจิถาม“ เป็นแฟนแล้วก็ต้องจริงจังดิ คุยกันมาซักพักแล้ว น้องเขาน่ารักว่ะ น่ารักจนใจเจ็บ”“โว้ เป็นเอามากนะมึง” ชินกลอกตาหมั่นไส้กับท่าทางกุมหัวใจเหมือนถูกกามเทพยิ่งลูกศรปักหัวใจของเดย์ อะไรจะขนาดนั้น!“แล้วมึงล่ะไอ้น้องชายไม่ยินดีกับกูด้วยเหรอ พี่ชายมีแฟนแล้วนะโว้ย” ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าไนท์เงียบกริบแบบนี้เป็นเรื่องปกติ แต่เดย์ก็ยังคะยั้นคะยอเอาคำยินดีจากคนเป็นน้อง ก็แค่อยากจะแกล้งแฝดน้องเล่นเท่านั้น“เออ ยินดีด้วย” เขาดีใจกับพี่ชายมันแน่อยู่แล้ว เพราะเดย์ไม่ให้สถานะนี้ก

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 6 มีแฟนแล้ว

    ทิตย์ต่อมา….ณ หน้าตึกคณะวิศวกรรมในช่วงบ่ายของวัน นักศึกษามากหน้าหลายตาในชุดเสื้อช็อปสีแดงกำลังนั่งจับกลุ่มคุยเล่น เม้ามอย หรือแม้กระทั่งนินทาชาวบ้านระหว่างรอเข้าเรียนในภาคบ่าย ซึ่งสี่หนุ่มฮอตเจ้าของฉายาเจ้าชายวิศวะก็เป็นหนึ่งในกลุ่มก้อนนั้นเหมือนกัน และวันนี้ยังอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาอีกด้วย ทั้งที่ปกติแล้วนักเดินสายอย่างชินกับเดย์มักจะวาปไปเต๊าะสาวคณะอื่นอยู่เป็นประจำ ทว่าช่วงหลังๆ มานี้สองหนุ่มแทบจะไม่ไปไหนเลย ซึ่งเรนจิกับไนท์ก็สงสัยในความเปลี่ยนแปลงของพ่อหนุ่มขี้เต๊าะทั้งสองคนไม่น้อย“ทำไมช่วงนี้พวกมึงไม่ไปไหนเลยวะ” เรนจิถามทั้งสองหนุ่มที่นั่งก้มหน้าก้มตากับโทรศัพท์ในมือ“แดดมันร้อน” ชินตอบอย่างขอไปทีโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองคู่สนทนา“ปกติไม่เห็นดิน ฟ้า อากาศ จะเป็นปัญหากับมึงเลย” ไนท์เอ่ยด้วยสายตาจับผิด มองชินกับเดย์สลับไปมาไม่สบตา มีพิรุธ!“ขี้เกียจ” เดย์รีบออกตัวเมื่อชินเงียบไป“หรือพวกมึงแอบไปมีเมียกันแน่” เรนจิคาดคั้นต่อ“ไม่มี้”“....”“เสียงสูงมากไอ้สัด โคตรมีพิรุธ” เรนจิมองชินที่เริ่มมีอาการร้อนรน“พิรุธอะร้าย”“ยิ่งแก้ตัวยิ่งมีรุธ” ลนลานเก็บอาการแทบไม่อยู่ยังมีหน้ามาถามว่าพ

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 5 หน้าม่อ

    ผลัวะ!ไนท์ร้องเสียงหลงตอนท้ายเมื่อถูกคนหน้าม่อฟาดฝ่ามือเข้ากลางหัวเสียงดังป๊าป แต่ไม่ได้แรงมากนัก เพราะเดย์ไม่ได้ตั้งใจให้น้องชายตัวเองเจ็บ แค่หยอกกันตามประสาเด็กผู้ชายไม่แตก ไม่โน แต่ก็ชาๆ“หายหัวไม่ได้ แอบด่ากูลับหลังตลอด” เดย์ทรุดนั่งอีกฝั่งตรงข้ามคนที่พึ่งแจกฝ่ามืออรหันต์ให้ ถึงปากจะต่อว่าแต่นัยตาย์กลับยิ้มแย้มผลัวะ!เบิกบานใจได้ไม่ถึงนาทีเดย์ก็ต้องยกมือขึ้นลูบหัวตัวเองปรอยๆ เพราะถูกคนเป็นน้องเอาคืนโดยไม่ทันตั้งตัว แถมยังแรงกว่าที่เขาตบเป็นเท่าตัว“ตบมาทำซากอะไร” พอเอาคืนปุ๊ปก็ว่าพี่ชายปิดท้ายก่อนนั่งลงเหมือนเดิม“พวกมึงดูดิ มันไม่เคยเคารพกูเลย” เดย์ว่าพลางลูบหัวด้วยสีหน้าเจ็บปวดไม่หาย ทั้งที่ไม่ได้เจ็บแล้ว แค่สำออยฟ้องเพื่อนอีกสองคนให้เห็นอกเห็นใจก็เท่านั้น“ตบมาตบกลับ แฟร์ๆ” ไนท์ยักไหลเปะปากบอกเดย์ เขารู้ว่าพี่ชายกำลังทำตัวสำออย ไม่ได้ตีแรงขนาดนั้นเสียหน่อย“แฟร์เหี้ยอะไร มึงตบกูแรงกว่าที่กูตบมึงอีก แถมยังด่ากูหน้าม่อด้วย”“ก็มึงหน้าม่อจริงอ่ะ! เจอผู้หญิงสวยๆ ไม่ได้รีบส่อยหางกระดิกๆ ระริกระรี้เข้าไปหาเขา”“ไอ้ห่าไนท์ ไอ้น้องเวร ถ้ามึงจะด่ากูขนาดนี้ไม่ต้องเรียกกูว่าพี่แล้ว""แ

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 4 สกิลจีบหญิง

    ไอญดาและนานิสองสาวเพื่อนสนิทที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมต้น กำลังนั่งคุยเล่นที่โต๊ะหินอ่อนหน้าตึกคณะระหว่างรอเข้าเรียนในภาคเช้า ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอย่างออกรสเจ้าของเรือนผมสีดำขลับยาวสลวยก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกจ้องมองจากตึกตรงข้ามหรือตึกคณะวิศวะที่อยู่ห่างกับตึกมนุษย์เพียงแค่ลานเกียร์กั้นอยู่ตรงกลาง“นานิๆ เราว่าพี่ไนท์อะไรนั้นกำลังมองเราอยู่” ไอญดาสะกิดบอกเพื่อนสาวลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นหรือนานิที่นั่งถัดจากเธอ“ที่ร้านกาแฟพี่เขาก็มองไอตาไม่กระพริบเลย”“ไหนพี่เขาบอกว่าไม่เป็นไรไง แล้วทำไมถึงมองเราแบบนี้ทุกครั้งที่เจอกันอ่ะ” ไอญดาว่าอย่างคนคิดไม่ตกวันนั้นทั้งเธอและเขาต่างฝ่ายต่างเดินชนกัน แต่โชคร้ายที่มีแค่เขาคนเดียวที่ซวยโดนนมชมพูเครื่องดื่มโปรดของเธอหกใส่เลอะทั้งเสื้อช็อปและเสื้อยืดตัวข้างใน ซึ่งตอนนั้นไอญดาตกใจมากเพราะคิดว่าต้องโดนคนหน้าดุแน่ๆ ทว่าเขากลับบอกเพียงว่าไม่เป็นไร แถมตอนเย็นวันนั้นยังส่งข้อความผ่านทางโซเซียลมาขอโทษอีกด้วย เธอจึงคิดว่าเลิกแล้วต่อกันไปแล้วทว่า….หลังจากวันนั้น อยู่ๆ โลกของเธอกับเขาก็เหวี่ยงเข้าหากันจนน่าแปลกใจ จากที่ไม่เคยเจอกันมาก่อน กลับได้เ

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 3 นมชมพู

    “เอาเสื้อกูมาใส่ทำไม” ไนท์ถามแฝดพี่ เขารู้ว่าเสื้อนักศึกษาตัวนี้ที่พี่ชายกำลังสวมใส่อยู่คือของตัวเองที่แขวนไว้ในรถ กลิ่นน้ำหอมประจำตัวเขาลอยแตะจมูกชัดเจนขนาดนี้ทั้งสองมีกุญแจรถของกันและกัน แต่ไนท์ไม่เคยยุ่มย่ามของใช้ส่วนตัวของอีกฝ่ายเลย เก็บกุญแจไว้ใช้ยามฉุกเฉินเท่านั้น แตกต่างจากเดย์ที่ไม่มีมารยาททางนี้เลยชอบมาหยิบนู่นนี่ในรถไนท์ตลอด“กูไม่ได้กลับห้อง เสื้อสำรองในรถก็หมด กูเลยไปเอาเสื้อมึงมาใส่”“เอาไม่ขอ”“เอาผู้หญิงด้วยกันยังได้วะ แค่ยืมเสื้อตัวเดียวทำเป็นหน้านิ่วใส่กูไปได้” ไนท์จิ๊ปากเบือนหน้าหนีขี้เกียจเถียงกับพี่ชายตัวเอง เพราะสอนเดย์เรื่องมารยาทแบบนี้ไปหลายรอบไม่เห็นจะเข้าหัวสักที“ว่าแต่มึงเถอะ เมื่อคืนที่หายไปเป็นชั่วโมง ไปทำอะไรมา”“...” ไนท์ไม่ตอบแต่ส่งสายตารำคาญให้เดย์ที่กำลังยิ้มกริ่ม ส่วนเดย์รู้อยู่แล้วว่าไนท์ไปทำอะไร แค่อยากจะแกล้งน้องชายตัวเองเล่นเท่านั้น“มึงลืมเก็บซองถุงยางที่ตกใต้เบาะคนขับน่ะ” เดย์ว่าต่อสีหน้าเปื้อนยิ้ม“แล้วมึงไปก้มดูอะไรใต้เบาะวะ” เรนจิถามเดย์ด้วยความสงสัย ก็อยู่ๆ ใครมันจะไปก้มดูใต้เบาะรถคนอื่น“กูทำไม้แขวนตก ตอนก้มเก็บเสือกเห็นใส่พอดี”“อย่าบอก

  • Day or Night รักนี้ต้องเลือก   บทที่ 2 แฝดคนละฝา

    เดย์กับไนท์เป็นฝาแฝดที่เกิดมาหน้าตาเหมือนกันอย่างกับแกะ แต่ด้วยบุคคลิกแตกต่างกันคนละขั้ว ทำให้ทุกคนสามารถแยกออกได้ชัดเจนว่าคนไหนคือเดย์ คนไหนคือไนท์เดย์คือเจ้าของรอยยิ้มสดใส เป็นคนร่าเริง เฟรนลี่หรือที่อีกสามหนุ่มเรียกคือ เฟรนลี่เรี่ยราด เดย์เปรียบเสมือนกลางวันที่ ส่องแสงสว่างเจิดจ้า เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนที่เจ้าตัวทำสีอยู่อย่างสม่ำเสมอยิ่งทำให้เขาดูสดใส เป็นมิตร น่าคบหาแตกต่างจากไนท์ ที่เป็นคนพูดน้อย เย็นชา เหมือนยามค่ำคืนที่มีแค่แสงจันทร์ส่องเพียงรำไร เขาไม่ได้หยิ่งยโส แต่ด้วยบุคลิกและนิสัยห่วงความเป็นส่วนตัว ไนท์เลยดูเป็นคนเข้าหายาก บวกกับไอ้ลุคห่ามๆ จากการถูกประทับน้ำหมึกผ่านเข็มสักตรงบริเวณลำคอด้านหน้า หัวไหล่และทั่วทั้งแขนด้านขวาทำให้ดูแบดมาก หน้าตาก็ไม่รับแขก เลยไม่ค่อยมีใครกล้าเข้ามาสุงสิงด้วยนักส่วนเดย์ไม่นิยมการสักเพราะสิ่งที่กลัวที่สุดในชีวิตคือเข็ม ไม่ใช่แค่เข็มฉีดยาเท่านั้นแต่อะไรที่มีปลายแหลมเหมือนเข็มเขาก็กลัวทั้งนั้น ไม่ชอบให้อะไรแหลมๆ มาจิ้มแทงร่างกาย แต่ชอบเอาเข็มแท่งโตของตัวเองไปแทงสาวๆ แทน >_“ถุย เกิดก่อนมันไม่กี่นาทีทำเป็นข่ม” ชินกรอกตากับท่าทางของเดย์ที่ยกมือข

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status