แชร์

Chapter 3

ผู้เขียน: naiad
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2022-03-18 09:07:12

”What happened to the engagement last night?” agad na bungad ni Angelina noong sagutin ko ang tawag.

Nagtagal ang party kagabi kaya naman sobrang late ko ng nakatulog, tinanghali tuloy ako ng gising ngayong umaga. Nahiya pa nga ako kasi sabi sa akin ni Guada ay hihintayin daw dapat ako nina Mrs.Fridgette at Don Sergio sa breakfast ngunit nang malamang tulog na tulog pa ako ay hinayaan na lang muna.

“Ayos lang naman,” sagot ko sa kaniya habang nagbibihis ako. “Talaga bang okay lang na itinuloy ang engagement? Baka kasi mas mahirapan ka nito sa planong pagtanggi sa kasal dahil nangyari na ang engagement.”

“Okay lang ‘yon. At isa pa ay wala kang karapatang pakialaman ang desisyon ko. Just do what I says, I don’t need your opinion! Hindi kita binayaran para riyan.”

Nakinig na lang ako sa mga sinasabi niya at hindi na sumagot pa. Mas lalo lang kasi siyang maiinis kapag sumagot pa ako kaya mas mabuting manahimik na lang.

“One thing pala, if my Dad will try to call nor text you, ignore him.”

“Huh? Bakit naman?” lito kong tanong sa kaniya.

Narinig ko ang sarkastiko niyang tawa sa kabilang linya, “Nagtatanong ka pa talaga? You think that I didn’t notice that you two are growing close and he is very fond of you? I can see it, Francesca. Alam kong desperado ka para sa pera pero ‘wag ka sanang magpakababa at pumayag na maging kabit ni Dad.”

“Hindi kita maintindihan, Angelina. Walang namamagitan sa amin ni Sir Arnaldo—“ hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil binabaan niya na ako.

Mabilis ang mga naging hininga ko ng dahil sa mga sinabi ni Angelina. Hindi ako makapaniwala na ganoon ang iniisip niya. 

Oo, medyo malapit kami ni Sir Arnaldo sa isa’t isa pero walang namamagitan sa aming dalawa. Sadyang mabait lang siya at magaan ang loob ko sa kaniya kaya komportable akong makipagkuwentuhan sa kaniya. At wala namang malisya ang mga pakikitungong ginagawa sa akin ni Sir Arnaldo.

Hindi ko na nakilala ang tunay kong ama dahil bago pa lang ako ipanganak ay nagkahiwalay na sila ni mama at hindi rin sinabi sa akin ni mama ang totoong katauhan ng aking ama, kahit na noong nag-aagaw buhay siya at tuluyan ng bawian ng buhay noong limang taong gulang pa lang ako. Kaya nga napunta ako sa puder nina Nanay Isang at Tatay Isko dahil wala naman na akong kilalalang ibang kamag-anak at silang dalawa ay malapit na kaibigan ng mama ko.

Inalis ko na lang muna iyon sa isipan ko dahil kailangan ko na nga palang bumaba dahil sabi sa akin ni Guada ay magsasabay daw kami ni Damon sa breakfast ngayon, tinanghali rin siyang nagising kagaya ko.

“Ipinapakatok ka na sana ni Sir Damon,” sabi sa akin ni Guada noong makasalubong ko siya.

“Naroon na ba siya sa hapag?” Ipinagpatuloy ko ang paglalakad, sumunod agad sa akin si Guadalupe.

“Oo, kanina ka pa nga hinihintay n’on eh.”

Nang makarating kami sa dining area ay naroon na nga si Damon. Agad niyang inangat ang paningin sa akin nang maramdaman ang presensya ko. Binalewala ko naman siya at naupo na sa silyang hinila ni Guada para sa akin.

Tahimik naming sinimulan ang pagkain ng breakfast. Medyo naiilang pa ako dahil napapansin ko ang madalas niyang pagtingin sa akin. Gusto ko man siyang komprontahin pero nakakahiya naman lalo pa’t narito rin sa dining area ang ilan nilang kasambahay at nag-aabang sa mga maaari naming iutos.

Malapit na kaming matapos sa agahan nang may bigla na lang pumasok na isang babae sa dining area.

Bagsak na bagsak ang itim niyang buhok, nakasuot siya ngayon ng isang manipis at napakaiksing red dress na fit na fit sa hourglass shape niyang katawan, at ang bawat yapak niya ay dinig na dinig dahil sa suot niyang itim at pointed na stilettos.

Napansin kong diretso kay Damon ang kaniyang paningin kaya mukhang ito talaga ang sadya niya.

Hindi nga ako nagkamali dahil nang tuluyan itong makalapit ay agad na iniangkla ng babae ang makikinis niyang braso sa braso ni Damon. Nilingon ko ang mga kasambahay, hindi ako nakakita ng gulat sa kanilang mga mukha kaya malamang ay sanay na sila sa mga ganitong eksena. Napailing-iling na lang ako at uminom ng kape.

“Is it true that you are engage?!” panimula ng babae, halos magwala. “Why didn’t you tell me? Kung hindi pa naibalita ni Tita Fridgette kay Mommy ay hindi ko pa malalaman. Bakit ka pumayag, paano na lang ako, ha?! I told you that I will marry you soon.”

Kumpirmado nga. Mukhang isa ang babaeng ito sa napakaraming babae ni Damon.

“Luisana, leave,” kalmado pa ang boses ni Damon habang pilit na inaalis ang braso ng babae sa braso niya. “My fiancée and I are having our breakfast. Iniistorbo mo kami.”

Ng dahil sa sinabi ni Damon ay mukhang doon lang napansin ng babae ang presensya ko. Tinaasan niya ako ng kilay at tiningnan ako nang masama. Ang ganda-ganda niya sana kaso nga lang ay masama ang ugali.

“Don’t worry, Angelina. She’s leaving,” Binalingan ako ni Damon.

Hindi na lang ako sumagot at binigyan siya ng masamang tingin. Nakaka-disappoint naman na kahit hanggang dito ay nakararating ang mga babae niya. ‘Yong isa sa garahe, at ang babaeng ito naman ay narito na sa dining area, baka naman sa susunod niyan ay nasa kwarto niya na. O baka naman may nakarating na roon?

“So you’re Angelina…Damon’s fiancée,” Sinenyasan niya ang isang kasambahay na nakaabang, daglian naman iyong gumalaw para malagyan ng juice ang basong naroon sa harapan. “What’s your family business?”

Ayoko sanang sumagot pero may kung ano sa aking nagtulak para sagutin ang babae, “Our family owns a chain of hotels, we also have farms and ranches.”

“And what can you contribute to Damon’s business with that?” nakangising tanong niya, nang-iinsulto. “I really think that you are not the one suitable to be his wife, no offense meant. Ako ay may alam na sa pagpapatakbo ng planta dahil isa rin akong geothermal engineer kagaya ni Damon, stock holder din ang pamilya ko sa planta nila. Kaya sa ating dalawa ay ako ang mas nababagay sa kaniya.”

Ngumisi rin ako kahit na ang totoo ay napipikon na, “Well if that’s the case then bakit hindi ikaw ang napili bilang fiancée niya? Baka nag-iilusyon ka lang na ikaw ang nababagay kay Damon kahit na hindi naman talaga.”

Sinadya kong ilapag sa lamesa ang kamay ko para maipakita sa kaniya ang heirloom ring na ibinigay sa akin ni Damon kagabi. Kitang-kita ang satisfaction sa mukha ko nang makita ang iritasyon at pagka-inggit sa mukha ng babae.

“I really think you should leave now, Luisana. And please, don’t come here again uninvited. Understand?”

Nalukot pa lalo ang mukha ni Luisana ng dahil sa sinabi ni Damon. Umiigting ang panga niya at kung nakamamatay lang ang masamang tingin, malamang ay kanina pa ako bumagsak sa sahig.

“Luisana Ferrera Almadovar, 24 years old at galing sa prominenteng pamilya. Anak siya ng gobernador sa kabilang lalawigan at ex-fling ni Damon,” pagbabalita sa akin ni Guadalupe. “At sa tingin ko’y asahan mo na ang madalas na pagpunta niyon dito since malapit ang pamilya nila sa mga Dela Rue.”

Noong matapos akong mag-breakfast ay nagpresinta si Guada na magri-research daw siya tungkol sa babae kanina. Akala ko nga ay mahihirapan siya pero dahil sumali na sa ilang national pageants at kasalukuyan pang modelo ay medyo sikat si Luisana kaya maraming articles kaming nahanap tungkol sa kaniya.

“Sure ka bang naging fling lang talaga ‘yon ni Damon at hindi naging girlfriend?” tanong ko.

“Sure akong fling lang kasi hindi naman nagi-girlfriend ‘yang si Sir Damon ‘di ba? At kung naging girlfriend ay mababalita ‘yan for sure lalo na’t sikat na sikat si Sir sa business world…‘One of the hottest business tycoon in Asia’!” nanlalaki ang matang ipinakita sa akin ni Guada ‘yong isang article kung saan nangunguna si Damon sa pagiging hottest business tycoon in Asia kuno.

Binalewala ko ang article na iyon at hinayaan na lang si Guada. Nilunod ko ang aking sarili sa mga malalalim na isipin tungkol sa kalagayan ni Tatay Isko at sa mga maaaring mangyari sa mga susunod na araw kaya hindi ko namalayan ang pagkalabit sa akin ni Guadalupe, kung hindi niya pa tinampal ang braso ko ay siguradong hindi ko talaga siya mapapansin.

“Ano?”

Ipinakita niya sa akin ang bagong article na nahanap niya, “Kailangan mo sigurong mag-iingat kay Luisana. May history siya ng violence at maraming beses ng nasangkot sa cat fight ng dahil kay Sir Damon…obsessed ‘ata siya kay Sir.”

Sa buong maghapon na iyon ay wala akong ginawa kundi ang manatili sa kwarto. Wala naman kasi akong maisip na paglibangan at wala rin dito ang mga Dela Rue. Hindi mawala sa isipan ko iyong nabasa naming article kanina tungkol kay Luisana Almadovar, hindi lang isa iyon kundi marami. Madalas nga siyang nasasali sa away at si Damon kadalasan ang dahil niyon.

Obsessed kaya talaga siya? Hindi imposible kasi mukhang gustong-gusto niya talaga si Damon. Kinakabahan tuloy ako, hindi dahil baka saktan niya rin ako physically kagaya ng ibang babaeng nalilink kay Damon, natatakot ako kasi paano kung malaman niya iyong sikreto ko? Na nagpapanggap lang naman ako bilang si Angelina, at hindi naman ako ang totoong fiancée ni Damon.

“Francesca, dumating na si Ma’am Fridegette. Bumaba ka na roon at may mga binili raw siya para sa ‘yo,” sabi sa akin ni Guada.

“Sige, bababa na ako.”

Agad na akong tumayo at nag-ayos ng sarili para sa pagbaba. 

“Oh that is okay, I understand! Alam kong importante rin ang inaayos niyo ni Arnaldo riyan sa US kaya talagang naiintindihan namin. Ayos lang naman iyon at napaghandaan naman namin nang maayos. Don’t worry about them, I think they will learn to love each other eventually!” pababa na ako nang marinig ko ang boses ni Mrs.Dela Rue na parang may kausap.

Noong tuluyan na akong makababa ay nakita kong hawak niya ang kaniyang cellphone at may katawagan. Nakaupo si Mrs.Dela Rue sa sofa at nasa may paanan niya ang iba’t ibang paper bags, iba’t ibang kulay at iba’t iba rin ang laki.

“Angelina is very beautiful and kind, I really like her for my son. Mabuti na lang talaga at pumayag ako sa proposal mo, we will be in-laws soon!”

Agad akong nakaramdam ng kaba at unti-unting bumagal ang paglalakad. Sino ang katawagan ni Mrs.Dela Rue? Hindi kaya…

“Pero make sure na makadadalo ka sa kasal, Rowena. Magtatampo talaga ako kung hindi!” 

Tama nga ang hinala ko. Si Ma’am Rowena Smith ang katawagan niya, ang mommy ni Angelina! Aatras na sana ako at maglalakad pabalik sa kwarto ngunit nakita na ako ni Mrs.Dela Rue bago ko pa man iyon magawa. Kumaway siya sa akin at sinenyasan na lumapit ako sa kaniya.

“Angelina is here…” imporma ni Mrs.Dela Rue sa kabilang linya. “You want to talk to her? Okay I will give her the phone right now.”

Nanlaki ang mga mata ko at agad na nanuyo ang lalamunan ng dahil sa kaba. Ano nang gagawin ko? Makikilala ni Ma’am Rowena ang boses ko, mabubuking ako!

Nakangiting inabot sa akin ni Mrs.Dela Rue ang cellphone, “Your Mom wants to talk to you, she said na hindi mo raw sinasagot ang mga tawag niya.”

Bahagyang nanginginig ang kamay ko nang tanggapin ko ang cellphone. Kinagat ko ang labi ko, dinig na dinig ang malalakas na tambol ng aking puso.

Dahan-dahan kong inilapit sa aking tenga ang cellphone.

“Hello, anak. Why aren’t you answering my calls? Are you enjoying your fiance’s company so much that you have forgotten your mother?” saad ni Ma’am Rowena sa kabilang linya.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • Deceiving the Heir   Chapter 31

    “Where is my son?” “N-Na sa tinutuluyan kong apartment,” kinakabahang sagot ko. “Tell me the way. I want to see him.” Nang sabihin niya iyon ay nanahimik na lang ako. Akala ko ba ay hindi siya naniniwala sa mga sinabi ko kanina? Walang mapaglagyan ang kabang nararamdaman ko habang nasa byahe kami patungo sa aking apartment. Kaming dalawa lamang ni Damon ang narito sa sasakyan niya. May isang sasakyan sa unahan at sa likuran namin, ang mga bodyguards niya iyon. Kanina pa siya tahimik at malamig rin ang tungo niya sa akin. Nakaramdam ako ng takot sa mga maaaring mangyari ngunit kinalma ko ang sarili ko. I should focus on this first, I will deal with the consequences later. Pero naisip ko rin na baka kaya siya ganito ngayon ay dahil inaalala niya ang magiging epekto nito sa relasyon nila ni Angelina. Nakakaramdam ako ng guilt dahil baka masira iyon pero tutulungan ko na lang siyang mag-explain. At sasabihin ko ring wala akong balak na panagutin si Damon, lalayo na rin kami ng anak

  • Deceiving the Heir   Chapter 30

    “G-Good morning,” gulat na bati ko kay Daniel. Kalalabas ko lang ng kwarto, nakabihis na ako at paalis na ngunit natigilan lang noong makita si Daniel na nakaupo sa sofa habang kandong ang anak kong nanonood ng cartoons. “Nag-breakfast ka na ba?” tanong ko. Umiling lang siya at pinaupo muna sa sofa si Damien bago siya tumayo. “Ihahatid na kita.” Gusto ko sanang tumanggi ngunit napagtanto ko na bukod sa convenient na ito para sa akin ay maaari ko rin siyang makausap ngayon upang makahingi ng tawad. Matapos magpaalam kay Damien at Guada ay lumabas na kami ni Daniel. Nanatili siyang walang imik kahit na nasa byahe na kami. Nang tuluyan ng huminto ang sasakyan niya sa tapat ng building ay hindi muna ako lumabas upang makausap siya. “Salamat pala sa paghatid sa akin. Sana hindi ako nakakaabala sa mga gagawin mo sa araw na ito,” panimula ko. “Galit ka pa rin ba sa akin dahil sa paglilihim ko? Sorry, pero sana ay maintindihan mo ako.” “I forgive you. Pero ganoon pa rin ang opinyon k

  • Deceiving the Heir   Chapter 29.2

    “I need the report for last year,” sabi ni Damon ng hindi man lang ako tinitingnan. Agad na nalukot ang mukha ko at padarag na ibinagsak sa lamesa niya ang napakabigat at patong-patong na files na pinakuha niya sa akin kanina. “Ano? Bakit hindi mo sinabi sa akin kanina para nasabay ko na. Bababa na naman tuloy ako!” Binalingan niya na ako ngayon. “I forgot. Kunin mo na dahil iyon pala ang kailangan ko, hindi ang mga ito.” Inalis niya na ulit sa akin ang atensyon at nagsimula na namang magtipa. Sana talaga ay mamanhid iyang kamay niya. Nakakainis! Sobrang sama ng tingin ko sa kaniya. Kung nakamamatay lang talaga ang tingin ay kanina pa siya bumulagta ngayon. Nang mapansin sigurong hindi pa ako tumatalima sa utos niya ay binalingan niya muli ako. “Kilos na, bilis!” Pumalakpak pa siya. Inirapan ko muna siya bago nagmartsa palabas ng kaniyang opisina. Nakasalubong ko si Roi dahil naroon lang siya sa labas ng pinto at nag-aabang yata ng maaaring iutos sa kaniya ni Damon. “May k

  • Deceiving the Heir   Chapter 29.1

    Sobrang naging abala ako nitong mga nakaraang araw ng dahil sa mga hindi inaasahang pangyayari at hindi ko masyadong napaglalaanan ng oras si Damien. Kaya naman sa araw na ito ay itinuon ko lang sa aking anak ang buo kong atensyon. Namasyal kami sa labas, kumain, at naglaro. Nakukonsensiya ako dahil alam kong kahit gaano pa kaabala ay dapat na naglalaan ako ng oras para sa aking anak kaya naman bumabawi ako ngayon. Madaling-araw noong maalimpungatan ako ng dahil sa pagtunog ng cellphone ko. Agad ko iyong sinagot upang matigil sa pag-ring dahil bahagyang gumalaw si Damien, naiistorbo ng tunog. “Hello?” Lumabas ako ng kwarto upang hindi magising ang anak. “Pumayag ka na susundin mo ang lahat ng sasabihin ko pero bakit hindi kita ma-contact kahapon? Are you running away from me?” Kumunot ang noo ko. Kagigising ko lang at inaantok pa ng sobra kaya naman hindi pa ganoon kaayos ang pagtakbo ng isipan ko. “Huh? Sino po sila?” Humalakhak ang lalaking nasa kabilang linya. Awtomatikong

  • Deceiving the Heir   Chapter 28

    Agad na akong hinila ni Damon papasok sa kaniyang sasakyan. Ni hindi man lang ako nakapagpaalam ng maayos kay Daniel dahil nang makasakay na rin siya ay pinaharurot niya kaagad ang sasakyan. Halos lumabas na ang puso ko sa aking dibdib dahil sa sobrang lakas ng kabog nito. Hindi rin magandang nagkabuhol-buhol na ang isipan ko dahil sa kabang nararamdaman. Dati ay iniisip ko na madali lang na sabihin sa kaniya ang tungkol sa anak namin. Ngunit ngayong narito na ako ay hindi ko magawang makapagsalita. Pinapangunahan ako ng kaba! “Sandali...hindi ito ang sa amin,” saad ko nang huminto na ang sasakyan niya sa harap ng isang matayog na gusali. Sa dami-rami kong iniisip kanina ay hindi ko man lang namalayan na ibang ruta ang tinatahak niya. Ang tanga-tanga naman talaga, Francesca! Nang tumingala ako at tuluyan ng nabasa ang pangalan ng building ay napalunok ako. Kung tama ang pagkakatanda ko ay ito ang building kung nasaan ang penthouse niya! “Labas,” he commanded, nauna na rin

  • Deceiving the Heir   Chapter 27

    “Nag-aalala ako para sa ‘yo pero ngayong sasamahan ka ni Sir Daniel ay mapapanatag na ako.” Lumayo na nang kaonti sa akin si Guada at tiningnan niya ako nang maigi. Tapos na siya sa pag-aayos sa akin. Tinawagan ako ni Sir Arnaldo kanina, he invited me for a dinner this evening. Sinabi niya sa akin na makakasama namin si Ma'am Rowena at si Angelina kaya naman medyo kinakabahan ako. Hindi maganda ang naging pagkikita namin ni Angelina noong nakaraan. Malamang ay galit pa siya sa akin lalo na at nalaman nilang anak ako ni Sir Arnaldo. “Kung ang iba ay nalo-losyang kapag may anak na, ikaw naman ay mas lalo pang gumanda! Sabihin mo nga sa akin kung ano ang sikreto mo, bet ko rin ang ganiyang kagandahan!” Napangiti na lamang ako sa sinabi ni Guada at pinagmamasdan din ang aking sarili. Nakasuot ako ng white, below the knee fitted dress at black na stilleto. Pormal na dinner kasi iyon kaya ganito ang sinuot ko. “Nasa labas na raw si Sir Daniel,” imporma sa akin ni Guada. Bago ako tulu

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status