CHAPTER 2

“From now on you must practice adressing us as ‘Mama’ and ‘Papa’,” muling gumuhit ang ngiti sa labi ni Mrs.Dela Rue habang marahang hinahaplos ang aking kamay.

Nasa hapag na kami ngayon at katatapos niya lang na maipakilala ako sa kaniyang asawa na si Don Sergio at bunsong anak na si Gustave. Tahimik ang Don pero hindi naman siya nagpapakita ng pagkadisgusto sa akin, mukhang ganoon talaga ang personality niya base na rin sa research na ginawa ko. 

Sa kabilang banda naman ay kanina pa ako nginingitian ni Gustave sa tuwing nagkakasalubong ang paningin namin. Wala akong nakuhang masyadong impormasyon sa kaniya sapagkat siya ang pinakapribado sa mga Dela Rue dahil na rin siguro sa nag-aaral siya ng Abogasya pero sa palagay ko ay siya ang pinakamabait. Ang gaan kasi kaagad ng pakiramdam ko sa kaniya.

“Sige po, Mama,” Binalingan ko si Mrs.Dela Rue at nginitian.

Pumalakpak naman siya ng dahil sa itinuran ko. Kahit na ganoon ay eleganteng-elegante pa rin siyang tingnan. Hindi lang dahil sa magara niyang damit ngayon at mga alahas na dekorasyon sa katawan kundi dahil mismo sa kilos at napakaganda niyang mukha kahit na may edad na.

“Kuya is already here...” imporma ni Gustave.

Napaangat ako ng tingin nang may humila sa katabing silya ko. Nagkasalubong ang tingin namin ni Damon, bagong paligo na siya ngayon at nakapagbihis na nang mas maayos na damit. Tinaasan niya akong kilay bago tuluyang maupo.

Sa paghugot ko nang malalim na hininga ay nalanghap ko ang mabango niyang amoy. Sobrang bango. Lalaking-lalaki ang amoy niya.

“What did I missed?” Tiningnan niya ang kaniyang ina habang nilalagyan ng pagkain ng nakaabang na kasambahay ang kaniyang pinggan.

“Wala pa naman. Ipinakilala ko lang ang fiancee mo sa Papa at kapatid mo.”

“Since we are all here. Why don’t we talk about your engagement party? Your Mama is so excited for that,” nakatingin sa amin ni Damon ang Don noong sabihin niya iyon.

“Oh, don’t let them worry about it anymore!” Hinawakan ni Mrs.Dela Rue ang balikat ni Don Sergio. “Let me handle that, okay. Mamaya agad ay sisimulan ko na ang pagpaplano at paghahanda para riyan.”

Binalingan ko si Damon para tingnan ang reaksiyon niya sa sinabi ng ina pero parang wala lang naman sa kaniya iyon at sinimulan na ang pagkain.

Hindi ito ang reaksiyong inaasahan ko mula sa kaniya. Si Damon Dela Rue ay playboy pa sa playboy. Sobrang matinik niya sa mga babae at hindi pumapasok sa relasyon kaya naman kayang pagsabayin ang kahit na ilang gustuhin niya, iyon ang nalalaman ko at sapat na rin naman sigurong ebidensya iyong nadatnan namin sa garahe kanina ‘di ba?

Ang inaasahan ko ay ipapakita kaagad ni Damon ang pagtutol niya sa arrange marriage kasi hindi talaga siya iyong tipo ng lalaking gugustuhing mag settle down. Pero bakit ngayon ay parang wala lang sa kaniya ‘to? Hindi ba dapat ay kinakausap niya na ang kaniyang ina at kinukumbinsi itong huwag ituloy ang kasal?

“Escort your fiancee to her room so she could rest,” utos ni Don Sergio kay Damon nang matapos na kaming mananghalian.

Natigilan ako at tututol na sana pero na-realize kong magtataka sila kapag ganoon ang ginawa ko. Napainom na lang ako ng tubig at marahang pinunasan ang labi gamit ang table napkin pagkatapos.

Tumayo si Damon, “Let’s go,” saad niya at nanguna na sa paglalakad.

Agad naman akong tumayo at sumunod na sa kaniya. Pagod na rin kasi ako at gusto ko ng magpahinga muna, isa pa ay hindi ko pa alam kung saan ang kwarto ko kaya mas mabuting sumunod na lang ako kay Damon.

Nakataas na kami sa pangalawang palapag at kasalukuyang naglalakad sa isang pasilyo pero wala pa rin kaming imikan. Inabala ko na lang tuloy ang sarili ko sa pagtingin-tingin ng mga paintings na nakasabit sa dingding.

Grabe! Parang halos lahat ng gamit nila ay mamahalin. Hindi na dapat ako magtaka sapagkat sila ang nagmamay-ari ng pinakamalaking geothermal powerplant sa bansa at pag-aari rin ng pamilya nila ang pinakamalaking palm plantation sa lalawigan pero hindi ko pa rin mapigilan ang sarili ko.

“Here’s your room,” Napabaling ako kay Damon noong sabihin niya iyon. 

Siya na ang nagbukas ng pinto para sa akin. Nang silipin ko ang loob ay malawak ang kwarto at nasa ibabaw na ng kama ang ilang gamit ko.

“Nasa may dulong pasilyo naman nito ang kwarto ko,” sabi niya kahit na hindi ko naman tinatanong.

Tumango na lang ako sa sinabi niya at papasok na sana sa kwartong para sa akin pero napatigil ako nang bigla niya na lang hawakan ang isa kong kamay. Sinamaan ko kaagad siya ng tingin nang pagsiklupin niya ang mga daliri namin at bahagyang inilapit iyon sa mukha niya na para bang may tinitingnang kung ano.

“I need to make an adjustment to the heirloom ring,” bulong niya sa sarili at binitawan na ang kamay ko. Matapos iyon ay tinalikuran niya na ako kaya naman pumasok na ako sa kwarto at sinarado ang pinto.

Bago maligo ay napagdesisyunan ko na munang i-message si Angelina.

Ako:

Nakarating na kami rito. Nakilala ko na rin ang fiance mo at ang pamilya niya.

...

Ini-expect ko na ilang linggo pa bago ang pormal na engagement party namin ni Damon kasi noong isang araw lang sinabi ni Mrs.Dela Rue na maghahanda at magpaplano na siya para roon pero nagulat ako dahil tatlong araw pa lang ang nakalilipas ay gaganapin na iyon!

“Magsisimula na po ang party, Ma’am,” imporma sa akin ng kasambahay na pumasok.

Tumango ako sa kaniya at sinabing bababa na ako kaya lumabas na ulit siya para ata ibalita sa iba na pababa na ako.

Tinapos na ni Guada ang pag-aayos sa aking buhok. May stylist namang nag-ayos sa akin kanina kaso nga lang ay hindi ako masyadong kumportable sa ginawa nila sa buhok ko kaya pinaayos ko ito kay Guada.

“Kinakabahan ako para sa ‘yo, Francesca,” sabi ni Guada noong tumayo na ako.

Huminga ako nang malalim at hinawakan ang kaniyang kamay, “Kinakabahan din ako pero kailangang kayanin ko. Para kay Tatay Isko.”

Sinamahan ako ni Guada sa pagbaba ngunit nang makarating na kami sa garden kung saan ginaganap ang party ay humiwalay na siya sa akin para makihalo sa mga tagasilbi. 

Rinig na rinig sa paligid ang malamyos na musika, ang mahihinang tawanan at kwentuhan, at ang pagkalansing ng mga baso. Nagkalat ang mag bilugang mesa sa buong garden na dinesenyuhan nang makintab na tela at bulaklak sa gitna. 

Lahat ng taong nakikita ko ay magaganda at magagara ang kasuotan at sa mga galaw pa lang nila ay masasabi ko ng mula rin sila sa mayayamang angkan.

Muli akong nakaramdam ng kaba. Hindi ako nababagay rito, hindi ako sanay. Pero mabilis na pumasok sa isipan ko na sa ngayon ay hindi ako si Francesca. Ngayon ay ako si Angelina Smith, ang eredera ng mga Smith at ang fiancee ni Damon Dela Rue.

Pumikit ako ng ilang segundo at pinakalma muna ang sarili. Nang marinig kong tinatawag ako ng coordinator ay dumilat na ako at akma na sanang lalapit sa kaniya ngunit mayroong humila sa braso ko.

Gulat pa ako roon. Tatanggalin ko na sana ang kamay na nakahawak sa braso ko ngunit tumigil na kami sa medyo may kadilimang parte ng garden.

“Ano ba?!” singhal ko nang makitang si Damon pala iyong humila sa akin.

Hindi niya ako sinagot. Napa-irap na lang ako kasi titig na titig siya sa akin. Nakasuot siya ngayon ng puting longsleeves na tinupi hanggang siko, itim na slacks, at itim ring leader shoes. Maayos rin ang kaniyang buhok at nanunuot sa ilong ko ang bango niya.

“Kung wala ka naman palang sasabihin ay aalis na lang a—“

Natigil ako sa sinasabi ko nang isandal niya ako sa pader. Nanlaki ang mga mata ko nang ilagay niya ang isang kamay sa gilid lamang ng aking ulo.

“A-Ano bang g-ginagawa mo?!”

“Just stay. I’m just going to give you something,” may kinuha siyang kung ano sa bulsa.

Ipinakita niya iyon sa akin. Isang maliit at kulay itim na square box. Marahan niya iyong binuksan at nang tuluyan ko ng makita kung ano ang nasa loob ay napaawang ang labi ko. Isa iyong diamond ring!

“Ibigay mo sa ‘kin ang kamay mo.”

Wala sa sariling sinunod ko naman ang sinabi niya. Maingat niyang ipinasok sa ring finger ko ang singsing. Hindi niya agad binitawan ang kamay ko matapos iyon at pinagkatitigan pa.

“This is our heirloom ring, don’t lose it.”

Naramdaman ko na medyo nag-iba ang paraan ng pagkakahawak niya sa kamay ko kaya naman agad ko iyong binawi sa kaniya at itinago sa likod ko. Napahalakhak siya ng dahil sa ginawa ko.

“Noong una mo pa lang dito ay napapansin kong parang ayaw mo na hinahawakan kita. Nandidiri ka ba sa akin?” Tinaasan niya ako ng kilay. “Is it because of what you saw in the garage?”

Agad akong pinag-initan ng pisngi lalo na noong mahimigan ko ang tuwa sa boses niya.

“Don’t worry. I am clean. And to set the record straight, we are just making out that time.”

“Hindi ko naman tinatanong! I don’t care on what you are doing with your women. I am not interested, okay!”

Ngumisi siya, “We’re good then.”

Makikipagsagutan pa sana ako sa kaniya ngunit sinadya na kami ng isang kasambahay doon. Hinahanap na raw kami ni Mrs.Dela Rue dahil sisimulan na ang party. Nagsabay na kami ni Damon papunta roon. 

Nanginginig na ang labi ko sa kangingiti sa mga tao habang ipinapakilala ako ni Mrs.Dela Rue sa lahat bilang fiancee ni Damon. Ang katabi ko naman ay seryoso lang ang mukha at pormal na nakikipag-usap sa mga lumalapit at bumabati.

“Stop it...” inis na inis na ako, mariin ko iyong sinabi habang pinipilit ang sariling ngumiti kasi may papalapit na naman sa aming panauhin.

Kanina ko pa napapansin ang marahan niyang paghaplos sa likod ko. Backless ang suot ko ngayong sphagetti strap gown kaya naman ramdam na ramdam ko ang mainit niyang kamay na kanina pa naroon. 

“What? I am not doing anything,” pagmamaang-maangan niya pa.

Kinalma ko ang aking sarili.

Kalma, Francesca. Kumalma ka, hingang malalim.

“The marriage of my son and the heiress of Smith’s will happen three months from now. The union will be the beginning to strengthen the relationship of both family and will enhances both of our businesses,” Itinaas ni Mrs.Dela Rue ang hawak niyang champagne glass. “My friends, I hope that you will be there with us!”

Nagkaroon ng masigabong palakpakan at sinundan iyon ng tunog ng nagbabanggaang champagne glass. Hindi ko alam kung totoo ba ang tuwang nakikita ko sa mukha nilang lahat o kagaya ko ba silang pinipeke ang tuwa dahil mayroong ibang motibo?

Naramdaman kong hinapit pa ni Damon ang bewang ko upang mas mapadikit ako sa kaniya. Maya-maya’y naramdaman ko ang hininga niya sa may tenga ko.

“Your smiles...it’s fake,” bulong niya.