Share

CHAPTER 4

Author: HoneylynBlue
last update Last Updated: 2021-11-26 11:15:15

NAYIEN

WEDNESDAY. I woke up early around four A.M. I take a bath and after that I prepared myself. Today is a big day because today is our fight and I will be meeting a different high class business mans in Asia and others.

I inhaled and exhaled before I put the small piece of garment in my hand. I wrap it around while praying for me to win.

Nag-ensayo muna ako sandali. Tamang praktis lang para naman magising yung cells ko sa martial arts. Baka hindi pa sila gising kahit na buong maghapon akong natulog kahapon, nagising lang nong kumain ng hapunan tapos tulog ulit.

My phone rang and when I take a look at it, it's from an unknown number and it says:  'Ready to marry me after the fight?'

What the heck! Even though there's no name of this texter, I really really know where and who this text came from. Ha! Then let's see if his plan will work. I deleted his text and turned off my phone. Parang nag-iinit yung ulo ko. Umagang umaga nambu-bwisit ang gago! Hindi porket matino kaming nag-usap kahapon ay okay na kami. Nagkataon lang na nasa masama kaming sitwasyon though nadamay lang ako sa mga kagagohan niya.

"Nayien, breakfast is ready." sabi ni Mommy mula sa labas ng pintoan ko. Himala yata at siya nagtawag sakin ngayon. I don't remember her coming here in my room. Is she in good mood? But it's too early for her to wake up. It's just five ten in the morning. She usually woke around six or earlier than that around five forty beyond. I just shrugged my shoulders and walk towards the door. Maybe she realized that she's treating me in a rude way. When I pulled out the door of my room, I am surprised when I see her there standing and it seems like she's really waiting for me. What's wrong with her?

"G-good Morning Mommy, need something?" I asked as I closed the door of my room.

"Nothing. I just want to say goodluck to your fight. Do your best." she said and left me. I creased my forehead while looking at her back. Seriously? What's wrong with my Mom?

Pagkarating ko sa dining hall ay tahimik lang silang dalawa si Mommy at si Daddy.

"Good morning Daddy!" bati ko at lumapit sa kanya then kiss his right cheek. Pagkatapos ay lumapit ako kay Mommy at hinalikan siya sa ulo.

"Mom," di naman siya kumibo. I take my seat and I pick up my spoon and fork.

"Let's eat?" sabi ko at kumuha ng kanin ganun din sa Daddy.

"Are you ready Nayien?" tanong ni Daddy.

"Yes Daddy but I'm a little bit nervous." Sagot ko.

"You don't have to, sweetheart. You just have to do your best and win the fight but if you don't want to win, then you are free to lose." he said smiling.

"Daddy, I agree this fight of him because I don't want to get married. I don't even have a plan on getting married. I am contented of what is my life right now."

"Okay. Goodluck sweetheart."

We continued eating our breakfast and after that nag-asikaso na sila. The fight will start in ten o'clock in the morning and by that time we must be there at venue before that time will strike. Too early? Yeah I made it early because I want to know the result immediately.

I stayed in my room and I put my hair into a two ears braid. Medyo nahirapan pa ako sa pag-gawa noon dahil mahaba na yung buhok ko. Remind me to cut it at the end of this month.

I put some ointment on my face and to my neck and wear my tight sports brassiere. Kahit na hindi ako mayaman sa hinaharap ay meron naman akong maipagmayabang kahit konti. LOL! I looked at the wall clock and it says it's already nine in the morning.

Sinuot ko yung uniform ko sa taekwondo at nagsuot din ako ng snickers. Baduy! Naka taekwondo suit tapos naka snickers!

Kinuha ko yung mga gamit ko na kakailanganin ko at sinilid lahat sa duffel bag tapos isinukbit yung bag sa balikat ko. Sinipat ko yung sarili ko at nong nasiguro kong wala ready na ako ay lumabas na ako sa kwarto ko.

Habang pababa ako ng hagdan ay inopen ko yung phone ko.

Nakita ko yung mga kasambahay namin na nakahilera sa may front door.

"Goodluck Miss Nayien!" sabay nilang sabi at ngumiti naman ako. Aww!! So sweet!

"Thank you sa inyo! Don't worry I will do my very best to win." nakangiti kong sabi sa kanila.

"Nayien sana manalo ka." sabi ni Manang.

Linapitan ko siya at niyakap siya. "Opo naman Manang. Ako pa!"

"Hmmp! Ang yabang mo ah! Oh sige na at malapit ng mag alas diyes. Yung Daddy at Mommy mo ay nauna na. Kanina pa yon!" sabi ni Manang at tumango naman ako. Kumaway ako sa kanila at lumabas na ako ng bahay.

NAKARATING ako sa studio slash arena  na pag-aari ni Mr. Samier Heize. Yeah, his real name is Samier Heize. I parked my car and looked at the tall building in front of me. It's quite good. The designs is eye magnet.

I entered the building which is very quite in the inside. Ni walang ka tao tao sa lugar. Totoo bang ito talaga ang venue or nagkamali lang ako? Sinuyod ko ng tingin ang buong paligid at wala talagang tao. Lalabas na sana ako para tingnan ulit yung pangalan ng building na ito nang bigla nalang mag ring ang phone ko. I look at the caller and it's from Daddy.

"Hello Daddy? Where are you?" tanong ko kay Daddy.

"Just take the elevator and press the fifteenth floor at pagnakarating ka na fifteenth floor ay there is a door on the left side, pumasok ka dyan." sagot niya.

"Huh? Eh nasaan ba kayo Dad?"

"Basta Nayien. Sige na. Naghihintay na si Sam doon." sabi ulit niya.

"Okay okay."

Naglakad ako papunta sa elevator at pinindot yung button para fifteenth floor. Nong nakarating ako sa fifteenth floor ay lumabas agad ako ng elevator at tiningnan kong nasaan yung pinto na sinasabi ni Daddy. And there I saw the door. I immediately walked towards that door and opened it. The deafening silence welcomed me. What the heck is this? Bakit walang tao? Madilim pa! Kapag nakita ko talaga yang si Sam o Samier whatever his name is, I would really beat him. He is really testing my patience.

Akmang tatalikod na ako ng bigla nalang may spotlight na nakatutok sa akin. Nasilaw ako kaya iniharang ko yung kamay ko. I saw an another spotlight at nakatutok na ito sa gitna ng ring. And I saw him there standing with his smile.

Naningkit yung mata ko kasi nakakainis yung ngiti niya. Binitawan ko yung duffel bag ko at naglakad ako palapit sa ring. Pagkalapit ko sa ring ay umupo ako saglit para maghubad ng sapatos.

"Hi, I never thought you are this beautiful wearing that suit but it would be nicer if it's a wedding gown and my ring on your finger." sabi niya kaya napatigil ako sa paghubad ng sapatos ko.

What the hell! Did he just throw a line?

Pagkatapos kong maghubad ng sapatos ay umakyat agad ako sa ring.

"You're aggressive, huh?" sabi niya pero agad ko siyang sinuntok na agad niya ring naiwasan.

"Whoa! That was close!"

Sinipa ko siya sa tuhod pero umatras lang siya ng konti. The fudge with this man! He's getting into my nerves.

Panay lang yung hirit ko samantalang siya ay panay ang iwas idagdag pa yung ngisi niya pati na yung kindat niya. Kulang nalang isipin ko na may sayad siya.

"Come on baby! Don't be too harsh!" sabi niya at kumindat na naman yung lintik niyang mata. Sarap tusukin.

"Could you please shut up! Why don't you just fight back!? Huh?" inis kong sabi at sinuntok siya pero nahawakan niya yung kamay ko at hinila ako palapit sa kanya. Nanlaki yung mata ko sa ginawa niya. Damn! This man!

His left hand slide into my waist and pulled me even closer to him. Nagpumiglas ako mula sa hawak niya pero sadyang malakas talaga siya.

"Ano ba?" sita ko sa kanya. "Bitawan mo 'ko!"

"Let's have a deal, If I can kiss you three times, you will agree to marry me and when it's not, you win." sabi niya na nagpalaki ng mata ko.

"What the fudge Samier! No way!" sagot ko at sinipa siya sa tuhod pero hinugpong  ng mga paa niya ang binti ko. And because I lost my balance, my whole weight fell to him and we both fall into the floor.

I am on top of him and he's still holding me.

"You okay?" tanong niya na may pag-aalala.

"I'm very fine!" sabi ko sabay head bat sa kanya. Tumayo ako at naghanda sa maaring gawin niya.

"You're hurting me big-time!" hirap niyang sabi habang hawak yung noo niya na namumula dahil sa lakas ng impact. Medyo masakit din yung noo ko.

Tumayo na siya at hinanda ko na yung kamao ko baka bigla nalang niya akong sipain.

He looked at me and he smiled.

"What? Surrender?" nang-uuyam kong sabi at nginitian siya.

"No way baby! Even if I lose this match I will still pursue you!" sabi niya. He clinch his fingers but he's aura remain calm.

"Then fight Sam!" I challenged him.

He smiled. "Yeah, but I don't want to hurt you."

Natigilan ako sa sinabi niya. Is he really serious about this?

Magkatitigan kami saglit and in a swift motion I only found myself left hanging. I still feel his soft lips on my lips.

"Baby your mouth..." sabi niya na nagpapukaw sa katinuan ko.

Oh my God! Did he just kiss me? My first kiss! He stole my first kiss!

—HoneylynBlue

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Desperate Marriage Proposal   Special Chapter (His POV)

    His POV Samier Hieze I WAS IN a hurry for my flight to France when someone bumped me. Inis akong tumingin sa bumangga sa akin. I was about to confront her but I was amazed by her beauty. Parang tumigil ang mundo ko ng magkasalubong ang mga tingin namin. "Oh! I'm sorry Sir!" She said and then handed me my backpack which was on the floor because of her. Wala sa sarili kong tinanggap ang backpack ko at sinundan siya ng tingin na bigla nalang nawala sa dagat ng mga tao. I put my hand on my chest where my heart is, that was beating so fast. I glanced again where she was earlier before she disappeared in the sea of people in the airport. That was the first time I felt of what they called love at first sight. Years had passed and my feelings for that beautiful girl became worst. I fell inlove hard for her. I

  • Desperate Marriage Proposal   Chapter 70

    Nayien AGAD KAMING pumunta sa sinasabi ng police. Ayaw sana akong isama ni Sam pero nagpumilit ako na sumama. Nakarating kami sa isang maliit at liblib na isla na malayo sa kabihasnan. At kung titingnan ito sa ibabaw ay parang walang kahit na ano na nakatira rito. Bumaba ang chopper sa isang malapad na damuhan. May mga nauna ng mga police kaysa sa amin kanina. Pagkababa namin sa chopper ay may narinig kaming mga putok na hula ko ay mga putok ng baril. Nanlaki ang mga mata ko na tumingin kay Sam. Namilog rin ang mga mata niya at halatang halata na kinabahan din siya pero pilit niyang itinago iyon. "Sam..." Humawak ako sa kamay niya na nanlalamig. "Let's calm down first. Hindi nakakatulong ang pagpa-panick." Sabi niya at pinisil ang kamay ko. Hawak kamay kami na sumunod sa mga police na kasama naming pumunta rito. Parami ng parami ang putok ng baril na naririnig namin habang papalapit kami sa area. 'Lord ili

  • Desperate Marriage Proposal   Chapter 69.2

    Nayien NAGISING AKO na maputi ang paligid ko.Bumangon agad ako at tinanggal ang dextrose ko. Kahit masakit ay ininda ko iyon at nagmamadali akong lumabas ng kwarto. Wala akong suot sa paa at kahit malamig ang sahig ay tinakbo ko ang emergency pero wala na daw roon ang anak ko kaya nagtanong ako sa nurse na nakita ko. Sabi niya ay nasa ICU daw ang anak ko tsaka niya ako pinilit na bumalik sa kwarto ko pero iniwan ko siya roon na tinatawag ako. Tumakbo ako papunta sa ICU. Nang makarating ako roon ay nakita ko si Daddy at si Sam at si Yaya. Nang makita nila ako ay nanlaki ang mata nila. Sinalubong ako ni Sam. "Why are you here? You should be resting your body!" Sabi niya pero wala akong paki-alam sa tanong niya. "Ang anak ko? Nasaan ang anak ko?" Tanong ko habang pilit na kinakalma ang sarili dahil ang huling naalala ko ay nasa bingit na ng kamatayan ang anak ko. Lumapit ako sa glass window at nakita ko roon ang

  • Desperate Marriage Proposal   Chapter 69.1

    Nayien ISANG LINGGO AKONG busy sa trabaho at isang hapon ay tumawag ang yaya ni Inah habang papunta ako sa isang restaurant para i-meet ang isang writer na nagpa-set up pa talaga ng afternoon meeting. "Hello? Yaya? What is it?" Sagot ko at sumakay sa kotse. Matagal bago sumagot ang babae kaya nagsalita ako agad. "Hello yaya? Are you there? Bakit hindi ka nagsasalita?" Tanong ko ulit habang nagda-drive na ako. Narinig kong humikbi siya. Kinabahan agad ako. "Yaya? Bakit? Anong nangyari?" Pinilit kong huminahon kahit may nararamdaman akong kaba but I disregard the feeling. "M-ma'am.... S-sorry p-po ta-talaga..." Humihikbi niyang sabi. Naguguluhan ako. "Yaya? Ano bang meron? Bakit ka umiiyak? Nasaan ka ba? Ang anak ko nasaan?" Sunod sunod na tanong ko sa kanya kasi sa mga oras na ito ay nasa school pa si Inah. "M-ma'am s-si Inah p-po ka-kasi..." Kinabahan agad ako ng todo!&n

  • Desperate Marriage Proposal   Chapter 68

    Nayien GABI NA NG MAKARATING ako sa Pilipinas. Nag-taxi ako pauwi. Pagkarating ko sa harap ng bahay ay ibinaba ng driver ang mga bagahe ko at nagbayad ako ng pamasahe. Pumasok ako sa bahay at tinawag ko ang kasambahay na nasa hardin. May katawag sa phone niya at ng makita ako ay nagpa-alam agad ito sa kausap. "Magandang gabi Ma'am Nayien. Nakauwi na pala kayo." Sabi niya at tumango naman ako. "Magtawag ka ng kasama. Pakipasok yung mga gamit ko sa labas, please." Sabi ko at tumuloy na sa front door. Ngumiti ako ng marinig ko ang tawa ng anak ko. Ah, how I miss her voice. Kahit pa tatlong araw lang naman ang inilagi ko roon sa Amsterdam pero miss na miss ko parin siya. Nakangiti ako ng binuksan ko ang front door pero nawala ang ngiti ko ng makita kung sino ang naka-upo sa sala namin. Lumingon sila sa akin at ng makita ako ng anak ko ay mabilis siyang tumakbo papunta sa akin. "Mama!"

  • Desperate Marriage Proposal   Chapter 67

    Nayien HINDI AKO MAKAPAG-CONCENTRATE dahil sa pinag-usapan namin ni Sam kahapon. Nag-alala ako baka sinabi ni Sam na siya ang Ama ni Inah. Sinubukan kong tawagan si Daddy pero hindi ko siya makontak. Impossible namang walang signal sa amin. Nasa meeting kami ngayon pero wala sa meeting ang utak ko. "Harry, excuse me." Bulong ko sa kanya. Tumango siya at nakinig ulit sa nagpe-present. Lumabas ako sa meeting room at huminga ng malalim bago ako nag-dial ulit sa numero ni Daddy. Nasaanba sila? Bakit ang tagal sagutin? Nag-alala na ako! Nagri-ring lang ang phone ni Daddy. Sagutin mo Dad! Please! Naka-tatlong dial ako bago sinagot ni Daddy. Maingay ang paligid parang may nagkakantahan. "Hello Daddy? Nasaan kayo?" Tanong ko agad. Maingay talaga ang background ni Daddy. "Hello Nayien? Ikaw ba ito?" boses na galing sa kabilang linya. "Sam? Saan si Daddy?" Tanong ko pero hindi ko na marinig ang sagot

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status