Chapter 10: Leaving

Packing my things has never been hard for me, not until I reached this point of my life.

“Pati ba ito, anak, dadalhin mo?”

“Opo, 'Nay.”

Dati, hindi kaso sa akin ang paglipat mula sa isang lugar patungo sa isa dahil sa trabaho ko. Bahay lang ang meron ako dati, not a 'home' like the one I have right now.

May isang araw pa bago ang alis ko, pero pinili kong mag-impake na ngayon para bukas ay wala na akong gagawin. Ilalaan ko ang buong araw na 'yon sa mga anak ko at kay Nanay.

Hindi tulad ng dati, sobrang bigat ng pakiramdam ko habang ipinapasok ang mga damit ko sa loob ng maleta. I remember doing the same thing to sleep in Sever's condo two years ago, pero hindi naman ganito kabigat ang naramdaman ko.

Being a mother melted the ice that thickened around my heart, making me soft as a marshmallow.

Is it a good thing?

Hindi ko sigurado. Ang tanging alam ko lang ay may mga bagay na akong masasabi bilang kahinaan ko.

Dati, wala akong inaalala. Wala akong pakialam kung makaka-survive