CHAPTER 5: Compensation

Natameme nalang si Bryenne sa kanyang kuya. Dahil habang binabasa ang mga dokumento, lalong lumala ang ekspresyon sa mukha ni Bryson.

"Kuya?" maingat na tanong ni Bryenne. "Gusto ba niyang humingi ng pera?"

Pinipigil ni Bryson ang kanyang emosyon habang binabasa ang malinaw at diretso nitong mga termino.

Isang kasunduan na walang anumang hinihinging kapalit.

Nakita ni Bryenne ang hindi magandang ekspresyon ng kanyang kapatid at mas lalo siyang naniwala sa kanyang hinala.

Pumitik ang babae sa hangin.

"Sabi ko na nga ba! 'Yang ganyang klaseng babae ay nagpakasal lang sa'yo para sa pera. Ngayon na nakikita niyang seryoso ka kay Feia, alam niyang wala na siyang pag-asa kaya gusto niyang makuha ang lahat sa isang bagsakan. Hindi mo dapat tanggapin ang kasunduang ito!"

Sa isip ni Rana, ang mga kondisyong inilagay niya ay napaka-basic na kaya wala na dapat dahilan para tanggihan ito ni Bryson.

Kumunot ang noo ni Bryson sa kapatid. Kinuha niya ang telepono at may tinawagan.

"Makaka-alis ka na." titig niya sa kapatid. "Ako ang asawa, kaya ako ang magdedesisyon sa problema namin." dagdag pa niya.

Naghahanda na si Rana para mag site visit muna sa kompanya.

Hindi pa siya pwedeng magsimula agad hanggat hindi pa nangyayari ang turnover ng position sa kanya.

Natigil siya nang tumunog ang cellphone sa tabi niya.

"Hi, goodmorning, Ms. Ranayah Esquivel! This is Atty. Herman Pelaez, private attorney of Mr. Bryson Dale Deogracia. I want to clarify some things about your divorce with my client. Naririto ako bilang kinatawan ni Mr. Deogracia. Do you have time to meet?" bungad ng tao sa kabilang linya.

"Ano pa ang kailangang pag-usapan?"

Hawak ng abogado ang telepono, maingat na tiningnan ang lalaking assistant na pinadala ni Bryson para agad maireport sa kanya ang mapag-uusapan ng kanyang abogado at ng kanyang asawa.

"Ah." inayos nito ang salamin. "Inihanda na po ni Mr. Deogracia ang tatlumpung milyon in cash at isang property as compensation for your divorce.

Malamig na tumawa si Rana.

"Sa tingin ko ay malinaw ang nakasaad sa kasunduan ko. Wala akong balak kumuha ng kahit ultimo barya sa bulsa ng brief niya."

Narinig niyang tumikhim ang abogado sa sinabi niya.

Sa buong karera ng abogado, ngayon lang siya nakatagpo ng ganitong kaso ng divorce. 

Karaniwan, isa sa mag-asawa ang humihingi ng pera.

Pero sa pagkakataong ito, ang lalaki ang gustong magbigay ng pera, at ang babae naman ang ayaw tumanggap nito. 

Pinunasan niya ang pawis sa kanyang noo bago nagpatuloy.

"Ms. Esquivel, ito ay nakasaad sa inyong kasunduan bago ang kasal. Kailangan ninyo itong tanggapin."

"Hindi ko tatanggapin." matigas na sagot ni Rana bago ibinaba ang telepono.

Sa loob ng mga taong inilagi niya sa pamilya Deogracia, ipinaramdam sa kanya ni Bryson na sa papel lang sila mag-asawa.

Para lang siyang isang kasambahay ng mga ito.

May sarili siyang pera at hindi niya kailangan ang pera ni Bryson. 

Ayaw niya ng pakiramdam na isa lamang siyang utusan na binayaran para sa kanyang serbisyo.

Kung tatanggapin niya ang pera, baka isipin ng pamilya Deogracia na wala na silang pagkakautang sa kanya.

Pagkababa ng telepono, kinuha niya ang kanyang susi ng sasakyan.

Kahapon pa sila nag-usap ni Vern na pupunta siya sa kumpanya upang mag-familiarize sa negosyo nila.

Pagpasok niya sa garahe ay huminga siya nang malalim.

Ito ang tunay niyang buhay.

Isang pagkakamali na iniwan niya ito para sa lalaking hindi naman siya nakikita, kahit bilang tao nalang sana.

Ngunit isang multo siya sa paningin nito.

Ang anim na daang metro kuwadradong underground garage ay punung-puno ng mga kotseng koleksiyon ng kanyang kapatid na si Ruan. 

Ang hawak niyang susi ay mula sa pinakabagong kotse nito na ibinigay sa kanya.

Kahapon lang, nasabi niya sa kanyang kapatid na maganda ang bagong modelo ng Aston Martin mula sa isang car show sa ibang bansa. 

Ngayon, nandito na ito sa kanyang garahe.

Pagkababa ni Rana sa sasakyan, pinitik ng isa ang buhok pagkatapos ay iniabot ang susi sa valet saka diretsong pumasok sa loob ng gusali.

Ang kompanyang iniwan ng kanilang mga magulang na siyang pamamahalaan niya.

"Uy, sino 'yang babaeng 'yan? Ano'ng ginagawa niya rito?"

Bago pa siya makalayo, may isang empleyado na agad siyang hinarang. Tinanggal ni Rana ang kanyang sunglasses.

"Nandito ako para kay Vernon Santiago."

Tiningnan siya ng receptionist mula ulo hanggang paa. Ang suot niyang damit ay walang anumang kilalang tatak.

Simpleng white flowy midriff top, black slacks at brown pumps kaya't agad na lumamig ang ekspresyon ng receptionist.

"Sige, sumunod ka sa akin."

Nang lumapit siya sa front desk, isang babaeng receptionist na may makapal na makeup ang nag-abot ng isang notebook.

"Magsulat ka sa listahan."

Tumaas ang kilay ni Rana.

Ginagamit pa rin pala ng RR Group ang ganitong klaseng manual na sistema para sa mga bisita? Hindi ba ito delikado sa seguridad ng impormasyon?

Matapos niyang sulatan ang form, walang pakialam itong kinuha ng receptionist at itinuro ang isang sulok ng lobby.

"Doon ka na lang maghintay."

Paglingon niya, nakita niyang may isang hilera ng mga babaeng nakaupo sa sofa. 

Nakasuot sila ng maiikling palda, ang ilan ay mukhang inosente, ang iba naman ay lantaran ang pang-aakit. Nanliit ang mata niya sa mga ito.

Lahat sila ay nakatingin sa private elevator na eksklusibo para sa presidente ng kumpanya.

Halos mapamura siya sa naisip. Alam niyang may reputasyon si Vern bilang isang babaero, pero hindi ba ito masyadong sobra? Bakit dinadala sa trabaho? 

"Ano kayang ayuda ang pinapamahagi ni Vern sa mga ito at ang tiyagang maghintay sa kanya?" sa isip niya.

Nilingon niya ulit ang receptionist na may mayabang na ngiti sa kanya ngayon.

"Ano? Gusto mo bang makasama siya?"

Her face dropped. "Nandito ako para sa isang negosyo, hindi para sa kung anumang monkey business na ginagawa niya."

Napabuntong-hininga ang receptionist.

"Alam na alam ko na iyan, miss. Hindi lang ikaw ang sumubok sa salitang 'yan. Kaya, umupo ka na lang doon at maghintay."

Nanliit ang mga mata niya sa panunuya nito sa kanya.

Kahit may mahabang pasensya si Rana ay napuno na rin siya ng inis. Dahil hinahanay siya ng receptionist na ito sa mga babae ni Vern.

Kinuha niya ang kanyang telepono at tumawag.

"Bumaba ka rito, ngayon din!"