INIHATID rin siya ni Joaquin nang gabing iyon.Kailangang aminin ni Lara na nakakaramdam siya ng hiya sa kanyang ama tuwing umuuwi siya at galing sila ni Joaquin sa bahay sa bahay nito. Although iyon ang ikalawang beses kung tutuusin. Hindi pa rin niya maiwasan ang makaramdam ng ganoon. Sa kabila iyon ng katotohanang engage na sila ng binata.Pasado alas nueve pa lamang nang maihatid siya ng nobyo. Pero inisip pa rin ni Lara na uuwi rin kaagad si Joaquin. Kaya naman labis niyang ikinabigla nang marinig ang sinabi ng binata sa kanyang ama na si Rodolfo.“May gusto po sana akong sabihin sa inyo, Tito Rodolfo,” ani Joaquin.Iyon ay nang mailapag ni Lara ang tasa ng kape sa center table na nasa sala.Hindi sumagot si Rodolfo at sa halip ay tango lang ang naging pamamaraan nito ng pagresponde sa sinabing iyon ni Joaquin.Agad na kumabog ang dibdib ni Lara sa kaniyang narinig. Awtomatiko siyang napatitig sa gwapo at perpektong mukha ni Joaquin na ngumiti lang sa kanya.“Bakit hindi ka maup
MAAGA ang pasok ni Lara kinabukasan. Opening ang schedule niya kaya kinailangan niyang gumising ng mas maaga. Hawak ang mug ng mainit na kape nang lumabas si Lara ng terrace. Inasahan na niyang makikita roon si Rodolfo na abala sa pagwawalis ng kanilang bakuran. Pero iba ang nabungaran niya. Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Lara nang makitang may kausap na batang lalaki ang kanyang ama. Nasa labas ito ng bukas nilang gate. Ang batang lalaki na sa tingin niya ay nasa pagitan ng sampu hanggang labing isang taong gulang ay pamilyar sa kanya. Si Leandro. Giliw na giliw ang tatay niya sa batang iyon. Hindi naman siya nagtaka kung bakit. Mahilig talaga sa bata ang kanyang ama. Si Leandro ay batang ulila na sa ina at nangangalakal sa lugar nila. Masipag ito at mabait. Minsan nang naikwento sa kanya ng tatay niya tumakas ang bata sa poder ng amain nito gawa ng pananakit. “Tay,” untag ni Lara sa ama niyang abala noon sa pakikipag-usap kay Leandro. Nilingon siya ng bata na matamis pa
“HINDI ako makapapayag sa gusto mong mangyari, Joaquin! Nasisiraan ka na ba ng bait? Magpapakasal ka sa isang disgrasyada?” Mula sa pag-aayos ng kurbata sa harapan ng salamin ay napahinto si Joaquin sa narinig niyang sinabi ng kanyang ama. “Wala kayong karapatang tawagin siya ng ganoon, Papa,” ang mariin niyang sabi saka tinitigan ng tuwid sa mata ang matanda. Isang nakakalokong tawa ang pinakawalan ni Joaquin Sr. Pagkatapos noon ay muli itong nagbuka ng bibig upang sagutin ang kanyang sinabi. “Really? Ito na nga ba ang sinasabi mo. Sa dami ng mga babaeng nagdaan sa kamay mo sa katulad ng babaeng iyon ka lamang babagsak at mauuwi. Nakakadismaya lang na ipinagpalit mo si Tanya sa isang mababang uri ng nilalang na katulad ng iyong nobya,” pagpapatuloy pa nito. Lalong nagpuyos ang kaloob ni Joaquin sa galit dahil sa kaniyang narinig. Kaya muli ay hindi niya napigilan ang sarili niyang sagutin ang kanyang ama upang ipagtanggol. “Mas higit si Lara kaysa kahit sinong babaeng nagdaan sa
“HINDI ko mapigilan, I’m sorry,” wika na Cynthia na umiiyak pang nagpahid ng mga luha.Nakangiting pinakatitigan lang ni Lara ang matalik na kaibigan. Pagkatapos noon mula sa pagkakaupo sa harapan ng kanyang working table ay tumayo siya at saka ito nilapitan.“Thank you so much, sa lahat,” aniya kasabay ang mahigpit niyang pagyakap rito.Gumanti rin naman ng mahigpit na yakap si Cynthia sa kanya. Pagkatapos noon ay ilang sandali silang nanatili sa ganoong ayos bago niya ito pinakawalan.“Kailan ang kasal?” tanong ni Cynthia sa kanya na nagpahid pa ng mga luha.Noon kumilos si Lara saka bumalik sa kanyang mesa para ituloy ang ginagawa.“Hindi pa namin napag-uusapan ni Joaquin ang tungkol sa date pero ang sabi niya sa akin at ang gusto niya eh as soon as possible,” sagot niyang hindi pa napigilan ang napangiti dahil sa kilig.Lalong umaliwalas ang mukha ni Cynthia matapos ang sinabi niyang iyon. “Mahal ka nga ni Joaquin kung ganoon,” anito pa.Humaplos sa puso ni Lara ang sinabing iyon
KATULAD ng inasahan ay nasorpresa ang kanyang ama nang ibalita niya rito ang tungkol sa mabilisang pagpapakasal nila ni Joaquin. Pero dahil nga simpleng tao lamang si Rodolfo at wala namang ibang hangad kundi ang maging maayos siya ay hindi naman ito nagreklamo. Sa halip ay niyakap pa siya nito ng mahigpit at muling binati.Iyon ay sa kabila ng katotohanang nakikita rin naman niya sa mga mata nito ang lungkot dahil sa nalalapit na nilang paghihiwalay.Kung tutuusin ay hindi naman big deal iyon dapat. Dahil pwede naman niya itong dalawin anytime. Pero ngayon lang kasi sila muling magkakahiwalay ng tatay niya kaya kahit papaano ay totoong nalulungkot rin naman siya.Simpleng white dress ang binili ni Joaquin para sa kanya nang araw ring iyon na magtungo sila sa mall. Dahil nga kinabukasan na ng hapon ang kanilang kasal ay wala ng time para magpagawa ng isusuot niya.Gabi nang araw na iyon nang ihatid siya ni Joaquin sa kanila at abutan niya sa kanilang bahay si Leandro na kasabay nang
KATULAD ng inasahan ay simple lamang ang naging selebrasyon ng pag-iisang dibdib nina Lara at Joaquin na dinaluhan ng pamilya ng una kasama na roon si Cynthia. Habang sa side naman ng kanya ng ngayong asawa---sa kaisipang iyon ay agad na napabuntong hininga si Lara.“Are you okay?” tanong niyang tiningala ang lalaking ngayon ay abala na sa harapan ng manibela ng sasakyan.On the way na sila noon sa Baguio. Ang pinili niyang lugar kung saan sila mag-i-stay para sa kanilang dalawang linggong honeymoon.Agad naman siyang sandaling nilingon ni Joaquin at pagkatapos ay nginitian. Nasa daan na muli ang paningin nito nang hawakan nito ang kamay niya saka iyon itinaas at masuyong dinampian ng halik.“Bakit naman hindi, eh asawa na kita. Akin kana ngayon, completely,” anitong muli siyang sandaling nilingon saka makahulugang kinindatan.Agad na naramdaman ni Lara ang matinding pamumula ng kaniyang buong mukha dahil doon. Kahit talaga sabihing asawa na niya ngayon si Joaquin ay hindi pa rin siya
WALA nang kung ano pang paligoy-ligoy. Hinawakan ni Joaquin ang likuran ng mga hita ni Lara saka itinulak paitaas ang mga iyon. Pagkatapos ay ibinuka niya ng husto sa paraan na alam niya magkakaroon siya ng mas magandang view sa pagkababae ng kanyang misis. “It’s so lovely, sweetheart, very much lovely. And I crave for it,” ani Joaquin sa tono na punong puno at kababakasan ng matinding paghahangad. Wala sa plano niya ang itago kahit na kaunti ang totoo niyang nararamdaman nang mga sandaling iyon para kay Lara. Dahil kahit sabihin pang hindi iyon ang unang pagkakataong maa-angkin niya ito ay talaga namang walang nagbago sa simbuyo ng maalab na pagmamahal, pagnanasa at init na nararamdaman niya para rito. Nanatili ang mga kamay niya sa likuran ng mga hita ni Lara nang yukuin niya ang hiyas nito para padaanan ng panimulang gawain na binigyang katuparan naman ng naghahanap at mainit niyang dila. Isang pinong pag-ungol kasabay ng mapang-akit na pagkiwal ng baywang ni Lara ang naging
GUSTONG-GUSTO ni Joaquin ang nakikita niya nang mga sandaling iyon.At kung siya ang tatanungin, alam niya sa sarili niyang kahit kailan ang ganitong pamamaraan ng pagtugon ni Lara sa kanyang pag-ibig ang kahit na kailan ay hindi niya pagsasawaang makita.“Sweetheart,” bulong niya habang ipinagpapatuloy ang paggalaw ng daliri niya sa bukana nitong ngayon ay basang-basa na.“Mmmnnnnn---,” tugon ni Lara habang ang mga mata nito ay mariin ang pagkakapikit.“Tell me if you like this,” aniyang niyuko ang natatanging bulaklak sa kaniyang harapan saka iyon sinibasib gamit ang kaniyang bibig.Sa halip na sagutin siya ni Lara sa paraan na gusto niya ay iba ang naging pagtugon nito. Muli ay isang pino at mapang-akit na ungol ang nanulas mula sa mapupula nitong mga labi. Habang hindi na rin nito inabala ang sariling idilat pa ang mga mata nito na hanggang ngayon ay mariin pa rin ang pagkakapikit.“Oh, you are so fucking wet,” nang hindi makatiis ay iyon na ang sinabi ni Joaquin saka hinila at i