02

UMUWI si Velora na malalim ang iniisip. Una niyang pinuntahan ang kapatid niya sa kuwarto nito. Bago umuwi ay nakapagbihis na siya ng kanyang damit.

"Bakit gising ka pa?" nakangiting tanong niya nang makita si Vanna na nakaupo sa kama. Payat ito, naninilaw ang mga mata at balat dahil sa sakit sa kidney.

"Hindi ako makatulog, ate. Bakit maaga ka umuwi ngayon? Di ba, mamaya pa ang tapos ng part time job mo?"

Natigilan si Velora. Walang kaalam alam si Vanna tungkol sa kanyang maruming trabaho. Inililihim niya dahil ayaw niyang kasuklaman siya ng sariling kapatid. Lalo pa mataas ang tingin nito sa kanya.

"P-Pagod lang ako kaya umuwi na lang ako. Nagpaalam na lang ako sa boss ko," alibi ni Velora, pinilit niyang maging kaswal para hindi mahalatang nagsisinungaling. "May pasalubong ako sa'yo, hamburger at fries. Halika, kain tayo."

Gumuhit ang masayang ngiti sa mukha ni Vanna. "Talaga po, ate? Yehey!"

Nahawa na rin si Velora sa kasiyahan ng kapatid. Simple lamang ito pero ang laki ng hatid sa kanya. Makita lang niyang masaya ang kapatid niyang maysakit at masayang masaya na rin siya.

Nang matapos silang kumain magkapatid ay inihanda na ni Velora ang higaan ni Vanna. Napainom na din niya ito ng gamot.

"Matulog ka na, Vanna. Masama sa'yo ang magpuyat."

Tumango sa kanya ang kapatid at nginitian siya. "Good night po, ate."

"Good night din sa'yo. Mahal ka ni ate," nakangiti ding tugon ni Velora at binigyan ng halik sa noo ang kapatid.

"Mahal din po kita, ate."

Lumabas si Velora sa kuwarto ng kanyang kapatid. Dumiretso siyang tumungo sa kuwarto niya. Pagkapasok sa loob ay kinuha ang kanyang passbook at tila maliit na vault. Binuksan niya ang kanyang vault, binilang ang mga perang nakatago sa vault.

"One hundred thousand pesos... kulang na kulang pa ito para sa pagpapa-opera ng kapatid ko." Nausal niya habang nakatingin sa mga pera at sa kanyang passbook na naglalaman ng three hundred thousand pesos.

Malaki pa ang kailangan niya, na halos lagpas sa kalahati ng kabuuang halaga ng pagpapa-opera ni Vanna ng kidney. Parang 'di na niya masikmura ang trabaho niya sa club. Ilang buwan na din siya sa ganoong trabaho. Pero, kulang pa rin ang pangtustos niya sa pagpapagamot niya sa kapatid.

Marahas na napabuntong hininga si Velora. Hindi na niya alam kung saan siya dadalhin ng kanyang kapalaran. Alin ang pipiliin niya, ang dangal na iniingatan o ang buhay ng kanyang nag-iisang kapatid?

Pumatak ang takas na mga luha sa kanyang mata. Hindi sana magkakaganito ang buhay nilang magkapatid kung hindi sila iniwan ng kanilang mga magulang.

Bata pa siya at limang buwan palang si Vanna noong mawala ang mama nila. Pagkatapos ay iniwan na lamang sila ng kanilang ama para sumama sa babae niya. Pinili ng sarili niyang ama na samahan ang ibang tao kaysa sariling mga anak. Kaya ang laki ng galit niya sa ama. Nasa puso niya ang ginawa nitong pag-iwan sa kanila.

Maagang gumising si Velora para ihanda ang pagkain ng kapatid. Check din niya ang mga gamot nito na iinumin sa buong maghapon habang wala siya. Baka may kulang o mali ang oras na nakalagay. Mayamaya'y darating ang magbabantay kay Vanna habang nasa trabaho.

"Ate Len, nailagay ko na sa lagayan ang mga gamot ni Vanna. May oras na din doon, ipainom mo na lang at 'wag kalimutan. Dapat ay tama sa oras lahat. Kung may anumang problema, itawag mo kaagad sa akin," mga bilin ni Velora sa magbabantay sa kapatid.

"Tatandaan ko lahat. 'Wag kang mag-alala kay Vanna dito sa bahay."

Napatiim na tumango si Velora sa babae at kinuha ang kanyang bag. "Sisilipin ko lang si Vanna at aalis na ako."

Pinuntahan niya ang kapatid sa kuwarto nito. Pinihit ang seradura ng pinto at binuksan ng maliit para masilip si Vanna sa loob. Masarap ang tulog ng kanyang kapatid, kaya di na niya ito inistorbo pa.

Lulan ng taxi si Velora papunta sa kanyang trabaho. Sa araw ito ang trabaho niya, bilang isang admin assistant sa kilalang kompanya. Pero, dahil minimum lang ang kanyang sinasahod at kailangan niyang magdoble kayod. Napilitang siyang pumasok bilang guest relation officer, sa madaling salita, G.R.O. siya sa club.

Huminto ang taxi sa harap ng isang matayog na gusali. Solara Essence, isang kilalang brand ng pabango, hindi lang sa loob ng bansa, maging sa labas ng bansa.

Sa Solara, presentable ang kanyang pananamit. White blouse na top at black mini skirt, tinernuhan lang niya ng flat shoes. Simpleng simple kumpara sa kanyang ayos tuwing gabi sa Maison Rouge.

"Oy, Velora. Ang ganda mo ngayon. How to be you po?" Birong bati ni Aster sa kaibigan.

Sa itsura niya madalas nga siyang mapagkamalang mayaman. Makinis at maputi. Ang ganda ng mukha na parang santa. Pero hindi nila alam na may itinatago siyang bulok na pagkatao.

Aster Venus, kaibigan ni Velora. Ngunit, wala itong alam sa totoong pagkatao niya. Ang trabaho niya sa gabi ay never niyang nabanggit sa pinakamatalik niyang kaibigan.

"Aster, 'wag mo na akong bolahin. Dumating na ba si boss?"

"Iyong boss nating super sungit? Akala mo parating gustong makipag-away sa lakas ng boses..." bulalas ni Aster saka umiling. "Dinig ko hindi ata papasok ngayon. May pupuntahan daw. Mawawala nga raw ng isang linggo 'yon. Ewan ko lang kung totoo, ha."

Ini-on ni Velora ang kanyang computer saka umupo sa kanyang upuan. Parang na-curious siya na biglang nagbakasyon ang CEO ng Solara Essence.

"Teka... teka... mawawala siya ng one week? Ano 'yon bakasyon?"

Napakibot ng kanyang balikat si Aster. "Ma at pa. Malay ko at pakialam ko!"

"Hoy! Kayong dalawa, kapapasok n'yo lang nagma-marites kaagad kayo. Magsipag-trabaho na nga kayo!" Bulyaw na saway ng kanilang department head.

Nagulat si Aster at biglang napaupo sa kanyang silya habang si Velora ay kunwari'y nagta-type sa kanyang keyboard. Magkatabi lang ang kanilang mga desk. Encoder si Aster sa Salora.

Napatingin siya sa gawi ng kaibigan. Pinipigilan niyang tumawa ng malakas. Dahil tila naging seryoso at nabahiran ng takot ang mukha.

"Mapapel talaga 'yan si Miss Amoyo. Palibahasa kasi ayaw sa kanya ni Mr. Hughes." Mahinang bulong ni Aster na dumukwang pa kay Velora para bumulong.

"Marinig ka. Pag-iinitan na naman tayo..." saway niya sa kaibigan.

Napa-roll ng kanyang mata si Aster saka humalukipkip. "Hmmp.. insecure lang 'yon sa'yo. Ikaw kasi ang pinakamaganda dito sa buong Solara. Iyong anak nga ng presidente gustong ligawan ka. Hindi pa nagsasabi basted mo na agad."

"Walang gusto sa akin si Rocco at hindi din siya nanligaw. Kaya hindi ko siya binasted."

Napairap si Aster. "Pa-humble ka pa. Kalat sa buong Solara na nag-inom si Sir Rocco dahil binasted mo daw. 'Wag mo ng ikaila, Velora."

Napailing na lang siya at itinuon ang mata sa kanyang computer.

"Magtrabaho na nga tayo. Kung ano anong pinagsasabi mo. Baka bumalik si halimaw at masigawan na naman tayo," pag-iwas na bulalas ni Velora. Iniiwasang pag-usapan ang issue tungkol sa kanila ni Rocco.

Rocco Enriquez, head ng accounting, binata at anak ng presidente ng Solara. Mabait naman ito pero wala talaga sa isip niya ang mag-boyfriend. Mas tinututukan niya ang mga pangangailangan ni Vanna kaysa kanyang sariling kaligayahan. Saka makakapaghintay naman ang pag-ibig. Sa ngayon, ayaw muna niyang pumasok sa isang relasyon hangga't di magaling si Vanna.

LUMABAS ng kanyang magarang sasakyan si Dewei, ang tunog ng kanyang branded na leather shoes ay tumama sa sementadong daan. Suot ang kanyang dark-tinted sunglasses, tinanggal niya iyon at walang sabi sabing iniabot sa kanyang personal assistant. Natataranta namang kinuha nito ang kanyang salamin.

"Sir, I didn’t know na papasok kayo. You told me—"

Hindi na natapos ni Jai, ang kanyang assistant, ang sasabihin dahil biglang bumaling si Dewei sa kanya, ang tingin nito ay sapat na para manliit ang sinuman.

"I told you what? Hah?" matigas na sabi ni Dewei, malamig ang titig. "And now you think you know better than me? Who are you again? Tauhan lang kita. So tell me, anong karapatan mong makialam sa mga desisyon ko?"

Nanigas si Jai sa kanyang kinatatayuan. Mabilis siyang yumukod habang halos magkandautal sa pagsasalita.

"P-Pasensya na po, Sir—"

"Shut up," malamig na putol ni Dewei, habang marahan ngunit mariing tinapik ang balikat ni Jai gamit ang daliri. "P.A. ka lang. Alalahanin mo 'yan. You’re not paid to question my decisions. I canceled my leave plans because I had a sudden change of mind. Naiintindihan mo? I don’t owe you or anyone an explanation. At tandaan mo, walang sinuman ang pwedeng magsabi kung kailan ako papasok o hindi. Naiintindihan mo ba, Jai?"

Mabilis namang tumango si Jai, na bahagyang namutla. Parang hindi makahinga sa bigat ng presensya ng kanyang amo.

Si Dewei Hughes, CEO at nagmamay-ari ng pinakamalaking kompanya ng pabango, ang Solara Essence. Bunsong anak nina Solara at Donny Hughes. Ang ama niya ang nagtayo at nagpalago, na ipinangalan sa kanyang butihing may-bahay na si Solara.

Walang sinuman ang may lakas ng loob na sumalungat kay Dewei. Maging ang kanyang mga magulang ay hinahayaan siya sa lahat ng kanyang mga gusto.

Nagsitakbuhan ang mga empleyadong nasa lobby nang makita si Dewei. Nag-unahan ang ilan sa pagpila at pagyuko habang dumadaan ang CEO ng Solara Essence. Ganito kalaki ang takot ng mga empleyado sa kanya.

Walang pakialam si Dewei sa paligid. Tuloy tuloy lang siyang naglakad papunta sa executive lift na parang wala siyang nakikita.

"Do I have appointments today, Jai?" tanong niya nang makapasok sila sa loob ng elevator.

Agad na pinindot ni Jai ang close button bago binuklat ang hawak niyang journal.

"As of 10 a.m., all your appointments are canceled. But if you want to resume—"

Itinaas ni Dewei ang kamay para patahimikin siya.

"No. Let it stay that way. I have something to do later," maikli niyang sagot. "Ipatawag mo si Velora. Sabihin mo pumunta siya sa opisina ko."

"Noted, sir," sagot ni Jai habang pilit na pinapanatili ang mahinahon niyang boses.

Tumunog ang elevator, hudyat na nasa CEO lounge na sila. Bumukas ang pinto, at mag-isang lumabas si Dewei. Dumiretso papunta sa kanyang opisina na hindi nilingon ang kanyang assistant na naiwan sa loob ng lift.