"AHH... f^č̣k! I don't know why it felt so good when I felt your hotness." Napapapikit pang ungol ni Dewei.
Napangiwi si Velora sa sobrang pagiging brutal ng amo. "Sir, ang bastos n'yo po. Para kayong hindi CEO ng Solara Essence." Pinaglandas ni Dewei ang kanyang daliri sa balikat ni Velora. Nakiliti and dalaga pero hindi niya ipinahalata sa amo n'ya. "Sa'yo lang naman ako ganito. May narinig ka bang girlfriend ko o ibang babae dito sa kompanya ko?" "Wala po. Pero, hindi po ako bagay sa isang katulad mo..." Natigilan si Dewei at seryosong napatitig sa mukha ni Velora. "I'm contented every time you make me feel happy. Mas mapapasaya mo ako kung ibibigay mo sa akin ang nais ko. Sayang nga lang dahil ayaw mo," wika ni Dewei na nagpatitig sa mukha ng dalaga. Tila nanghahamon ang uri ng paninitig. "Sabi n'yo nga kuntento na kayo na ganito tayo. Then, let's stay like this. I need you for my sister's operation. At kailangan mo ako para makaraos," walang pasubaling sabi ni Velora. Napangisi si Dewei. Pinapahanga talaga siya ng dalagang ito. Dahil sa katatagan ng kalooban nito na hindi ipagkaloob sa kanya ang pagka-birhen. But, he will make everything he can get. Whatever it takes. At kapag nakuha na niya ang inaasam niya, goodbye Velora. Dewei took the remote control of his door and pressed the locked button. "Make me happy, Velora. Pleasure me. That's only I want from you now. I want to feel your mouth s^ćk my díçk." Malamyos niyang utos sa maawtoridad na tono ng boses. Napatitig si Velora sa mukha ng kanyang amo bago tumayo sa harapan nito. Isa isang binuksan ang butones ng kanyang blouse habang hindi inaalis ang mata kay Dewei. Nagwala ang pagkal@lãki ni Dewei nang masilayan ang dalawang naglalakihang bõóbs ni Velora. He feels aroused right now. "Removed your brassiere. 'Wag mo akong masyadong takamin." His eyes furrowed as he stared at her intently. Kinalas ni Velora ang kawit ng kanyang bra at hinayaang malaglag iyon sa sahig. Biglang hinapit ni Dewei si Velora sa bewyang na ikinapitlag nito. Dahan dahang inilapit ang mukha sa isang korona na nagmamayayabang sa kanya kanina pa. Sinakop ng kanyang bibig ang útòng ng dalaga. May pagka-marahan pa na sinúpsóp saka dinîlian ang palibot. "Umm... S-Sir..." nahihirapang ungol ni Velora. Nagsisimulang makiliti sa kilabot ng díla ng amo. Hindi na pigilan ni Dewei ang sarili, gumapang pababa ang isang kamay niya sa hita ni Velora. Ngunit, naging maagap ang dalaga at hinuli ang kanyang kamay na tutungo sana sa kasëlãnąn nito. "H-Huwag, sir..." pagmamakaawang sambit na tanggi ni Velora habang pigil ang kamay ng amo na dumapo sa kanyang pinakaiingatang híyãs. Napatiim si Dewei sa inis at mariing kinagat ang ùtông ni Velora na sùbó. Malakas na napadaing naman ang dalaga. Gusto niyang haltakin ang sarili palayo sa hayók na amo. Binuksan ni Dewei ang zipper ng kanyang pantalon at hinawakan ang úlò ng kaibigan niya saka iginiya pababa ang dalaga sa kanyang harapan. Lumuhôd si Velora sa harap ng amo. Nakailang lunok siya habang napatitig ng mariin sa mah@ba at mat@bang ah@s ni Dewei na nakasilip sa slacks. "S^ćk it, Velora." May diing utos ni Dewei at lumiyad saka ipinikit ang mga mata. Hinihintay ang hakbang na gagawin ng dalaga. Napatingin saglit si Velora sa mukha ng kanyang amo saka muling napatingin sa ibabang harapan nito. Ang maúgat na kaibigan ay tírìk na tírík sa kanyang paningin. Gusto na sana niyang magtatakbo palabas ng opisina ni Dewei, pero sigurado siyang 'di rin siya pakakawalan ng amo hangga't hindi nakukuha ang gusto. Nanginginig ang mga kamay na hinawakan ang katawan ng kah@ndãan. Parang bakal sa tígãs ng pagkal@lãkí ni Dewei. Nakakatakot at nakakabigla. Nagsimulang magdahan dahan na itinaas baba ni Velora ang kanyang kamay. Kasabay na tumulo ang mga takas na luha niya habang gumagalaw ang kanyang dalawang kamay. Napapalùnók siya at di makatangging ibinukã ang bibig saka unti unting isinubó ang pagkal@lãki ni Dewei. Labag man sa kanya ang masamang gawain na 'to at nakakapandiri man. Wala siyang magawa. Para ito sa kanyang kapatid. Pikit mata at kapit patalim man ay gagawin ni Velora. Sa unang sùbó palang ni Velora naramdaman ni Dewei ang apoy na nanulay sa kanyang buong katawan. Kay sarap sa kanyang pakiramdam. "F^ck! Ang init ng bibig mo, Velora... ahh..." malalim na ungol ni Dewei. Lumalalim ang kanyang paghinga habang parang lollipóp na isinusůbó ng dalaga ang kanyang al@gâ. Mabilis na pinunasan ni Velora ang mga luha niya at pinag-igi ang kanyang ginagawang pagbibigay ng ligâya sa amo. Nagdulot ng boltaheng init sa kanyang kataw@n ni Dewei ang ginagawang pagpapalasap ng ligaya ni Velora. "Good girl... faster, Velora. Faster! Ohh..." anas niyang pahiyaw. Hinawakan niya ang buhok ng dalaga at ginabayan ito sa ritmo ng galaw. Sinunod ni Velora ang lahat ng inuutos ng kanyang amo. Binilisan niya ang ritmo ng kanyang pag-h@nd jób at ang pagsùbó sa kaibigan ng amo para mabilis itong labasan. Nagkandabulunan siya sa pag-tŝ^pä, sa t@ɓâ na parang lata ba naman ang súbó súbô niya. "Ahhh.. I'm near. I'm c^mmíng, Velora..." sabi ni Dewei na pikit na pikit pa rin ang mga mata na ninanamnam ang sarâp ng ginagawa ng dalaga. Humigpit ang kanyang hawak sa buhok ni Velora. Ilang saglit ay narating ni Dewei ang langit. Nang marating ang sukdulan ay bumugâ ang malâpot na kãtas niya. Ipinùtók niya ito sa loob ng bíbíg ni Velora. Walang nagawa ang dalaga kundi tanggapin ang ibinu bugang kãtãs ni Dewei. Dahang dahang lniluwagan ang pagkakahawak ng binata sa buhok ni Velora, pagod na pagod at kinakapos siya ng hangin sa hingal. Nang wala ng masímót ay mabilis na tumayo si Velora at tumakbo papunta sa washroom. Sa loob ng washroom, impit ang kanyang hagulhol habang pilit na isinusùkâ ang lahat ng likídó ibinugâ ni Dewei. Diring diri siya sa kanyang sarili. Wala na rin siyang kaibahan sa kanyang mga kasamahang nagbebenta ng aliw sa mga lalaki. "Gusto mo 'to, di ba? Saka, para kang bago kay Dewei. Ganito na siya noon sa'yo." Bulalas ng sariling utak.NAPAKAPIT ng mahigpit si Vanna sa braso ng asawa. Tila may bumalot na takot sa kanyang mukha nang makita ang matandang kinakatakutan. "Andito lang ako, Vanna. Po-protektahan kita," sabi ni Zander sa asawa na nakikitaan niya ng takot sa mga mata. Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay nito. Napatingin si Dewei sa mag-asawang sina Zander at Vanna, bago siya lumingon kay Jai na tahimik lang sa gilid. “Jai,” mahinang tawag niya. “That man is terrorizing my sister-in-law.” Napalingon si Jai mula sa kape niyang hawak. Tumango ito matapos makita kung sino ang tinutukoy. “Mayor Oscar,” bulong ni Jai. “You sure he’s here to stir trouble?” “I don’t trust him,” mariing sagot ni Dewei. “Not around Vanna.” “Then you know what to do,” sabi ni Jai, bago muling tumingin sa matandang lalaki. Hindi na nag-aksaya ng oras si Dewei. Lumakad siya palapit sa mag-asawa para magsilbing harang mula sa paparating na hindi inaasahang bisita. “Magandang gabi,” kaswal na bati ni Mayor Oscar saka ng
PANAY ang lakad ni Zander pabalik-balik. Naghihintay sa pagdating ng kanyang pinakamamahal na bride. "Kabado ka bang hindi sisipot ang kapatid ko, Zander?" untag ni Velora nang nilapitan ang asawa ng bunsong kapatid. Napatunghay si Zander kay Velora at payak na ngumiti. "Sa totoo lang, hindi. Alam ko kasi na darating ang asawa ko sa kasal namin. Hindi niya ako iiwan na nag-iisang naghihintay sa altar." Siguradong-sigurado na sagot niya. "Malaki ang tiwala mo sa kapatid ko. Ano?" Mabilis na tumango-tango si Zander. "Siya lang ang babaeng minahal ko kaya ganoon na lang ang tiwala ko sa kanya na hindi niya ako tatalikuran. Kinakabahan lang ako na baka hindi ko kayang ibigay sa kanya ang mga bagay na nakasanayan niya. Iyong mga nakukuha niya sa inyo noong dalaga pa siya. Natatakot ako sa expectation n'ya." Napahinga nang malalim si Velora. Tiningnan niya si Zander na parang binabasa ang laman ng loob nito. "Zander..." malumanay niyang wika. "Ang kapatid ko, hindi 'yan nagpakas
"HAYAAN mo na kung ayaw. May nakuha naman na kayong bagong best man ni Zander. Di ba?" sabi ni Lyca. Magksama sila sa hotel room at naghahanda para sa kasal ni Vanna maya-maya lang. Alas siyete pa lang ng umaga at pareho sila ni Vanna na maagang nagising. Excited lang sila sa magaganap na kasal mamaya. Malungkot na tumingin si Vanna sa kaibigan at umiling. "Hindi kami kumuha ng papalit na best man. Umaasa pa rin ako na darating si Tony." "E, bakit? Ayaw na nga nung tao. Dapat hindi mo na pinilit..." "Maghihintay pa rin kami ni Zander at aasa. Kung hindi man dumating si Tony, ikaw na lang ang aming nag-iisang maid of honor at best man. Puwede naman siguro 'yon?" Giit ni Vanna na ngumiti kay Lyca. Napangiti rin si Lyca at hinawakan ang kamay ng kaibigan niya. "Dapat masaya tayo. Kasal mo na kaya. Darating na rin ang magmake-up sa atin. Yes, this is it! Sobrang maligaya ako para sa inyo ni Zander." "Ako rin. Hindi ko nga akalain na darating kami sa ganitong pagkakataon na maikakasa
HUMUGOT muna ng malalm na paghinga si Vanna habang nakatayo sa harapan ng mansyon ng mga Bautista. Napatingin siya sa kanyang tabi nang hawakan ni Zander ang kanyang kamay. "Huwag kang kabahan. At saka, alam ko naman na hindi siya galit sa'yo. Andito rin ako, kasama mo," pagpapalakas ng loob ni Zander kay Vanna. "Hindi ko alam kung tatanggapin niya na maging best man sa kasal natin. Baka kasi masama ang loob ni Tony sa akin." Hinaplos ni Zander ang likod ng kamay niya at bahagyang ngumiti. "Kung ako nga napatawad mo, si Tony pa kaya? Alam kong nasaktan siya, pero hindi ibig sabihin nun ay hindi ka na niya mahal bilang kaibigan." Tumango si Vanna, bagamat bakas pa rin sa kanyang mukha ang pag-aalala. "Siguro... siguro kailangan ko lang talagang humingi ng tawad. Hindi dahil kasal na tayo kundi dahil gusto ko lang mapawi ang bigat sa pagitan namin." "Sige na, tayo na. Bago ka pa umatras," biro ni Zander sabay bahagyang hila sa kanya papasok sa gate. Habang papalapit sila sa pint
NASA Batangas muli sina Zander, Vanna at si Len para dalawin ang pamilya Hughes. "Oh, kumusta ang preparation ng kasal ninyong dalawa?" untag ni Velora habang ibinababa ang dalang tray. Karga ni Vanna ang pangalawang anak ni Velora na babae. "Okay naman po, Ate. Pero, bakit ganoon po ka-engrande? Puwede na po kami ni Zander sa simple lang." Napaayos ng tayo si Velora at seryosong tinignan ang bunsong kapatid. "Hindi naman magarbo. Ang sa akin lang gusto kong ibigay sa'yo ang nararapat. Ikaw na lang ang hindi naikakasal sa atin. Si Ate Marilyn kasal na rin siya. Saka, 'wag kang mag-alala sa gastos," sagot ni Velora. "Velora, hindi naman puwede na aakuin n'yo ni Mr. Hughes ang buong gastos sa kasal. Kahit na mahirap lang kami ay kaya ko naman ibigay sa asawa ko ang isang magandang kasal. Mahal ko siya kaya nararapat lang na maghanda rin ako para sa araw na 'yon," sabi ni Zander, sabay hawak sa kamay ni Vanna. "Hindi lang ito tungkol sa engrandeng selebrasyon, kundi sa pangako namin
"LOVE, andito na ang wedding coordinator natin. Ipinadala nina Velora at Mr. Dewei Hughes," anunsyo ni Zander habang papasok sa kusina. Napatigil si Vanna sa paghalo ng niluluto. Nilingon niya ang asawa at kunot-noong nagtanong, "Ha? Bakit kailangan pa ng wedding coordinator? Okay na sa atin ang simpleng kasal..." Naghugas siya ng kamay, nagpupunas habang patuloy na nagsasalita. "Saka akala ko ba intimate lang, 'yung tayong dalawa lang talaga at ang mga bisita ay malalapit lamang sa atin." "Alam mo naman ang mga kapatid mo, mas excited pa sila sa kasal natin kaysa sa atin," natatawang sabi ni Zander. Lumapit siya at hinawakan sa magkabilang balikat ang asawa, saka marahang inilabas sa kusina patungong sala. Natawa na rin si Vanna. "Sabagay. Lalo na si Ate Velora, parang siya ang ikakasal, eh." Tinabihan siya ni Zander at agad ipinulupot ang braso sa beywang ni Vanna, saka bumulong, "Basta ako, ang mahalaga sa akin ay ikaw ang mapapangasawa ko." Namula si Vanna at bahagyang tinam