SANTA BARBARA COMPREHENSIVE SCHOOL AUDITORIUM
Year 2005
“Good evening Ladies and Gentlemen. Tonight, witness the 10 lovely dazzling candidates presenting their very best and vie for the covitous crowns right here at this stage as the new Miss Santa Barbara Comprehensive School 2005.” Sabi pa ng emcee.
Isang masigarbong palakpakan ang dumagundong.
“To formally start our program, let us all rise for the doxology to be rendered by Mr. Rodolfo Capili, one of our Judges for tonight’s event. This will be followed by the singing of our Philippine National Anthem.” Dagdag pa nito. Tumayo ang lahat ng tao.
“I’m Timmy Dulay, your host for tonight, and this is, Miss Santa Barbara Comprehensive School 2005 Coronation Night. So, let’s not prolong the waiting of our audience. Isang masigabong palakpakan naman diyan!”
“Woah…Woah…” sabi pa ng mga tao doon.
(drum rolls)
Nagsimula ang kompetesyon ng mga kalahok mula sa swimsuit hanggang sa evening gown.
“It is really a tough fight between our 10 lovely candidates. From their Introduction Number, to Casual Wear, Talent Portion, Swimwear, and Evening Gown...Students of Santa Barbara Comprehensive School, who do you think will be included in our Top 3?”
“No. 1!”
“No. 3...”
“No 5...”
“No. 2...Anaya…Go! go! go! Anaya!”
“No. 1...Ronila... Go! go! go! Ronila!”
“It seems na maraming fans si Candidate No. 2. Okay guys, please settle down. I will announce our Top 3, In no particular order. Please step forward when I call your number, ladies, okay, you are in, Candidate No. 5, miss Maria Nerissa de la Vega! Congratulations! Please step forward Candidate No. 5. Thank you!”
“Okay guys, our next contestant is…Candidate number? Candidate No. 6, Miss Mia Angelique Hernandez. Congratulations! Thank you, Candidate No. 6, please step forward. And now, to complete our Top 3, please step forward, Candidate number 1, Miss Ronila Capili. Congratulations. Please step forward Candidate No.1. Thank you. Now, our Top 3 is complete. Congratulations ladies!”
Clap! Clap! Clap!
Clap! Clap! Clap!
Emcee: At this point, we have come to the much-awaited part of this event…the Question and Answer Portion. This part is truly exciting because by answering the questions from our judges, we will be able to test our candidates' wit and personalities.
Emcee: May we call on Candidate No. 5 to please step forward for the Q&A. And here's your question, "If you will choose between beauty and brains, what will you chose?"
Candidate No. 5: Thank you for that wonderful question. I-if I w-will choose... ahh...I will choose brains...b-because what is your b-beauty if your brain is empty. Thank you.
Emcee: Thank you for that wonderful answer. I'm sure that our judges were having a hard time. Okay, please step forward Candidate No. 6. And here's your question, "Who is the most important person in your life? And why?"
Candidate No. 6: Thank you for that wonderful question. Before anything else, I would like to greet all the students, faculties, families and friends who came here to watch and support their candidates. Good evening to all of you. For me, the most important person in my life is my Dad. Why? My Dad is a single parent. Since my Mom died when I was young, he didn't replace my Mom even if he can. He works hard to send me to a prestigious school. He never complains about anything even if I'm a little bit of a headache sometimes. He would always give me simple advice, a simple thought for a day. That's my Dad. I love you Dad. Thank you.”
Emcee: Well thank you Candidate No. 6. That was a heartwarming answer. I'm pretty sure that your Dad is proud of your answer. Salute to all single dads. Now, last but not the least, please step forward Candidate No. 1. And here's your question, "Why do you think that you should win in this pageant?"
Candidate No. 1: Ahh…t-thank you for that wonderful question. G-good evening to all. I'm deserving to win the Miss Santa Barbara Comprehensive School 2005 because I have it all. I'm Ronila Capili. I'm beauty, brains and body. I'm the perfect role model here in our school. No bad record and I'm reliable. Any students can come to me and ask for my help. That's all thank you.
Emcee: Thank you Candidate No. 1 for such an inspiration to your fellow students.
Clap! Clap! Clap!
Emcee: There you have it guys. Our Top 3 lovely candidates in their Q&A. Looks like they're more than ready, the crowd are excited. I hate to see these lovely candidates suffer but we need to announce who will be the new Miss SBCS 2005. I have the envelope to present the winners.
Our 2nd runner-up is Candidate number?
(Drum rolls)
Candidate number? Candidate No. 5. Congratulations Candidate No. 5. Maria Nerissa de la
Clap! Clap! Clap!
(Drum rolls)
Emcee: Next is the 1st runner-up. Automatically the Candidate that I will not mention will be the new titleholder. Goodluck ladies... Guys, who do you think will win???
No. 6...No. 6...
No. 6. Mia! Mia! No. 6
No. 1. Ronila...
(Drum rolls)
Emcee: Please settle down. And the 1st runner-up is Candidate No. 6....Miss Mia Angelique Hernandez. Congratulations for winning the 1st runner-up. And our new Miss Santa Barbara Comprehensive School 2005 is Candidate No. 1... Miss Ronila Capili. Congratulations...
Emcee: What a wonderful evening. My heartfelt gratitude to our 10 lovely candidates. Indeed, you made this pageant a spectacular event.
Boo...
Boo...
Boo! Boo!
Santa Barbara Elementary High School1998Ako si Anaya Vijar. Walong taong gulang. Ipinanganak dito sa bayan ng Santa Barbara. Ang aking nanay ay si Nanay Lucia. Biente kwatro anyos na ang nanay ko. Wala po akong tatay dahil pinagsamantalahan ang aking Nanay Lucia noong siya ay dalagita pa lamang. Isang katutubong aeta ang aking Nanay Lucia sa Quezon Province. Dahil likas na matigas ang ulo, lumayas ang Nanay Lucia ko noong siya ay kinse anyos at napadpad ng Maynila. Nagpagala gala at dahil walang matuluyan ay sa kariton lamang natutulog. Isang gabi ay may isang Bombay na lasing ang nakatulog sa kariton na tinutulugan ng Nanay Lucia ko. Dahil lasing ay pinagsamantalahan ang aking Nanay Lucia. At dahil malaking mama ang Bombay at maliit na babae naman ang aking Nanay Lucia ay wala siyang nagawa. Pagkatapos ng pangyayari ay umuwi sa kanilang probinsiya ang Nanay Lucia ko pero ilang buwan pagkatapos noon ay nalaman nilang buntis siya. Pinalayas siya ng kanyang pamilya at isinumpang wag
2000Simula nang dumating si Senyor Roberto at ang kanyang pamilya ay tuluyan nang nag-iba ang aming pamumuhay. Si Madam Carmina ay napakasama ng ugali. Laging sinasaktan ang Nanay Lucia ko pag may iniutos at hindi kaagad nagagawa. Pero pag si Manang Letty at Manang Diday ay sinisigawan lang niya at hindi sinasaktan. Dahil sa nakikita kong trato nila sa Nanay Lucia ko ay unti unti nagkakaroon ako ng galit sa kanila. Ang kambal din ay napakasama ng ugali. Nagmana sa kanilang ina.Akala ko noong una dahil pareho lang kaming mga bata ay mababait sila pero hindi nila ako kinakausap. Si Ronila lagi akong sinisigawan pag may iniutos at pag hindi ko nagagawa ay sinasabunutan ako. Iiyak nalang ako.Hindi ako nagsusumbong kay Nanay Lucia dahil baka pagalitan niya ang kambal at pag ginawa niya 'yon, baka palayasin kami sa mansiyon. Titiisin ko nalang ang pagmamaltrato sa akin ng kanilang pamilya. Kahit nga ang drayber na si Mang Gener ay hindi din maganda ang trato sa amin. Lagi kaming sinisiga
Walang mapagpipilian si Senyor Roberto kundi ang palayasin kami. Kahit na labag sa kanyang loob dahil alam niyang wala kaming mapupuntahan ay sinabihan na niya kaming umalis.Dala dala ang aming mga gamit ay binalot na namin ni Nanay Lucia sa bayong ang kakaunting damit. Malungkot naming nilisan ang mansiyon na sa loob ng sampung taon ay naging tahanan namin. Nang dahil lamang sa isang vase ay napalayas kami.Nilakad na namin ni Nanay Lucia ang daan papunta sa bayan. Sabi ni Nanay Lucia na kailangan naming maghanap ng matutuluyan dahil kung hindi ay magiging palaboy ulit kami kagaya ng naranasan niya noong dalagita pa lang siya.Halos mga dalawang oras din bago namin narating ang bayan. Malayo ang mansiyon sa bayan dahil malawak ang lupang pagmamay-ari ng pamilya Capili. Pagdating sa bayan hinanap muna namin ni Nanay Lucia ang simbahan at nanalangin muna. Pagkatapos manalangin ay pumunta kami sa palengke. May ilang karinderya doon na mura ang binebenta.Dahil gutom na ay napilitan ka
2005Kinse anyos na ako.Simula nang tumira kami kay Manang Inday ay naging matapang na ako. Sila ni Nanay Lucia ang naging inspirasyon ko. Natuto ako kay Manang Inday na wag magpapadaig sa mga taong mapangmata sa kapwa. Natuto din akong lumaban pag inaapi ako. Kung dati ay wala akong kaibigan ngayon ay may mga kaibigan na akong maituturing. Kaibigan na kapareho ko ay nilalait din dahil pangit, maitim o may kapansanan.Natuto na din akong mag-ayos dahil kikay si Manang Inday. Binibilhan ako ng gamit pampaganda at mga ipit. Ang ipit ang hindi ko nagagamit dahil makapal at kulot ang aking buhok. Ang ginagawa ko na lamang ay purong niyog ang ginagamit ko para itim na itim at malambot pa rin pag hinawakan. Niyog din ang ginagamit kong panligo kaya kahit maitim ang aking balat ay pantay ang kulay at kumikinang kinang. Nagkaroon na rin ako ng tiwala sa sarili kaya iba na ang dating ko sa tao.‘Pag wala din akong ginagawa at walang pasok ay tumutulong ako sa pwesto sa palaisdaan. Nagtitinda
Dito sa Santa Barbara Comprehensive School kilala si Ronnie at Ronila Capili dahil isa si Senyor Roberto sa Director ng eskwelahan. Nag-iisang exclusive school eto sa bayan ng Santa Barbara kaya maraming mayayaman at kilalang pamilya na dito nag-aaral ang kanilang mga anak. Kilala din ang kambal na mahilig mam-bully sa kapwa estudyante lalo na kung trip nila. Wala ding may magtangkang bumangga sa kanila dahil takot mapatalsik sa eskwelahan. Kung si Ronila ay kabi-kabila ang nobyo. Si Ronnie ay ganun din. Paiba- iba din eto ng nobya bawat buwan. Hindi pa rin sila nagbabago dahil tuwing nakikita nila ako ay inaalipusta at pinapahiya pa rin nila ako na dati nila akong katulong at ang Nanay Lucia ko. Pero kapag walang tao ay sinasabi din ni Ronnie na gusto niya akong maging nobya. Patago nga lang ang pagkakasabi niya dahil baka makantiyawan siya. May hitsura din naman si Ronnie. Matangkad, gwapo at maputi 'yon nga lang nagmana din kay Senyor Roberto ang pagkapalikero. Alam kong katawan k
Inaasahan ko nang ipapatawag kami sa Principal dahil sa nangyaring kaguluhan sa gym pero lumipas na ang ilang araw ay walang guro, officer, o kaklase namin ang may nagsabi sa akin na pinapatawag kami. Simula din ng mangyari ang sabunutan sa gym ay hindi na lumalapit sa akin si Johnson. Hanggang tingin na lang siya. Pero hindi ko na rin sila nakikitang nag-uusap ni Ronila.Kasalukuyan kaming nasa lilim ng punong acacia sa malawak na field. Ako, si Julia at Miana. Tanghalian ngayon at kalimitan ang mga estudyante ay kumakain at nagpapahinga dahil magsisimula ang klase sa hapon ng ala-una."Hindi niyo ba narinig na malapit na ang Miss Santa Barbara Comprehensive School 2005. Sa 2nd week ng August, Biernes daw gaganapin para kinabukasan ay Sabado, walang pasok. Di ba July na ngayon, malapit na." excited si Julia. "Naku, Anaya baka ikaw ang kuning representative sa atin. Ikaw kasi ang pinakamaganda at seksi. Kaso sa Q & A medyo sablay ka dun," nagtawanan kaming tatlo sa sinabi ni Miana ka
"Anaya, sige pa. Kembot. Kembot. Napakatigas ng katawan mo. Mabuti pala at maaga akong kinausap ni Manang Inday na sasali ka sa pageant sa school niyo." Pinagpapalo na ni Mama Baby Mara ang aking tagiliran. "Ganito, gayahin mo ako." at kumendeng kendeng na ang kilalang bakla sa amin. Kilala si Baby Mara sa amin dahil noong kabataan niya ay suki siya ng mga Gay Pageants at lagi siyang nanalo. Kapitbahay at kaibigan siya ni Manang Inday dahil magkaedaran lang silang dalawa. " Oh , ikaw na Anaya.""Okay! Iyong lakad lang muna ngayong araw ha. Sa susunod ang tamang pag pose naman. Tapos sa susunod ay talent. Sa ganda at tindig mo Anaya bagay sa 'yo ang belly dancing o fire dance. Ako din ang magtuturo sa 'yo kaya dapat lahat nang 'yan kailangan gawin mo. Tamang posture. Ha. Entiendes. " istrikto pa nitong paalala sa akin. Pag nasa eskwelahan naman ay pinapraktis ko ang tamang tindig at postura kagaya nang sabi ni Mama Baby. May praktis din kami sa auditorium sa aming rampa at productio
“Rodolfo, hijo, I’m glad na bumisita ka dito. Ilang beses na kitang inimbitan na magbakasyon dito,” turan ni Senyor Roberto kay Rodolfo.Nasa hapagkainan silang lahat at naghahapunan. Si Madam Carmina ay tensiyonado habang kumakain. Si Ronnie at Ronila naman ay nagtataka kung sino ang lalaking kasalo nila sa malaking hapagkainan.“Papa, who’s he?” si Ronila ang naunang nagtanong kay Senyor Roberto. Hindi mapigilan ang kuryusidad. Hindi sila basta basta nagpapasabay sa hapagkainan tuwing kakain sila. Tiningnan nito ang lalaki na naka puwesto sa kanyang harap.Tiningnan din siya ng matiim ng lalaki. Hindi niya nakayanan at umiwas na lamang siya.“Ronnie, Ronila.. Uhm.. Eto na siguro ang tamang panahon para malaman niyo ang totoo. Si Rodolfo ay anak ko. Siya ang panganay kong anak sa una kong asawa, si Venus Villarica. Hindi ko lamang nasabi sa inyo dahil nagkalayo din kami matapos mamatay sa aksidente ang kanyang Mama. Let's say na hindi maganda ang aming relasyon dati. But eventually h