Elijah's P.O.V.Dalawang buwan simula nang matungo kami dito sa probinsya, wala akong ibang inisip kun'di si Ava. Labis akong nangungulila sa kaniya. Deactivated ang lahat ng social media accounts ko. Pati ang simcard ko ay sinira ko na rin para wala na siyang contact sa akin. Alam kong mali ang ginagawa kong 'to dahil wala man lang akong pasabi sa kaniya na aalis ako pero ito lang ang paraan ko para hindi na rin siya madamay. Ayokong magkaroon pa siya ng koneksyon sa akin na maaari niyang ikapahamak."Ayos ka lang ba, anak?" tanong sa akin ni Mama na kararating lang galing sa palengke."Ayos lang po ako, Mama. Huwag niyo po akong alalahanin," sagot sabay ngiti. Bumuntong hininga si Mama. "Nakikita ko sa iyong mga mata ang labis na pangungulila mo kay Ava. Pero kailangan muna nating magtago sa ngayon para na rin sa kapakanan ninyong dalawa."Huminga ako ng malalim sabay tango. "Opo, Mama. Naiintindihan ko po 'yon. At isa pa, gusto ko na pagbalik ko, may masasabi na ako. Hindi naman m
"Ano bang pag-uusapan nating dalawa?" tanong ko kay Amelia nang pumayag akong makipagkita sa kaniya.Malawak siyang ngumiti. "Mas lalo kang gumuwapo ngayon, Elijah. Masaya ako dahil unti-unti mo nang natutupad ang mga pangarap mo. May sarili ka ng kompanya at kilala ka na rin. Hindi magtatagal ay magiging kagaya ka na rin ng Daddy mo."Kumunot ang noo ko. "Paano mo nalaman?""Sa akin na lang 'yon. Kailan ko lang ito nalaman. Nagulat nga ako eh. Syempre, sa pagkawala mo, talagang nangulila rin ako dahil mahal pa rin kita. Nag-imbestiga ako tungkol sa iyo at nalaman kong anak ka pala sa labas ng isang kilalang tao. Masaya nga ako dahil maayos na ang buhay mo ngayon. At may maipagmamalaki ka na sa taong umapi sa iyo kagaya ng Mommy ni Ava."Napatango na lang ako. Sabagay, mayaman si Amelia. Marami siyang koneksyon kaya talagang may malalaman siya tungkol sa akin."Okay. Pero ano ba ang dahilan mo para makipagkita sa akin? Ano bang sasabihin mo?" Ngumiti siya. "Hindi naman sa pangingial
Elijah's P.O.V.Kahit nahihilo na ako, hindi pa rin ako tumitigil sa kaiinom ng alak. Gusto kong magpakalunod sa alak. Gusto ko ring maglaho na lang bigla. Hindi ko in-expect na magagawa iyon sa akin ni Ava. "Elijah...lasing na lasing ka na. Tama na 'yan," sabi sa akin ni Jack.Bumaling ako sa kaniya. "Ano bang nagawa kong mali para ipagpalit kaagad ako ni Ava? Hindi ba siya naniwala sa akin na babalikan ko siya? Na kinailangan ko lang ng kaunting panahon para maabot ko kung ano na ako ngayon?"Bumuntong hininga si Jack. "Sa totoo lang, ayokong magsalita eh. Kasi hindi ko naman alam ang side ni Ava. Baka may kinalaman na naman ang Mommy niya kaya siya nagkaroon agad ng iba.""Pero kahit na. Kung mahal niya talaga ako, hindi niya magagawang magpabuntis sa iba. Na makakaya niya akong ipaglaban. At alam mo na ang sama niya dahil tunay na anak pala niya ang batang 'yon pero sinabi niya lang na ampon? Hindi ko akalain na ganoon pala siyang klaseng babae. Hindi niya inisip ang anak niya. K
Ava's P.O.V.Malungkot akong nakatanaw sa kalangitan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa sa paghihintay ng pagbabalik ni Elijah. Sobrang nasasabik na akong sabihin sa kaniya ang tungkol sa anak namin."Evo...anak ko...wait lang natin si Daddy mo, ha? Alam kong babalikan niya tayo..." Hindi ko napansing tumutulo na pala ang mga luha ko. Kaagad ko iyong pinunasan. Hindi ko lang kasi talaga maiwasang hindi masaktan. Sabik na sabik na akong mayakap at makasama si Elijah. Walang araw o oras na hindi ko siya inisip. At walang araw na hindi ako nagdasal na sana ay nasa mabuting kalagayan lang siya. Kinabukasan, nagulantang ako sa balitang natanggap ko. Nandito na raw si Elijah. Sobrang kabog ng puso kaya naman nagpunta kaagad ako sa kompanya ng kaniyang ama."Hello po, Tito...nasaan po si Elijah?" Kinakabahan kong tanong nang makita ko si Mr. Leonardo.Malungkot siyang tumingin sa akin. At pagkatapos hinawakan niya ako sa magkabilang balikat."Ava...hindi ko alam kung
Ava's P.O.V.Isang linggo matapos mailibing si Mommy, tila naging tahimik ang buhay ko. Naging malungkot at tila ba walang buhay. Ang anak ko na lang na si Evo ang nagpapasaya sa akin. Laking pasasalamat ko dahil nandiyan siya upang pasayahin ako."Ava...hindi mo ba talaga ako kayang mahalin? Gagawin ko ang lahat para sa iyo. Bakit hindi mo ako mabigyan ng isang pagkakataon para mapatunayan ko na totoo ang nararamdaman ko para sa iyo? Huwag mo ng isipin pa si Elijah. Nalalapit na ang araw ng kasal nila ng bago niya. Bakit ba hindi mo na lang siya kalimutan?" sabi sa akin ni Bryan.Kasalukuyang dinalaw ako ni Bryan ngayon. Pero wala naman akong pakialam sa kaniya. Hindi ko naman siya kailangan. Si Elijah ang kailangan ko ngayon. Pero mukhang busy ito sa pag-aasikaso ng kasal nila ni Amelia."Hindi natuturuan ang puso, Bryan. At kahit pang mangyari, hindi kita magagawang mahalin dahil si Elijah lang ang hanap ng puso ko. Siya lang ang mahal ko at wala ng iba pa. Kaya kung maaari sana, t
Elijah Montemayor's P.O.V.Hindi ko maiwasang makaramdam ng inggit at lungkot habang nakatingin sa masaya at buong pamilya. Kahit na sabihin na nating mahal na mahal ako ni Mama at siya ang nagpalaki sa akin kahit mag-isa lang siya, hindi ko pa rin maiwasang hanapin ang aking ama. Totoo nga kayang iniwan niya si Mama nang malaman niyang buntis ito? Totoo nga kayang inabandona niya kami? Kung totoo man, napakasama nanan niya kung ganoon. Bakit niya pa nagawang buntisin si Mama kung ayaw naman niyang magkaroon ng anak?"Ayos ka lang ba, Elijah?" tanong sa akin ng kaibigan kong si Robert.Nilingon ko siya sabay ngiti. "Oo naman. Bakit?"Tinapik niya ako sa balikat. "Alam kong hindi ka okay dahil nakita mo naman ang isang buong pamilya. Nami-miss mo ba ang tatay mo?"Nagkibit-balikat ako. Nami-miss ko nga ba siya? Pero sa totoo lang, hinahanap ko ang pakiramdam na mayroong isang ama. Siguro masarap sa pakiramdam na may kausap kang isang ama na puwede mong makainuman. Na puwede mong maka-
Elijah's P.O.V."Tao po!" sigaw ko sa malaking bahay na madalas nagbibigay sa akin ng maraming kalakal.Nakatira dito ang isang biyada na ang pangalan ay Amelia. Nasa edad fourty years old pa lang siya ay namatay na ang kaniyang asawa. Kasal siya rito at mayroon silang dalawang anak. Maaga kasi siyang ikinasal sa asawa niya at maaga ring nagkaroon ng anak kaya malalaki na ang mga anak nila. Madalas siya lang ang nandiyan sa bahay niya dahil may sariling mundo na ang kanyang mga anak. Simula nang nangalakal ako sa kanila at nang makita niya ako, palagi na siyang nagbibigay sa akin ng mga kalakal. Ang totoo nga niyan ay nagbibigay siya sa akin ng mga gamit sa bahay niya. Ang sabi niya ay luma na ang mga ito pero sa tingin ko ay hindi pa ito luma dahil ang gaganda pa nito. Maliit lang ang bahay namin pero kaunti na lang ay kumpleto na kami sa gamit at dahil iyon kay Amelia. Bumukas ang malaking gate at nakita ko ang masayang mukha ni Amelia."Ikaw pala, Elijah," malambing na boses na wi
Elijah's P.O.V."Anak, bakit parang ang dami mo yatang pera? Saan mo ito kinukuha?" Bakas ang pag-aalala sa boses ni Mama."Basta, Ma. Basta sa isang taong may mabuting puso." Nginitian ko siya habang abala ako sa mga pinamili kong groceries."Mabuting puso? Sigurado ka ba diyan? Baka naman mamaya ay kung ano ang ginagawa mo. Baka naman may ginagawa kang illegal."Mahina akong natawa. "Ano po ba 'yang nasa isip mo, Ma? Iniisip mo ba na nagbebenta ako ng ipinagbabawal na gamot?"Nakatingin lang siya sa akin. "Hindi ko magagawa iyon, Ma. Basta, maniwala ka sa akin. May taong nagbibigay sa akin nito. Pero hindi naman basta lang niya ibinibigay dahil pinaghihirapan ko iyon. Sinusunod ko ang utos niya. Kagaya na lang ng paglilinis ng buong bahay niya."Bumuntong-hininga si Mama sabay yakap sa akin. "Oh sige na nga! Naniniwala na ako. Basta anak ko, ayokong gagawa ka ng masama para lang sa pera. Mas mabuti pang magtiis tayo sa hirap basta ligtas ka.""Opo, Mama. Hindi po ako gagawa ng kahi