Entwined Hands

Simula"That's all for today. Class dismissed." Walang gana kong iniligpit ang aking mga gamit sa mesa. Nagsitayuan na rin ang mga kaklase ko at kanya kanyang puntahan sa mga kaibigan. I slowly took my book for the next class. Dahil wala naman din akong gagawin pa, I decided to roam my eyes around the classroom. Nakapangalumbaba akong tumingin sa aking mga kaklase. Most of them are as usual, talking about how expensive their lipsticks are, where they went this weekend, their plans later, and so on. May iba naman na mabilis na naglabas ng kanilang mga gitara-magjajamming.Inialis ko ang tingin sa mga abalang kaklase at ibinaling na lang ang atensiyon sa bintana. I looked at the blue sky at naghanap ng cloud formations.While looking outside, my gaze went down. Naibaba ko ang aking aking kamay sa pagkakalumbaba nang makita ang pamilyar na pigura. My eyes squinted for a moment para mas matingnan pa ng maayos ang bulto ng katawan na siyang nakatingala sa deriksyon ko. But my attention im

Kabanata 2RealityAgad akong nailang, hindi makayanan ang titig ni Anzo. Napaiwas ng tingin. Pinakiramdaman ko ang sarili at mabilis nanaman ang kabog ng dibdib ko. Kailangan ko na atang magpacheck up dahil hindi na normal ang tibok ng puso ko. Wala naman siguro akong heart disease, hindi ba?Pumasok ang kaibigan niyang si Harper at agad tumungo sa akin."Arielle, hindi ba?" tanong niya agad sa akin na medyo nahihiya.Napakurap ako dahil hindi ko inaasahan ang biglaan niyang paglapit."O-oo." "I'm Harper. Pasensiya na pala kung natakot kita kanina. Uh, I forgot my manners," paghingi niya ng tawad at kinamot ang batok tila nahihiya.Napangiti ako ng bahagya. "Ayos lang, naiintindihan ko."Nakitaan ko ng gulat ang kaniyang mga mata dahil sa biglaan kong pagngiti kaya't napaayos siya ng tayo. Namula siya at napaiwas ng tingin."S-sige. I better go. Sorry ulit." Nagmadali siyang naglakad patungo sa section ng mga inumin. "What the!"Agad akong naalerto dahil sa biglaang pagsigaw ni Els

CameraIsang buwan na ang lumipas at dalawang araw na lang at magsisimula na ang Intramural Meet.Hindi na kami muli pang nagkausap ni Anzo. Hindi ko rin nagawa pang magpasalamat dahil sa tuwing makakasalubong ko siya, lagi niyang kasama ang bagong rumored girlfriend na si Sophia na siyang kaklase niya. Sa tingin ko, isang buwan na silang mag-on dahil palagi silang magkasama.Nasaktan nanaman ako for the second time around. Mali nanaman ako sa pag-aakalang may gusto siya sa akin dahil binigyan niya ako ng gamot at pagkain. Naawa lang talaga siguro siya sa akin. Awa. I hate that word.Pumalakpak ang lahat dahil sa mas gumandang performance nina Tanya. Ang maximum ng performance should be 15 minutes and 10 minutes naman ang minimum. Gumawa ng extended version ng Shape of You si Tanya kaya't mapapaindak ka talaga. Isa pa, Tanya gained many friends in just a span of time. Makikita ang napakalaking improvement sa kanyang social skills. Hindi na siya ang mahiyaing Tanyang nakilala ko. "Ni

VisitI woke up the next morning. Tumila na ang ulan at medyo humupa na rin ang lagnat ko. I was concerned about Anzo. I dunno where he slept last night. He came up here to bring me my medicine which I forgot to take because I went up immediately. Nakatulugan ko na rin iyon.I went down and to my surprise, I saw him sleeping in my small sofa. Sa sobrang tangkad niya, hindi na siya nagkasya pa at sapilitan na lang isiniksik ang sarili. I felt guilty. I think it's my fault why he's sleeping in this small couch. At hindi rin siya makakapaglaro pa. Pinakiusapan ko rin siya kagabi na pwede na niya akong iwanan pero hindi na raw mababago pa ang isipan niya. How can he decide so easily? Without any hesitations? Am I that important? It's his goal to win for this year's Intramural Meet, right?I breathed heavily and placed the blanket on his body. I smiled when I saw how peaceful his face is. Bakit kahit na natutulog, gwapo pa rin siya? He's tired, I can see that, probably he stayed late las

MusicMabilis kaming nakarating sa Palawan State University. Agad pinark ni Anzo ang kaniyang motorsiklo sa parking space. Yumuko ako habang tinatanggal ang aking helmet dahil sa tinging ipinupukol ng mga taong dumaraan, especially those female college students. May iilan pa akong nakikitang nagbubulong-bulungan. Maybe they're talking about the unknown student and loser na kasama ni Anzo. Walang iba kundi ako. As much as possible, ayokong mainvolve sa kahit anong gulo. Their stare is very deadly, na para bang isang malaking kasalanan ang makasabay o makatabi man lang ang volleyball Captain ng CEAT. Mali pa atang sumama ako kay Anzo dahil pwede siyang matsismis dahil sa akin. He's well known not just because of his talent in playing volleyball, but because of his achievements. He's not just a typical college student coz he has the body, the appearance, and the brain. At ayokong masira ang pangalan niya dahil sa walang kwentang katulad ko. "Hey... are you okay?" pagkuha ni Anzo sa ate