Beranda / โรแมนติก / Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า / ตอนที่ 7 จำเป็นต้องมีคนดูแล

Share

ตอนที่ 7 จำเป็นต้องมีคนดูแล

last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-13 02:33:55

หลังจากที่ตัดพ้อชีวิตกับเพื่อนรักเสร็จ ทั้งคู่ก็กลับเข้าไปเก็บของเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน คนขยันหอบหิ้วถุงผ้าใบใหญ่ที่ในนั้นเต็มไปด้วยจ๊อบพิเศษคืองานปักปลอกหมอนซึ่งเธอเปิดช่องในโซเชียลเพื่อรับงาน

ดวงตาคมกริบมองคนตัวบางที่หอบข้าวของพะรุงพะรังผ่านกระจกด้านหน้าของรถยนต์คันหรู ก่อนจะค่อย ๆ ออกตัวขับตามเธอไปอย่างช้า ๆ จนไปถึงป้ายรถเมล์ จึงจอดแอบมองเธอจากซอยเล็ก ๆ ข้างป้ายรถเมล์ป้ายนั้น

เขาขับรถตามเธอไปห่าง ๆ จนถึงห้องเช่าขนาดเล็กที่ค่อนข้างทรุดโทรม ทางเข้าหน้าตึกไม่มีระบบความปลอดภัยใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อมองขึ้นไปบนตึกที่สูงเพียงห้าชั้น จะเห็นประตูห้องทุกห้องและระเบียงทางเดินหน้าห้องที่ใช้ร่วมกันทั้งชั้น

หัวคิ้วเข้มขมวดมุ่น แม้เมื่อก่อนจะไม่รู้ว่าเธอเป็นลูกเต้าเหล่าใคร แต่รถยนต์ที่เธอขับ รวมถึงของใช้ทุกชิ้นเป็นแบรนด์เนม ก็ทำให้รู้ว่าเธอมีฐานะดีไม่น้อย แต่ทำไม คนที่ดูเหมือนมีฐานะดีคนนั้น ถึงไม่ได้มีรถยนต์ไว้ขับอีกต่อไป ของใช้รวมถึงเสื้อผ้าเป็นของตลาดนัดราคาถูก แถมยังมาอยู่ห้องเช่าซอมซ่อแบบนี้ได้

หรือแท้จริงแล้ว เธอมีเสี่ยเลี้ยงมาตั้งแต่ก่อนที่จะคบหากับเขากันแน่

ไม่นาน คนตัวบางที่หอบข้าวของพะรุงพะรังก็เดินไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องที่สามของชั้นที่สอง เธอไขกุญแจที่คล้องเอาไว้แล้วหายเข้าไปในห้องที่เปิดไฟจนสว่างจ้านั้น

เขานั่งมองแสงไฟที่เล็ดลอดผ่านผ้าม่านหน้าต่างบานเกล็ดอยู่นาน ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าจะขับรถตามเธอมาทำไม และมาเสียเวลานั่งรออะไรอยู่

“กูเป็นบ้าอะไรวะเนี่ย”

เมื่อตั้งสติได้ จึงขับรถออกจากสถานที่ซอมซ่อนั้นอย่างรวดเร็ว แล้วตรงดิ่งไปนั่งดื่มเหล้าคนเดียวที่คอนโดมิเนียมสุดหรู เพราะไม่มีอารมณ์กลับไปเจอใครที่บ้าน แต่เตียงนอนกว้างที่เคยมีผู้หญิงคนนั้นนอนกอดแนบอก กลับทำให้เขาอารมณ์พลุ่งพล่านมากกว่าเดิม กำลังจะปาแก้วเหล้าทิ้งเพื่อระบายอารมณ์ แต่ก็มีตัวช่วยให้อารมณ์ดีเสียก่อน

ลูกแมวตัวน้อยขนสีน้ำตาลทองที่เขาเพิ่งรับมาดูแลต่อจากญาติผู้ใหญ่ที่ตอนนี้แทบจะทำฟาร์มเพาะพันธุ์แมว มันเดินมาคลอเคลียที่เท้าของเขา จึงอุ้มสาวน้อยตัวนั้นขึ้นมากอดและเกาพุงกลม ๆ นั้นเล่นจนมันหลับคาอก

เกือบห้าปีแล้ว ที่เขาไม่ได้หาแมวตัวไหนมาเลี้ยงอีกเลย หลังจากที่ลูกสาวตัวแรกของเขากับผู้หญิงใจร้ายคนนั้นอย่างเจ้าป๊อกกี้ตายไป เขาไม่อยากนึกถึงคืนวันเก่า ๆ ที่ช่วยกันฟูมฟักลูกแมวตัวน้อย ๆ จนเติบโตเต็มวัยอีก

แต่สุดท้าย เจ้าตัวน้อยที่ยังหาบ้านไม่ได้ ก็น่าสงสารจนเขาอดไม่ได้ที่จะรับมันมาเลี้ยง และเป็นสาเหตุให้หลังจากนี้เขาต้องมานอนที่คอนโดให้บ่อยขึ้น แม้ตอนกลางวันมันจะมีแม่บ้านประจำคอยมาดูแลให้อาหาร ทำความสะอาดและเล่นกับมันก็ตาม

“น่าสงสารจริง เด็กไม่มีแม่”

เขาตั้งชื่อให้มันว่า “น้ำอุ่น” เพราะไม่อยากให้มีชื่อขึ้นต้นด้วย ป.ปลาหรือมีความใกล้เคียงกับชื่อที่ผู้หญิงคนนั้นเคยตั้งให้

สุดท้าย คุณพ่อขี้เมาก็พาลูกสาวตัวน้อยขึ้นไปนอนกอดกันบนเตียง ทั้งที่ความจริงก็มีที่นอนสำหรับแมวแยกเอาไว้ให้ต่างหาก และเจ้าตัวน้อยก็แสนจะว่าง่าย ไม่เคยร้องงอแงรบกวนการพักผ่อนของเจ้าของ แต่วันนี้ไม่รู้เป็นอะไร หัวใจของมันวูบโหวงเหงาหงอยพิกล สงสัยไม่ได้นอนกอดสาว ๆ มานาน จึงต้องเอาไออุ่นของลูกแมวตัวน้อย ๆ มาทดแทน

“ปุณณ์ พี่มีข่าวดีจะบอก ตื่นมาฟังก่อนเร็ว”

น้ำอ้อย ผู้จัดการสาวท้องโย้ ตรงดิ่งเข้ามาในห้องนอนของดาราในสังกัดตั้งแต่เช้าตรู่ ทั้งที่วันนี้เขาไม่มีงานในตอนเช้า ด้วยไม่สามารถเก็บความดีใจนี้เอาไว้ได้เมื่อผู้ใหญ่ในช่องติดต่อให้เขารับละครเรื่องใหม่ที่สร้างจากนิยายกระแสแรง ที่น่าตื่นเต้นยิ่งไปกว่านั้น นางเอกที่ผู้ใหญ่วางตัวเอาไว้คือ ชลลี่ ชลลดา ดาราสาวหน้าใหม่มาแรง ที่กำลังดังจนฉุดไม่อยู่

“อือ อะไรอีก พี่อ้อย วันนี้ผมไม่มีงานเช้านะ”

“พี่รู้แล้ว แต่ที่นายไม่รู้ คือเรื่องที่พี่กำลังจะบอก”

เขาลุกขึ้นมานั่งอย่างงัวเงีย หรี่ตามองผู้จัดการส่วนตัวที่ทำท่าทางดีใจราวกับถูกหวยรางวัลที่หนึ่งก็ไม่ปาน

“อะไรครับ”

“ผู้ใหญ่ติดต่อมาว่าอยากให้นายเล่นละครเรื่องใหม่ นิยายเรื่องนี้ดังมากเลยนะ พิมพ์ไปสามรอบก็ขายเกลี้ยง”

“รับงานอีกแล้วเหรอครับ เรื่องนี้ยังไม่ทันจะปิดกล้องเลย”

“อีกอาทิตย์เดียวก็ปิดกล้องแล้ว อย่างอแงสิ”

“จะไม่ให้งอแงได้ไง พี่เล่นรับงานให้ผมไม่ยั้งเลย ปีนี้ผมรับละครมาสองเรื่องแล้วนะ พอก่อนไหม ให้คนอื่นเล่นบ้าง ผมนอนต่อล่ะ”

พูดจบก็ทิ้งตัวลงนอน แต่คนท้องกลับไม่ปล่อยให้เขาทำอะไรตามใจอยาก เธอดึงแขนเขาให้ลุกขึ้นมานั่งท่าเดิมอีกครั้ง

“เดี๋ยว พี่ยังพูดไม่จบ ไอ้ละครที่ทำจากนิยายดังมันไม่เท่าไหร่ แต่ที่นายไม่ควรปฏิเสธเป็นอย่างยิ่งคือ..”

“เพราะผู้ใหญ่ขอมา”

เขาพูดสวนขึ้นมา เพราะฟังคำนี้มานับครั้งไม่ถ้วน และเขาก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธสักครั้ง ทั้งที่เขาไม่จำเป็นต้องทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำขนาดนี้เลยแท้ ๆ

“ไม่ใช่ ถึงผู้ใหญ่จะขอมา แต่ปีนี้นายรับละครไปสองเรื่องแล้ว พี่จะปฏิเสธให้นายเลยก็ได้ เพราะเรามีเหตุผลที่ฟังขึ้น แต่ที่พี่ไม่อยากปฏิเสธและเอาเรื่องนี้มาปรึกษานายก่อน เพราะว่านางเอกที่จะเล่นคู่กับนายคือ ชลลี่ ชลลดา”

ชื่อของนางเอกดาวรุ่งน้องใหม่ที่สวยราวกับนางฟ้าเล่นเอาหัวใจหนุ่มกระตุกเต้น มีโอกาสเจอเธอที่งานช่องครั้งหนึ่ง แต่ก็อยู่ไกล ๆ ไม่ได้มีโอกาสเข้าไปทักทาย ต้องยอมรับจากใจเลยว่าเธอสวยมาก สวยกว่านางเอกทุกคนที่เขาเคยแสดงด้วย ดวงตากลมโตของเธอคล้ายกับผู้หญิงบางคนที่เคยทำเขาแทบหยุดหายใจมาแล้ว

“จริงเหรอ ชลลี่รับเล่นแล้วหรือครับ”

“รับแล้วสิยะ โอกาสดี ๆ แบบนี้ ใครทิ้งไปก็โง่เต็มที แต่ถ้านายเหนื่อยมาก อยากจะแบ่งปันโอกาสให้ดารารุ่นน้อง พี่ก็จะเสนอพระเอกคนอื่นในสังกัดให้ผู้ใหญ่ ถือเป็นการดันน้องใหม่แทน”

“ไม่ ไม่ครับ ผมยังไม่เหนื่อยเท่าไหร่ ตกลงผมรับเรื่องนี้ แต่หลังจากนี้พี่เบา ๆ การรับงานให้ผมหน่อยแล้วกัน ขอมีเวลาพักผ่อนบ้าง เผื่อได้ไปต่างจังหวัดกับครอบครัว”

“ได้จ้ะ เดี๋ยวพี่จัดการให้ อีกอย่างไม่นานพี่ต้องลาคลอดแล้ว คงทำได้แค่รับและจัดตารางงานให้ คงจะตามไปดูแลนายตามงานต่าง ๆ ไม่ได้อีกหลายเดือนเลย”

“ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ผมโตแล้วนะ ไปไหนมาไหนเองได้หรอก ช่วยเหลือตัวเองได้ด้วย”

“ย่ะ ว่าแต่ไปสมุยบ่ายนี้จัดกระเป๋าหรือยัง”

คนที่บอกว่าดูแลตัวเองได้แล้วส่งยิ้มแหย ทุกครั้งที่เขาจะไปถ่ายละครที่ต่างจังหวัด ผู้จัดการส่วนตัวที่เปรียบเสมือนแม่และพี่สาวอีกคนจะคอยดูแลให้ทุกเรื่องมาตลอดเกือบสิบปีเต็ม เขามีหน้าที่แค่ตื่นมาอาบน้ำ กินข้าว และลากกระเป๋าที่จัดวางเรียงเอาไว้ไปขึ้นเครื่องเท่านั้น

“เห็นไหม คุณชาย พี่จะวางใจลาคลอดได้ไหมเนี่ย เดี๋ยวก็เอาลูกมาเลี้ยงที่นี่มันซะเลย”

“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ครับ ทำอย่างกับผมเป็นเด็ก ๆ ไม่เคยทำ ก็เริ่มทำตอนนี้ก็ได้”

“อย่าลำบากเลย พี่ว่าช่วงที่พี่ลาคลอด นายหาคนมาช่วยดูแลนายแทนพี่ก่อนดีไหม เรื่องรับงานก็ให้เป็นหน้าที่พี่เหมือนเดิมนั่นแหละ แต่จะไปไหนมาไหนนายควรมีคนคอยดูแลติดต่อเรื่องต่าง ๆ ให้”

“อืม ก็ดีเหมือนกันนะครับ พี่ลองหาคนให้ผมหน่อยสิ”

“ได้ เดี๋ยวพี่จะลองถามน้อง ๆ ที่รู้จักดู ไม่รู้ว่ามีใครจะว่างมาทำให้หรือเปล่า ไม่งั้นคงต้องประกาศรับสมัคร”

“ได้ครับ ฝากด้วยนะ”

“จ้ะ งั้นรีบไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวพี่จัดกระเป๋าให้ วันนี้รถติดเดี๋ยวก็ไปไม่ทันขึ้นเครื่อง”

“ครับ ๆ ช่วงที่ผมไม่อยู่ อย่าลืมเจ้าน้ำอุ่นของผมล่ะ”

“รู้แล้วจ้ะ จะมาคอยช่วยดูแลให้ ไหนจะแม่บ้านอีก มันไม่เหงาหรอกน่า”

“ว่าได้เหรอครับ ลูกสาวผมยังเด็กอยู่เลย จะขาดความอบอุ่นไม่ได้นะ”

“โห คุณพ่อ เอาลูกสาวไปด้วยกันเลยดีไหม ถ้าจะห่วงกันขนาดนี้”

“ก็อยากเอาไปด้วยอยู่หรอกครับ แต่มันจะลำบากไปไหมล่ะ ขี้เกียจคุยละ ไปอาบน้ำดีกว่า”

คนตัวโตลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำด้วยความขี้เกียจ ตั้งแต่เล็กจนโตเขาเองก็ไม่ค่อยทำอะไรด้วยตัวเองเพราะมีแม่บ้านคอยดูแลให้ทุกเรื่อง การจัดกระเป๋าเวลาเดินทางไปต่างจังหวัด ถ้าเขาทำเองจะได้ของไปไม่ครบ แม่บ้านเก่าแก่ที่รักเขาราวกับลูกในไส้จึงขึ้นมาจัดกระเป๋าให้เขาทุกครั้งไป

พอเรียนจบแล้วได้เป็นดารา ก็มีผู้จัดการส่วนตัวคอยดูแล หากวันไหนมานอนที่คอนโด ผู้จัดการก็จะเป็นคนดูแลเขาทุกเรื่องราวกับรับไม้ต่อจากแม่บ้านเก่าแก่คนนั้น

เห็นทีว่าเขาคงจำเป็นต้องมีคนมาคอยดูแลอำนวยความสะดวกให้เขาหลังจากที่น้ำอ้อยลาคลอดจริง ๆ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 12 ของฟรีไม่มีในโลก

    “คุณ ทำไมทำแบบนี้”แม้จะโล่งใจที่รอดจากการถูกส่งไปขายตัวยังชายแดน แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ที่คนซึ่งบอกว่าเกลียดเธอและไม่มีวันจะให้อภัยกลับยอมเสียเงินมากมายเพื่อไถ่ตัวเธอ“แบบไหน ใช้หนี้ให้เธอน่ะเหรอ”คิ้วเข้มเลิกสูง ดวงตาคมมองจ้องสบตากับเธอด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก แต่ที่แน่ ๆ มันไม่ได้มีความรู้สึกดี ๆ ให้กันเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว“ค่ะ ไม่เห็นต้องมาเสียเงินเพราะฉัน”“อ้อ แสดงว่าอยากไปขายตัวที่ชายแดน”เขาแค่นหัวเราะหยัน จนตรอกจนเกือบจะกลายไปเป็นผู้หญิงขายตัว ชาตินี้ก็ไม่มีโอกาสได้ออกมาเห็นเดือนเห็นตะวัน ยังทำหยิ่งไม่เข้าท่า คิดว่าเขาอยากจะช่วยเธอตายละ ที่ทำก็แค่ทนสมเพชลูกตาไม่ได้เท่านั้น“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ”รู้ว่าไม่ควรอวดดีกับเขาซึ่งตอนนี้กลายมาเป็นผู้มีพระคุณเสียแล้ว แต่ถ้าเป็นไปได้ แม้จะยังรักเขาจนสุดหัวใจเพียงใด ในตอนนี้ที่ยังพอจะไปจากเขาไหว เธอก็อยากจะไปให้ไกลจากเขาที่สุด เพราะยิ่งเห็นหน้า ความเจ็บปวดในวันวานมันก็คอยจะตามหลอกหลอนเธอไม่เลิก“ไม่ใช่อย่างนั้น แล้วเธอมีทางเลือกอื่นหรือไง ถ้าไม่เอาเงินของฉันไปใช้หนี้”“แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน คุณจะมาเสียเงินมากมายให้ฉันทำไม”เขาขยับนั่งพิงสะโ

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 11 คนของผม

    เพราะกว่าที่จะข่มตาให้หลับลงได้ก็ครึ่งค่อนคืนไปแล้ว ไหนจะปัญหาที่ทำให้เธอเหนื่อยล้าทั้งกายและใจทำให้เธอตื่นสาย เมื่อมองหาคนที่นอนกกกอดเธอแนบอกด้วยพื้นที่คับแคบของเตียงก็พบเพียงความว่างเปล่า เขาคงออกจากห้องของเธอไปนานแล้วเพราะมีงานมีการให้ทำ ไม่ใช่คนตกงานอย่างเธอเมื่อนึกถึงปัญหาที่จะตามมาจากการตกงานก็ทำเอาเธอเด้งตัวลุกขึ้นแล้วรีบวิ่งเข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะออกมาแต่งตัวด้วยชุดสุภาพเพื่อตระเวนออกหางานทำอีกครั้งแต่ยังไม่ทันที่เธอจะออกจากห้อง กันตาซึ่งได้ยินข่าวว่าเธอถูกไล่ออกด้วยโทษฐานที่อ่อยแฟนเจ้าของร้านก็โทรเข้ามาเสียก่อน“น้ำมนต์ แกเป็นไงบ้าง เรื่องมันเป็นยังไง”ณกมลถอนหายใจยาวแล้วทิ้งตัวลงนั่งบนเตียง“แล้วแกได้ยินว่ายังไงล่ะ”“ก็ไอ้...นายโชคน่ะสิ ป่าวประกาศทั่วร้านว่าโดนแกแบล็กเมล พี่บีเลยไล่แกออก”“โดนไล่ออกน่ะเรื่องจริง แต่ไอ้เวรนั่นมันจะปล้ำฉัน ดีที่คุณปุณณ์เขาย้อนกลับมาเอาของที่ร้านเลยช่วยไว้ทัน ไม่งั้นฉันเสร็จมันแน่”“มันกล้าทำแบบนั้นได้ไงวะ พี่บีก็นอนอยู่บนร้านไม่ใช่เหรอ”“อืม พี่บีก็รู้ว่ามันจะปล้ำฉัน แต่พี่บีเลือกมัน เลยไล่ฉันออกแทน”“เฮ้ย ไล่ช่างอันดับหนึ่งของร้านออก แล้วเลือกไ

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 10 เธอต้องชดใช้

    “ก็ใครใช้ให้คุณมาทำอะไรทุเรศ ๆ กับฉันล่ะ แล้วเป้าคุณ มันไม่รั้งหรอกนะ ถ้าคุณไม่หื่นแบบนี้ ฉันไม่แก้ให้คุณแล้ว ส่งงาน คุณเอากลับบ้านไปได้เลย แล้วก็ไม่ต้องกลับมาอีก”“นี่เธอ ฉันเป็นลูกค้านะ”“ลูกค้าแล้วยังไง ลูกค้าแล้วมีสิทธิ์มาไล่จูบช่างตัดเสื้อเหรอ เรื่องของเรามันจบไปเป็นสิบปีแล้วคุณปุณณ์ คุณช่วยปล่อยฉันไปตามทางของฉันได้ไหม”“ถ้าบอกว่าไม่ได้ล่ะ”ดวงตาคมกริบวาวโรจน์มองเธอนิ่ง ๆ มันฉายแววอำมหิตเสียจนเธอขนลุกซู่“แล้วคุณจะเอายังไง ฉันขอโทษคุณไปแล้ว ฉันเสียใจ แต่ฉันย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ถ้ากลับไปได้ฉันจะไม่ไปเดินเซ่อซ่าให้คุณขับรถเฉี่ยวตั้งแต่แรก”หยาดน้ำใส ๆ รื้นคลอหน่วย ทำเอาใจแกร่งกระตุกวูบ แต่ก็เพียงครู่เดียวเท่านั้นที่นึกสงสาร เพราะสิ่งที่เธอทำมันเลวร้ายเกินกว่าจะให้อภัย และเขาต่างหากที่เป็นฝ่ายน่าสงสาร...ไม่ใช่เธอ“ทุกอย่างมันสายไปหมดแล้ว น้ำมนต์”คนตัวโตคว้าเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งเอาไว้ ก่อนจะผลุนผลันออกจากร้านไป ทิ้งไว้เพียงร่องรอยความเจ็บปวดจากอดีตที่ไม่มีวันจางหาย“โอ้โห เป็นแฟนเก่ากันเหรอเนี่ย”โชคชัยเดินปรบมือออกมาจากมุมมืดในสภาพไม่สวมเสื้อ เธอปาดน้ำตาลวก ๆ แล้วรีบเก็บของยัดลงก

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 9 สนุกสิ

    “หายไปไหนของเขาวะ โทรก็ไม่ยอมรับสาย”ปัณณ์ ปัณณธี น้องชายคนสุดท้องผู้รับหน้าที่เป็นผู้จัดละครแทนพี่สาวซึ่งกำลังท้องแก่ใกล้คลอดบ่นเป็นหมีกินผึ้ง หลังจากที่กดโทรศัพท์หาพี่ชายเท่าไรก็ไม่มีคนรับสาย ทั้งที่ตอนนี้ถึงคิวเข้าฉากของเขาแล้วแต่ทีมงานต้องเปลี่ยนฉากถ่ายกันให้วุ่นเมื่อพระเอกนางเอกของเรื่องพร้อมใจกันหายตัวไปทั้งคู่ที่จริงเขาไม่ควรมาวุ่นวายในฐานะผู้จัดแล้วก็ได้ถ้าพระเอกละครเป็นคนอื่น ไม่ใช่พี่ชายผู้ซึ่งมีเพียงพี่สาวของเขาและผู้จัดการส่วนตัวเท่านั้นที่จะเอาอยู่ตอนนี้เขาควรได้เดินหน้าเปิดกล้องถ่ายทำละครเรื่องแรกที่เขารับหน้าที่เป็นผู้กำกับ แล้วค่อยหาเวลาว่างจากกองถ่ายโน้นเทียวมาดูที่กองถ่ายนี้เป็นครั้งคราวแต่ถ้าเขาไม่มา จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อทั้งกองถ่ายต่างเกรงใจพระเอกลูกชายเจ้าของบริษัททั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่ผู้กำกับหนุ่มมากฝีมือยังไม่กล้ากวนใจ แถมที่ซวยไปกว่านั้น เปิดกล้องถ่ายทำได้ไม่กี่วัน ผู้จัดการส่วนตัวของพี่ชายเขาก็คลอดก่อนกำหนดเสียก่อน เขาจึงต้องมาปากเปียกปากแฉะคอยตามพี่ชายตัวดีเข้าฉากอยู่แทบทุกวัน ไม่เป็นอันทำอะไรจนต้องเลื่อนการเปิดกล้องกองถ่ายของเขาออกไปก่อนอย่างไม่มีกำหนดใน

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 8 อยากสนิท

    “สวัสดีค่ะ คุณปุณณ์”ณกมลตัดสินใจโทรหาดาราหนุ่มหลังจากที่เคลียร์คิวงานเก่าเสร็จแล้วเพื่อแจ้งวันเวลาที่เขาจะต้องเข้ามาลองสูทตัวใหม่ที่ตัดกับเธอ“ว่าไง”แค่เห็นชื่อของคนที่โทรมาโชว์หราอยู่บนหน้าจอ หัวใจแกร่งก็เต้นกระตุก แต่ยังพยายามปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้“ฉันเคลียร์คิวงานหมดแล้วนะคะ ตอนนี้กำลังเริ่มทำชุดของคุณ วันศุกร์หน้าเข้ามาลองได้เลยค่ะ”“อืม ขอบใจ แต่ฉันคงเข้าไปค่ำหน่อยนะ พอดีติดอีเวนต์”“งั้นเลื่อนนัดเป็นวันอื่นดีไหมคะ”“ฉันไม่มีเวลาว่างสักวัน เป็นวันนั้นนั่นแหละ กลับบ้านดึกหน่อย ช่างดีเด่นอย่างเธอคงไม่เป็นไรใช่ไหม”“ค่ะ ฉันจะรอค่ะ”เขากดวางสายพร้อมเหยียดยิ้มมุมปาก ดวงตาคมกริบวาบขึ้น เธอหายไปหลายสัปดาห์จนเขาแทบลืมไปแล้ว เขาเองก็มัวแต่วุ่นวายกับการปิดกล้องละคร ไหนจะสั่งลากับพิมพ์พิศาจนแทบไม่ได้หลับได้นอนทั้งที่ตั้งใจเอาไว้ว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก แต่เด็กมันยั่ว ผู้ชายมีเลือดเนื้ออย่างเขาจะอดใจได้อย่างไรแต่ในเมื่อตอนนี้เธอเป็นฝ่ายมาเรียกเขาให้กลับไปหาเธอเอง แม้จะแค่ลองชุดก็ตาม แต่สาบานเลยว่าเธอจะต้องจุกจนพูดไม่ออก“เป็นอะไร ทำไมยิ้มอย่างนั้น”เสียงน้ำอ้อยดังขึ้

  • Ex-Girlfriend ก็แค่แฟนเก่า   ตอนที่ 7 จำเป็นต้องมีคนดูแล

    หลังจากที่ตัดพ้อชีวิตกับเพื่อนรักเสร็จ ทั้งคู่ก็กลับเข้าไปเก็บของเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน คนขยันหอบหิ้วถุงผ้าใบใหญ่ที่ในนั้นเต็มไปด้วยจ๊อบพิเศษคืองานปักปลอกหมอนซึ่งเธอเปิดช่องในโซเชียลเพื่อรับงานดวงตาคมกริบมองคนตัวบางที่หอบข้าวของพะรุงพะรังผ่านกระจกด้านหน้าของรถยนต์คันหรู ก่อนจะค่อย ๆ ออกตัวขับตามเธอไปอย่างช้า ๆ จนไปถึงป้ายรถเมล์ จึงจอดแอบมองเธอจากซอยเล็ก ๆ ข้างป้ายรถเมล์ป้ายนั้นเขาขับรถตามเธอไปห่าง ๆ จนถึงห้องเช่าขนาดเล็กที่ค่อนข้างทรุดโทรม ทางเข้าหน้าตึกไม่มีระบบความปลอดภัยใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อมองขึ้นไปบนตึกที่สูงเพียงห้าชั้น จะเห็นประตูห้องทุกห้องและระเบียงทางเดินหน้าห้องที่ใช้ร่วมกันทั้งชั้นหัวคิ้วเข้มขมวดมุ่น แม้เมื่อก่อนจะไม่รู้ว่าเธอเป็นลูกเต้าเหล่าใคร แต่รถยนต์ที่เธอขับ รวมถึงของใช้ทุกชิ้นเป็นแบรนด์เนม ก็ทำให้รู้ว่าเธอมีฐานะดีไม่น้อย แต่ทำไม คนที่ดูเหมือนมีฐานะดีคนนั้น ถึงไม่ได้มีรถยนต์ไว้ขับอีกต่อไป ของใช้รวมถึงเสื้อผ้าเป็นของตลาดนัดราคาถูก แถมยังมาอยู่ห้องเช่าซอมซ่อแบบนี้ได้หรือแท้จริงแล้ว เธอมีเสี่ยเลี้ยงมาตั้งแต่ก่อนที่จะคบหากับเขากันแน่ไม่นาน คนตัวบางที่หอบข้าวของพะรุงพะ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status