FAKE LOVE #4

FAKE LOVE #4

-หลายวันต่อมา-

“ผู้หญิงคนนั้นอยู่ไหน” คินถามธระขณะนั่งเซ็นต์เอกสารอยู่ที่โต๊ะทำงาน “ที่กูให้ลูกน้องคอยตามดู พวกมันรายงานว่าไงบ้าง”

“คุณหนูยังอยู่ที่บ้านครับ ตลอด 3 วันครับ”

“หึ คิดว่าจะหนีพ้นหรอ” คินแสยะยิ้มพร้อมกับใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้ม “ให้เลขาเรียกประชุมผู้ถือหุ้นบริษัทฯ A&P group. วันมะรืนนี้”

“ครับนาย” ธีระพยักหน้ารับ “แต่ว่า...”

“...”

“นายจะเลือกทำแบบนี้จริงๆใช่มั้ยครับ”

“มึงข้องใจอะไรกับกู” คินถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

“ผมแค่ไม่อยากเห็นนายต้องถล่ำลึก”

“แล้วใครตะรับผิดชอบในสิ่งที่กูสูญเสีย!”

“...”

“ใคร! กูถามว่าใคร!”

“ขอโทษครับนาย”

“ไปจัดการหน้าที่ของมึง แล้วไม้ต้องเสือกมาคิดแทนกู”

“ครับ” ธีระพยักหน้ารับแล้วรีบเดินออกจากห้องทำงานไปทันที

คินโยนปากกาลงบนโต๊ะด้วยความหงุดหงิด ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์แล้วเลื่อนดูภาพของเอวาที่ลูกน้องคอยถ่ายรายงานความเคลื่อนไหวมาตลอดช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา “คิดว่าจะหนีฉันไปได้ง่ายๆหรอ หึ บอกแล้วไงว่าเราต้องตกนรกไปพร้อมกัน!”

-อีกด้าน-

“พอเอาดอกไม้มาลง สวนดูมีสีสันขึ้นมาทันทีเลยนะคะคุณหนู” แม่บ้านยิ้มมองไปรอบๆสวนข้างบ้านที่เต็มไปด้วยดอกไม้นานาชนิด “พักดื่มน้ำก่อนดีกว่าค่ะ หน้าแดงหมดแล้ว”

“ขอบคุณค่ะ” เอวาลุกขึ้นรับแก้วน้ำมาดื่มแล้วมองไปรอบๆด้วยความภูมิใจ “ตอนที่คุณพ่อตื่นคุณมา คุณพ่อจะได้สดชื่นไงคะ”

“จริงค่ะ” แม่บ้านพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “คุณหนูหิวมั้ยคะ จะทานอาหารเที่ยงเลยหรือทานของว่างก่อนดีคะ”

“ทานอาหารเที่ยงเลยดีกว่าค่ะ อาอรล่ะคะ”

“คุณอรเตรียมอาหารอยู่ด้านในค่ะ วันนี้มีแกงพริกผัดกระดูกหมูของชอบคุณหนูด้วยนะคะ”

“โหยย เอวาต้องอ้วนแน่เลย กลับมาบ้าน 3 วัน เบิ้ลข้าวทุกวันเลย”

“ไม่อ้วนหรอกค่ะ คุณหนูดูซูบไปนะคะ ต้องทานเยอะๆจะได้มีน้ำ มีนวล”

“ป้าเข้าข้างเอวาอีกแล้วนะคะ” เอวายิ้มขำกับแม่บ้านแล้วพากันเดินเข้าไปในตัวบ้าน “หืมม กลิ่นอาหารลอยมาแต่ไกล ตอนแรกหิวไม่มากนะ แต่ตอนนี้หิวมากกก”

“หิวมากก็ไปล้างมือแล้วมาทานข้าวเร็ว”

“รับทราบค่ะ” หญิงสาวยิ้มสดใสก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ เป็นจังหวะเดียวกับที่หมอหนุ่มเดินลงมาจากด้านบนหลังจากเสร็จภารกิจตรวจอาการของอนันต์

“วันนี้เป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ” อรวรรณเอ่ยถามเหมือนเช่นทุกครั้ง

“อาการโดยรวมไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนะครับ ทุกอย่างอยู่ในเกณฑ์ปกติ”

“แล้วคุณพ่อมีสิทธิ์จะตื่นขึ้นมาบ้างมั้ยคะ” เสียงเอวาแทรกขึ้น

“มีสิครับ หมออยากให้ญาติคนไข้ทุกคนมีความหวังนะคะ เราต้องไม่ท้อ หมั่นทำกายภาพบำบัดและให้ยาคนไข้ตรงเวลาครับ”

“ขอบคุณคุณหมอมากเลยนะคะ”

“ครับ” หมอหนุ่มยิ้มตอบ “ถ้ามีอะไร โทรหาผมได้ตลอดเลยนะครับ ไม่ต้องเกรงใจ”

“ค่ะ” เอวาพยักหน้ารับแล้วมองขึ้นไปยังห้องพักด้านบนด้วยสีหน้ามีความหวัง

“ไม่ต้องห่วงนะลูก ยังไงพ่อของหนูต้องฟื้นขึ้นมาแน่นอน”

“ค่ะ” เอวายิ้มกว้าง “ไม่ทำหน้าเครียดกันสิคะ มาทานข้าวกันดีกว่า ไหนดูสิ...”

“คุณหนูคะ คุณเมย์โทรมาค่ะ”

เอวาหันไปมองแม่บ้านพร้อมกับขมวดคิ้ว “โทรเข้าเบอร์บ้านหรอคะ?”

“ค่ะ คุณเมย์แจ้งว่ามีเรื่องด่วนค่ะ”

“โอเคค่ะ” เอวาพยักหน้าแล้วเดินไปรับสายเลขาทันที “ค่ะคุณเมย์”

(คุณเอวาคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ)

“มีอะไรหรอคะ”

(มีอีเมลล์แจ้งขอประชุมผู้ถือหุ้นค่ะ)

“คะ?” เอวาร้องเสียงหลง “เอวาไม่ได้นัดประชุมนะคะ”

(ใช่ค่ะ) ปลายสายตอบพร้อมกับนิ่งไป

“หมายความว่ายังไงคะคุณเมย์”

(ผู้ที่มีสิทธิ์เรียกประชุมคือผู้ถือหุ้นใหญ่ และตอนนี้ อ่อ ไม่ใช่คุณเอวาค่ะ)

“อะไรนะคะ” เอวาอึ้งพร้อมกับกำโทรศัพท์แน่น “ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆเลยค่ะคุณเมย์ เอวา...”

(เมย์อยากให้เป็นแบบนั้นค่ะคุณเอวา พอเมย์ได้รับอีเมลล์ เมย์ก็รีบแจ้งคุณเอวาเลยค่ะ อีก 5 นาทีเมย์จะถึงบ้านคุณเอวาแล้วนะคะ เมย์เตรียมเอกสารต่างๆมาให้แล้วค่ะ)

“โอเคค่ะ”

เอวาวางสายด้วยความรู้สึกเหมือนคนกำลังจะล้ม หญิงสาวหลับตานิ่งเพื่อเรียกสติตนเองแล้วหันไปคุยกับแม่บ้าน

“ป้าคะ รบกวนเปิดแอร์ห้องทำงานด้านล่างไว้ให้เอวาหน่อย ขออเมริกาโน่เข้มๆแก้วหนึ่งด้วยคะ อ่อ ไม่สิ ขอสองแก้วเลย”

“เอวา ไม่ทานข้าวหรอลูก”

“หนูมีงานด่วน ขอโทษด้วยนะคะคุณอา” เอวาตอบก่อนจะวิ่งขึ้นไปหยิบโน้ตบุ๊คที่ห้องนอนด้านบน เป็นจังหวะเดียวกับที่เลขาสาวขับรถมาถึงคฤหาสถ์หรูพอดี “ฝากต้อนรับแขกหน่อยนะคะ พาไปที่ห้องทำงานเลย แล้วเดี๋ยวเอวาตามไป”

“ได้ค่ะคุณหนู”

.

.

“คุณเอวา”

“มันเกิดอะไรขึ้นค่ะคุณเมย์”

“เมย์ก็เพิ่งเข้าไปดูเอกสารตอนที่ได้รับอีเมลล์ค่ะ นี่ค่ะ” เลขาสาวยื่นเอกสารให้เอวา “มีการขายหุ้นเกิดขึ้นค่ะ”

“เอวาเข้าใจได้ว่ามันต้องมีการซื้อ-ขายหุ้น แต่ทำไมผู้ถือหุ้นใหญ่ถึงเปลี่ยนไปได้”

“แล้วคุณเอวาทราบรึยังคะว่าผู้ถือหุ้นใหม่คือใคร”

“ใครคะ?” เอวาเงยหน้าสบตาเลขาสาวที่ดูกระอักกระอ่วนใจอย่างเห็นได้ชัด

“ผู้ถือหุ้นใหม่คือคุณคินณภัทรค่ะ”

“...”

“จากเดิมคุณเอวาถือหุ้น 70 เปอร์เซ็นต์ แต่มีการเปลี่ยนแปลงสัดส่วนหุ้นโดยมีคุณคินณภัทรเข้ามาร่วมหุ้น โดยเป็นการซื้อหุ้นจากคุณเอวาไป 30 เปอร์เซ็นต์” เลขายื่นเอกสารให้เอวาที่ยังคงยืนนิ่งกำกระดาษในมือไว้แน่น “วันนี้เมย์ไปเจอเอกสารว่าคุณคินณภัทรได้กว้านซื้อหุ้นจากผู้ถือหุ้นรายย่อยอีก 30 เปอร์เซ็นต์ที่เหลือ ทำให้ตอนนี้ เอ่อ คุณคินณภัทรถือหุ้นอยู่ 60 เปอร์เซ็นต์ เท่ากับว่า...”

“เค้าได้ครอบครอง A&P Group. โดยสมบูรณ์” เอวาเอ่ยเสียงนิ่งพร้อมกับขยำกระดาษในมือทิ้งด้วยความโมโห “ขอบคุณคุณเมย์มากนะคะ เดี๋ยวที่เหลือเอวาจัดการเองค่ะ”