Share

05 ติดใจ

last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-30 16:01:46

“ฉันบอกว่าให้เธอเลิกกับมัน หรืออยากเห็นมันตายก่อน” ร่างหนายืนกอดอกพิงที่ผนังข้างประตูห้องของคอนโดเธอ ถามหญิงสาวเสียงเรียบสายตาดุดัน

“...” หญิงสาวเบือนหน้าหนีจากซาตานอย่างเขาแล้วหันไปกดรหัสเข้าห้องเธอราวกับคนไม่ได้ยินอะไร

ตี๊ดด ปั๊งงงง เมื่อประตูถูกปลดล็อกร่างบางเดินเข้าไปอย่างไม่สนใจเขา ชายหนุ่มดันประตูกว้างแล้วเดินตามเธอเข้าไปปิดประตูเสียงดังแล้วพาตัวเองไปนั่งอยู่โซฟาราคาแพงที่อยู่ตรงกลางห้องของเธอ

“เข้ามาทำไม ออกไป” เธอกระชากแขนหนาให้ลุกออกไปแต่ไม่แม้แต่จะขยับออกด้วยซ้ำ

เธอพยายามดึงแขนคนตัวโตให้ออกจากห้องไป

“หึ” เขาขำในลำคอแล้วมองร่างบางราวกับคนหิวโหยจนเธอปล่อยมือเขาแล้วเดินถอยหลังไปอัตโนมัติ

“ฉันไปเอง” เธอหยิบกระเป๋าตัวเองแล้วรีบเดินหนีเขาออกจากห้องทันทีเมื่อรู้สึกว่ามันเริ่มไม่ปลอดภัย ชายหนุ่มยกยิ้มร้ายมุมปากแก่เธอแต่ไม่ได้เดินตามออกไป

“ถอยไป” เสียงใสพูดกับชายชุดดำหน้าห้องของเธอที่ยกมือขวางไม่ยอมให้เธอเดินไปผ่านออกไป

“เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก” ร่างบางเดินเข้ามาในห้องดังเดิมแล้วมองดูเขาที่นั่งยิ้มเยาะสบายใจ

“พี่ต้องการอะไร” เธอถามออกไปด้วยความเหลืออดไม่เข้าใจในการกระทำของเขา

“ตัวเธอ” ร่างหนาพิงโซฟาแล้วพูดออกไปท่าทางสบายใจ

“หมายความว่าอะไร พี่จะให้ขวัญไปเป็นเด็กพี่งั้นเหรอ” ร่างบางเริ่มเสียงดังขึ้นเมื่อถูกคนตรงหน้าดูถูกเธอ มือเล็กกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ

“หึ ฉันให้ได้ทุกอย่างตามที่เธอต้องการ” เขายังคงพ้นถ้อยคำดูถูกต่อเนื่องไม่สนใจร่างบางที่ยืนกำมือแน่นจ้องหน้าเขาเขม็ง

“ฉันไม่ต้องการ อย่ามาดูถูกฉัน” เธอพูดเสียงแข็ง

“ฉันไม่ได้ถามความเห็นของเธอ ถ้าฉันต้องการอะไรคนนั้นก็ไม่มีทางปฏิเสธฉัน แม้กระทั่งเธอ” เขาลุกขึ้นมาเชยคางแหลมของเธอให้มองหน้าเขาชัดๆ แล้วผุดยิ้มมุมปากอีกครั้งให้เธอ

“...” ร่างบางเงียบไปแล้วมองหน้าเขานิ่ง ไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะเลวได้ถึงขนาดนี้

“ฉันแค่ติดใจเธอ วันไหนที่ฉันเบื่อฉันจะปล่อยเธอเอง”

“ทำไมฉันต้องยอมให้พี่กดขี่ฉัน”

“ถ้าเธออยากให้คลิปที่ฉันเอาเธอว่อนเน็ตก็ลองดู” เขายกโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดเปิดคลิปให้เธอดู เผยให้เห็นใบหน้าของเธอชัดเจนแม้จะอยู่ในมุมมืดแต่ก็รู้ว่าเป็นเธอ ร่างบางยืนช็อคนิ่งน้ำตาไหลเป็นธารมองคนตรงหน้าอย่างเจ็บปวด

“ฮึกก พี่ทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง” เธอพยายามปาดน้ำตาตัวเองแล้วพูดกับเขาไม่อยากแสดงท่าทีอ่อนแอให้คนตรงหน้าเห็น

“ฉันจะให้คนมาเก็บของไปอยู่คอนโดฉันพรุ่งนี้ ห้ามสาย” เขาไม่สนใจแต่กลับออกคำสั่งกับเธอ

“ฉันไม่ไป” ร่างบางรีบปฏิเสธออกไปทันที

“ฉันไม่ได้พูดดีกับเธอทุกครั้ง” เขากำแขนร่างบางแน่นแล้วพูดออกไปด้วยความโกรธที่เริ่มก่อตัวขึ้น

“ฮึก ฉันเจ็บ” น้ำใสๆ ไหลอีกครั้งกลั้นไว้ไม่อยู่ทั้งเจ็บกายและเจ็บใจถาโถมเข้ามาจนเธอไม่สามารถคุมมันได้

“เรื่องแฟนของเธอฉันให้เวลาจนถึงพรุ่งนี้ถ้าฉันยังเห็นว่าเธออยู่กับมัน คงรู้นะว่ามันจะเป็นยังไง” เขาพูดจบแล้วปล่อยแขนเธอหันหลังเดินออกจากห้องไปทิ้งให้ร่างบางนั่งทรุดลงกับพื้น

‘ฮึก ฮือออ’ เธอกอดเข่านั่งร้องไห้อยู่ที่พื้นเจ็บกายไม่เท่าไหร่แต่เจ็บที่ใจลึกๆ ที่ต้องโดนอยู่ภายใต้อำนาจของคนเลวแบบเขา

“พัด อยู่ไหน เรียนเสร็จยัง” เธอปรับเสียงให้เป็นปกติแล้วตัดสินใจกดโทรหาแฟนของเธอ

“ใกล้เสร็จแล้ว ขวัญมีอะไรหรือเปล่า” ปลายสายตอบเสียงกระซิบราวกับคนที่กำลังแอบคุยโทรศัพท์

“คืนนี้ไปทานข้าวกันนะ”

“แปปนึงนะขวัญ” เขาพูดจบแล้วเงียบหายไป หญิงสาวถือสายรอเขาสักพัก

“ฮาโหลขวัญว่าอะไรนะ” ชายหนุ่มพูดเต็มเสียงเมื่อตั้งใจหนีออกมาจากคลาสเรียนเพื่อคุยกับเธอ

“คืนนี้เราไปทานข้าวกันนะ” เธอกรอกเสียงปกติที่สุดไม่ให้เขาจับได้

“ได้สิครับ เดี่ยวพัดไปรับนะ” ชายหนุ่มรีบเอ่ยออกไปเสียงตื่นเต้น

“อืออ ขวัญรอที่คอนโดนะ”

“ขวัญเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมเสียงแปลกๆ” ชายหนุ่มตั้งใจฟังเสียงของเธอจึงรู้สึกว่ามันผิดแปลกไปจากเสียงปกติ

“เปล่าหรอก ขวัญเป็นหวัดนิดหน่อย”

“แล้วจะไปกินข้าวไหวเหรอ พัดว่าค่อยไปมั้ยเดี่ยวพัดซื้อข้าวเข้าไปทานที่ห้องกับขวัญดีกว่า”

“ขวัญไม่ได้เป็นอะไรมาก ไปได้”

“โอเคครับ งั้นพัดไปเรียนต่อก่อนนะ มีอะไรโทรหาพัดนะ” ปลายสายพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงแฟนสาว

“อื้ออ ไปเรียนเถอะ” เธอวางสายไปแล้วปล่อยโฮอีกครั้ง พยายามคิดหาเหตุผลจะไปบอกเลิกชายหนุ่ม ในใจเจ็บเจียนตายเมื่อต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำแต่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงมันได้ เธอกลัวว่าชายหนุ่มจะฆ่าแฟนของเธอซึ่งเธอไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นแน่

“พัดอยู่ข้างล่างแล้ว ให้ขึ้นไปหาก่อนมั้ย” ชายหนุ่มโทรหาเธอเมื่อขับรถมารับตามที่นัดกับแฟนสาวไว้

“เดี่ยวขวัญลงไป รอแปปนะ” เธอหยิบกระเป๋าแล้วเดินลงลิฟต์มายังชั้นล่างเดินไปขึ้นรถของชายหนุ่ม

“คิดถึงจัง” เขาจับมือเล็กมาหอมแล้วมอบรอยยิ้มหวานแก่เธอ

“เวอร์แล้ว พึ่งเจอกันเมื่อเช้าเอง” เธอลอบมองใบหน้าคมได้รูปแล้วยิ้มตามเขาแม้ในใจอยากจะร้องไห้ออกมามากก็ตาม

“เราจะไปร้านไหนดี” ชายหนุ่มหันมาถามเธอแล้วขับรถออกไปพลางจับมือเธอไปตลอดทาง

“แล้วแต่พัดเลย”

“งั้นไปร้านประจำแถวม.เนอะ” เขาหันมายิ้มตาหยีให้เธอแล้วขับรถมุ่งตรงไปแถวมหาลัยเอกชนที่เธอและเขาเรียน

“ขวัญ” ชายหนุ่มเรียกชื่อเธอขณะที่กำลังนั่งทานอาหารกันเงียบๆ

“ห้ะ! ว่า” ร่างบางหลุดจากภวังค์ความคิดแล้วรีบตอบเขาไป

“เป็นอะไร พัดเห็นว่าเหม่อหลายรอบแล้วนะ” ชายหนุ่มกุมมือเธอแล้วถามด้วยความเป็นห่วง

“เปล่าหรอก ทานเถอะ” เธอยิ้มแล้วทำพยายามตัวให้ปกติที่สุด

ทั้งสองคนลงมือทานข้าวกันต่อโดยที่เธอนั่งเขี่ยข้าวไปมานึกถึงเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่ชั่วโมง

“ขวัญจะไปไหนอีกมั้ย” เขาเช็คบิลแล้วเดินออกมาจากร้านอาหารพลางหันมาถามเพราะปกติแล้วเธอมักจะอ้อนให้เขาพาไปทานของหวานต่อ

“ไม่แล้ว กลับกันเถอะ” ร่างบางพูดแล้วเดินกลับไปยังรถของเขา ชายหนุ่มนึกแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ยอมเดินตามเธอมา

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • FORCED LOVE พันธกานต์รัก(เลว)   พิเศษ 03 ครอบครัว (END)

    "แม่ขาาา..." เสียงเล็กของวารินเอ่ยเรียกฉันระหว่างที่กำลังเข้าครัวทำอาหารเย็นเพื่อรอทุกคนกลับมายังบ้าน"ว่าไงคะตัวเล็ก..." ฉันถามคนที่มาใหม่ที่หน้าตาเป็นสดชื่นที่สุดเมื่อวันนี้เป็นวันเสาร์และลูกสาวฉันก็ไม่ต้องออกไปไหน"หนูช่วยค่ะ" วารินลูกสาวเพียงคนเดียวของฉันที่หน้าตาน่ารัก สดใส และมีนิสัยที่คล้ายกับฉันมากนั่นรวมไปถึงการชอบเข้าครัวด้วย ไม่แปลกใจที่ผู้ชายบ้านนี้ถึงหวงกันนักหนา เพราะความน่ารักมองโลกในแง่ดีของเธอทำให้พี่ชายอย่างเวกัสถึงตามห่วงตามหวงไปสะทุกที่ นอกจากที่เวลาจะไปไหนต้องคอยขออนุญาตผู้เป็นพ่อแล้ว เวกัสนี่แหละที่เป็นด่านยากกว่าพี่ธาวินเสียอีก"เอาสิคะ หนูมาช่วยแม่ทำตรงนี้" ฉันก็ผลัดกับลูกสาวก่อนที่ตัวเองจะหยิบจับอย่างอื่นมาทำต่อ"ค่ะแม่" ว่าแล้วร่างเล็กของลูกสาวมอปลายก็ยิ้มร่าแล้วมาช่วยฉันทำโดยที่มีแม่บ้านคนอื่นๆ คอยช่วยเราสองคนไปด้วย"เดี๋ยวหนูไปตามเฮียเวย์นะคะ" หลังจากที่จัดแจงอาหารลงจัดวางบนโต๊ะเรียบร้อย เสียงใสของวารินบอกก่อนที่ฉันจะพยักหน้าให้ลูกสาว"เหนื่อยไหมคะวันนี้" ฉันเอื้อนเอ่ยกับผู้เป็นสามีที่เดินเข้ามาด้วยท่าทีเรียบนิ่งตามปกติของเขา เมื่อได้ยินเสียงฉันที่เดินตรงมา

  • FORCED LOVE พันธกานต์รัก(เลว)   พิเศษ 02 รางวัลตอบแทน

    "พี่จะกลับพร้อมหนูเลยเหรอคะ" เสียงเล็กของเมียเด็กเอ่ยถามขณะที่เราสามคนพ่อแม่ลูกพึ่งจะผ่านการทานข้าวฝีมือของเธอพร้อมกันเสร็จเป็นที่เรียบร้อย"ครับ วันนี้ไม่ได้มีอะไรสำคัญ อยากกลับไปกอดเมียมากกว่า" ผมตอบพร้อมกับกอดออดอ้อนเธอด้วยความอยากจะทำ ที่แต่ก่อนผมติดเธอมากอยู่แล้วแต่พอตัวแสบในท้องมาผมก็ยิ่งติดเธอไปมากกว่าเดิมเสียอีก"พี่ธาวิน! ลูกนั่งอยู่นะคะ" ร่างเล็กตอบพร้อมกับเบือนหน้าไปมองเจ้าแสบที่นั่งดูเราสองคนคุยกันตาแป๋ว"แค่นอนกอดไม่เห็นเป็นไรเลย เนอะ!...แสบ" ผมก็หันไปบอกกับลูกชายที่กำลังนั่งฟัง ก่อนที่ร่างเล็กของลูกชายจะพยักหน้าเห็นด้วยอย่างไม่เข้าใจ"สองคนเข้ากันดีจังเลยนะคะ""แน่นอนครับ พี่สอนมากับมือ""เฮ้อ...กลับกันเถอะค่ะ" เธอถอนหายใจยาวแล้วส่ายหัวให้ผมก่อนที่ตัวเองจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงจับมือเจ้าแสบหมายจะเดินออกจากห้องไปผมที่เห็นแบบนั้นก็เตรียมเดินตามเธอออกไป ก่อนที่จะชะงักหยุดยืนอยู่หน้าห้องแล้วมองไปที่โต๊ะเลขาของผม"ทำไมยังไม่ไป หรือว่าผมพูดไม่เคลียร์" ผมมองไปที่เลขาสาวที่ตอนนี้กลายเป็นอดีตเลขาไปเสียแล้วเพราะผมพึ่งจะไล่เธอออกหลังจากที่เกิดเหตุการณ์ที่เข้าใจผิดเมื่อครู่ ผมรู้ว่า

  • FORCED LOVE พันธกานต์รัก(เลว)   พิเศษ 01 รางวัลเด็กดี

    "เย้ๆ…โก้ๆๆๆ" เสียงเล็กของลูกชายฉันตะโกนดังลั่นไปทั่วบ้านระหว่างที่เราสองคนกำลังทำหน้าที่เป็นภรรยาและลูกที่แสนดีมุ่งตรงไปที่บริษัทของพี่ธาวินตามใจเจ้าแสบที่มักจะขอฉันให้พาไปหาผู้เป็นพ่ออยู่บ่อยครั้ง รวมไปถึงพี่ธาวินด้วยท่ี่ช่วงนี้เขาจะติดฉันเป็นพิเศษจากที่แต่ก่อนก็แทบจะไม่ห่างกันอยู่แล้วแต่ช่วงนี้เขาก็คะยั้นคะยอให้ฉันไปบริษัทเขาทุกวัน ซึ่งวันนี้ฉันก็ตบรับรับคำขอของลูกชายตามใจเขาสักวันถือโอกาสเซอร์ไพรส์คุณสามีที่รักเลยพากับข้าวฝีมือตัวเองไปให้สามีสุดที่รักตามกฎหมายที่เราพึ่งจะผ่านการแต่งงานมาเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา งานแต่งงานหรูหรา เวอร์วังสมฐานะของพี่ธาวินที่ทุ่มสุดตัวเพื่องานนี้โดยเฉพาะ ซึ่งฉันก็พอใจมากๆ พอใจในความทุ่มเทและความรักของสามีสุดๆ เลยแหละ และตอนนี้ฉันก็ตั้งท้องตามคำขอของผู้ชายที่รักทั้งสองคนเรียบร้อยแล้วได้ลูกชายตามที่คุณชายทั้งสองต้องการนั่นแหละ "ไปกันครับ" ฉันกับเจ้าแสบคนพี่วัยสามขวบครึ่งเดินมุ่งตรงไปนั่งรถที่มีพี่นพเป็นคนขับพาเราสองคนไปบริษัทของพี่ธาวินตามคำสั่งฉันเอี๊ยด!แล้วเสียงล้อของรถสปอร์ตหรูก็ดังขึ้นที่หน้าบริษัทขนาดใหญ่ของพี่ธาวินก่อนที่เราสองคนจะเดินพากันจั

  • FORCED LOVE พันธกานต์รัก(เลว)   72 ขอบคุณ

    "พี่ธาวิน!...นี่อะไรคะ" เสียงเล็กของตะโกนเรียกร่างสูงพร้อมกับกล่องเล็กในมือที่ได้มาจากชุดสูทของคนตัวโตแล้วรีบตรงไปหาพ่อของลูกที่กำลังนอนเล่นกับลูกด้วยท่าทีสบายใจ"ครับ?" ธาวินก็ทำหน้างุนงงมองเธอที่เข้ามาใหม่"เดินตามมานี่เลยค่ะ" เธอพูดจบก็หมุนตัวเดินออกจากห้องของลูกแล้วตรงไปที่ห้องของตัวเอง โดยที่ธาวินก็ยังคงงงแล้วมองหน้าลูก ก่อนที่เจ้าตัวจะขยี้หัวลูกแล้วเดินตามร่างบางไป"โมโหอะไรครับ?" ธาวินเดินเข้ามาสวมกอดร่างเล็กจากด้านหลังแล้วถามเธอ"นี่อะไร!?" เธอชูกล่องสีดำเมี่ยมที่อยู่ในมือตอนแรกให้ชายหนุ่มดู"หนูเอามาจากไหน" ธาวินชะงักไปสักพักก่อนที่จะปรับตัวเป็นปกติแล้วถามอย่างคนที่ไม่ได้ทำผิดอะไร"พี่แอบสูบมันอีกแล้วใช่ไหม หนูเจอในสูทตัวนี้" ใช่...ในมือเธอคือกล่องบุหรี่ราคาแพงที่ได้มากจากการที่จะช่วยเขาแขวนเสื้อให้แต่มือเล็กก็ต้องชะงักไปเมื่อเจอกล่องนี้ขึ้นเสียก่อน"พี่เลิกนานแล้ว" ปากหนาตอบไปตามความจริง เพราะเขาไม่ได้สูบมันนานแล้ว ตั้งแต่ครั้งนั้นที่เธอห้าม เขาก็ไม่ทำอีกเลยพรึ่บ"แล้วมันมาได้ยังไงคะ ทำไมถึงอยู่ในเสื้อพี่ได้" ร่างเล็กผละออกจากกอดแล้วหมุนตัวหันมาเผชิญหน้ากับเขาด้วยสีหน้าเรีย

  • FORCED LOVE พันธกานต์รัก(เลว)   71 น่าเอา NC++

    "ซี๊ดดด หนูยะ...อย่าทำแบบนั้น" ใบหน้าคมของธาวินเผยสีหน้าเหย่เกเมื่อคนตัวเล็กถูไปมาไม่ยอมทำเสียที"พี่ไม่ชอบเหรอ…" เสียงเล็กตอบอย่างนึกแกล้ง"หนู…อย่าซ่า…" เจ้าของใบหน้าหล่อตอบเธอ จนอีกฝ่ายก็ยิ้มพึงพอใจเพราะรู้ว่ายังไงแล้วเขาก็ทำอะไรเธอไม่ได้ ด้วยสภาพร่างกายของชายหนุ่มไม่ได้แข็งแรงมากพอที่จะทำอะไรเธอได้ในตอนนี้"ทำไมคะ…พี่จะทำอะไรหนู" มือเล็กก็วนลูบไล้ไปทั่วร่างเปลือยท่อนบนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของชายหนุ่มแล้วกัดปากเพื่อยั่วยวนอีกฝ่ายสุดฤทธิ์"อ๊าส์~ หนู…อย่าแกล้ง…" ธาวินที่เห็นแบบนั้นก็ร้องครวญครางไม่เป็นภาษามองคนตัวเล็กสายตาเว้าวอนปนขอร้อง"หื้ม…แน่นจัง" เธอก็ทำเป็นไม่ได้ยินยังคงลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของชายหนุ่ม ปากเล็กก็อดที่จะเอ่ยชมไม่ได้ไปกับความแน่นของหน้าท้องคนตรงหน้าที่ผ่านการออกกำลังกายมาอย่างดี"เพียงขวัญ…" ชายหนุ่มยังคงเรียกเธอด้วยท่าทีที่ทรมาน"คะ?…" เธอก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังคงกัดปากยั่วยวนคนตรงหน้าให้ทรมานมากที่สุด เพื่อต้องการที่จะกลั่นแกล้งเขา เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายนั้นไม่สามารถตอบโต้กลับได้"เสียบสักที…" ใบหน้าหล่อบอกกับเธอ ก่อนที่หญิงสาวจะแสยะยิ้มแล้วทำตามที่เขาบอก

  • FORCED LOVE พันธกานต์รัก(เลว)   70 กลัวไหม NC++

    "กะจะไม่ให้ไปไหนเลยใช่ไหมคะ" ฉันเอ่ยถามคนตัวสูงที่นอนกอดฉันรัดแน่นไม่ยอมให้ฉันลุกเดินไปไหนตั้งแต่ที่กลับมาถึงบ้าน"ครับ" มือหนาก็กระชับกอดฉันแน่นขึ้น ยังคงนอนหลับตาสบายใจทั้งวัน ฉันก็ยอมทำตามเขาอย่างว่าง่ายเพราะนานๆ จะเห็นเขาได้พักสักที แต่จะดีกว่านี้ถ้าเขาจะได้พักแบบไม่ได้เจ็บตัว"พี่ธาวิน..." ฉันจึงตัดสินใจเรียกคนตัวโต"หื้ม..." เขาช้อนคางที่ไหลมลของฉันแล้วขานตอบในลำคอ"พี่จะเจ็บแบบนี้อีกไหมคะ?" ฉันไม่อยากให้เขาต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้อีกแล้วฉันเป็นห่วงเขา จนคนตัวสูงที่ได้ฟังคำถามก็ลืมตาขึ้นมามองฉัน"หนูกลัว...กลัวจะไม่โชคดีแบบนี้อีก" ฉันหันไปบอกกับเขาด้วยท่าทีจริงจัง"พี่ไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอกครับ เดี๋ยวเมียเด็กของพี่จะร้องไห้ฟูมฟายอีก" เขาพูดพร้อมกับยิ้มบางๆ ให้ฉัน"หนูไม่เล่นกับพี่นะ หนูเป็นห่วงพี่จริงๆ" ฉันไม่ได้ยิ้มตามกับประโยคของเขาเลย"ครับ พี่รู้ว่าหนูเป็นห่วง พี่จะพยายามไม่เป็นอะไร โอเคไหมครับ" ใบหน้าคมเอ่ยตอบกับฉัน"ค่ะ ห้ามเป็นอะไรนะ""ฮ่าๆ ครับ""เพียงขวัญ...""คะ?""หนูรู้ใช่ไหมว่าหลังจากที่พิธีแต่งงานถูกจัดขึ้นแล้วหนูจะไม่ปลอดภัยเหมือนก่อนแล้ว" เขาก็พูดด้วยท่าทีที่ดูเครีย

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status