FORCED LOVE พันธกานต์รัก(เลว)

FORCED LOVE พันธกานต์รัก(เลว)

last updateLast Updated : 2025-09-13
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
75Chapters
1.1Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เขาคือคนเลวที่ข่มขู่เพื่อให้เธอตกภายใต้อาณัติ การเมามายเสียสติเพียงแค่ครั้งเดียวกำลังเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอไปตลอดกาล

View More

Chapter 1

01 รักมากเท่าชีวิต

PART 1

I get out of my car and slowly walk towards the mansion. My hands were trembling, and my body was sweaty.

I still couldn’t believe that it was done. That I was finally divorced from him. The proof of that was currently in my handbag. I was here to bring the final papers to him and to pick Noah up.

Entering the house, I follow the sounds of hushed voices but stop in my tracks when I near the kitchen.

Right now I could hear them clearly and what I heard encased my soul in ice.

“I still don’t understand why you can’t live with me and mommy?” Noah asks his father.

My shaking hands go to my chest. My heart breaking at the sadness in his voice. I would do anything for him, but this divorce was inevitable.

Our marriage had been a mistake. Everything about us was a mistake. It just took me a while to see the truth.

“You know why Noah, you mother and I are no longer together” His voice is soft as he replies.

It’s weird really. That during the duration of our marriage he has never once spoken to me softly. It was always cold. Always flat and devoid of any emotion

“But why?”

“These things just happen” he mumbles.

I can imagine his face frowning. As he tries to make Noah understand so that he doesn’t ask any more questions. But Noah is my son. Curiosity and inquisition is in his blood.

“Don’t you love her?”

My breath gets caught at the simple heartfelt question. I take a step back and lean against the wall. Heart racing, I wait in anticipation for his answer.

I knew his answer. I’ve always known what it is. Everyone with the exception of Noah probably knows that damn answer.

The truth is he doesn’t love me. Never had and never will. That was as clear as day. Knowing this, I still wanted to hear his reply. Would he tell our son the truth or lie to him?

He clears his throat, obviously stalling. “Noah…”

“Dad, do you love mommy or not?” Noah asks again, his voice final.

I hear him sigh in defeat. “I love her for giving me you” he finally says.

It was a placation not an answer.

I close my eyes against the rush of pain that fills me. After all this time. It still hurts. I feel my heart breaking all over again. I don’t know why a small part of me had hoped that his answer would be different.

He never said those three words to me. Not when we got married or when I gave birth to Noah, nor after in the years that had passed or when we slept together.

He held himself back through the entire duration of our marriage. I gave him my all but he gave me nothing in return except pain and heartache.

We were married but instead of two, there were three of us in our marriage. Him, me and the love of his life. The woman he’s refused to let go for nine long years.

Tears fill my eyes but I rub them way. I was tired of crying. Tired of chasing after a man that didn’t want me.

“Has anyone ever told you it’s rude to listen to other people’s conversations?”

His deep voice cuts through the silent space. Interrupting my thoughts in the process. I square my shoulders and enter the kitchen.

There he stands near the kitchen counter. My now ex-husband, Rowan Woods.

His mocking grey eyes pins me to the spot.

My eyes shift to my son. My pride and joy. The only good thing in my life. His good looks are definitely curtesy of his dad. He has my brown hair and his penetrating grey eyes.

“Hello” I give them a small smile.

“Hi mommy” Noah places his half eaten sandwich down and jumps down from the counter. He rushes to me and hugs my mid-section. “I’ve missed you”

“Missed you too, my love” I kiss his forehead before he steps away from me and goes back to his food.

I stand there awkwardly. This used to be my home, but now I feel out of place in it. Like I don’t belong.

In truth though, I never did.

Knowingly or unknowingly, he built this house with HER in mind. This was HER dream house, everything down to the color scheme.

That should have been the first indication that he wasn’t planning on letting her go. That he wouldn’t reciprocate my love for him.

“What are you doing here?” he asks in annoyance and stares at his watch. “You promised you wouldn’t interrupt my time with Noah”

“I know…I got the divorce degree today and I thought I could bring you the copy while I pick up Noah”

His face turns stone cold and his lips form a thin line. Every time he looks at me like this, a piece of me breaks. I’ve loved him since I can remember but that doesn’t mean a damn thing to him.

Over and over, he has broken my heart and shattered my soul. I continued loving him. Holding on. Thinking things will change, but they never did.

When we got married I thought I would finally get love. The love I’ve been craving since I was a child. I was wrong. Marriage turned to be a nightmare. I was always fighting with the ghost of his past. The ghost of a girl I could never measure up to no matter how much I tried.

I rub my chest. Trying to ease the pain that was encased there.

It does no good. It still fucking hurts even though we’ve been separated for months.

“Noah, could you go up to your room? Your mother and I need to discuss something” Rowan says through clenched teeth, the word mother slipping out of his mouth in disgust.

He looks between us for a minute before nodding.

“No fighting” he commands before leaving.

As soon as he is out of ear shot, Rowan bangs his fist on the counter in anger. His grey eyes are icy as he addresses me.

“You could have sent them to my damn office instead of interrupting my time with my son” the words leave his lips in a growl. His hands are fisted and he looks about ready to blow up on me.

“Rowan…” I sigh, unable to complete the sentence.

“No. Fucking No! You turned my life upside down nine years ago, you did it again when you asked for that fucking divorce, was it your way of hurting me? Separating me from my son because I couldn’t love you. Newsflash Ava, I fucking hate you”

He’s breathing hard by the time he’s done. The angry words tumble out of his mouth like bullets shooting straight at me. I feel them pierce my heart. Each word shattering my already fragile heart.

“I-I…”

What’s there to say when the man you still love says he hates you?

“Just get out of my fucking house…I’ll bring Noah home when my time with him is over” he snaps.

I put the divorce decree down on the counter. I was going to apologize when my phone rings. I take it out of my bag and check the caller ID.

MOTHER.

I wanted to ignore it but she never calls me unless it’s something important.

I swipe the screen and bring the phone to my ear.

I sigh “Mothe…”

She doesn’t give me chance to finish my sentence.

“Get to the hospital now! Your father has been shot” she says almost hysterically before hanging up.

My phone slips from my hand. I’m shocked.

“What is it?” his voice penetrates my brain.

Heart racing, I don’t look up as I pick my phone and answer him.

“Father has been shot”
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
75 Chapters
01 รักมากเท่าชีวิต
“แม่ค้าบ วอมจะเอาเสื้อตัวนี้กลับไปด้วยได้มั้ยค้าบ” เสียงเล็กเอ่ยเรียกผู้เป็นแม่ของตัวเองที่กำลังจัดของใส่ในกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เพื่อกลับมายังประเทศที่ตัวเองจากมานานนับสามปีเศษ เมื่อธุรกิจที่เธอต้องบริหารที่นี่สำเร็จตามเป้าหมายแล้ว เธอจึงต้องกลับไปเผชิญกับปัญหาอันหนักหน่วงที่เธอหนีมาตลอดสามปี“ได้ครับ มาครับแม่จัดให้เธอ” เธอหยิบเสื้อจากมือเล็กแล้วยัดใส่กระเป๋าเดินทางใบเดียวกันกับเธอ ทั้งสองคนจัดของกันอยู่สักพักใหญ่โดยที่มีเจ้าตัวเล็กก่อนกวนบ้างเป็นบางเวลาแบบฉบับเด็กซนทั่วไป“ไปนอนกันได้แล้วครับ พรุ่งนี้ลูกต้องตื่นเช้าอีกน่า” เธอจูงมือเด็กชายวัยสองขวบเข้ามายังห้องนอนกว้างใหญ่แล้วตบตูดลูกเพื่อเป็นการกล่อมนอน เด็กน้อยใช้เวลาไม่นานก็พลอยเคลิ้มหลับไป******************- SET FORCED LOVE -1. FORCED LOVE มาเฟียร้ายพ่ายรัก (คีริน x พะพาย)2. FORCED LOVE บังคับรับ(รัก)บอส (พร้อม x น้ำฟ้า)3. FORCED LOVE พันธ์กานต์รัก(เลว) (ธาวิน x เพียงขวัญ)3. FORCED LOVE สยบ(รัก)สิงห์ (ไลอ้อน x เกรซ)** อ่านแยกได้ **‘อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด’ เพียงขวัญมองไปยังใบหน้าเล็กที่นอนหลับตาพริ้มด้วยความไร้เดียงสา การกลับ
last updateLast Updated : 2025-08-30
Read more
02 กลัว
“หลานรักของยาย” เธอเดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่หลังจากที่ร่วมเดินทางมาราวๆ 14 ชั่วโมงแล้วมีรถจากบ้านรับเธอที่สนามบิน เสียงหญิงสูงวัยดังขึ้นพร้อมกับเดินมาโอบกอดหลานชายด้วยความคิดถึง“สวัสดีคุณตาคุณยายก่อนครับวอม” แม้ว่าเด็กชายจะอยู่ฝรั่งเศสมาตั้งแต่เกิดเธอก็ไม่วายสอนลูกเรื่องมารยาทและภาษาที่เป็นถิ่นเกิดของแก่เด็กชาย“สวัสดีครับคุณตาคุณยาย” มือป้อมๆ ยกมือขึ้นมาไหว้พลางเอ่ยพูดออกไปด้วยเสียงใส ตายายมองดูหลานด้วยความเอ็นดู แล้วจูงมือมานั่งที่โซฟากว้าง“วอมคิดถึงคุณตาคุณยายมากเลยครับ” เสียงเจื้อยแจ้วเอ่ยพูดออกไปสร้างความพอใจให้คนชราไม่น้อย“คิดถึงตายายหรือของเล่นกันแน่” เพียงขวัญส่ายหัวแล้วเอ่ยแซวลูกตัวเองที่ตาลุกวาวเมื่อเห็นของเล่นที่อยู่มุมนึงของห้องรับแขกเด็กชายหันไปมองตากับยายเพื่อถามว่าเขาสามารถลงไปเล่นได้มั้ย“เอาสิ ตาซื้อมาให้หลานนั่นแหละ” เด็กชายยิ้มร่าออกมาด้วยความดีใจแล้ววิ่งลงไปเล่นทันทีทันใด“เดินทางมาเหนื่อยมั้ยลูก” ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามลูกสาวของตัวเอง“นิดหน่อยค่ะป๊า”“หนูไปพักก่อนก็ได้เดี่ยวม๊าดูหลานให้” แม่ของเธอลูบหัวหลานชายแล้วเอ่ยบอกเพียงขวัญเมื่อเห็นอาการเหนื่อยล้าที่ปรากฏบนใบห
last updateLast Updated : 2025-08-30
Read more
03 ความจริง
“คุณแม่ คุณพ่อสวัสดีค่ะ” เพียงขวัญเอ่ยทักทายคุณหญิงปิ่นและคุณธาราที่มีศักดิ์เป็นปู่ย่าแท้ๆ ของลูกเธอธาราพยักหน้าให้เธอเช่นเคยเพราะเป็นคนไม่ค่อยชอบพูดอะไรมากเท่าไหร่“เป็นไงเดินทางมาเหนื่อยมั้ยลูก” ปิ่นเดินมาลูบหัวเพียงขวัญด้วยความเอ็นดู“ไม่เหนื่อยค่ะ วอมไม่ได้งอแงเท่าไหร่ค่ะ” เธอยิ้มให้ปิ่นแล้วเอ่ยตอบเขาไป“ดีแล้วหล่ะ แล้วหนูจะอยู่ที่นี่ถาวรเลยใช่มั้ย”“ค่ะ ไม่กี่วันก็จะพาวอมไปสมัครเรียนที่นี่ค่ะ” เธอกะว่าคงหมดเวลาหนีแล้ว เธอไม่อยากที่จะหนีความจริงไปตลอดชีวิตแต่ก็ยังไม่พร้อมที่จะเจอหน้าเขาตอนนี้“ให้หลานเรียนโรงเรียนของแม่นะหนูขวัญ แม่เป็นห่วงหลาน”“เอ่อ...ได้ค่ะคุณแม่” เธออึกอักออกไปแต่ก็ปฏิเสธอะไรปิ่นไม่ได้ยังไงเขาก็ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าของลูกเธอ“แม่ขอหลานไปนอนกอดสักคืนได้มั้ย คิดถึงมาก” เธอหันไปยิ้มให้หลานที่กำลังนั่งเล่นของเล่นอยู่อีกมุม“หนูแล้วแต่ลูกเลยค่ะ วอมมาหาแม่หน่อยครับ”“ค้าบแม่” เด็กชายวิ่งมาหาแม่ของเขาโดยที่มีของเล่นอยู่เต็มมือทั้งสองข้าง“ไปบ้านย่ามั้ย บ้านย่ามีของเล่นให้หนูเล่นเต็มเลย” ปิ่นหลอกล่อหลานเต็มที่ เด็กชายหันไปหาแม่ของเขาเพื่อขออนุญาตก่อนที่จะตอบอะไรไป“ถ้าห
last updateLast Updated : 2025-08-30
Read more
04 เลว
ย้อนมาตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัย“เมื่อคืนเราต่างเมาด้วยกันทั้งคู่ ขวัญอยากให้มันจบตรงนี้” ร่างบางที่มีแค่ผ้าห่มปกปิดร่างกายเอ่ยบอกชายหนุ่มที่กำลังคีบบุหรี่พ้นควันออกมาอยู่ที่ระเบียงห้อง เมื่อคืนเพื่อนกลุ่มเธอและเขาชวนกันออกมาดื่มสังสรรค์ด้วยความเมามากเธอเลยไม่รู้ว่าตัวเองพลาดมานอนกับเขาได้เธอไม่แต่จะจำได้ว่าเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง“ฉันไม่ได้เมา” ร่างหนาทิ้งบุหรี่ในมือแล้วเดินเข้ามายังห้องตอบเธอหน้านิ่ง“พี่ทำแบบนี้ได้ไงว่ะ พี่ก็รู้ว่าขวัญมีแฟนแล้ว” ร่างบางโวยวายออกมาเมื่อรู้ว่าเขามีสติครบทุกอย่างแต่ยังทำแบบนี้ทั้งที่เธอมีแฟนอยู่แล้ว“นั้นมันปัญหาของเธอ”“เหอะ พี่แม่งเห็นแก่ตัวว่ะ” ร่างบางขำในลำคอแล้วมองหน้าเขานิ่ง“อย่ามาทำหน้าแบบนี้ใส่ฉัน” เขาเดินมาบีบปากเธอแววตาแข็งกร้าว ไม่เคยมีใครเคยขัดใจหรือปฏิเสธมาเฟียอย่างเขาได้ยกเว้นเธอที่กำลังทำท่าอวดดีใส่เขา“เอ็บอะ!!! (เจ็บนะ)” เธอพยายามปัดมือหนาออกน้ำใสๆ เริ่มไหลออกมาจากแววตาคู่สวยเพราะความเจ็บที่เกิดจากแรงบีบของมือใหญ่“หึ สำออย” เขาปล่อยแก้มนวลให้เป็นอิสระ ร่างบางเอามือมาลูบแก้มของตัวเองบรรเทาความเจ็บ“ไปเลิกกับมันสะ!” ร่างหนาออกคำสั่งเสียง
last updateLast Updated : 2025-08-30
Read more
05 ติดใจ
“ฉันบอกว่าให้เธอเลิกกับมัน หรืออยากเห็นมันตายก่อน” ร่างหนายืนกอดอกพิงที่ผนังข้างประตูห้องของคอนโดเธอ ถามหญิงสาวเสียงเรียบสายตาดุดัน“...” หญิงสาวเบือนหน้าหนีจากซาตานอย่างเขาแล้วหันไปกดรหัสเข้าห้องเธอราวกับคนไม่ได้ยินอะไรตี๊ดด ปั๊งงงง เมื่อประตูถูกปลดล็อกร่างบางเดินเข้าไปอย่างไม่สนใจเขา ชายหนุ่มดันประตูกว้างแล้วเดินตามเธอเข้าไปปิดประตูเสียงดังแล้วพาตัวเองไปนั่งอยู่โซฟาราคาแพงที่อยู่ตรงกลางห้องของเธอ“เข้ามาทำไม ออกไป” เธอกระชากแขนหนาให้ลุกออกไปแต่ไม่แม้แต่จะขยับออกด้วยซ้ำเธอพยายามดึงแขนคนตัวโตให้ออกจากห้องไป“หึ” เขาขำในลำคอแล้วมองร่างบางราวกับคนหิวโหยจนเธอปล่อยมือเขาแล้วเดินถอยหลังไปอัตโนมัติ“ฉันไปเอง” เธอหยิบกระเป๋าตัวเองแล้วรีบเดินหนีเขาออกจากห้องทันทีเมื่อรู้สึกว่ามันเริ่มไม่ปลอดภัย ชายหนุ่มยกยิ้มร้ายมุมปากแก่เธอแต่ไม่ได้เดินตามออกไป“ถอยไป” เสียงใสพูดกับชายชุดดำหน้าห้องของเธอที่ยกมือขวางไม่ยอมให้เธอเดินไปผ่านออกไป“เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก” ร่างบางเดินเข้ามาในห้องดังเดิมแล้วมองดูเขาที่นั่งยิ้มเยาะสบายใจ“พี่ต้องการอะไร” เธอถามออกไปด้วยความเหลืออดไม่เข้าใจในการกระทำของเขา“ตัวเธอ” ร่
last updateLast Updated : 2025-08-30
Read more
06 เลิกกัน
“ขวัญเราหาวันว่างไปบ้านพัดกันมั้ย พ่อกับแม่พัดอยากเจอขวัญ” ชายหนุ่มขับรถไปจับมือเธอไปแล้วหันมายิ้มกับเธอหลังจากจบประโยค“...” ร่างบางเงียบ“พัดเล่าเรื่องขวัญให้พ่อกับแม่ฟังตลอดเลยนะ” รถของเขาเลี้ยวเข้ามาจอดที่คอนโดหรูของเธอ เขาเลยหันมาพูดจริงจัง“พัด” หญิงสาวเอ่ยเรียกแฟนหนุ่มแล้วหันไปมองเขาเช่นกัน“ว่าไงครับ” ชายหนุ่มตอบออกไปด้วยรอยยิ้มพลางรอประโยคต่อไปของเธอ“ขวัญ...ขวัญว่าเราเลิกกันมั้ย” หญิงสาวพยายามกลั้นน้ำตาแล้วพูดออกไปเสียงปกติที่สุด“ขวัญพูดอะไร!” ชายหนุ่มเริ่มขึ้นเสียงใส่เธอเล็กน้อยแล้วชายตาไปมองเธอนิ่ง“ขวัญขอโทษ ขวัญว่าเราควรหยุดกันแค่นี้” เธอกุมมือชายหนุ่มแน่นแล้วพูดออกไปเสียงแข็งแม้ข้างในจะเจ็บปวดไปกับคำพูดของตัวเองก็ตาม“ขวัญ พัดทำอะไรผิด เมื่อกี้เรายังทานข้าวกันดีๆ อยู่เลย”“พัดไม่ได้ทำอะไรผิด ขวัญผิดเอง ขวัญขอโทษ” ร่างบางเริ่มร้อนผ่าวที่ขอบตามองชายหนุ่มอย่างรู้สึกผิด“ขวัญทำอะไร ขวัญบอกพัดมาสิ พัดให้อภัยขวัญทุกอย่าง แต่เราไม่เลิกกันได้มั้ย” สีหน้าเจ็บปวดของชายหนุ่มยิ่งเพิ่มความรู้สึกผิดในใจของเธอ ก้อนเนื้อที่อกข้างซ้ายยิ่งบีบรัดมากขึ้นเธอแค่ทำไปเพื่อรักษาคนตรงหน้าให้ปล
last updateLast Updated : 2025-08-30
Read more
07 ไม่คุ้ม NC++
“แวะทานข้าวก่อนได้มั้ย ฉันหิวข้าว” ร่างบางหันไปพูดกับนพที่กำลังขับรถกลับไปยังบ้านใหญ่ เธอเริ่มรู้สึกหิวขึ้นมาจึงเอ่ยบอกไปเพราะสูญเสียพลังงานไปกับการช็อปปิ้งลืมความหิวไปชั่วขณะ“นายรอทานข้าวที่บ้านครับ” นพตอบเธอไปแล้วรีบเหยียบคันเร่งเพื่อไม่ให้เจ้านายรอนาน“ค่ะ” เธอทำหน้าเบื่อหน่ายที่ต้องเจอหน้าเขา“นั่ง” เสียงทุ้มที่อยู่หัวโต๊ะเอ่ยสั่งเธอที่พึ่งจะเดินเข้ามา ร่างบางเดินไปนั่งเก้าอี้ลงอย่างว่าง่าย แม่บ้านที่ยืนรอเธออยู่แล้วทำการตักกับข้าวให้เจ้านายและเธอทันที“ชักช้า” คำพูดดุของเขาเอ่ยขึ้นแต่หญิงสาวก็ไม่ได้สนใจตักกับข้าวมาทานสบายใจเธอนั่งทานเงียบๆ โดยที่ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรกับชายหนุ่มจนทานกันเสร็จร่างบางรีบเดินเข้าห้องตัวเองไปโดยไม่ลืมที่จะล็อกประตูไว้แกร็ก เสียงไขประตูดังขึ้นในยามกลางคืนหญิงสาวที่พึ่งจะนอนได้ไม่นานหันกลับไปตามเสียงที่ได้ยิน“พี่เข้ามาได้ไง” เธอเปิดไฟในห้องพบว่าเป็นธาวินที่พึ่งเดินเข้ามานั่งลงบนเตียงข้างๆ เธอ“เธอนึกว่าฉันจะให้เธอมาอยู่ใช้เงินฉันเล่นเหรอ” ร่างหนาควานมือไปปิดไฟ เชยคางหญิงสาวมาทางเขาแล้วประกบปากมอบจูบแสนเร่าร้อนโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว“อื้อออ” มือเล็ก
last updateLast Updated : 2025-08-30
Read more
08 ความหวัง
“กินซะ!” เธอสะลึมสะลือตื่นมาในช่วงเย็นพระอาทิตย์ใกล้ตกดินพบกับร่างหนาที่ยืนมองสภาพเธอข้างๆ เตียง พลางปาถุงยาใส่เธอร่างบางไม่ตอบแต่หยิบถุงมาขึ้นมาดู“เมื่อคืนฉันปล่อยใน ถ้าไม่อยากท้องก็กิน” ร่างหนาพูดจบแล้วเดินออกไปทันที เธอรีบหยิบยานั้นมาอ่านจนเข้าใจแล้วปฏิบัติตามทันที เธอเกือบลืมไปสนิทว่าเมื่อคืนมีอะไรกันกับเขาโดยที่ไม่ได้ป้องกัน ร่างบางทึ้งหัวตัวเองที่ลืมเรื่องสำคัญแบบนี้ได้เธอลุกขึ้นจากที่นอนเมื่อรู้สึกว่าตัวเองหายจากอาการปวดหัวแล้ว อาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินลงไปข้างล่างเพื่อหาอะไรทำแก้เบื่อ“ป้าพร หนูช่วยนะคะ” ร่างบางเดินตรงมาที่ครัวพลางเห็นพรแม่บ้านกำลังหั่นผักเตรียมอาหารเย็นแก่เจ้านาย“ไม่เป็นไรค่ะ คุณขวัญหิวแล้วเหรอคะ เดี่ยวป้าหาอะไรรองท้องให้ก่อน” พรยิ้มแล้วถามร่างบางด้วยความเอ็นดูเพราะปกติแล้วเธอคลุกคลีอยู่แต่กับผู้ชายในบ้านไม่เคยได้เห็นหญิงสาวนิสัยน่ารักแบบเธอเท่าไหร่“เปล่าค่ะ หนูอยากช่วย ให้หนูช่วยนะคะ” เธอยิ้มกลับให้พรแล้วทำสีหน้าอ้อนวอนอยากช่วยเธอ“ค่ะ งั้นคุณขวัญหั่นผักนะคะ เดี่ยวป้าดูหม้อนี่ก่อน” พรยื่นมีดส่งต่อให้เธอแล้วหันกลับไปทำอีกฝั่ง“ป้าพรอยู่ที่นี่นานแล้วเหรอคะ”“
last updateLast Updated : 2025-08-30
Read more
09 ยัดเยียด NC++
"ฉันขอกลับบ้านได้มั้ย" ร่างบางเอ่ยถามนพที่กำลังขับรถกลับบ้านหลังใหญ่ของเจ้านายหลังจากที่พึ่งเรียนเสร็จ"คุณขวัญต้องถามนายครับ""..." เธอนิ่งเงียบไม่ตอบอะไรต่อรถหรูสีดำขับมาจอดบ้านหลังใหญ่ของเขา ร่างบางเดินลงจากรถแล้วกลับขึ้นไปยังห้องนอนของเธอ"พี่วิน ขวัญขอกลับบ้านได้มั้ย" ร่างบางเอ่ยถามเขาขณะที่กำลังนั่งทานข้าวกันอยู่สองคน"..." เขาไม่ตอบแต่หันมามองหน้าเธอนิ่ง"ขวัญคิดถึงบ้าน" เธอมุ่ยหน้าลงทำหน้าให้สงสารที่สุดแก่เขาเพื่อขอความเห็นใจ"เสาร์ อาทิตย์นี้ค่อยกลับ" ร่างหนาเอ่ยตอบแล้วกลับมมาทานข้าวดังเดิม"กลับเลยไม่ได้เหรอคะ""!!" ร่างหน้าเงียบอีกครั้งแล้วจ้องหน้าเธอ ร่างบางก้มหน้าลงทันทีเมื่อเผลอสบสายตาดุร้ายของเขา"เข้าใจแล้วค่ะ" เธอน้อมรับแต่โดยดี นั่งทานข้าวเงียบๆ"ขวัญช่วยค่ะ" เธอเอ่ยบอกพรที่กำลังเก็บจานข้าวที่เขาและเธอพึ่งจะทานเสร็จ ไม่ค่อยอยากขึ้นไปสักเท่าไหร่เพราะเหมือนจะรู้ว่าตัวเองต้องเจอกับอะไร"ไม่เป็นไรค่ะคุณขวัญ พึ่งเรียนเสร็จมาเหนื่อยๆ ไปพักเถอะค่ะ""ไม่เป็นไรค่ะป้า ขวัญเบื่อๆ ด้วยค่ะ" เธอช่วยพรเก็บจานไปไว้ใครัว ปกติแล้วอยู่ที่คอนโดเธอมักจะชอบทำอะไรแบบนี้อยู่แล้ว ตั้งแต่เธอ
last updateLast Updated : 2025-08-30
Read more
10 คู่นอน
"ไปไหน ช้าจัง ดีนะที่อาจารย์ยังไม่เข้ามา" เกรซเอ่ยถามเธอเมื่อร่างบางหย่อนตูดนั่งลงข้างๆ เธอ โดยที่ไม่ได้สังเกตใบหนน้าอีกคนที่พึ่งผ่านการร้องไห้มาหมาดๆ"เคลียร์กับพัด" ร่างบางตอบออกไปแล้วหยิบชีทมาตั้งรออาจารย์ไว้บนโต๊ะเรียน"เป็นไงบ้าง มึงโอเคมั้ย" เสียงเอื้อนเอ่ยของเธอส่งผลให้เกรซต้องเงยหน้าขึ้นมามอง"โอเคดิ กูเป็นคนบอกเลิกเขานะ" เธอไหวไหล่พูดออกไปราวกับไม่รู้สึกอะไรทั้งที่ในใจแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ"แต่หน้ามึงไม่ใช่แบบนั้นเลยนะอีขวัญ" เกรซกล่าวออกไปอย่างรู้ทัน ใบหน้าเศร้าหมองกับน้ำเสียงสั่นนั้นแทบจะปิดเพื่อนของเธอไม่ได้เลย ทั้งที่เธอพยายามให้มันปกติที่สุดแล้ว"..." ร่างบางเงียบไปเธอหันไปมองรอบๆ คลาสมีคนนั่งอยู่ไม่เยอะมากเพราะว่าเป็นเซคที่เปิดใหม่ให้เฉพาะนักศึกษาปีสี่ที่กำลังเก็บหน่วยกิตที่เหลือก่อนจบออกมา"เกรซ ฮึก" เธอกอดเพื่อนแน่นแล้วปล่อยน้ำตาให้มันไหลออกมาเป็นทางหลังจากที่อดกลั้นไว้แต่ต้องจบลงเพราะเกรซเป็นคนสะกิดมัน"อยากร้องก็ร้อง แต่อย่าลืมด้วยว่านี่ห้องเรียน" เกรซกอดปลอบเธอแล้วเอ่ยออกไปทีเล่นทีจริงให้เธอผ่อนคลาย"กูไม่มีทางเลือกวะเกรซ" ร่างบางพูดอู้อี้ในอ้อมกอดของเพื่อน อีกคน
last updateLast Updated : 2025-08-30
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status