รูมเมท [2] 

อ๊อฟยังคงนั่งบนเตียง ยืดอกหลังตรงกับเรือนหน้าเงยมองเพดาน แววตาเพ้อล่องลอยกับความร้อนจากลิ้นของเพื่อนสาว ข้าวหอมดูดลึกชิดโคน มือหนึ่งจับลำท่อนเอาไว้แน่น ชักองคชาติระหว่างใช้ปากดูดกลืน

“ทนไม่ไหวแล้ว ข้าวหอม...” อ๊อฟกำลังจะแตกใส่ปากเพื่อนสาว เนื้อตัวสั่นเทาเพราะของเหลวภายในกายกำลังเคลื่อนไหว สองมืออ๊อฟกดหัวของข้าวหอมให้ลึกลงไป อย่าเพิ่งคายมันออกจากปากเธอ

น้ำขุ่นพวยพุ่งมากมายหลั่งไหลภายในช่องปาก อวบอิ่มกระพุ่งแก้มบวมป่อง เพื่อนสาวเริ่มรู้สึกแน่นหายใจไม่ออก ส่งเสียงครางในลำคอให้เขาปล่อยจากการกดหัวของเธอ มืออ๊อฟละจากหัวเพื่อนสาว

หยาดหยดน้ำขุ่นไหลเยิ้มทะลักล้นออกขอบริมฝีปากข้าวหอม ความหวานเหนียวใสไหลลงตามลำคอ เนื้อกายสาวสั่นเทาจากการใช้ปากดูดกลืนองคชาติอย่างเมามัน ลิ้นชาหน้าร้อนผ่าวแดงก่ำ หายใจเหนื่อยหอบหน้าอกกลมสวยกระเพื่อมตามจังหวะหายใจ

อ๊อฟหันไปหยิบซองพลาสติกซึ่งภายในมีถุงยาง เขากำมันเอาไว้นานแล้ว เพื่อจะฉีกออกมาสวมใส่มันเฉพาะกิจต่อจากนี้ แววตาของข้าวหอมมองไปยังองคชาติเขาตาเป็นมัน เมื่อองคชาติสดอวบใหญ่ ถูกจับใส่หมวกนิรภัยยาวกว่าเจ็ดนิ้ว

“มานั่งตักเราสิ ข้าวหอม” อ๊อฟกวักมือชวนให้ข้าวหอมขึ้นมานั่งบนตักเขา ระหว่างที่ความเป็นชายที่ยังแข็งเกร็ง ตั้งชั้นยาวใหญ่กระตุกกวักเรียกเธอเป็นระยะ

เพื่อนสาวคลานเข้าไปหา หันเรือนกายชิดเรือนหลังให้เพื่อนสาว ถ่างขากว้างเพื่อเปิดความเป็นสาวของตัวเอง แนบชิดกับความเป็นชายของอ๊อฟเบื้องล่าง สองมืออ๊อฟกำลังเกาะกุมเอวของข้าวหอม เพื่อสำหรับจับเธอเอาไว้ให้เข้าที่

มือหนึ่งของหญิงสาวสอดใต้ต้นเรือนขาของตน กำลังแหกกว้างเปิดปากช่องสวาทซึ่งกำลังเปียกฉ่ำจากการเรียกอารมณ์เมื่อสักครู่ มันพร้อมแล้วที่จะได้กินของอร่อยของอ๊อฟต่อจากวินาทีนี้

“จูบหน่อยสิ” ข้าวหอมเหลียวหลังหันไปจูบกับอ๊อฟข้างหลัง นอกจากเขาหน้าสวยแล้ว องคชาติของเขาก็แข็งเกร็งเต็มที่จนอยากจะกดร่างของตัวเอง กลืนกินเสียให้สุดโคน

******

ร่องสวาทเปียกชุ่มใสไหลเยิ้ม หล่อลื่นเสียให้ปิ่มปลายหัวบากเล็ดลอดสอดใส่เข้าไประหว่างกลีบอวบ ข้าวหอมจูบไปพลาง หอบหายใจอ้าปากกว้าง สองมือหนาของอ๊อฟจับเอวของข้าวหอม กดร่างบางลงไปให้ความเป็นชายของเขาสอดใส่ไหลเลื่อยแนบแน่น

“อื้อ...” ข้าวหอมครวญคราง ยิ่งได้รับอารมณ์ซ่านเสียว ท่อนเนื้อกลมใหญ่ยาวกำลังเลื้อยเข้าไปภายใน ทำให้แน่นท้องจุกเสียด อึดอัดหายใจลำบาก เธออ้าปากสอดลิ้นตวัดตอบกับอ๊อฟอย่างเพลิดเพลิน

“นั่งย่องสิ จะช่วยกระแทกให้นะ” อ๊อฟบอกแนะนำ ข้าวหอมเห็นด้วยจึงค้ำกายตน พลางนั่งย่องเขย่าเรือนกายช่วงล่าง สอดใส่รับแรงกระแทกจากอ๊อฟกระหน่ำได้นานกว่าครึ่งชม.

ความเร็วในการร่วมกิจกรรมของอ๊อฟและข้าวหอม ยังคงสอดประสานร่วมกันตลอดเวลา ยิ่งข้าวหอมลดกายต่ำแนบแน่นให้ลึกมากเท่าใด อ๊อฟก็ยิ่งสอดใส่อัดองคชาติกระแทกลึก ชนกับทางตันนุ่มๆ บ่อยครั้งเท่านั้น

สองมือหนาของอ๊อฟกดร่างของข้าวหอมให้อยู่เฉย เขารู้สึกเสียวซ่านและคับแคบ เมื่อภายในบีบรัดส่วนปลายจนเขาได้อารมณ์สุดๆ จากการกระแทกกับปลายทาง เขาเสร็จและแตกเป็นรอบที่สอง

พร้อมๆ กับเนื้อกายของข้าวหอมสั่นสะท้าน น้ำแตกทะลักพร้อมๆ กับเขาหยุดกิจกรรมตอนนี้ เมื่อมันอวบใหญ่ขยายเสียบคับคาอยู่ภายในกายของข้าวหอม...

เพื่อนสาวอ้าปากกว้าง พยายามกลั้นเสียงเอาไว้ หลังจากกิจกามครั้งนี้เสร็จสิ้นทั้งสองฝ่าย ข้าวหอมค่อยๆ ยกกายออกจากตัวเขา เพื่อทรุดนอนราบหอบเหนื่อย โดยอ๊อฟก็คลานไปนอนข้างๆ ข้าวหอมพลางดึงเข้ามากอด

“ฟิตสุดๆ เลยข้าวหอม ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว จนถึงตอนนี้...” อ๊อฟยกแขนขวาขึ้นมาก่ายหน้าผาก ระหว่างอยู่ในช่วงตัดสินใจอีกครั้ง ตั้งแต่เขาเคยได้เสียกับข้าวหอมสมัยเรียนม.ปลาย

“เรานอนกับอ๊อฟคนเดียว อ๊อฟตั้งใจจะเป็นผู้หญิงจริงๆ รึ?” ข้าวหอมยังคงสวมกอดเขาเอาไว้ ถึงไม่อยากให้เขาแปลงเพศเป็นผู้หญิง แต่ ณ เวลานี้ อ๊อฟแปลงโฉมเป็นหญิงสาวที่น่ารัก ข้าวหอมยังอยู่กับเขาและได้มีอะไรด้วยกันอยู่

“อื้อ... เราอยากเป็นผู้หญิง แต่เราก็ยังอยากนอนกับข้าวหอมอยู่เหมือนกัน มันรู้สึกดีมากๆ เลย” อ๊อฟยังคงสับสนอยู่ระหว่างกอดข้าวหอมเอาไว้

“ก็ไม่ต้องแปลงเพศสิ เราจะได้มีอะไรด้วยกันบ่อยๆ ไง” ข้าวหอมพยายามโน้มน้าวมิให้เขาแปลงเพศ ไม่เช่นนั้นแล้ว เธออาจจะไม่มีทางได้นอนกับอ๊อฟอีกเลย เขาจะกลายเป็นอ๊อฟฟี่จริงๆ และมีผัวเป็นชายอื่นแทนที่จะได้เสียกับเธออีก

“ตังค์ไม่มีหรอก แปลงเพศมันต้องใช้เงินเยอะ เอาไว้มีแล้วค่อยว่ากันนะ” อ๊อฟตัดบทเปลี่ยนเรื่องคุย อย่างน้อยตอนนี้อ๊อฟกับข้าวหอมได้ใช้ชีวิตด้วยกัน ระหว่างเรียนมหาวิทยาลัยไปก่อน

“อื้อ... ถ้าหายเหนื่อยแล้ว ขออีกรอบนะ...” ข้าวหอมยิ้ม พลางสวมกอดอ๊อฟพักเหนื่อย เธอนอนหนุนหัวบนแขนซ้ายเขา สวมกอดอย่างอบอุ่นเพียงลำพังสองคน

******

สองปีก่อน ข้าวหอมกับอ๊อฟเป็นเพื่อนเรียนคนละสาย เธอเรียนศิลป์ และอ๊อฟเรียนวิทย์ พวกเธอสองคนไม่ค่อยสนิทกัน และมันมีเหตุวันหนึ่งที่ติดอยู่ในห้องสมุด และประตูห้องดันเปิดไม่ออก ไม่มีใครรู้ว่าพวกเธอสองคนอยู่ในนั้น

มันเป็นช่วงเย็นที่ทุกๆ คนกลับบ้านไปหมดแล้ว ทั้งหิว ทั้งหนาว และมืด ข้าวหอมรู้สึกกลัวบรรยากาศวังเวงภายใน และอ๊อฟก็ช่วยให้ข้าวหอมหายกลัวด้วยการ เปิดเพลงในมือถือกลบความเงียบเอาไว้

ตอนนั้นอ๊อฟยังเป็นผู้ชายและสุภาพมาก ใบหน้าของเขาสวยและขี้อายมาก ข้าวหอมยิ้มแย้มคุยด้วยจนลืมกลัว เด็กหนุ่มจึงโน้มตัวลงจูบ และขอมีอะไรด้วยกันกับข้าวหอม

ด้วยอารมณ์และความอยากรู้ จึงทำให้ข้าวหอมยอมเสียครั้งแรกให้แก่เขาไปในปีก่อน แม้จะเจ็บปวดและแนบแน่น มันเป็นครั้งแรกที่เริ่มต้นมาด้วยดี เด็กสาวดีใจจนร้องไห้เมื่อได้เสียกับอ๊อฟ และเขาก็ยินดีจะรับผิดชอบ

พอเช้าวันถัดมามีคนมาเปิดประตูห้อง อ๊อฟ และข้าวหอมหลบอยู่คนมุม เมื่อไม่มีใครเห็น พวกเขาทั้งสองอแอบย่องออกไปให้เร็วที่สุด ทำตัวเหมือนเด็กคนอื่นๆ ที่เพิ่งมาร.ร. จะให้ใครรู้เรื่องพวกเขาติดอยู่ในห้องสมุด และได้เสียในร.ร.ไม่ได้

แต่สิ่งที่ข้าวหอมต้องช็อคที่สุด เมื่อปีสุดท้ายในการเรียนม.ปลาย อ๊อฟเกิดมีการเปลี่ยนแปลงทางฮอร์โมน ทำตัวเป็นผู้หญิง และแปลงโฉมสวยมาก แทบจะไม่เหลือความเป็นผู้ชาย

ผิวพรรณสวยงาม เนื้อตัวนุ่มนิ่ม เรือนหน้าเนียนใส ไร้หนวดเครา พวกผู้ชายในห้องยังคิดจะจับเขาข่มขืนทวาร แต่โชคดีที่อาจารย์พละมาพบเสียก่อน อ๊อฟจึงปลอดภัย

แม้คราแรกอาจจะทำให้ข้าวหอมรู้สึกเสียใจ และไม่ยินยอมกับการที่เขาตัดสินใจจะเป็นผู้หญิง แต่มันเป็นเรื่องดีอย่างหนึ่งที่ ข้าวหอมกับอ๊อฟจะได้มาอยู่ในหอพักที่นี่ด้วยกัน โดยที่พ่อแม่ไม่รู้ว่า อ๊อฟเป็นผู้ชายพักอาศัยร่วมกับข้าวหอม

เขายังไม่ได้แปลงเพศ มันจึงไม่ใช่เรื่องยากหากข้าวหอมจะมีอะไรด้วยกันกับเขา...

******