รูมเมท [1] 

“อยู่ได้แน่นะ ข้าวหอม แม่รู้สึกเป็นห่วง ถ้าไม่ไหวก็กลับบ้านเรานะ” น้ำเสียงของคนเป็นแม่ โทรศัพท์คุยกับลูกสาว ซึ่งสอบติดมหาวิทยาลัยในเมืองกรุง ต้องย้ายบ้านออกจากตจว. เพื่อมาเรียนต่อในช่วงเปิดภาคเรียน

“อยู่ได้สบายมากค่ะแม่ หนูไม่ได้อยู่คนเดียวซักหน่อย หนูอยู่กับเพื่อนผู้หญิงอีกคน เราเพิ่งรู้จักกันตอนมาเช่าหอพักหญิงล้วนด้วยกันจ้า” ข้าวหอมตอบน้ำเสียงร่าเริง ระหว่างเดินไปมาโทรศัพท์มือถือเล่าเรื่องตัวเองให้แม่ฟัง

เธอโตแล้ว อยากจะทำอะไรก็ได้ โตแล้วอยากจะเรียนทีไหนก็ได้ โตแล้วอยากจะอยู่ที่ไหน เที่ยวที่ไหนก็ได้

“เรื่องค่าเทอม ค่าหนังสือ และค่าใช้จ่าย เขียนมาให้ละเอียดนะ ส่งมาให้แม่อ่านด้วย และก็โทรหาทุกวันนะ พ่อแม่คิดถึงเอ็ง” เด็กสาวเลิกหน้าคิ้วสูง พยักหน้าส่ายซ้ายทีขวาที เธอทำได้แน่นอน และพ่อแม่จะไม่รู้อะไรนอกจากที่ขอ

“ได้เลยค่ะ ถ้างั้นหนูต้องขอตัวเข้ากิจกรรมรับน้องนะคะ” ข้าวหอมบอก ซึ่งพ่อแม่ต้องปล่อยสายให้ลูกไปเรียน และร่วมกิจกรรมของมหาวิทยาลัย

******

ในความเป็นจริง ข้าวหอมไม่มีกิจกรรมรับน้องวันนี้ เพราะเธอจะนอนอยู่ในห้องกับเพื่อนสาวที่พึ่งสนิทกัน เด็กสาวได้ล้มตัวลงนอนกับพื้นเพื่อพักผ่อน หลังจากจัดห้องให้สะอาดเอี่ยมอ่อง แบ่งสัดส่วนคนละครึ่งกับเพื่อนร่วมห้อง

เพื่อนผู้หญิงอีกคนเดินเข้ามาในห้อง ปิดประตูแน่นลงกลอนล็อคห้องอย่างดี เธอแต่งตัวสวยด้วยกระโปรงสั้นเหนือเข่า กับเสื้อตัวใหญ่แขนยาว ผมหน้าม้าปล่อยยาวสยาย เรือนหน้าแต่งอ่อนโทนชมพู พร้อมกับพกอาหารกลับมาเผื่อเพื่อนร่วมห้อง

“มากินข้าวด้วยกันเถอะ ข้าวหอม” น้ำเสียงค่อนข้างโทนใหญ่เข้ม เสียงแหบแทรกมาเล็กน้อยดังกังวาน รอยยิ้มของข้าวหอมเบิกกว้างยิ้มหวาน รออาหารรสแซ่บและเหล้าเบียร์ซึ่ง -เขา- ซื้อกลับมาฝากเธอด้วย

“กินข้าวแกล้มเหล้าเบียร์เสร็จแล้ว เราจะมาเล่นสนุกด้วยกันใช่มั๊ย?” ข้าวหอมตักข้าวกินเยอะๆ เพื่อเพิ่มพลังงานเอาแรง โดยมีเหล้าเบียร์กินอย่างเอร็ดอร่อยๆ ขืนอยู่บ้านกับพ่อแม่ คงไม่มีทางได้กินอะไรแบบนี้แน่ๆ โดยมีเพื่อนสาวนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนกับเธอตามลำพัง

“ใช่แล้วจ๊ะ มันส์ๆ สนุกๆ ไง” เธอยิ้มหวานพลางยกเบียร์ขึ้นดื่มรวด ส่งผลให้ลูกกระเดือกเคลื่อนคล้อยยามเมื่อกลืนเบียร์ลงคอ

“เวลาอ๊อฟแต่งเป็นผู้หญิง สวยกว่าตอนเป็นผู้ชายเลยนะ น่าเสียดายที่ไม่ได้เปลี่ยนชื่อจริงไปด้วย” ข้าวหอมบ่นอย่างน่าเสียดาย ในเมื่อเพื่อนชายสมัยเรียนหน้าตาสละสลวย ค่อนข้างสนิทกับเธอซึ่งเรียนม.ปลายมาด้วยกัน

ย้ายมาอยู่หอพักชายไม่ได้ เพราะเขาชอบเป็นผู้หญิง จึงต้องแต่งตัวเป็นหญิงและมาอยู่หอพักเดียวกับข้าวหอม ซึ่งสอบติดมหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่คนละคณะ

“ถ้าอยู่ตามลำพังเรียกอ๊อฟได้นะ แต่ถ้าอยู่ข้างนอกใส่กระโปรงก็เรียกอ๊อฟฟี่ อย่าลืมนะ ข้าวหอม ถ้าความแตกคงจะไม่ได้เช่าอยู่ที่นี่ต่อ เธอจะแย่เอานะ”

สาวประเภทสามหน้าตาสละสลวย แก้มแดงนวลระเรื่อ ยังคงกินข้าวกับเพื่อนร่วมห้องต่อไป ในเมื่อความเป็นจริง เขายังไม่ได้แปลงเพศ อารมณ์และความต้องการของเขายังคุกกรุ่นมากด้วย เมื่อมีเบียร์ตกถึงท้อง

“ไม่ลืมหรอก... อิ่มแล้วล่ะ... ขอบใจนะ สำหรับเลี้ยงข้าวมื้อนี้” ข้าวหอมเริ่มทยอยเก็บของ และเก็บถุงอาหารที่แกะแล้ว เธอต้องทำความสะอาด เพื่อเอาไปทิ้ง เดินไปหยิบรีโมทแอร์ ปรับอากาศไล่กลิ่นอาหารพวกนี้ให้หมดห้อง

อีกมือเลื่อนไปหยิบสเปร์ปรับอากาศ เพื่อทำให้บรรยากาศห้องนี้สดชื่น เพราะว่าหลังจากนี้ เธอจะมีกิจกรรมพิเศษกับอ๊อฟ และรู้กันแค่สองคน

“พร้อมรึยังล่ะ?” เด็กสาวซึ่งเริ่มวางอาหารในมือที่หมดแล้ว หันไปหยิบเบียร์มาซดอีกเฮือกใหญ่ และเริ่มจะได้อาการมึนเมามาบ้างแล้ว เขาก็อยากจะได้อารมณ์กับข้าวหอมเหมือนกัน

******

เด็กสาวสองคนกำลังนั่งสวมกอด จูบแลกลิ้นหลับตา พลางตวัดปลายลิ้นเข้าหากัน มือบางสวมกอด และลูบไล้ไปตามร่างกายตามจุดต่างๆ ไปเรื่อยๆ

“อื้อ...” ข้าวหอมครวญแผ่วอย่างพอใจ หลังจากอิ่มท้องได้ข้าว และซดเบียร์จนนึกครึ้มอกครึ้มใจ ความเย็นภายในห้องก็ช่างทำให้นึกอยากจะออกกำลังมันๆ กับเพื่อนสาวตรงหน้ายามนี้ ระหว่างจูบแลกลิ้นบดเบียดเพลิดเพลิน

“หวานดีจัง” อ๊อฟแผ่วเสียงบอก เริ่มออกแรงดันกายของข้าวหอมลดต่ำลงนอนราบหงาย พลางใช้มือหนึ่งสอดลงไปเบื้องล่างกาย พยายามปลดตะขอกางเกงขาสั้น และสอดมือเข้าไปใต้กางเกงใน

พยายามควานหาเนินสามเหลี่ยมเรียบนูน เต็มได้ด้วยขนดกนุ่มมือ พึ่งเริ่มขึ้นได้ไม่นาน กายข้าวหอมสั่นไหวอย่างหวาดกลัว เมื่อมือของอ๊อฟกำลังเลื่อนต่ำ และแนบเนื้อในที่ลับ

“อ้า... อ๊อฟ...สอดนิ้วเข้าไปสิ รู้สึกดีจัง” ข้าวหอมสวมกอดด้วยสองแขนพลางนึกยิ้มหวาน รับจูบจากฝ่ายตรงข้ามอย่างหิวกระหายของหวานหลังจากกินข้าวและเบียร์แล้ว เธออยากสวมกอดเรือนกายเขาอย่างนี้ต่อไป

แม้ว่าอ๊อฟจะเริ่มมีหน้าอกจากการกินยาคุมแล้วก็ตาม แต่ความเป็นชายของเขายังอยู่และเริ่มแข็งตึง ซึ่งอวบอูมอยู่บนหน้าท้องเธอตอนนี้...

“เปียกแล้วนะ น่าฟัดชะมัดเลย” อ๊อฟครวญมอง ลดดวงตาต่ำ เขาควรถอดเสื้อผ้าเธอให้หมดตัว เพื่อดูร่างกายผู้หญิงของข้าวหอมได้ทั้งหมด เขายังต้องเรียนไปและหาเงิน เพื่อการศัลยกรรมเป็นผู้หญิงอย่างสมบูรณ์

ถ้าไม่ติดว่าเงินไม่พอ เขาคงแปลงเพศและได้ผู้เป็นผัวไปแล้ว เขาไม่อยากเป็นผู้ชายอีกต่อไป เพราะต้องเสียเงินให้ผู้หญิง แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนจะให้เงิน นอกจากร่วมรักหลับนอนมีเซ็กซ์ให้แก่เขา

ถ้ายังมีองคชาตินี้อยู่ เขาคงจะต้องใช้มันระยะนี้กับข้าวหอมไปก่อน จนกว่าจะมีโอกาสหาเงินสักก้อนไปผ่าตัดแปลงเสียง และตัดมันออกเพื่อแปลงสภาพให้เป็นผู้หญิง เมื่อนั้นเขาจะได้มีความสุขแบบไม่ต้องมาแทงใครอีก

******

ร่างกายเปลือยเปล่าของข้าวหอมปรากฏตรงหน้า เรือนหน้าสาวนวลขาวปนแดงระเรื่อรอบแก้ม หลังจากดื่มเบียร์ไปแล้ว เธอเริ่มมึนเมามองตอบเขายิ้มหวาน รอเขาบุกเข้าโจมตีอย่างที่ใจเธอต้องการ

ข้าวหอมนอนราบยกเข่าตั้งชันพลางถ่างขาเปิดออกเล็กน้อย เห็นอ๊อฟคุกเข่าอยู่ข้างหน้า ใช้นิ้วมือถูไถกับร่องสวาทด้านนอก และสอดแหย่ปลุกอารมณ์ข้าวหอมได้ช่วงหนึ่งแล้ว

อ๊อฟผมยาว และร่างเล็กบาง หน้าตาสละสลวย แทบจะเหมือนผู้หญิงทุกอย่าง ต่างตรงที่เขาเป็นผู้ชาย ที่ใฝ่ฝันอยากจะเป็นผู้หญิง อ๊อฟอยากได้ห้องพักร่วมกับผู้ชาย แต่เกรงว่าจะถูกเพื่อนร่วมห้องข่มขืน เพราะเขาหน้าสวย จึงต้องทำตัวเป็นผู้หญิง มาแบ่งเช่าห้องกับข้าวหอมแทน

“ให้เราช่วยมั๊ย?” ข้าวหอมนึกอยากจะลองใช้ปากกับความเป็นชายของอ๊อฟ ซึ่งเริ่มหน้ามืดแดงก่ำ

“ก็ดีนะ” น้ำเสียงของอ๊อฟกลับมาเป็นผู้ชายอีกครั้ง ด้วยร่างกายกึ่งหญิงที่เขาพยายามเปลี่ยนแปลง

“มาสิ...” ข้าวหอมลุกขึ้นเพื่อก้มหน้าเข้าหาความเป็นชาย ใช้ปากครอบงำของสงวน และกลืนกินอย่างหิวโหย

“ซี๊ด...” สีหน้าของอ๊อฟเริ่มรู้สึกดี ราวกับล่องลอยออกไปไกล แม้ว่าจะถูกข้าวหอมใช้ปาก ดูดชิมลากลิ้นจากโคนจรดปิ่มปลายกระชากใจ และใช้ลิ้นตวัดภายในปาก โลมเลียไอติมเนื้ออุ่นอย่างเอร็ดอร่อย

“กลืนลึกๆ เลยข้าวหอม” อ๊อฟเสียวอย่างลืมตัว จนต้องแอ่นสะโพกขยับกระแทกดันองคชาติเข้าปากข้าวหอมลึกๆ เด็กสาวยังคงคาบความเป็นชายที่อวบยาว และดูดกลืนรูดคลำได้อารมณ์...

******