ไม่มองหญิง [1]

ชายหนุ่มหน้าตาดีมาดเท่ห์คนหนึ่ง กำลังนั่งสโลว์ไลฟ์อยู่เพียงลำพัง เขามานั่งที่นี่ ณ ศูนย์สรรพสินค้า แอร์เย็นฉ่ำกลางกรุง

หลังจากเขาสั่งน้ำองุ่นปั่นผลไม้ มาตั้งเพียงแก้วเดียว สายตาคมกริบสวยสนใจแต่ทัชสกรีนในมือถือ และค่อยๆ เลื่อนข่าวในจอขึ้นไปเรื่อยๆ

แต่ภาพที่เขาสนใจคือ เรือนร่างชายหนุ่มหุ่นดี มีซิกแพ็ค สุขภาพแข็งแรง ราวกับจะหาทางพยายามปั้นหุ่นตัวเองให้ได้เช่นนั้น เขานึกอยากจะลองไปฟิตเนส และหาเทรนเนอร์ดีๆ สักคนมาช่วยเขาในการออกกำลังกาย

คงจะไม่ใช่เรื่อยยากอะไรหากเขาจะลองแชทสอบถาม และติดต่อเพื่อขอคำแนะนำ พร้อมกับลงทะเบียนสมัครชื่อของตัวเองเอาไว้

รเมศ (ระ-เมด) เป็นชายหนุ่มหน้าตาดี ผิวขาวสว่าง ผมหยักศก สูงโปร่ง เขากำลังจิ้มคีบอร์ดหน้ามือถือจอใหญ่ของตัวเอง เพื่อใส่รายละเอียดทั้งหมด และรอรับข้อความตอบกลับมา เพื่อให้เขาเดินทางไปรายงานตัว และลงทะเบียนอีกครั้ง เพื่อขอเข้ารับเทรนเนอร์ส่วนตัว

มันเป็นแฟนเพจที่ไม่ค่อยดัง หรืออาจจะเปิดใหม่ แนะนำให้รเมศเดินทางไปยังฟิตเนสตามแผนที่ๆ บอก ซึ่งเขาตอบรับทราบดีแล้ว จึงคว้าแก้วน้ำองุ่นปั่นติดมือ พร้อมลุกจากร้านขายเครื่องดื่มในห้างสรรพสินค้า เดินทางไปยังสถานที่ๆ บอกตำแหน่ง

เมื่อเขาเดินทางมาถึง พบกับตึกใหญ่เบื้องหน้า เต็มไปด้วยเครื่องออกกำลังกาย มองเห็นผ่านกระจกใส ภายในเต็มไปด้วยชายหนุ่มรูปร่างดี บางคนเพาะกาย บางคนออกกำลังเพื่อสุขภาพ และภาพที่ปรากฏภายในนั้น เขาเห็นเทรนเนอร์อยู่สี่ถึงห้าคน กำลังช่วยลูกค้าและเชียร์การออกกำลังกาย

พวกเขากำลังสอนเทคนิคต่างๆ สำหรับการลดความอ้วน เลี้ยงกล้าม เพาะหุ่น หรือแม้กระทั่งการดื่ม และการกิน มันเป็นไปตามที่รเมศคิด และเขาก็ต้องการแบบนั้น เขาอยากมีหุ่นซิกแพ็คงามๆ เพื่อสุขภาพและบุคลิกของตัวเขาเองที่ดีขึ้น

******

รเมศเปิดประตูเข้าไปภายใน ปรากฏชายหนุ่มร่างผอมบาง เขาน่าจะเป็นฝ่ายต้อนรับ หรือเป็นประชาสัมพันธ์ ท่าทางชายหนุ่มคงจะไม่ได้เน้นเรื่องการออกกำลังกาย ผิวพรรณและหน้าตาเขา ดูนวลเนียนโดยไม่ผ่านงานหนัก

“สวัสดีครับ เพิ่งมาที่นี่ครั้งแรกรึครับ?” เขาเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย ประชาสัมพันธ์หนุ่มใช้เสียงนุ่มนวล จนฟังดูเกือบจะเป็นตุ๊ดก็ได้ว่า

“ครับ ผมเพิ่งมาที่นี่ครั้งแรก”

“รู้จักยิมฟิตเนสของเราจากที่ใดครับ?” ประชาสัมพันธ์หนุ่มยังคงสอบถามรายละเอียดจากลูกค้าต่อไป

“จากแฟนเพจครับ”

“อ้อ... คุณนั้นเองที่แชทมาสอบถาม ที่นี่เรามีอุปกรณ์และเทรนเนอร์ครบครัน พร้อมดูแลให้บริการคุณได้ครบทุกวงจร ไม่ทราบว่าสนใจคอร์สออกกำลังกาย หรือเพาะกล้ามเนื้อ หรือลดความอ้วน แต่รูปร่างของคุณก็ดูดีนะครับ”

ชายประชาสัมพันธ์พูดจาคล่องแคล้วลื่นไหลจนน่าฟัง มันทำให้รเมศรู้สึกประหม่า หัวใจเต้นรัวเมื่อเห็นชายหนุ่มเทรนเนอร์มีกล้ามเนื้อที่สวยงาม แสดงออกมาเล็ดลอดรำไรผ่านเสื้อผ้า และกางเกงออกกำลังกายรัดรูป

รเมศขบฟันกลืนน้ำลายผ่านลำคอยากเล็กน้อย มันทำให้เขารู้สึกแปลกๆ นึกอยากจะตัดสินใจง่ายๆ ก็ดันตัดสินใจไม่ถูกเสียอีก... เขายังคงยืนเงอะงะพูดอะไรไม่ออกระหว่างสายตาของเขายังมองไปทั่วๆ และไปสะดุดกับเทรนเนอร์หนุ่มหล่อรูปร่างสูงใหญ่ กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ล่ำสันเสียเขาแทบจะอ้าปากค้าง

“สนใจเทรนเนอร์คนนั้นรึครับ... คุณตาถึงจริงๆ นะครับ คุณรเมศ” ประชาสัมพันธ์ชายรู้จักชื่อเขาได้จากแชทที่ปรากฏและสอบถามชื่อ และเบอร์โทรชัดเจนแล้ว

“ครับ... คอร์สนึงคิดแพงมั๊ยครับ?” รเมศสอบถามรายละเอียดอีกครั้ง ก่อนจะขอลงทะเบียนและชำระค่าใช้จ่าย สำหรับได้รับตารางเวลาการออกกำลัง และควบคุมการทานอาหารให้ถูกต้องตามเกณฑ์

“ตามนี้นะครับ พรุ่งนี้มาเข้าฟิตเนสตามเวลาที่กำหนดได้เลยครับ” ประชาสัมพันธ์หนุ่มยิ้มแย้มก่อนจะรับเงิน และให้รายละเอียดสำหรับการเตรียมตัว และเสื้อผ้าสำหรับการออกกำลังกาย รเมศกำลังจะได้มีโอกาสมาสร้างกล้ามเนื้อก็คราวนี้

******

วันถัดมา รเมศเดินทางมายังศูนย์ออกกำลังกายที่เดิม เขาตั้งใจจะมาเริ่มต้นการออกกำลังกายกับเทรนเนอร์ ซึ่งยังไม่ได้คุย แต่เขาจำได้ว่าหน้าตาดีที่สุด ท่าทางสมาทและแมนมาก คงจะเก่งเรื่องการสอนให้ได้รูปร่างที่ดีหลังออกกำลังกาย

“สวัสดีครับ.. คุณรเมศสินะครับ” เทรนเนอร์ซึ่งได้ถูกจองตัวไว้ เขามาปรากฏตัวข้างหลัง ทำให้หัวใจของรเมศตื่นตูมเต้นรัว เพราะร่างกายเขาสูงใหญ่ และมัดกล้ามก็ใหญ่เสียแทบจะโอบอุ้มตัวเขาได้

“ครับ ผมเอง รบกวนคุณเทรนเนอร์ช่วยสอนผมด้วยนะครับ...” รเมศถามพลางมองสำรวจเรือนกายเขา

รอบๆ ช่วงบนอกผายไหล่ผึง และช่วงล่างเล็กแคบเสียค่อนข้างจะบีบอารมณ์รเมศจนคิดเตลิดไปไกล เพราะช่วงต้นขายังมีมัดกล้ามสวยงามตระการตาต่อหน้าเขา

“นาวิน ครับ เรามาเริ่มออกกำลังกายกันเถอะครับ ผมจะช่วยให้คำแนะนำเอง” ชายหนุ่มรูปหล่อสูงใหญ่ยิ้มหวาน ปรากฏลักยิ้มที่ลักแก้ม มันแทบจะเขย่าอารมณ์รเมศขึ้นมาเสียเฉยๆ ทำไมเขาถึงใจเต้นแรงเมื่อเห็นรอยยิ้มชวนเขย่าใจเพียงนี้

รเมศค่อนข้างเจ็บปวดตัว เหนื่อยล้าซึ่งเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ หลังจากหนึ่งชม.ผ่านไป การออกกำลังกายที่ทำให้กล้ามเนื้อของเขาบาดเจ็บ จากการใช้งานหนักด้วยอุปกรณ์ที่นี่ ทำให้เทรนเนอร์นาวิน ต้องหายามาช่วยทาตามเรือนกายให้แก่รเมศ

ในขณะที่รเมศอยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าตามลำพัง และเทรนเนอร์นาวินแวะมาหา พร้อมกับมียาขวดหนึ่ง ทาตามกล้ามเนื้อให้แก่รเมศ เขารู้สึกแขนล้าและยกไม่ค่อยไหว จึงมองหน้าเทรนเนอร์ว่าควรจะใช้ยาขวดนี้อย่างไรดี

“ถ้างั้นผมช่วยทายานวดแก้ปวดให้นะครับ” เทรนเนอร์นาวินนั่งลงเบื้องหน้า พร้อมกับเปิดฝาขวเทยาลงบนฝ่ามือหนาใหญ่ แววตาของรเมศมองมาแทบจะตื่นกลัว เพราะไม่เคยให้ชายอื่นแตะต้องตัวเขา...

จะว่าไปแล้ว รูปร่างก็ดี หน้าตาก็หล่อ แถมยังใจดี เป็นเทรนเนอร์ที่เข้าใจคนมาใช้บริการฟิตเนสครั้งแรก มันทำให้รเมศอดหวั่นไหวตื่นเต้นไม่ได้เลย เมื่อเขาจับตามท่อนแขน และลงยานวดพร้อมกับชวนคุยไปด้วย

******

“อายุเท่าไหร่แล้วครับ?”

“ยี่สิบสองครับ”

“นึกยังไงมาฟิตเนส ซิกแพ็ค รักษาสุขภาพ หรือว่าจะเป็นเจ้าบ่าว?”

“มีคนจะแต่งงาน มาออกกำลังกายด้วยรึครับ?” รเมศถามด้วยความอยากรู้ เพราะเขารู้อย่างเดียวว่า พวกผู้หญิงเวลาจะแต่งงานต่างจะอดอาหารลดความอ้วน เพื่อใส่ชุดแต่งงานที่สวยงาม

“เยอะแยะครับ คอร์สเดียวก็หายไปเลย เจอกันอีกที ก็กลายร่างเป็นหมูที่แข็งแรง... ผมล่ะสงสารคนพวกนั้น อ้อขอโทษทีนะ ความเห็นส่วนตัวน่ะ” เทรนเนอร์นาวินบอกไปพลางเปลี่ยนแขนอีกข้างเพื่อลงยาให้รเมศ

“ผมอยากมีรูปร่างดีน่ะครับ อยากเป็นนายแบบ”

“ไม่สนใจจะมาเป็นเทรนเนอร์แบบผมรึ? หน่วยก้านคุณดีนะ” เทรนเนอร์นาวินบอกแนะนำ เพราะสายตาเขาก็สะดุดมายังรเมศเช่นกัน

“ไม่หรอกครับ ผมไม่เก่งชำนาญแบบนั้น...” เพียงสิ้นเสียงของรเมศ มือหนึ่งของเทรนเนอร์นาวิน จับข้อมือของรเมศไว้แน่น และแววตาของเขาหันมามองชายหนุ่มน้อยอย่างจริงจัง...

“มันไม่ยากหรอกครับ และมันจะดีมากหากคุณรักษาระเบียบวินัย และไม่ออกนอกเป้าหมาย โดยเฉพาะการมีแฟนผู้หญิง จะทำให้คุณเสียการมีรูปร่างที่ดี และไม่มีทางได้ซิกแพ็ค” เทรนเนอร์นาวินบอกรายละเอียดที่เป็นประโยชน์แก่รเมศ

“ถ้าเช่นนั้น ผมคงจะต้องขอคำแนะนำของคุณเสียแล้วสิครับ เป็นเทรนเนอร์คงจะต้องดูแลตัวเองตลอดเวลานะครับ” รเมศรู้สึกปลื้มเทรนเนอร์ขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ เมื่อเขาใจดีและให้คำแนะนำอย่างเป็นกันเอง

“ผมจะสอนให้ ว่าการเป็นเทรนเนอร์มันจะต้องผ่านอะไรมาบ้าง เพราะผมรู้สึกถูกชะตาคุณรเมศจริงๆ” สายตาของเทรนเนอร์นาวินเปลี่ยนไป และทำให้สันหลังของรเมศหนาววาบขึ้นมา

เขาคิดว่าควรหนีออกห่างจากเทรนเนอร์นาวินเสียดีกว่า แต่เมื่อรเมศรีบพาตัวเองลุกออกห่างจากเทรนเนอร์นาวิน ประตูห้องด้านนอกกลับเปิดไม่ออก ราวกับถูกใส่กุญแจจากด้านใน

“เอ่อ... เทรนเนอร์ครับ...” รเมศรู้สึกตื่นกลัวและตกใจ ในขณะเดียวกับหัวใจเต้นแรง ทั้งๆ ที่เพิ่งจะเจอกันวันแรก และคิดจะทำอะไรกับเขากันแน่

“ผมขอตรวจร่างกายหน่อยนะครับ หลังจากฝึกออกกำลังกายวันแรก...” แต่สิ่งที่เทรนเนอร์นาวินทำ เขาจับรเมศเปลื้องผ้าช่วงล่าง และเริ่มจับร่างกายของรเมศเอาไว้ในท่าที่เขาต้องการ...

รเมศรู้สึกไม่ดี นึกพยายามปัดป้องและพาตัวเองให้อยู่ห่างจากเทรนเนอร์ แต่เขาไม่ยอมให้รเมศหลุดมือ พลางกอดร่างกายหนุ่มแน่นไว้แนบตัว ปล่อยให้ร่างเปลือยเปล่าสัมผัสกัน...

“เดี๋ยวนะครับ จะตรวจอะไรผมรึครับ?” รเมศถามด้วยน้ำเสียงตกใจ ท่าทีของเขาไม่น่าจะอยู่ในอาการตรวจร่างกาย

“ผมจะขอเช็คภายในเสียหน่อย” เทรนเนอร์นาวินทำน้ำเสียงจริงจัง เขารู้สึกชอบรเมศตอนที่ได้เห็นผิวพรรณ และกล้ามเนื้อนุ่มนิ่ม มันทำให้เขาได้อารมณ์ และอยากจะใช้เวลานี้ตามลำพังด้วยกัน

“ต้องเข้าใจอะไรผิดแล้วแน่ๆ นะครับ... ผมไม่ใช่...” รเมศคิดว่าเขาไม่ใช่พวกเกย์ แต่ไม่คิดเลยว่าเทรนเนอร์นาวินอาจจะเป็นเกย์ ถึงให้ความสนใจกับเขาได้มากเพียงนี้

“ต้องใช่แน่ๆ ... และผมก็ชอบรูปร่างของคุณเสียด้วย...” เทรนเนอร์นาวินตัดบท

เขาจับร่างกายของเปลือยเปล่าของรเมศเอาไว้ในอ้อมแขน สวมกอดร่างหนุ่มน้อยเอาไว้แนบแน่น รเมศไม่สามารถดิ้นหลุดจากการกอดของเทรนเนอร์นาวินไปได้...

******