ไม่มองหญิง [3]

รเมศหลับไปอย่างลืมตัว นี่เขาเผลอนอนอยู่บนเบาะโซฟาโดยมีเสื้อผ้าใส่ไว้เรียบร้อยแล้ว รเมศตื่นมาราวกับเจอฝันร้าย ว่าเทรนเนอร์นาวินทำการข่มขืนทวารเขา หรือว่าเขาจะออกกำลังกายหนักเกินไป จึงฝันอะไรแปลกๆ แบบนี้

“ตื่นแล้วรึครับ? กลับบ้านไหวมั๊ย หรือจะให้ผมไปส่ง?” เทรนเนอร์นาวินเดินกลับมา พร้อมกับร่างกายอันแข็งแรง เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อผุดตามทุกอณูกล้ามเนื้อ สีหน้าของเขายิ้มแย้มแจ่มใสเบิกบานกว่าตอนเทรนรเมศออกกำลังกาย

“นี่ผมหลับไปตอนไหนครับ?” รเมศจำได้เพียงแค่ว่า เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เปลี่ยนเสื้อผ้า และถูกเทรนเนอร์นาวินปล้ำทวารเขาด้วยองคชาติใหญ่ยาว จนเขาเพ้อเสียวและคลั่งเสียสติไปจนสลบ เขาแทบไม่แน่ใจเลยว่า นี่เขาฝันหรือมันเป็นความจริง

“คุณเผลอหลับในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมก็เลยพยุงคุณมานอนที่เบาะในห้องแอร์เย็นๆ ครับ เผื่อคุณจะรู้สึกดีขึ้น” เทรนเนอร์นาวินยังคงมีมิตรภาพที่ดีให้รเมศเหมือนครั้งเทรนเนอร์ให้แก่เขา รักษามาดชายหนุ่มแข็งแรง สุภาพต่อลูกค้า

“ถ้างั้น... ถ้าพรุ่งนี้ผมไม่มาเทรนเนอร์ล่ะครับ?” รเมศรู้สึกกลัวว่าความฝันมันเป็นความจริง หรืออาจจะเป็นความจริงที่อาจจะเกิดขึ้นกับเขาได้อีกในวันถัดไป เขารู้สึกไม่อยากมาอีกแล้ว

“ค่าสมาชิกและค่าเทรนเนอร์ออกกำลังกาย ทางเราจะไม่คืนให้นะครับ... ในระเบียบการก็บอกเอาไว้ชัดเจนแล้วนิครับ” เทรนเนอร์นาวินบอกย้ำอีกครั้งให้ชัดเจน รเมศคิดว่าเขาควรหยิบมันออกมาอ่านอีกรอบก็ดี โดยเฉพาะคำพูดของเขาในคาวมฝันได้บอกกับเขาเอาไว้ว่า

- “คุณเองมิใช่รึครับ? ที่อนุญาตให้ผมเทรนเนอร์ร่างกายคุณได้จนกว่าจะครบคอร์ส และคุณยังเซ็นต์ยินยอมอีกด้วยว่า จะให้ผมช่วยดูแลบำรุงร่างกายคุณได้ทุกวิธี... หากผิดตามข้อตกลง คุณจะต้องถูกปรับเป็นเงินหลักล้านและต้องติดคุกนะครับ ฐานหลอกลวงพวกผม...” เทรนเนอร์นาวินทวนสัญญาที่เขาได้เซ็นต์เอาไว้-

รเมศเริ่มสับสนหนักจนเริ่มจะปวดหัว เทรนเนอร์นาวินจึงเดินละห่างออกจากรเมศ แวะไปกดน้ำดื่มเย็นๆ พร้อมกับยาแก้ปวดคลายกล้ามเนื้อมาอีกชุดหนึ่ง พลางเดินกลับมาส่งมอบให้แก่รเมศ

“ทานยาครับ เผื่อจะช่วยให้คุณคลายเจ็บปวดกล้ามเนื้อ ออกกำลังกายวันแรก ก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ” เทรนเนอร์นาวินยังคงเทคแคร์ลูกค้าตามปกติ หลังจากเขาช่วยลูกค้าออกกำลังกายแล้ว รเมศอาจมีการเจ็บปวดที่ร่างกายส่วนล่าง

โดยเฉพาะทวารและถูกเขาปู้ยี้ปู้ยำอย่างได้อารมณ์ บางทีรเมศอาจจำไม่ได้ หรือสับสนอยู่ว่าเสียเชิงชายให้แก่นาวินแล้ว

“ขอบคุณมากนะครับ ถ้างั้น... ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ...” รเมศรู้สึกตาตื่นและหวาดหวั่น ยังตัดสินใจไม่แน่นอนว่าพรุ่งนี้เขาจะกลับมาออกกำลังกายที่นี่อีกครั้งหรือไม่

“พรุ่งนี้จะมากี่โมงครับ?”

“เอ่อ... ผมยังไม่แน่ใจครับ ถ้าไม่มาจะโทรมาบอกพี่ชายประชาสัมพันธ์นะครับ” รเมศยังสับสนอยู่... ค่อยก้าวเท้าเดินออกอย่างยากลำบาก ยังรู้สึกว่ากายเขาเปลี่ยนไปแปลกๆ หรืออาจจะเป็นเพราะการอกกำลังกายครั้งแรก

******

วันถัดมา รเมศเดินทางกลับมาออกกำลังกายอีกครั้ง หลังจากรู้สึกว่าน้ำมันนวดและยาคลายกล้ามเนื้อ ทำให้เขาหายปวดได้ฉับไว และรู้สึกว่าร่างกายเขาผ่อนคลาย พร้อมเคลื่อนไหวสะดวกมาก มันทำให้เขาอยากกลับมาออกกำลังกายอีกครั้ง

“สวัสดีครับ คุณรเมศ วันนี้เราจะมาออกกำลังกายช่วงล่างกันนะครับ” เพียงคำพูดของเทรนเนอร์นาวิน มันทำให้จิตใจของรเมศสับสน นี่เขาทำเรื่องอย่างนั้นกับรเมศจริงๆ รึ?

“เอ่อ... ผมมีเรื่องอยากจะถามหน่อย เรื่องเมื่อวาน...” รเมศค่อนข้างอ้ำอึ้ง เพราะเขาไม่แน่ใจว่า คิดไปเอง หรือเป็นความจริง

“เรื่องเมื่อวาน.. ทำไมรึครับ? เชิญทางนี้นะครับ เราจะใช้เครื่องออกกำลังกายช่วงขา... มันจะทำให้ขาของคุณแข็งแรง...” เทรนเนอร์นาวินยังคงตั้งใจฝึกให้รเมศออกกำลังกายตามคอร์สที่ถูกจัดตระเตรียมเอาไว้ตามปกติ

เวลาผ่านไปกว่าชม. มันทำให้รเมศรู้สึกเหนื่อยล้า และเหงื่อผุดออกตามร่างกายจนเหนียวไปหมด เขาคิดว่าขอพอแต่เพียงเท่านี้ จึงขอตัวไปอาบน้ำ และอยากจะหยุดพัก ยังไงเสีย... เขายังเหลือเวลาอีกหลายชม.สำหรับคอร์สฝึกสอนจากเทรนเนอร์นาวิน

เสียงสายน้ำฝักบัวยังคงดังตลอดเวลา ชำระล้างร่างกายของรเมศให้ผ่อนคลาย และทำความสะอาดทุกสัดส่วน ประตูห้องน้ำของรเมศเปิดออก ปรากฏร่างกายเปลือยเปล่าของเทรนเนอร์นาวิน เข้ามาในห้องอาบน้ำเดียวกับรเมศ

“เฮ้ย !!! เทรนเนอร์เข้ามาทำไม ผมยังอาบน้ำไม่เสร็จ” รเมศเริ่มใจสั่น พลางนึกถึงเรื่องเมื่อวาน มันคงจะเป็นเรื่องจริง และเขาก็ดันเผลอกลับมาที่นี่อีกครั้ง

“ผมมาช่วยอาบน้ำให้นะครับ ส่งสบู่มาสิครับ” เทรนเนอร์นาวินเข้ามาบริการถึงที่ แม้รเมศจะไม่ปรารถนาเรียกเขา เข้ามาอย่างที่เขาจะอาสาทำให้

“ไม่เป็นไรครับ ผมอาบน้ำเสร็จแล้ว...” แต่ทว่า...

******

เทรนเนอร์นาวินจับข้อมือทั้งสองของรเมศเอาไว้แน่น เชิดมันเหนือหัวสูงขึ้นไป พลางแนบริมฝีปากหนาเข้าประกบฝ่ายตรงข้าม รเมศไม่ทันตั้งรับระหว่างฝักบัวยังคงสาดสายน้ำลงมาให้ฉ่ำอุรา

“อุ๊บ!!! ... เดี๋ยว...!!!” รเมศตกใจมาก เมื่อถูกเทรนเนอร์นาวินจู่โจมอย่างรวดเร็ว บดเบียดริมฝีปากอย่างเร่าร้อนเสีย รเมศดันเกิดอารมณ์ร่วมอย่างลืมตัว ปลุกความต้องการภายในกายเขา และความเป็นชายเริ่มกระตุกตื่นขึ้นมาเล็กน้อย

“ผมชอบกอดคุณนะครับ คุณรเมศ” นาวินเลื่อนข้อมือลงมา สอดใต้รักแร้พลางกอดรเมศเอาไว้แน่น ชายผู้ถูกกอดพันธนาการอยากจะพยายามดิ้นรนให้พ้นจากการกอดของชายเพศเดียวกัน เขาพยายามทุกอย่างเพื่อให้หลุดเสียตอนนี้

“ปล่อยกูครับ... กูไม่ชอบถูกขุดทอง” รเมศเริ่มจะโกรธแล้ว แต่ริมฝีปากเขายังคงถูกบดเบียดต่อเนื่อง จู่โจมอย่างหนักหน่วง แม้เขาจะใช้มือปัดป้องเรือนหน้าของเทรนเนอร์นาวิน เขายังใช้มือเดียวจับเอาไว้ได้แน่น และจูบริมฝีปากหนาร้อนตื่นตระหนกได้ต่อไป

“ผมชอบครับ... มันน่ารักและน่าเสยก้นแรงๆ ด้วย” เทรนเนอร์นาวินยังคงยิ้มหวาน ตอบด้วยน้ำเสียงนวลนุ่มระรื่นเมื่อครั้งนี้เขาจะได้เชยชมรเมศหลังออกกำลังกายวันนี้ได้อีกครั้ง

“เฮ้ย... ไม่เอา กูไม่ชอบ... ปล่อยกูไปเถอะ กูขอร้องล่ะ...” รเมศร้องขออย่างหวาดกลัว แต่ถูกเทรนเนอร์นาวินจับอุ้มออกมาจากห้องน้ำ เพื่อจับเขามานอนหงายพลางทับเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนี

กายเปียกสายน้ำทำให้ความต้องการของเทรนเนอร์นาวิน ระอุร้อนผ่าวต้องการสอดใส่ในเวลานี้ เพื่อมิให้รเมศพยายามหนีไปได้อีก... ครั้งนี้เขาได้จูบและกอดเอาไว้ใต้ร่างกายนาวิน

“ก้นสวยและนิ่มมือมาก ผมชอบตอนเสียบใส่เข้าไปกระแทกแรงๆ จริงๆ” เทรนเนอร์นาวินยังคงพูดจาหื่นกระหาย พยายามปลุกอารมณ์เล้าโลมให้รเมศอยู่ในความสงบ ยินยอมพร้อมใจปล่อยตัวปล่อยกาย ให้เป็นของเทรนเนอร์นาวินอีกครั้ง

******

รเมศนอนหลับตาปี๋ กัดฟันอย่างเสียวซ่าน เมื่อครั้งนี้ ถูกบุกจู่โจมเข้าทวารอีกครั้ง เรือนต้นขาของเขาทั้งสอง ถูกเชิดสูงถ่างกว้าง ปล่อยให้องคชาติของเทรนเนอร์นาวินสอดใส่เข้ามาได้อย่างใจเขาต้องการ

สองมือหนาร้อนจับต้นขาของรเมศเอาไว้แน่น กดเข้าหาหน้าท้อง ปล่อยให้สะโพกเชิดสูง และองคชาติที่กำลังบวมอิ่มน้ำ ส่ายไปมายามถูกนาวินอัดกระแทกเข้าใส่ทวารได้อย่างเป็นอิสระ

ปลายหัวบากหยักกลมอิ่มใส อุดมไปด้วยน้ำหล่อลื่นของรเมสเสียวกระสันสุดใจ เมื่อถูกล้วงทวารขุดทองเต็มท่อนเนื้อแข็ง เข้าลำไส้สะเทือนไปถึงไต เมื่อเทรนเนอร์นาวินอัดสะโพกแคบเข้าใส่ร่องทวารแรงๆ ของรเมศ

“คุณคงปรับตัวได้แล้ว คุณถึงไม่ขัดขวางผมอีก” เทรนเนอร์นาวินยิ้มแย้ม พลางกดสะโพกถี่รัวสั้นๆ ใส่เข้าไปลึกๆ พร้อมโน้มตัวลงมาจูบกับริมฝีปากของรเมศ ครานี้เขาคงหนีไม่ได้จึงต้องยอมปล่อยให้เทรนเนอร์นาวินดูดดื่มเขาเสียเต็มที่

“อ้า... ผมควบคุมตัวเองไม่ได้... มันให้ความรู้สึกดีแปลกๆ” รเมศเคลิบเคลิ้มอย่างลืมตัวอีกครั้ง ยิ่งไปกว่านั้นแขนแกร่งของเทรนเนอร์นาวินทั้งใหญ่และอุ่นร้อน มันกำลังกอดกายเขาเอาไว้แน่น ยิ่งทำให้รเมศรู้สึกดีอีกแบบ กว่าตอนเคยนอนกับแฟนเก่า

พวกเขาเลิกกันไปได้เดือนที่แล้ว และรเมศก็เบื่อมาก คิดว่าเขาคงไม่หล่อพอที่จะรักษาแฟนเอาไว้ได้ จึงตัดสินใจมาลองเข้าฟิตเนส และจ้างเทรนเนอร์ แต่กลับกลายเป็นว่าเขากำลังถูกเสพสุขจากเทรนเนอร์ที่แสนแข็งแกร่ง และอ่อนโยนในเวลานี้

เทรนเนอร์นาวินซอยสะโพกถี่รัวอีกครั้ง ยิ่งทำให้รเมศรู้ว่าเขากำลังจะเสร็จสู่สวรรค์ ในขณะที่รเมศเสียวน้ำแตก พวยพุ่งออกจากปลายองคชาติ อาบเรือนกายตัวเองเสียเทรนเนอร์นาวินยิ้มหวาน พึงพอใจเมื่อได้เห็นชายเบื้องหน้าเสร็จเสียวได้ หลังจากเทรนเนอร์นาวินเสียบองคชาติเข้าทวารของรเมศได้มิดลำทั้งด้าม

******

เสียงตบกระทบอย่างรวดเร็ว ดังสนั่นไปทั่วห้อง สองขาของรเมศยังคงเชิดสูง ถ่างกว้างๆ ปล่อยให้เทรนเนอร์นาวินอัดกระแทกองคชาติอย่างต่อเนื่อง ยิ่งเร็วยิ่งแรง ก็ยิ่งดังมากขึ้น จนกระทั่งชายผู้อยู่เบื้องบนลดความเร็ว พลางปล่อยสายตาขุ่นเหลวร้อน อัดทวารของรเมศจนล้นทะลักเมื่อชักออกมา

รเมศหอบหายใจอย่างเป็นสุข และเขาได้รู้ว่า เรื่องเมื่อวานคงจะไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป มันเป็นความจริงที่ทำให้เขาสุขใจกว่าตอนมีอะไรด้วยกันกับผู้หญิง... นี่เขานิยมชมชอบเทรนเนอร์นาวินไปแล้วรึ?

“พรุ่งนี้มาหาผมอีกเถอะนะ อย่าเกลียดผมเลย...” เทรนเนอร์นาวินขอร้องรเมศด้วยน้ำเสียงวิงวอน เขาชื่นชอบร่างกายของรเมศที่นวลนุ่ม และขาวสว่าง อีกทั้งตอบรับองคชาติเขาได้ดีจนไม่อยากถูกรเมศเกลียด

“ผมตั้งใจมาออกกำลังกายนะครับ ไม่ใช่มาถูกคุณขุดทองแบบนี้” รเมศเริ่มพูดเชิงงอน เขาอยากโกรธแต่ก็โกรธไม่ลง เพราะสิ่งที่เทรนเนอร์นาวินทำลงไป เขาฝึกการออกกำลังกายให้แล้ว ยังพยายามตามมาเทคแคร์จนถึงห้องของลูกค้า และมีอะไรด้วยกันโดยไม่ให้ใครอื่นตกใจเรื่องของพวกเขา

“ผมชอบคุณมาก และก็อยากให้คุณอยู่กับผมแบบนี้บ่อยๆ อย่าเกลียดผมเลยนะครับ” เทรนเนอร์นาวินส่งผ้าเช็ดตัวเพื่อให้รเมศเช็ดต่างร่างกายส่วนที่ยังเปียกอยู่ให้แห้ง ถึงเวลาที่เขาจะต้องสวมเสื้อผ้า และเดินทางกลับ

“ผมจะไม่มาอีกแล้ว... พอกันแค่นี้เถอะนะ...” รเมศบอกน้ำเสียงแข็ง แม้จะไปนึกถึงเทรนเนอร์นาวินทำให้เขารู้สึกดีจนหาอะไรเปรียบไม่ได้ แต่เขาก็รู้สึกว่ามันผิดธรรมชาติ เมื่อมีอะไรกันผู้ชายด้วยกัน

เทรนเนอร์นาวินนั่งเศร้าเสียใจ เมื่อเขาจะต้องสูญเสียชายที่ถูกใจไปอีกคนแล้วรึ... รเมศเหลือบหันกลับมา ดันสงสารเทรนเนอร์นาวินอย่างจับใจ เขาไม่ได้ทำร้ายร่างกายหรือข่มขืน แค่หยิบยื่นความสุขให้แก่รเมศในแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

ชายหนุ่มเรือนกายเล็กเริ่มชั่งใจ นี่เขาจะใจร้ายกับเทรนเนอร์รึ? อีกทั้งยังเหลือเวลาฝึกออกกำลังกายอีกหลายชม. และหลายวัน แถมเขายังต้องเสียเงินค่าปรับอีก... รเมศเดินกลับไปหาเทรนเนอร์นาวินอีกครั้ง เขาอยากตกลงด้วยเสียหน่อย

“เทรนเนอร์ครับ... พรุ่งนี้ผมขออะไรสักอย่างได้มั๊ย?”

“อะไรครับ? ถ้าผมทำให้คุณไม่โกรธได้ ผมจะทำครับ”

“ถ้าคุณอยากจะทำอะไรผมแบบนี้... ช่วยดูดให้ผมด้วยได้มั๊ยครับ? คือผมชอบแบบนั้น...” รเมศพูดไปเขินไป พลางหลบสายตาฝ่ายตรงข้าม เทรนเนอร์นาวินถึงกับอารมณ์ดีร่าเริงขึ้นมา หากรเมศต้องการแบบนั้น เขาทำให้อย่างเต็มใจ

“ได้สิครับ ผมชอบทำให้เสียด้วย ถ้าคุณยินยอม... วันนี้เลยมั๊ยครับ” เทรนเนอร์นาวินกล่าวอารมณ์ดีใจอย่างลืมตัว แต่รเมศรู้สึกเขินๆ นี่เขาดันขออะไรเทรนเนอร์นาวินให้ทำอะไรลงไป... เขาแค่อยากแน่ใจว่าเทรนเนอร์นาวินอยากทำอย่างนั้นจริงๆ รึ?

“พรุ่งนี้เถอะนะครับ วันนี้ผมเหนื่อยแล้ว”

“ถ้างั้นผมไปส่งนะครับ” เทรนเนอร์นาวินกล่าวยิ้มแย้ม รีบลุกจากเก้าอี้ และเดินเคียงข้างรเมศมิให้ห่าง เขารู้สึกมีความสุขมาก เมื่อรเมศเริ่มยอมรับเขาเสียที

“ส่งผมแค่ประตูหน้าก็พอแล้วครับ...เอ่อ...” รเมศเริ่มตะกุกตะกัก เชยตามองเทรนเนอร์นาวินอย่างเขินๆ อีกครั้ง นี่เขาเป็นอะไรไปนะ ถึงได้รู้สึกแคร์เทรนเนอร์นาวินแบบนี้

“มีอะไรให้ผมช่วยอีกมั๊ยครับ?” เขายิ้มร่าเริง เผยลักยิ้มออกมาจนทำให้รเมศดันเขินออกมาอีก

“ขอบคุณสำหรับเทรนออกกำลังกายวันนี้นะครับ” รเมศกล่าวจบรีบละเดินหนีจากตรงนั้นทันที... เทรนเนอร์นาวินเริ่มมีความสุข และจิตใจเบิกบาน เขาเริ่มจะรักรเมศมากขึ้นไปอีกก้าวหนึ่งเสียแล้วสิ

******