บทนำ 1 เจแปน x ต้นไม้

เครื่องบินลำใหญ่ กำลังบินไปตามเส้นทางการบินอัตโนมัติ ด้วยโหมด Auto Pilot ม่านกั้นระหว่างครัวที่ติดกับประตูห้องนักบิน ตอนนี้ถูกกั้นและปิดสนิท ไปพร้อม ๆ กับไฟสีแดงสดหน้าห้องน้ำ

              ที่เห็นเป็นแบบนั้น ก็เพราะระหว่างทาง แอร์โฮสเตสสาวจะเชื้อเชิญกัปตันหนุ่มเข้ามาใช้บริการที่นี่ มันเป็นที่ที่สุขสมและปลดปล่อย กัปตันหนุ่มมองพื้นที่จำกัดแห่งนี้เป็นเพียงห้องระบายตัณหา เขาใช้มันระบายความเครียด ระบายความกดดันต่าง ๆ นา ๆ ระหว่างบินแค่นั้น

              ‘ปึก ปึก ปึก ปึก’

              “กัปตันคะ กัปตัน อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~”

              มือเล็กปัดป่ายตามผนังห้องน้ำพัลวัน เพราะกระโปรงทรงเอตัวสั้น กำลังถูกเขาถกขึ้นเหนือบั้นท้าย ยิ่งไปกว่านั้น แอร์สาวเธอกำลังเจอกับแรงสั่นสะเทือนหลายริกเตอร์ ที่เกินจะต้านไหว

              “อ่าส์ อย่าเสียงดัง!”

              ริมฝีปากบางปิดสนิททันทีเมื่อถูกสั่ง เธอได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างทรมาน จนผมเผ้าที่ถูกรวบตึงเป็นทางการนั้น เริ่มยุ่งเหยิง

              ตอนนี้สองมือที่รั้งเอว กดหลังเธอให้โก้งโค้งลง ก่อนที่เขาจะขยำคลึง และบีบสองเต้าอย่างไม่เบามือ จนร่างเล็ก ไม่สามารถทนความดุดันนี้ได้ อีกต่อไป

              “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~ อ๊า... กัปตัน”

              แรงดันอากาศที่ว่าน้อย กับเสียงเครื่องที่ดัง ไม่เท่ากับเสียงครางกระเส่าจากริมฝีปากบาง ๆ ของแอร์โฮสเตสสาว จนแล้วจนเล่าที่เธอถูกเขากดแก่นกายเข้ามา

              จนนักบินที่สองที่นั่งพิงพนักเก้าอี้ในห้องนักบิน เขากระตุกยิ้มเบา ๆ ที่มุมปาก ถึงกัปตันหนุ่มคนนี้จะชินและได้ยินบ่อยครั้ง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแซวเพื่อนตัวเอง

              ‘กัปตัน อ๊ะ~ อ๊ะ~ ตึก ตึก ตึก’

              “ว๊ะ ไอ้ไม้ รุนแรงจริง ๆ”

              แซวเพื่อนจบนักบินที่สอง เขาก็ประสานมือที่ท้ายทอย มองกระจกตรงหน้าไม่สนใจ

              เมื่อกัปตันหนุ่มในห้องน้ำเขาสำเร็จใคร่ เขาก็รีบถอดถุงยางอนามัยทิ้งทันที ก่อนที่จะรูดซิปทำตัวปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

              จนร่างบางที่ทรุดนั่งลงชักโครก เธอเห็นเขาปลดล็อคประตูห้องน้ำทำท่าจะเดินออกไป เธอจึงรีบคว้าแขนกัปตันหนุ่มไว้ทันที

              “กัปตันคะ เดี๋ยวค่ะ”

              “Cabin crew, prepare for landing”

              คำสั่งนี้ได้ยินทุกไฟลท์ และไม่ใช่แค่ตอนจะแลนดิ้งเท่านั้น แต่แอร์โฮสเตสสาว เธอได้ยินทุกยามที่เขาอิ่ม และตัดบทไม่อยากสนทนากับเธอ