เข้าสู่ระบบ“เหนื่อยไหมวันนี้”
“เหนื่อยทุกวันแหละ ว่าแต่นายมาทำอะไรแถวน้องน้ำหญิงเนี่ย”
“ผ่านมาเฉยๆ”
“ไม่ได้มาหาอะไรกิน?”
“ใครจะบ้ามาหาอะไรกินในห้องน้ำ”
“ฉันหมายถึง นายไม่ได้มาหาสาวๆกินแถวนี้หรอกนะ”
“ฉันไม่ใช่เคลวินนะ ที่จะได้กินไม่เลือกที่อ่ะ”
“หึ!! พอๆกันแหละพวกนายน่ะ”
“ทำไม หวงฉันหรอ?”
“เห้ออ!! นายอย่าพูดอะไรหน้าขนลุกเหมือนเคลวินมันได้ป่ะ”
“555 ก็เธอมันหน้าแกล้งนี่ชาลิน”
“โอ๊ยย!! ถอยไปนะ ทำไมชอบเล่นถึงเนื้อถึงตัวกันจังว่ะไอ้พวกนี้”
ยี่หวาที่หลบอยู่ตรงมุมแถวนั้นพยายามที่จะฟังว่าสองคนนั้นพูดคุยอะไรกัน แต่ก็ได้ยินไม่ค่อยถนัดเพราะมีเสียงเพลงเข้ามาแทรกตลอด แต่ภาพที่เธอนั้นได้เห็นทำให้เธอไม่ค่อยชอบใจนัก เพราะคนที่เธอแอบรักดันไปกอดคอ หยอกล้อกับผู้หญิงคนอื่น
ตลอดหลายปีที่เธอตามสืบเรื่องราวของเขา เธอเองก็พอจะรู้ถึงความเจ้าชู้เงียบๆที่เขามี แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนเลย ที่เขาจะประกาศว่าจริงจังด้วย นั่นคือหนึ่งเหตุผลที่เธอยังพอมีความหวังอยู่
กับผู้หญิงคนนี้ก็เช่นกัน เธอคิดว่าคงจะเหมือนๆกับทุกคนที่เขาแค่เล่นๆด้วย ไม่จริงจังอะไร แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นก็เถอะ พอเธอได้มาเห็นอะไรแบบนี้แล้ว มันก็ทำให้เธอหน่วงๆอยู่ในใจไม่น้อยเลยทีเดียว
“เฮ้ย!เบาๆ เดี๋ยวเมาตายหรอก” หลังจากที่เดินกลับขึ้นมา ยี่หวาก็เอาแต่กระดกหมดแก้วไม่พูดไม่จาอะไร
“เมาไปเลย อยากเมา”
“เป็นอะไรของแก ไหนเล่าซิ”
ยี่หวาระบายทุกอย่างที่เธอเห็นให้เพื่อนฟัง พร้อมกับหันไปสั่งให้พนักงานเอาวอดก้าเพียวๆมาให้เธออีกห้าช็อต
“เจ็บดีเนาะแกว่าไหม”
“แล้วแกจะตัดใจหรือเปล่าล่ะ”
“ไม่ ตราบใดที่พี่เขายังไม่แต่งงาน จดทะเบียน ฉันก็ยังมีสิทธิ์”
“เออ! ให้มันได้แบบนี้สิ แล้วนี่จะเมาเพื่อ?” เนเน่ส่ายหน้าให้เพื่อนที่พร่ำเพ้อว่าเจ็บนักเจ็บหนา ที่เห็นผู้ชายที่แอบชอบกอดกับคนอื่น แต่สุดท้ายก็ตัดใจไม่ได้อยู่ดี
“ลงไปเต้นข้างล่างกับพวกนั้นกันไหมแก” อยู่ๆยี่หวาก็ลุกขึ้นแล้วดึงมือเนเน่ให้เดินตามเธอลงไปยังด้านล่าง ที่เป็นโซนเวที ซึ่งก็มีเพื่อนๆนักแสดงกับทีมงานบางคนที่ได้ที่ลงมาเต้นกันอยู่ก่อนแล้ว
“โว้วว!!ยี่หวามา” ทันทีที่เดินมาถึงยี่หวาก็โยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะเพลงทันที
“เอวอีกยี่หวาเอวอีก”
“โว้ววว!!เซ็กซี่มากยี่หวาา”
“วู๊ววว!!!”
เสียงคนรอบข้างตะโกนเชียร์ให้เธอเต้นอย่างไม่หยุดหย่อน ยี่หวาเองที่ชอบสนุก ชอบเต้นอยู่แล้วก็ยิ่งเต้นเมามันส์ไปใหญ่
“วู๊วว!!”
พลั๊กก!!
“ยี่หวาระวัง”
“โอ๊ยย!!”
ในระหว่างที่เธอกำลังเต้นสนุกๆอยู่นั้น ก็มีผู้ชายรูปร่างหน้าตาดีคนหนึ่ง เต้นมาชนกับเธออย่างแรง จนเธอเซเกือบจะล้ม แต่เนเน่วิ่งมาคว้าเอาไว้ทันก่อน
“โอ๊ะ!ขอโทษนะครับ คุณเป็นอะไรไหมครับ”
“คุณตั้งใจ” เนเน่ที่เห็นเหตุการตลออพูดขึ้น
“อะไรกัน มันเป็นอุบัติเหตุครับ”
“ฉันเห็นว่าคุณแกล้งเต้นมาชนเพื่อนฉัน”เนเน่ถลึงตาใส่อีกคนอย่างไม่ยอม
“พอเถอะเนเน่ เรากลับขึ้นไปข้างบนกันเถอะ” ยี่หวาที่เห็นว่าเนเน่เอาเรื่องอีกคนแน่ จึงดึงมือเพื่อนเพื่อปรามไว้ และพาเพื่อนเดินออกมาจากตรงนั้นทันที
อันที่จริงพวกเธอพอจะรู้จักผู้ชายคนนั้นอยู่บ้างแล้ว เพราะเขามักจะมีข่าวกับพวกดารานางแบบอยู่บ่อยๆ แบบว่าเปลี่ยนควงไปเรื่อย แถมยังเป็นลูกชายนักการเมืองคนหนึ่งอีก ยี่หวาจึงไม่อยากให้เพื่อนเข้าไปมีเรื่องด้วย เพราะรู้ว่าเนเน่ถึงจะเป็นคนเจ้าระเบียบยังไง แต่ที่จริงแล้วเธอเป็นคนหัวร้อนมากๆคนหนึ่งเลยทีเดียว
“เฮ้! เดินหนีกันแบบนี้ไม่ดีเลยนะครับ”
แต่ดูเหมือนว่ายิ่งเธอพาเพื่อนหนี คู่กรณีก็ยิ่งจะตามมา เพราะก่อนที่เธอจะถึงบันใดทางขึ้นไปโซนวีไอพี ผู้ชายคนนั้นก็เดินมาดักหน้าพวกเธอเอาไว้ได้ทันเสียก่อน
“อย่าเพิ่งรีบไปสิครับ ให้ผมได้ขอโทษก่อน”
“ฉันไม่ได้เป็นอะไรค่ะ”
“ยังไงผมก็รู้สึกผิดอยู่ดี ให้ผมได้ขอโทษคุณด้วยการเลี้ยงคุณสักดื่มนะครับ”
“ฉันไม่ดื่มกับคนไม่รู้จักค่ะ”
“ผมชื่อดินแดนครับ ส่วนคุณ ยี่หวา กุลจิรา นางร้ายสาวแสนสวย รู้จักกันแล้ว ดื่มได้หรือยัง” คนชื่อดินแดนแนะนำตัวเองเสร็จสรรพพร้อมหันไปหยิบแก้วค็อกเทลจากชายคนหนึ่งข้างๆเขามายื่นให้ยี่หวา
“ไม่ต้องดื่มยี่หวา” แต่เนเน่ไม่ยอมให้ยี่หวารับแก้วมา
“ฉันดื่มมาเยอะแล้ว คุณหลบไปเถอะแล้วฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรด้วย คุณไม่ต้องมาขอโทษแล้วค่ะ” ยี่หวาพยายามใจเย็นและพูด เพื่อที่จะให้อีกฝ่ายเลิกยุ่งกับเธอ แต่ดูเหมือนว่าอีกคนจะไม่ยอมง่ายๆ
“คนเราพอดัง พอเริ่มมีชื่อเสียงเข้าหน่อยก็เป็นแบบนี้เองสินะ” ดินแดนพูดขึ้นเสียงดังลั่นเหมือนจงใจให้คนที่อยู่บริเวณนั้นได้ยิน และก็ได้ผล ทุกคนที่ได้ยินต่างพากันมองมาที่พวกเธอ
“ทำแบบนี้เพื่ออะไร?”
“ก็บอกแล้วว่าผมแค่อยากขอโทษ คุณก็ไม่ให้โอกาสผมบ้างเลย ผมเลยต้องใช้ตัวช่วย” ดินแดนส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ยี่หวาแบบเปิดเผย เป็นยิ้มที่ใครเห็นแล้วก็คงอยากจะเข้าไปหยุมหัว แน่นอนว่าเนเน่เองก็เช่นกัน แต่ก่อนที่เธอจะได้เข้าไปจัดการอะไรกับดินแดนนั้น ยี่หวาก็ห้ามเอาไว้ก่อน
“แค่แก้วเดียวใช่ไหม?”
“ยี่หวา!!”
“เอาน่า คงไม่เป็นอะไรหรอก” ยี่หวาตัดสินใจคว้าแก้วค็อกเทลจากมือดินแดนมากระดกรวดเดียวลงคอ และส่งกลับคืนไปให้เขาตามเดิม
“พอใจแล้วใช่ไหม?”
“ครับ”
“หลบทางด้วยค่ะ”
“เชิญครับ หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะครับ”
“เลิกหวังได้เลยค่ะ” ยี่หวาทิ้งท้ายอย่างไม่ใยดี และพาเนเน่เดินจ้ำอ้าวไปทันทีแบบไม่หันหลังมามองอีกคนที่ยิ้มแพรวพราวให้กับร่างอันสะโอดสะองของเธออีกเลย
“ค่อยๆเดินนะครับ” ลีโอเอ่ยขึ้นในขณะที่ประครองยี่หวาเข้าบ้านหลังจากไปตรวจครรภ์ตามนัดด้วยอายุครรภ์สองเดือนกว่า คนที่กำลังจะเป็นคุณพ่อมือใหม่ดูจะเห่อเป็นพิเศษเพราะตั้งแต่รู้ว่ายี่หวาท้องเขาก็ไม่เคยปล่อยตัวให้ห่างจากเธอเลยถ้าไม่จำเป็น “ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้ค่ะหวาแค่ท้องนะไม่ได้ป่วยกล้ามเนื้ออ่อนแรง” “ไม่ได้หรอกครับถ้าล้มขึ้นมาจะทำไง” ลีโอยังคงดื้อดึงจะประครองเธอเดินต่อไปจนกระทั้งถึงโซฟากลางห้องโถงใหญ่ “ไม่มีงานมีการทำหรอคะมามัวเฝ้าหวาอยู่ได้” “เดี๋ยวงานในบริษัทให้คนเอามาให้ทำที่บ้านครับ ส่วนงานที่ไนต์คลับชาลินกับเคลวินดูแลให้อยู่แล้ว” “เอาเปรียบเพื่อนนะคะเนี่ย” “ไม่หรอกครับ ปกติพี่ก็ทำเยอะกว่าพวกมันอยู่แล้ว ตอนนี้ขอมาดูแลเมียกับลูกบ้าง” ว่าที่คุณพ่อพูดไปพลางยกขาของเธอขึ้นมาวางบนตักของตัวเองและนวดให้อย่างเอาใจ “วันนี้อยากกินอะไรครับเดี๋ยวพี่ทำให้” “อืม! หวาอยากกินยำแซ่บค่ะ” ยี่หวาบอกพร้อมกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอเมื่อนึกถึงรสชาติของยำแซ่บๆที่เธอว่า โดยปกติแล้วเธอเป็นคนไม่กินของอะไรพวกนี้เพราะว่ามันเผ็ด แต่ตั้งแต่ตั้งท้องเธอกลับนึกอยากกินมันขึ้นมาเพราะไปเ
…6เดือนต่อมา… บนแคทวอล์คในงานแฟชั่นโชว์ระดับประเทศที่ถูกจัดขึ้นเพื่อให้ดีไซเนอร์รุ่นใหม่ได้มีโอกาสแสดงผลงานของตัวเอง เหล่านางแบบมากหน้าหลายตาต่างทยอยเดินกันออกมาเพื่อพรีเซ้นต์เสื้อผ้าและเครื่องประดับของดีไซเนอร์มือใหม่ที่ว่าจ้างตัวเองมากันอย่างเต็มที่ หนึ่งในนั้นก็คือยี่หวา ที่หลังๆเธอหันมารับงานเดินแบบมากกว่างานแสดงเพื่อที่จะได้มีเวลาอยู่กับลีโอมากขึ้น และในวันนี้ที่เธอมาเดินแบบงานนี้นั้นก็เพราะว่าลียาน้องสาวของลีโอนั้นได้ทำการเปิดห้องเสื้อใหม่เป็นของตัวเองจึงได้ทาบทามให้เธอมาเดินแบบให้ “ฟู่ว~”หลังจากทำหน้าที่บนเวทีเสร็จสิ้นยี่หวาก็ลงมานั่งพักที่ห้องแต่งตัวเพื่อที่จะรอเวลาให้ลีโอมารับ วันนี้เธอรู้สึกเหนื่อยเป็นอย่างมากแถมตอนที่อยู่บนแคทวอล์คก็รู้สึกหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมอยู่หลายครั้งแต่เธอก็พยายามฝืนเดินต่อเพื่อให้ผ่านพ้นไป “ขอบคุณนะคะพี่ยี่หวาที่มาเดินแบบให้ดีไซเนอร์ตัวน้อยคนนี้อ่ะ” เสียงใสๆของลียาลอยมาแต่ไกลพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาพี่สะใภ้ตัวเองที่นั่งอยู่ “ยินดีจ้ะ” “รอพี่ลีโอมารับหรอคะ หรือว่าจะให้ลียาไปส่งดี” “รอพี่ลีโอน่ะ กำลังมา” “อาทิตย์หน้าวัน
@มัลดีฟส์… “ซี๊ดด! อื๊ออ~~” เสียงครางกระเส่าจากริมฝีปากบางของยี่หวาดังขึ้นหลังจากที่ทั้งคู่เข้ามาอยู่ในที่พักติดทะเลวิวสวยได้ไม่ถึงสิบนาที ด้วยบรรยากาศและทุกอย่างที่เอื้ออำนวยนั้นทำให้คู่รักที่พากันมาฮันนีมูนถึงที่นี่ต่างพากันอดใจไว้ไม่ไหว เพราะเพียงแค่ก้าวเข้ามาภายในห้องที่ถูกจัดแต่งไว้ให้รู้สึกถึงความโรแมนติกและวาบหวาม ลีโอที่หมายมั่นจะทำเรื่องแบบนั้นกับยี่หวาอยู่ตลอดเวลาก็จัดการจับเธอกดลงบนที่นอนขนาดใหญ่ทันทีทั้งที่เธอเพิ่งจะได้วางสิ่งของลงยังไม่ทันได้นั่งพักให้หายเหนื่อยจากการเดินทาง แต่ถึงจะเหนื่อยยังไงเมื่อถูกคนช่ำชองอย่างลีโอเล้าโลมเข้าแล้ว ไม่มีทางใดเลยที่เธอจะปฏิเสธเขาได้ นอกจากให้ความร่วมมือกลับไปเท่านั้น “อะ อื๊ออ!” ร่างบางขาวเนียนนอนร้องครางไปกับทุกสัมผัสจากลิ้นร้ายของเขาที่โลมเลียและดูดดึงอยู่ที่หน้าอกกลมกลึงของเธอ ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นลากไล้มันไปตามหน้าท้องแบนราบและแวะหยอกเอินกับสะดือหลุมสวย จวบจนมาหยุดอยู่ที่สองกลีบสวยที่เริ่มมีน้ำหวานเอ่อออกมา ลีโอไม่รอช้าจัดการตวัดลิ้นร้อนเลียวนตามรอยแยกนั้นก่อนจะค่อยๆแทรกลิ้นเข้าไปดูดเม้มที่ปุ่มเสียวกระสันของเธอ “อ๊ะ อ
…1ปีผ่านไป… “คัทททท” ตุ๊บ! เสียงโยนบทละครลงบนโต๊ะอย่างหัวเสียของผู้กำกับมือทองทำให้คนทั้งกองถึงกับต้องยืนนิ่งกันเพราะทำอะไรไม่ถูก วันนี้ดูเขาจะหงุดหงิดไปเสียทุกอย่างตั้งแต่เดินเข้ามาภายในกอง “วันนี้เป็นอะไรอ่ะยี่หวา ทำไมเล่นแข็งแบบนี้” และวันนี้คนที่โดนผู้กับกำขี้หงุดหงิดบ่นทั้งวันคงจะหนีไม่พ้นนางร้ายอย่างยี่หวา ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจว่าเธอทำอะไรผิดทั้งๆที่ตัวเธอเองก็แสดงตามบทที่ได้ซ้อมมาทุกประการ “หวาก็เล่นตามที่ซ้อมไว้แบบเดิมเป๊ะเลยนะคะ” “มันไม่ใช่ไง พี่ต้องการให้มันเศร้ากว่านี้” “เฮ่อ! ก็ได้ค่ะ ขออีกเทคนะคะ” ยี่หวาจำใจต้องพูดตัดบทไปแม้ว่าในใจจะค้านแค่ไหน เธอคิดว่าสองสามเทคที่แล้วมาเธอทำได้ดีที่สุดแล้ว แต่ถ้ายังไม่ถูกใจผู้กำกับยังไงก็ต้องถ่ายใหม่อยู่ดี “เอานะ ขอแบบร้องไห้หนักๆเลย ร้องให้ตัวสั่นไปเลยยิ่งดี” บรีฟนักแสดงเสร็จผู้กำกับขี้หงุดหงิดก็เดินกลับไปนั่งประจำที่หน้าจอของตัวเองด้วยหน้าตาที่ดูเคร่งขรึมผิดปกติกว่าทุกๆวัน “แอ็คชั่นนนน” เมื่อทุกอย่างพร้อมกล้องก็แพลนไปที่ยี่หวาซึ่งรับบทเป็นโสเพณีกำลังตกอับสิ้นหวังกับชีวิตเดินเหม่อลอยไปเรื่อยๆพร้อมกับ
…สายๆวันต่อมา… “อื้มม!” เสียงงัวเงียของร่างบางที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มและในอ้อมแขนแกร่งของลีโอดังขึ้น ยี่หวาลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับใบหน้าหล่อเหลาที่ตัวเองหลงไหลมาตลอดอยู่ใกล้แค่คืบ เสียงลมหายใจที่ยังคงดังอย่างสม่ำเสมอของลีโอนั้นทำให้เธอรู้ได้ว่าเขายังหลับสนิทอยู่ “หล่อจัง” ยี่หวาแกล้งเอามือของตัวเองเข้าไปลูบไล้ที่ใบหน้าหล่อของคนที่นอนหลับอยู่แต่ทว่าก็ยังไม่มีทีท่าว่าอีกฝ่ายนั้นจะตื่น เธอจึงคิดเลิกแกล้งและก็พาตัวเองลุกขึ้นเดินตรงไปเข้าห้องน้ำแทน ผ่านไปสักพัก… “หือ? ยังไม่ตื่นอีกหรอเนี่ย” ยี่หวาพึมพำเบาๆหลังจากที่ใช้เวลาอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำไปพักใหญ่ แต่พอเดินออกมาแล้วลีโอก็ยังคงไม่ตื่น “ช่างเถอะ ขอสำรวจห้องหน่อยแล้วกัน” เธอจึงเปลี่ยนจากการสนใจเขามาเป็นเดินสำรวจห้องนอนใหญ่ของเขาแทน ยี่หวาเดินดูอันนั้นอันนี้ในห้องของเขาไปเรื่อยด้วยความสนใจ ทั้งรูปถ่ายของลีโอที่ถ่ายไว้ตั้งแต่ในวัยเด็กจนถึงในวันที่เขาเป็นวัยรุ่น เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่บางชุดเธอจดจำได้ว่าเธอเองก็เคยเห็นเขาใส่ในตอนนั้นเหมือนกัน ภาพความทรงจำต่างๆในวันวานไหลย้อนเข้ามาภายในหัวของเธอไม่หยุด ไม่ว่าจะเป็นภาพของลีโอที
ภายในห้องตอนนี้เต็มไปด้วยบรรยากาศที่แสนอึดอัด จะมีก็เพียงแค่ยี่หวากับชาลินที่ดูจะปกติกว่าคนอื่นนิดหน่อย เคลวินที่นั่งคลอเคลียกับน้ำขิงอยู่ตอนแรกก็เปลี่ยนมาเป็นเอาแต่ดื่มเหล้าที่อยู่ในมือตัวเอง ส่วนลียาก็นั่งเล่นมือถือคุยกับเพื่อนตลอดจนกระทั้ง… “เดี๋ยวลียามานะคะพี่ลีโอ” ลียาลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้องนั้นโดยที่มีสายตาของเคลวินที่มองตามไปด้วยจนประตูปิดลง แต่พอเขาหันกลับมาแล้วเห็นลีโอจ้องอยู่จึงทำเป็นดึงน้ำขิงเข้ามากอดมาหอมเหมือนว่าไม่ได้สนใจอะไรคนที่เพิ่งเดินออกไป “มีอะไรกันหรอคะพี่ลีโอ” ยี่หวาที่เห็นว่าอะไรๆดูจะอึมครึมชอบกลจึงย้ายที่ขยับเข้าไปใกล้ลีโอเพื่อถามเขา “ไม่มีอะไรครับ เราไม่ต้องสนใจหรอก ดื่มกับชาลินเถอะ” ลีโอเกลี่ยผมที่ตกลงมาขึ้นทัดหูให้ยี่หวาพร้อมกับยิ้มให้เธออย่างอบอุ่นผิดกับสีหน้าเมื่อสักครู่นี้ที่เอาแต่นิ่งขรึมเหมือนคิดอะไรอยู่ “โอ๊ย! ฉันมานั่งทำไรตรงนี้เนี่ย เฮ้ออ! ไปหาดูผู้ชายข้างล่างดีกว่า” ชาลินที่เป็นคนเดียวที่ไม่มีคู่กับเขาแกล้งเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำท่าจะลุกออกไปจากตรงนั้น “เดี๋ยวสิจะไปไหน มาดื่มกับฉันก่อน” ยี่หวารีบผละตัวออกจากลีโอและหันไปสนใจคุยก







