มีอะไรก็แบ่งกัน [1]

ภายใต้ความเงียบของห้องครัววันนี้ นอกจากเสียงมีดสับอาหารลงเขียง และเสียงน้ำเดือดปึดๆ และหม้อข้าวร้องวีดบอกเวลาข้าวสวยสุกแล้ว...

มีอีกเสียงหนึ่งของลมหายใจแรงๆ กระหืดกระหอบระหว่างโต๊ะอาหารเป็นที่รองรับร่างของหญิงสาวในชุดผ้ากันเปื้อนผืนเดียว นอนคว่ำหน้าเข้าหาโต๊ะ

เรือนหน้าบิดเบียวเบ้ควบคุมตัวเองไม่ได้ อ้าปากร้องคร่ำครวญกรีดร้องอย่างเสียวกระสัน เพราะเรือนร่างเปลือยเปล่าแทบหมดกาย โดยช่วงล่างของเธอต้องถ่างขากว้าง กางออกเพื่อปล่อยให้สามีสอดองคชาตเสียบกระแทกไม่หยุดยั้ง

มือหนาของ จีโน่ ผู้เป็นสามีกดสะโพกกลมกลึงของ พีนัท ไว้แน่น ออกแรงขยับสะโพกแคบตน เพื่อดันองคชาตกระแทกแรงๆ เสียงที่ตบกระทบกันไม่ต่างกับก้อนเนื้อฟาดใส่แรงๆ

โต๊ะอาหารโยกไหวตามแรงกระแทกของจีโน่ สองมือหญิงสาวเกาะขอบโต๊ะอาหารไว้แน่น แอ่นสะโพกโก่งโค้งรับการกระแทก เถื่อนดิบดุดัน เยอย่างโหด รุนแรงชวนเสียวได้อารมณ์

ยิ่งจีโน่อัดความเป็นชายที่ยาวกว่าเจ็ดนิ้ว บดเบียดตามร่องสวาทที่เปียกฉ่ำ สอดแทรกแหวกช่องคลอดให้อ้าปากเปิดทาง ปล่อยให้ขนาดที่นวดให้อวบอิ่มใหญ่สุดๆ ขยายช่องคับแคบภายในกายสาว ด้วยรัศมีกว่าสี่นิ้ว

มันทำให้หญิงสาวต้องครวญคราง ความมันอวบแน่นใหญ่เกร็งคับช่องเสียบแนบแน่น พีนัทครางร้องเสียงหลงแทบเสร็จสุดมันสู่จุดสุดยอด เมื่อจีโน่ออกตัวหนัก กระแทกเร็วแรงซอยถี่ๆ เสียหญิงสาวเสียวน้ำแตกเจิ่งไหลท่วมยอดเม็ด

มันเป็นอาหารเช้าที่ เอร็ดอร่อยอย่างเมามัน ดีกว่ากาแฟ หรือขนมปังยามเช้า หรือแม้กระทั่งไข่เจียวโปตุเกสเลิศรส พีนัทรู้สึกมีความสุขดี หลังจากแต่งงานกับจีโน่มาได้สองอาทิตย์ และชีวิตแต่งงานของพวกเธอก็ราบรื่นดี

******

จีโน่ยังคงซอยแรงๆ ถี่รัวๆ อัดกระแทกองคชาตเสียบแน่น แทบจะมอบให้เธอแทบหมดด้าม ปิ่มปลายหัวบากชนผนังปากมดลูก แทบจะมุดปริเปิดอมส่วนหัวบากเล็ดลอดเข้าโพรงมดลูกให้เสียวจนตัวสั่น

กายชายร้องระอุ อุณหภูมิในกายแทบพวยพุ่งของเหลวด้วยแรงดันสูง อัดฉีดน้ำขุ่นเข้าร่างสาวให้อยู่ในโพรงมดลูก เพื่อสร้างทายาทอย่างที่ต้องการ เพราะเขาไม่เคยนอกใจพีนัท และหญิงสาวก็ซื่อสัตย์กับจีโน่มาก

ความร้อนในกายหนุ่มหลั่งไหลเข้าสู่เรือนร่างภายในโพรงมดลูกที่แสนอบอุ่น โอบอุ้มน้ำขุ่นอสุจิมากมาย ให้มันได้ออกกำลังกาย ทำหน้าที่ของมันเพื่อแหวกว่ายในกายสาว เดินทางสู่รังไข่

หญิงสาวหอบครางเมื่อจีโน่ใช้มือหนาตบสะโพกเธอให้ตื่นตัว มันตอบสนองด้วยกันเต้งใส่นวลสวย ชวนสามีเร้าอารมณ์ได้อีก หลังจากอัดองคชาตยัดเข้าไปทั้งหมด แทบจะดันไข่อัณฑะมุดเข้าร่องสวาทเปียกฉ่ำที่แสนชุ่ม...

จีโน่ยืดตัวตรง หอบหายใจหลังจากตรากตรำออกแรงกระแทกจนเหน็ดเหนื่อยหนัก เมื่อร่างกายปรับสภาพเข้าที่เข้าทาง เขาจึงค่อยๆ ลากองคชาตที่หมดแรงออกจากร่องสวาทที่แสนคับแน่น

คืนแต่งงานคืนก่อนมันเร้าใจได้อารมณ์กว่าวันนี้ตรงที่ เขาได้แหกพรหมจรรย์ของพีนัท และอัดกระแทกไม่ยั้งเลือดสาดกระจายทั่วเตียง เขาจึงมั่นใจว่าพีนัทจะไม่มีวันนอกใจเขา เพราะพิสูจน์มาตั้งแต่คืนก่อนแต่งงานมาแล้ว...

อาหารเช้าวันนี้ ดำเนินไปตามปกติ เรือนร่างของพีนัทสวยสดใส หลังจากได้ร่วมรักบนโต๊ะอาหารในห้องครัว พร้อมบรรยากาศยามเช้าวันนี้ก็ดี เธอยังคงอยู่ในชุดผ้ากันเปื้อนผืนเดียว และพร้อมจะร่วมรักในรอบถัดไป

หญิงสาวเดินมาเสิร์ฟอาหารเช้าให้สามีร่างเปลือยเปล่า ทานข้าวเช้าให้อิ่มหน่ำ หากเมื่อเขาพร้อมแล้ว ก็สามารถจะระเรงกิจกามในรอบถัดไปได้

มันช่างเป็นวันหยุดหลังแต่งงานมาเกือบครบสองอาทิตย์แล้ว... พรุ่งนี้จีโน่ต้องเตรียมตัวไปทำงาน และปล่อยให้ภรรยาสาวแสนสวย อยู่ดูแลบ้านเพียงลำพัง นอนหลับพักผ่อนให้เต็มที่ เพื่อปรนเปรอสามีบนเตียงในยามราตรี

“กินอาหารเช้ารอบนี้หมดแล้ว เรามาต่อยกถัดไปดีมั๊ย พีนัท” จีโน่หันมาถามภรรยาสาว หลังยกกาแฟดื่มให้ชื่นใจ พีนัทมิได้ตอบยกเว้นเธอจะยิ้มหวานตอบ พลางพยักหน้า เรื่องอย่างนี้เธอพร้อมจะมอบให้สามีเสมอ

******

เสียงอ๊อดประตูบ้านดัง ทำให้พีนัทกับจีโน่ต้องรีบลนลาน หาเสื้อผ้ามาสวมใส่ หลังจากเล่นเกมส์ผัวเมียในห้องครัวมาตั้งแต่ตื่นนอน... เสียเวลาไปกว่าสิบนาที เพื่อสวมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย แล้วพีนัทรีบเดินออกไปต้อนรับว่า ใครมาเยี่ยม

“สวัสดี พีนัท จีโน่อยู่มั๊ย?” เขาคือ จัสติน พี่ชายของจีโน่นั้นเอง พีนัทรู้จักเขาอยู่ก่อนแล้ว จึงเชื้อเชิญเข้ามาในบ้าน

“อยู่ค่ะ ทานอาหารเช้าด้วยกันมั๊ยคะ?” เธอทำหน้าที่ต้อนรับอย่างมีมารยาทตามปกติ

“ก็ดีเหมือนกันนะ หิวอยู่เหมือนกัน” จัสตินตอบเสียงราบเรียบ แต่สายตาแอบเหลือบมองพีนัทห่างๆ

ระหว่างเท้าหนักเดินไปพบจีโน่ จัสตินมีเรื่องคุยกับเขาบนโต๊ะอาหารมากมาย รวมไปถึงขอมาอยู่ร่วมอาศัยชายคาสักครู่ เพราะกำลังมองหาบ้านหลังใหม่

“อ้าวแล้วบ้านที่พี่อยู่กับพ่อแม่ล่ะ?”

“ทะเลาะรุนแรงเรื่องขอเงินไปลงทุนทำงาน พี่ไม่อยากอยู่กับพวกเขา เกรงใจมากที่ทำให้ลำบากใจ... ยังไงพี่ก็ต้องขอโทษแกด้วยนะ ถ้าจะมาขออาศัยชั่วคราว... พี่สัญญาว่าได้บ้านใหม่แล้ว จะรีบย้ายออกไป...”

จัสตินนั่งคุยกับน้องชายที่สนิทที่สุด เพื่อขอมาพึ่งพิง คนเป็นน้องชายมีรึจะไม่ช่วยเหลือ เขาจึงบอกให้พีนัทไปทำความสะอาดห้องว่างอีกห้องหนึ่ง ตอนนี้มันเป็นห้องเก็บของ... จีโน่จึงยอมให้จัสตินมาอาศัยชั่วคราว

“เรื่องเงินลงทุน ผมก็มีไม่ค่อยมากหรอกพี่... แต่ถ้าพี่จะมาอาศัยผมยังพอช่วยพี่ได้นะ”

“ขอบใจแกมากนะ ขอรบกวนหน่อยนะ ขอโทษที่เป็นภาระเมียแกด้วย” จัสตินกล่าวสุภาพ เกรงใจ แต่สายตาเขาเป็นประกาย พร้อมๆ กับรอยยิ้มชวนลุ่มหลง...

พีนัทจึงทำงานบ้านหนักเพิ่มอีกงาน หลังจากมีเซ็กซ์กับจีโน่ที่หนักหน่วง แค่มีผู้ชายมาเพิ่มในบ้าน ก็นอนกันคนล่ะห้อง เธอไม่ได้คิดกังวลใดๆ เลย เพราะมีจีโน่อยู่ทั้งคน

ผู้เป็นน้องชายก็มีอารมณ์หึงหวงเมียบ้าง แต่พี่ชายเดือดร้อนก็ให้ความช่วยเหลือเล็กน้อย เป็นพี่น้องกัน ยังไงๆ ก็ต้องแบ่งปันกัน ช่วยเหลือกัน เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว หากเขามีเป้าหมายชีวิตที่ดี แต่พ่อแม่ไม่เคยเข้าใจ...

จัสตินจึงหอบข้าวของไม่มาก ย้ายเข้ามาในบ้านจีโน่กับพีนัท และเก็บตัวอยู่ในห้องทั้งวัน ทำให้พีนัทต้องไปเคาะประตูเรียกเขา เพื่อให้มาทานข้าวเย็นด้วยกัน และเขาก็ทำตัวเป็นผู้อาศัยที่ดี...

ทำให้พีนัทค่อนข้างชื่นชมในตัวเขา ที่เป็นคนดีมีมารยาทเกรงใจเจ้าบ้าน... โดยหารู้ไม่ว่า วันพรุ่งนี้จะไม่เหมือนวันนี้...

******