ความรักญาติพี่น้อง [4]

บรรยากาศความเป็นครอบครัวราบรื่นดี เพราะบ้านทางครอบครัวของฝน มีพื้นที่เยอะ และห้องพักหลายห้อง มันเคยเป็นบ้านหลังใหญ่สำหรับครอบครัวใหญ่ เมื่อทุกๆ คนแยกย้ายกันไป เลยปิดห้องพักว่างเปล่า

เมื่อฝนกลับมาพร้อมๆ กับญาติของพ่อแม่ ปอมยกมือไหว้ โน้มตัวลงต่ำสุภาพ ตามด้วยบัวและพอล ซึ่งเป็นเพื่อนตามมาเที่ยวบ้านด้วย ทำให้พ่อแม่ของฝนยิ้มแย้มหัวเราะร่าเริง มีความสุขมาก หลังจากลูกสาวสอบเสร็จ ปิดเทอมกลับบ้าน

บัวได้ทำความรู้จักกับพอล และฝนแนะนำให้บัวลองคบกับพอลดู สายตาของเพื่อนหันมามองค้อนเล็กๆ ราวกับถูกจับคู่ตั้งแต่ก่อนมาที่นี่ แต่สายตาของพอลมองฝนทั่วทั้งเรือนร่าง เธอน่าสนใจกว่าบัวเสียอีก

พอลไม่ค่อยชอบใจตอนที่ปอมจับคู่เขากับบัว ความจริงเขามีสิทธิ์ที่จะคบกับฝน หรือบัวก็ได้ ไม่ใช่บอกให้คบกับคนที่เขาจัดหามาให้ พอลคิดว่าน่าจะลองหาโอกาสดีๆ กับฝนดูบ้าง

“คืนนี้ค้างที่บ้านตามสบายนะ พ่อกับแม่ขอตัวก่อน ฝากเก็บข้าวของให้ด้วยนะฝน” พ่อแม่ของเธอ เป็นคนเมตตามีน้ำใจงาม แต่ด้วยกาลเวลาที่ทำให้วัยและสังขารของพวกเขาร่วงโรยไปมาก

ฝนอยากจะบอกพ่อแม่เรื่องปอม แต่ก็กลัวจะไม่เข้าใจและโกรธ จึงทำได้เพียงแค่เป็นลูกสาวที่ดี ชวนญาติแวะมาเที่ยว และพาเพื่อนมาให้รู้จักเท่านั้น

หญิงสาวจึงเก็บของอยู่กับบัว ในขณะที่พอลกำลังดื่มเครื่องดื่มเย็นๆ อยู่กับปอมบริเวณสวนภายในบ้านของฝน เขาหันสายตามองฝนและบัวพร้อมกัน

******

“ญาติน้องแกน่ารักดีนะ” พอลเหลือบหันมองสลับคุยกับปอม ทำให้สีหน้าเขาไม่ค่อยโอเคเวลาที่พอลพูดถึงฝน

“อืม แล้วคบกับบัวเป็นไงบ้างล่ะ”

“บัวก็น่ารักดี ขอเรานอนกับบัวคืนนี้เลยได้มั๊ยล่ะ?” พอลคิดว่าถ้าคบกันเป็นแฟน เขาน่าจะมีสิทธิ์ได้บัวมาฟาดในคืนนี้ก่อนหลับ

“ก็ได้นะ เดี๋ยวจะบอกฝนให้” ปอมตอบน้ำเสียงขุ่น ไม่คิดว่าเพื่อนเขาจะรวบหัวรวบหางได้เร็วเพียงนี้

“แล้วแกนอนคนเดียวหรือนอนกับญาติแกล่ะ?” คำพูดของพอลส่อละลาบละล้วง ปอมไม่อยากให้ใครรู้เรื่องเขากับฝน จึงตอบปัดไป

“ก็นอนอีกห้องหนึ่ง กูนอนกรน ก็อยากนอนคนเดียว แกมีปัญหาอะไรกับญาติกูหรอ?” ปอมเริ่มไม่พอใจตอนที่พอลพูดถึงเขากับฝนในแง่ลบ แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าเป็นเรื่องจริง เขาต้องปกป้องฝนให้พ้นคำพูดแบบนั้น

“เปล่า ฝนน่ารักดี ก็อยากรู้จักเป็นเพื่อนด้วย แกคงไม่ขัดนะ ถ้าจะขอคบเป็นเพื่อนสนิทอีกคน” พอลดื่มเบียร์ไปด้วย หน้าแดงก่ำไปด้วย ไม่รู้ว่าที่พูด เป็นเรื่องล้อเล่นหรือเอาจริง

ปอมคิดว่าน่าจะลากพอลไปนอนกับบัว ดีกว่าปล่อยให้ฝนไปส่งที่ห้องตามลำพัง ปอมจึงเดินเข้าไปสวมกอดรอบคอของพอล แล้วลากกลับเข้าไปในตัวบ้าน

******

เป็นเวลาที่ฝนกับบัวกำลังช่วยกันล้างจาน เก็บข้าวของด้วยกัน สีหน้าของบัวค่อนข้างขัดๆ เขินๆ ที่ฝนชวนมาเที่ยวบ้าน และหาผู้ชายมาให้คบ รู้สึกว่าเพื่อนรักของเธอเป็นคนที่น่ารักสุดๆ

“คืนนี้จะให้เรานอนกับแกได้ป่าววะ” บัวขอคุยเบาๆ ก่อนจะเริ่มเข้านอน รู้สึกตื่นเต้นมาก ตอนที่มาถึงที่นี่ มันเป็นบ้านที่ใหญ่มาก บรรยากาศดี ฐานะของฝนก็คงจะมิใช่น้อย นึกว่าเป็นบ้านเล็กๆ ที่ไหนได้

เรียกเศรษฐีบ้านนอกก็ว่าได้ พื้นที่ก็เยอะ บ้านก็หลังใหญ่ แถมค่อนข้างเป็นส่วนตัวไม่รวมกับคนในหมู่บ้านอีกต่างหาก

“อ่อ... ห้องค่อนข้างมีจำกัด เพราะห้องส่วนใหญ่เก็บของจนฝุ่นเยอะ เหลือไม่กี่ห้องเลยต้องแบ่งกันบ้าง คืนนี้บัวนอนกับพอลนะ คบกันเป็นแฟนมิใช่หรอ?” ฝนตอบน้ำเสียงราบเรียบปกติ ควรหาผัวให้เพื่อนดีกว่ายอมเพื่อนมาใกล้ญาติพี่ชายเธอ

“อ้าวแล้วแกล่ะ? จะนอนกับญาติพี่แกหรอ?” บัวถามด้วยความสงสัย ทำให้ฝนรีบแย้งตอบกลับมาทันที

“ปอมอยู่ห้องอีกฟากหนึ่ง ฝนมีห้องอยู่แล้ว เลยแยกกันนอน แต่มันดันเหลือห้องว่างที่ได้ใช้เลย ก็แค่ห้องเดียว แกก็คบกับพอลอยู่แล้ว คงไม่น่ามีปัญหานะ”

ฝนรวบรัดเพื่อนมิให้มายุ่งกับปอม เพราะพวกเธอต้องการความเป็นส่วนตัวภายในบ้าน อีกอย่างเธอกับปอมไม่สามารถทำอะไรได้ หากอยู่บ้านในคืนนี้ และคนอยู่ครบทุกคนทุกห้อง...

“เฮ้ย... แกส่งเพื่อนขึ้นเขียงกับผู้ชายที่พึ่งรู้จักกันไม่ถึงวันเนี่ยนะ” บัวเถียง เพราะรู้สึกขัดเขิน เธอสนใจปอม ไม่ได้อยากคบกับพอล แต่ท่าทางปอมจะไม่เปิดใจให้เลย ทำให้บัวรู้สึกว่าท่าจะยากเรื่องคบกับญาติเพื่อน

เหลือเพียงตัวเลือกเดียวคือ เป็นแฟนกับพอล...

******

เมื่อทุกๆ คนเข้านอนกันหมดแล้ว... บัวเข้าไปนอนห้องเดียวกับพอล ซึ่งเขากำลังเมาเบียร์ได้เต็มที่ หลังจากประตูห้องปิดลง ปอมกับฝนมองหน้าแล้วหายใจเฮือกหนึ่ง

“ราตรีสวัสดิ์นะ ปอม”

“ราตรีสวัสดิ์...” ชายหนุ่มหันกายเดินจากญาติน้องสาวทันที โดยไม่เหลียวหลังมอง ทำให้ฝนต้องสูดหายใจลึกๆ เพื่อพาตัวเองกลับไปนอนที่ห้องเพียงลำพัง

ในความมืดมิดดึกสงัดของยามกลางคืน มีเสียงกระแทกของเครื่องไม้ดังรัวๆ ตลอดทั้งคืน ดังมาจากห้องพักของบัวและพอล แทบจะสนั่นหวั่นไหวไปทั่วบ้านไม้ โดยทุกๆ คนภายในบ้านนอนหลับกันไปหมด

ยกเว้นแค่ฝนกับปอม นอนเม้มปากกำมือแน่นกับผ้าห่ม เธอได้ยินเสียงทำนองนี้ มันชวนให้ฝนคิดถึงเรื่องที่แอบทำกับปอมยามดึก เธอควรแอบดอดออกไปหาเขาที่ห้องดีมั๊ย เพื่อกลบเกลื่อนตัวเอง เพราะบัวกับพอลแอบได้กันคืนนี้

ปอมนอนก่ายหน้าผาก กระสับกระส่าย นึกอยากจะแอบดอดออกไปหาฝนที่ห้อง แล้วก็ทำกับเธอเหมือนคืนก่อนๆ เพราะยามนี้พอลคงจะอัดกระแทกเยสกับบัวอย่างอิ่มหน่ำ หากเขาจะแวะไปหาฝนเสียหน่อย อย่างน้อยก็มีเพื่อนมากลบเกลื่อนได้

เสียงกระแทกเครื่องไม้เป็นจังหวะค่อนข้างเร็ว ชวนพื้นไม้สนั่นหวั่นไหว ดังออกมาเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งอยู่ดีๆ ก็หยุดไปกะทันหัน และเสียงของมันก็ไม่เกิดขึ้นอีกเลย

ฝนกลั้นลมหายใจลุ้นว่าบัวจะเดินออกมาจากห้องมั๊ย จะส่งเสียงทำยกต่อไปหรือเปล่า? หรือว่าเธอจะพลาดโอกาสนี้ ไม่ได้แอบไปหาปอมที่ห้องนอน... ค่ำคืนนี้ ฝนนอนเบ็ดยอดเม็ดแข็งของตัวเอง เพื่อจรรโลงใจให้ตัวเองหลับ

ไม่มีความกล้าพอจะแอบเปิดประตูห้องของตัวเอง เพื่อไปหาปอม เธอกลัวพ่อแม่จะรู้ว่า เธอแอบไปนอนอึ๊บกับผู้ชายในบ้านตัวเอง แล้วมันน่าขายหน้าเพียงไร

ยิ่งไปกว่านั้นหากพ่อแม่รู้ว่า เธอกับปอมได้เสียกัน พวกเขาจะโกรธและเสียใจแค่ไหน ฝนไม่กล้าจึงหลับในห้องนอนของตัวเองเพียงคนเดียว

ปอมนอนตัวเกร็งชักว่าวองคชาตของตัวเอง เพื่อทำให้ตัวเองสงบสติอารมณ์ หลังจากได้ยินเสียงชวนเกิดความคิด อยากจะออกจากห้องเพื่อไปกอดฝนให้หน่ำใจ เขาคิดว่าควรอดทนรอโอกาสที่ดีกว่านี้ เพื่อมิให้ฝนต้องเดือดร้อน

ยามนี้เขานอนอยู่ในบ้านเธอ จึงทำให้ปอมต้องอัดฉีดน้ำขุ่นเพียงลำพังในห้องพักของตัวเอง และหลับไปอย่างเหน็ดเหนื่อยเพียงเดียวดาย....

******