ความรักญาติพี่น้อง [3]

เช้าวันถัดมา ปอมและฝนต่างคนต่างหอบเสื้อผ้า เดินทางกลับบ้านของตัวเอง ซึ่งอยู่คนละทิศทาง ปอมจึงทำได้แค่สวมกอดน้องสาว และฝนก็ทำได้แค่โบกมือลายิ้มหวานให้ กว่าจะได้กลับมาเจอกัน ก็คือ คืนวันอาทิตย์...

ทำไมฝนจะจำวันแรกที่เจอปอมไม่ได้ เขามีท่าทางแบดบอย และดวงตาที่กวนประสาท แต่พอรู้ว่าเป็นพี่ชายและน้องสาว ทำให้เธอต้องทำตัวดีกับเขา จนเขารู้สึกดีกับเธอ

เพียงแค่สวมกอดตอนจะเข้าห้องน้ำ ร่างเธอมีเพียงผ้าขนหนูพันกาย และตัวเขาก็เปลือยอยู่เบื้องหน้า นั้นคือครั้งแรกของเธอกับเขาในห้องน้ำ ซึ่งตอนนั้นป้าศรียังไม่กลับมาถึงบ้าน

ยามเย็นหลังเลิกเรียนมหาวิทยาลัยในวันนั้น ฝนเสียความบริสุทธิ์ให้แก่ปอม และเขาก็ได้พูดปลอบใจบอกรักเธอมาเสมอ ถึงจะเป็นพี่น้อง ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอกับเขาจะรักและมีอะไรด้วยกันไม่ได้

ฝนถูกอุ้มแตงในห้องน้ำ และปอมเป็นนักกีฬาที่แข็งแรงมาก เขากระแทกเธออัดเข้ากับกำแพง แทงองคชาตเสียบลึกจนเลือดแตกหลั่งไหล ทะลักออกมาทั้งเจ็บทั้งเกร็ง ฝนร้องไห้เพราะความเจ็บปวด ถึงจะกรีดร้องแทบห้องน้ำแตก

ปอมก็ยังไม่ปล่อยให้เธอหลุดรอดจนกระทั่งเขาเสร็จสุดๆ จึงปล่อยเธอวางง แล้วชักว่าวอัดฉีดน้ำขุ่นเข้าหน้าท้องของฝนที่เปลือยกาย เธอยกมือตบหน้าเขาเต็มฝ่ามือ แล้ววิ่งหนีกลับห้องร้องไห้ไปด้วย

ฝนคิดถึงเรื่องเก่า ครั้งแรกที่ปอมอึ๊บกับเธอในห้องน้ำวันนั้น มันทำให้เธอเผลอกลั้นหายใจ และนั่งเสียวขนลุกระหว่างเดินทางกลับบ้าน อยากให้ถึงวันอาทิตย์ และกลับไปนอนกกกอดเขาอีกคืนจริงๆ เธอหลับตาเพื่อเดินทางต่อไป

ปอมเป็นคนร่าเริง สนุกสนาน และเป็นนักกีฬาโรงเรียนม.ปลายมาก่อน เขาป๊อบปูล่า หน้าตาดี แถมเป็นคนอัธยาศัย ความจริงควรจะมีแฟนคนอื่น มิใช่ต้องแอบคบกับฝนตอนนี้

ปอมเคยมีแฟนคนหนึ่งในวัยเรียน โชคร้ายที่เพื่อนเขาแย่งไป ทำให้ปอมกับแพรไม่สามารถคบหากันต่อได้ เขาจึงไม่มองหญิงอื่นนอกจาก สนใจแต่คำพูดของคนในครอบครัวที่หวังดีและจริงใจกับเขา

จนกระทั่งได้รู้ว่า ฝนย้ายเข้ามาอยู่บ้านป้าศรีด้วยกัน เขาเพิ่งรู้ว่าเธอเป็นญาติฝ่ายน้องของพ่อแม่เขา ปอมรู้สึกดีกับฝน และเธอก็ทำตัวเป็นน้องสาวที่น่ารักมาก น่ารักจนเขามิอาจอดใจตอนพบร่างเธออาบน้ำเสร็จ ตอนจะเดินออกจากห้องน้ำ

ความคิดส่วนหนึ่งของปอม เกิดอารมณ์กะทันหัน และอยากจะกอดฝนเอาไว้ มันทำให้เขารู้สึกดีจนตื่นตัวควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ จึงจับฝนสวมกอดเอาไว้แน่น แล้วอุ้งเธอตัวลอยมิให้วิ่งหนีหายไปไหน

เมื่อช่วงล่างของเธอเปิดเผยอเปียกน้ำ ความเป็นชายของเขาแนบใกล้ชิดตอนเบียดร่าง จูบปากปิดเสียงของฝนตอนเธอกรีดร้องดิ้นรน ความเป็นชายของเขาสอดใส่เสยกระแทก ฉีกพรากพรหมจรรย์จนหญิงสาวเจ็บจุกท้อง

ส่งเสียงร้องไม่ออกตอนที่ความเป็นชายสอดใส่ เสียบเข้าไปในกายเธอลึกมากจนพูดอะไรไม่ออก หยาดน้ำตาใสๆ อาบไหลแก้ม เสียงสะอื้นไห้ทำให้ฝนเสียใจมาก เมื่อถูกปอมข่มขืนในห้องน้ำ

ปอมกลัวเธอเกลียดเขา และฝนไม่ยอมพูดกับเขาตลอดคืนหนึ่ง จนกระทั่งเขาแอบดอดไปหาฝนในตอนกลางคืน อยากคุยขอโทษกับเธอ และอยากจะทำให้เธอรู้สึกดีมีความสุขมากกว่านี้

และฝนก็ยอมให้เขากอดเธอในคืนวันนั้น เธอมีความสุขเมื่อปอมทำให้เธอหายโกรธ และยอมเป็นแฟนกันลับๆ โดยมิให้ป้าศรีรู้ ต่อจากนั้นก่อนเปิดเทอมปีหนึ่งเทอมแรก พวกเขาแอบได้เสียกันทุกคืน และวันที่ป้าศรีไม่อยู่บ้าน

ทำให้ความสัมพันธ์ของปอมและฝน ต้องหลบซ่อนอยู่ตลอดเวลา...

แต่ช่างปะไร... มันทำให้ปอมรู้สึกปลอดภัยมาก และฝนก็ไม่มีแฟนมาก่อน เรื่องของพวกเขาจึงเก็บเงียบอยู่เช่นนี้จนกระทั่งคืนวันอาทิตย์มาถึง...

ปอมและฝนยังคงแอบสลับกันดอดไปห้องของอีกฝ่าย เพื่อความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดโดยไม่มีเสื้อผ้ามาเกี่ยว มันยังคงเป็นอยู่เช่นนั้นจนกระทั่งถึงตอนสอบเสร็จปิดเทอมพอดี... บัวขอคุยกับฝนก่อนจะแยกกัน...

******

“ปิดเทอม ไปเที่ยวไหนรึเปล่า?” บัวอยากจะใกล้ชิดปอม ญาติของเพื่อนมาก เธอแอบชอบเขามาหลายเดือนแล้ว ทุกๆ วันหลังเลิกเรียน ปอมจะแวะมารับฝนเพื่อกลับบ้าน ทำให้บัวรู้สึกชื่นชอบความเป็นญาติผู้พี่ของฝนมาก

“กลับบ้านจ้า มีอะไรรึ?”

“คืออยากไปเที่ยวบ้านฝนน่ะ ปอมไปด้วยรึเปล่า?” บัวทักถาม เพราะอยากจะหาเรื่องใกล้ชิดปอม โดยกลัวฝนจะโกรธเช่นกัน เธอแค่ไม่แน่ใจว่า เป็นญาติผู้น้องแล้วจะหวงพี่ชายรึเปล่า

“ไปด้วยสิ พอดีว่าพ่อแม่อยากเจอปอมมาสังสรรค์ กินอาหารปิ้งย่างบ้าง พวกเราจะกลับบ้านด้วยกันพอดี บัวจะไปด้วยหรอ?” ฝนไม่ได้คิดอะไร เพราะเห็นว่ามีคนไปเที่ยวเยอะๆ ก็ดีเหมือนกัน เธออยากไปสนุกบ้าง

“ขอบัวไปด้วยกันได้มั๊ย? อยากรู้จักพ่อแม่ของฝน และก็อยากจะเป็นเพื่อนกับปอม ญาติฝนบ้าง” บัวขอคุยตรงๆ ซึ่งทำให้ฝนรู้สึกไม่แน่ใจ

“ไม่รู้สิ ขอคุยกับปอมก่อนนะ” ฝนบอกเลี่ยงยังไม่ให้คำตอบชัดเจน มาคิดอีกที เที่ยวกับเพื่อนๆ มันก็จะทำให้เธอกับปอมดูเป็นพี่น้องมากกว่าสายตาสงสัยของคนอื่น อาจจะดีต่อพวกเธอที่ยังปิดความลับของพวกเขาสองคนต่อไป

******

ฝนขอคุยกับปอม เพื่อชักชวนเพื่อนกลับบ้านไปเที่ยวด้วย ยังไงเสียความสัมพันธ์ลับๆ ของเธอกับเขา ยังคงดำเนินต่อไปโดยไม่มีใครรู้

“ฝนแน่ใจหรอ? ว่าอยากชวนบัวไปด้วย”

“คบบัวเพิ่มอีกคนก็ไม่เห็นเป็นไรนิ ปอม... ปอมก็ชวนเพื่อนไปด้วยคนสิ บัวจะได้มีแฟนกะเขาบ้าง” ฝนเห็นว่า บัวอยากจะคบกับปอม เธอแค่ไม่อยากให้ปอมเปลี่ยนใจ เลยหาเรื่องให้ปอมเพิ่มเพื่อนอีกสักคน

“อืม... ขอถาม พอล เพื่อนที่เรียนด้วยกันนะ เผื่อว่ามันอยากจะมีแฟน...จะได้ชวนไปด้วย” ปอมเพิ่งจะมานึกขึ้นได้ว่า พอลยังโสดอยู่ เห็นบ่นว่าอยากมีแฟน ก็คิดว่าถ้าฝนมีบัวไปด้วย น่าจะให้พอลลองคบกับบัวดู

“ถ้างั้นปอมลองบอก พอลลองคบกับบัว ก็ท่าจะดีนะ เราก็ยังเหมือนเดิมใช่มั๊ย ปอม?” ฝนนั่งกอดเข่า ใกล้กับปอมซึ่งกำลังข้าวของลงกระเป๋า เพราะหลังจากปอมลุกขึ้นไปปิดไฟ... เขากับเธอจะได้มีอะไรด้วยกันเช่นเดิม

“สักยกก่อนกลับบ้าน ก็ไม่เลวนะ เพื่อจะได้เป็นญาติลูกพี่ลูกน้องสักระยะ...” ปอมลุกขึ้นปิดไฟเสร็จ... เสียงเตียงยวบยาบ และกายเนื้อกระทบเป็นจังหวะป๊าบ สะเทือนไต ยังคงดังสนั่นหวั่นไหวในห้องของปอม

ฝนกับปอมยังคงเก็บเสียงครวญคราง ด้วยการจูบดูดดื่มบดเบียดลงน้ำหนักอย่างหิวกระหาย เสียงหอบลมหายใจค่อนข้างแรง แต่ก็ไม่เท่าตอนที่ถูกกระแทกจากกายเนื้อของปอม กระหน่ำกับร่างของฝนซึ่งกำลังรับความสุขสันต์ต่อเนื่อง

เมื่อถึงเวลานัดกลับบ้าน บัวมากับฝน และปอมพาพอลมาให้รู้จักกับญาติพร้อมเพื่อน พวกเขาทำความรู้จักกันดีแล้ว จึงเริ่มออกเดินทางกลับบ้านตจว. เพื่อพบพ่อแม่ของฝน โดยพ่อแม่ของปอมก็เป็นญาติร่วมกัน

******