Irina was taken aback.She suddenly remembered—it was the engagement party of Alec and Zoey. Dalawang araw na ang nakalipas nang bisitahin ni Irina ang pamilya Jin upang magbayad ng utang, at narinig niyang binanggit ni Cassandra ito. Ngayon, narito siya, nakatayo at nakatingin kay Zoey. Nakasuot ng isang napakagandang gown pangkasal, may kumikislap na kwintas na diyamante, mga hikaw na ka-match at isang malupit na korona ng mga bulaklak, si Zoey ay mukhang isang diwata. Hindi maikakaila, siya ang sentro ng lahat ng pansin sa okasyong ito.Pero paano siya? Anong ginagawa niya rito?Dumako ang mata ni Irina sa suot niyang damit. Ang puting shirt niya ay madungis ng alikabok ng ladrilyo, at ang itim na palda niya ay sira-sira na at magaspang. Para siyang bagong dating mula sa kalsada.Nandito ba siya para magmakaawa ng mga tirang pagkain?Anong iniisip ni Alec? Bakit siya nito inimbitahan dito—ang engagement party nila ni Zoey? Para lang ba ipahiya siya?Tumaas ang galit sa kanyang di
Tumingin si Irina kay Alec ng may di-mapaniniwalaang ekspresyon. "Ikaw... anong sinabi mo?" Kahit na sa kanyang karaniwang kalmado, ang mga salita ni Alec ay tumagos sa kanyang kaluluwa, nagdulot ng matinding pagkabigla. “You’ve wasted enough time,” he snapped. Without another word or explanation, he tightened his grip on her arm and dragged her further into the restaurant. Sa likod nila, nakatayo si Duke Evans na parang napako, ang ekspresyon ay halong pagkabigla at pagsisisi. Inihatid pa niya si Irina mula sa site ng konstruksyon at kumilos pa bilang kanyang kasama—ngayon, ang lahat ay nagiging magulo. Habang humihinga ng malalim, kinuha niya ang kanyang telepono, ang mga daliri ay nanginginig habang dumial ng numero.Mabilis na kumonekta ang tawag.“Zeus,” Duke Evans groaned, “I think I’m going to die.” From the other end, Zeus’s amused voice responded, “What’s going on, Duke? Don’t tell me that the girl you picked up earlier has already turned your life upside down?” “I’m
Ang babae na nakatayo sa harap niya ay inalis ang kanyang lumang one-piece na palda at puting kamiseta, at pinalitan ito ng isang wedding dress at crystal heels. Si Irina, na matangkad at payat na may taas na 1.7 metro, ay mukhang mas matangkad pa sa 10-centimeter na takong. Ang kanyang mahahabang binti ay tila walang kapintasan. Katatapos lang niyang magbihis, at walang kahit anong makeup sa mukha. Ngunit kahit wala ito, sapat na ang kanyang natural na ganda para magpahinto kay Alec sa ilang sandali. May isang tahimik na lamig sa kanya, isang hindi sinasadyang pagkahiwalay, na parang wala siyang pakialam sa mundo at sa mga problema nito. Ang kakaibang paggawa ng wedding dress ay lalo pang nagpatingkad sa kanyang mistikal na aura, at tila hindi niya alam ang matinding impresyon na ibinubunga nito. Ang kanyang mga mata, sabay na inosente at malamig, ay nakatuon sa kanya nang walang sinasabi. Isang kakaibang apoy ang sumiksik sa dibdib ni Alec, hindi inaasahan at bago sa kanya.
Agad na naintindihan ni Irina.Si Amalia pala ang nag-ayos ng lahat ng ito.Ilang araw lang ang nakalipas, nang mangako si Amalia na magbibigay siya ng espesyal na surpresa, at ngayon, ramdam ni Irina ang init ng kagalakan sa kanyang dibdib.Kahit anong trato ni Alec sa kanya, si Amalia lang ang tanging pinagmumulan ng aliw sa kanyang buhay. Sa natitirang dalawang buwan na lang ng kanyang buhay, ang kaligayahan ni Amalia ang naging pangunahing layunin ni Irina. Para sa kanya, determinado si Irina na makipagtulungan kay Alec at gampanan ang kanyang papel nang perpekto.“Salamat, Ma. Masaya ako sa sorpresa na ito,” sabi ni Irina, inangat ang laylayan ng kanyang wedding dress at nagbigay ng malumanay na ngiti. “Tingnan mo, ito ang wedding dress na inihanda ni Alec para sa akin. Ang ganda, di ba?”Tiningnan ni Amalia ang buong katawan ni Irina, tinitingnan ang bawat detalye, at unti-unting napuno ng luha ang kanyang mga mata.“Irina, hindi ko inakala na ganito ka kaganda. Ang ganda mo tala
Ang lalaki sa kabilang linya ng telepono, si Henry, ay kilala bilang isa sa mga wanted criminal sa kanilang lugar. Siya ang nasa likod ng lahat ng problema na nagpapalayo sa reputasyon ni Irina bago at pagkatapos ng kanyang pagkakakulong. Ang mga Jin ay nakipagtulungan kay Henry nang hindi bababa sa isang pagkakataon. Pero ngayon, nagdesisyon si Zoey na tapusin na ito. Noong una, bago ang kanyang kasal kay Alec, hindi balak ng pamilya nila na tanggalin si Irina. Una, nag-aalangan silang magdulot ng malaking gulo na maaaring makasira sa kasal. Pangalawa, si Zoey ay matagal nang nagnanais na harapin si Irina at sabihin sa kanya nang personal na ang bawat bahagi ng kanyang kaligayahan ay nakatayo sa paghihirap ni Irina. Gusto niyang makita ang paghihinagpis sa mata ni Irina—gusto niyang magalit ito hanggang sa mamatay. Ngunit ngayon, hindi na inintindi ni Zoey ang pagiging maingat. Ang gusto na lang niya, mamatay na si Irina. Agad-agad. Sa telepono, hindi nag-aksaya ng oras si Henr
Paano siya napunta sa kwarto niya?Isang kislap ng malamig na galit ang sumiksik sa mga mata ni Alec.Katatapos lang nilang magdaos ng kasal ni Irina nang tumawag si Don Hugo, ang patriyarka ng pamilya Beaufort, para magpatawag ng isang agarang pulong.Sa edad na 96, matagal nang huminto si Don Hugo sa pagiging pinuno ng pamilya, iniwan ang kapangyarihan halos 40 taon na ang nakalipas. Ngunit hindi pa rin kumukupas ang kanyang impluwensya—para na siyang isang emperador, ang kanyang salita ay may ganap na awtoridad pa rin.Isang buwan na ang nakalipas, nang kunin ni Alec ang ganap na kontrol sa Beaufort Group at alisin ang mga nakatagong banta, nagbigay sa kanya ang matandang panginoon ng isang utos.“Alec,” Don Hugo had said, his tone a mix of coercion and pleading, “now that all the obstacles have been dealt with, there’s no need to take any more lives. Promise me this, and I will never interfere in your affairs again.”Alec had agreed with a grim expression. “Alright.”Sa loob ng da
"Makinig kang mabuti!" sabi ng lalaki sa malamig at nakakatakot na tono. "Kapag pumasok ka ulit sa kwarto ko nang patago, papatayin kita!"Napatigil si Irina, nanlaki ang mga mata na parang takot na usa na nawalan ng direksyon. Kumakabog ang kanyang dibdib habang mabilis siyang tumango, halatang kinakabahan.Walang ibang sinabi ang lalaki. Tahimik siyang bumaling, kinuha ang isang emerald green na pulseras mula sa tabi ng kanyang kama, at walang kahirap-hirap na binuhat si Irina. Dinala niya ito pabalik sa kwarto nito, at maingat na ibinaba. Sinuot niya ulit ang pulseras sa braso nito. "Suotin mo ito bukas kapag bumisita ka kay mom. Mapapasaya siya niyan.""Na...naiintindihan ko," pautal na sagot ni Irina, halos pabulong ang boses, nanginginig pa. Tinitigan siya ng lalaki sa huling pagkakataon bago tumalikod at lumabas ng kwarto.Pagkasara ng pinto, agad na ni-lock ni Irina ang pinto, sumandal dito, at dahan-dahang dumulas pababa sa sahig. Parang biglang nawala ang lakas ng kanyang m
Habang tinitingnan ni Irina si Zoey nang may malamig na ngiti, lalong lumalim ang kanyang pang-iinsulto. Ang kanyang mukha, bagamat may mga marka ng pag-abuso, ay naglalabas ng tapang at pagtutol."Anong pakialam ko kung malaman ko?" tahimik at halos nang-iinsulto ang boses ni Irina. "At anong pakialam ko kung hindi ko malaman? Hindi ako natatakot sa mga palabas mo."Nag-iba ang anyo ni Zoey dahil sa galit, at mabilis na binagsak muli ang kamay nito sa pisngi ni Irina."Ang kapal ng mukha mo!" dumagundong ang sigaw ni Zoey. "Akala ko ba matalino ka? Pero bago ka mamatay, sisiguraduhin kong maintindihan mo ang lahat—gagawin kitang multo na may alam na katotohanan!"Lumalakas ang boses ni Zoey, halos malutong sa galit habang nagpapatuloy sa pag-rant."Alam mo ba kung bakit ka iniwan sa pamilya ko nang walong taon? Bakit kami ng nanay ko galit na galit sa iyo? Akala mo ba dahil lang ba nangingialam ka sa pagkain, damit, at tirahan namin? Hindi mo ba naisip na baka may ibang dahilan?"Sa
He was choking too—on his own breath this time. Twice in one morning, Irina had caught him off guard. Who would’ve thought she had such a knack for teasing?Earlier, with just one sentence—“She’s your child too.”—she had shaken him so much, he nearly skipped work altogether.And now? In front of Greg, she leaned in close, naturally resting against him as she fixed his tie.Parang… mag-asawang matagal nang nagsasama. Isang misis na nahuling palabas ang asawa nang medyo magulo ang ayos—at walang pag-aalinlangan, inayos agad ang kuwelyo nito.Napaka-natural ng kilos ni Irina. Parang likas na likas. At sa simpleng sandaling iyon… may kumislot sa loob ni Alec.Bihirang magpakita si Irina ng ganoong lambing. At si Alec—bihira ring hayaang maramdaman sa sarili na siya ay asawa nito. Pero ang munting pagbabagong ito… mas matindi ang epekto kaysa inaasahan niya.Para sa isang lalaking nakapatay na ng buhay, nanatiling kalmado kahit sa gitna ng kaguluhan… ito ang nagpapabilis ng tibok ng puso n
Nang mapansing sandaling natigilan ang lalaki, biglang narealize ni Irina na baka nagmistulang nanliligaw siya sa sinabi niya kanina.Muli siyang namula sa hiya.Ngunit hindi na pinansin pa iyon ng lalaki. Tumayo ito at nagsabing, “Male-late na tayo—kailangan na nating umalis.”Tumango si Irina. “Sige.”Hinawakan nilang dalawa ang kamay ni Anri, at sabay-sabay silang lumabas ng bahay—isang pamilyang magkasama.Sa likuran nila, napabuntong-hininga nang magaan sina Yaya Nelly at Gina.Mahinang bulong ni Yaya Nelly, “Napakabait talaga ni Madam. At kahit tahimik lang si Sir, ni minsan hindi siya naging masama sa amin bilang mga kasambahay. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit may mga tao pa ring nagpapakalat ng masasamang tsismis tungkol sa kanya online. Kung alam ko lang kung sino, baka harapin ko pa sila.”“Hindi na kailangan iyon, Yaya Nelly,” sagot ni Gina nang kalmado. “Kanina lang ng umaga, binura na lahat ng mga public post. Kapag bumabalik si Sir, agad na inaayos ang lahat.”La
Her kiss was still clumsy—awkward and hesitant. She pressed her lips to his several times, unsure what to do next, pausing often, her mind stalling like a short-circuited wire.She was utterly lost.Her uncertainty made Alec nearly lose his patience.With a swift motion, he pulled her back with one arm and cradled the back of her head with the other, forcing her to look up at him. His tone turned cold.“Stupid,” he snapped.Pinagtitinginan siya ni Irina, medyo nabigla.“Matagal na kitang tinuturuan, at hindi mo pa rin kayang humalik nang maayos?” tanong niya.Bahagyang bumuka ang labi ni Irina, walang masabi. Paano niya ipagtatanggol ang sarili?Kasalanan ba niya?Tuwing lumalapit si Alec sa kanya, hindi naman talaga pagtuturo ang nangyayari—pinapalakas siya ni Alec. Bawat pagkakataon, hindi lang niya kinukuha ang kanyang hininga; pati na ang kanyang mga isip. Nagiging blangko ang utak niya, at sumusunod na lang siya sa kanyang gabay, walang kakayahang matutunan ang anuman.Kailan pa
“Irina! Wala kang utang na loob! May konsensiya ka pa ba?” galit na sigaw ni Zoey mula sa kabilang linya. “Sinalo ka ng mga magulang ko at inalagaan ng halos walong taon, tapos ganito ang isusukli mo? Pag-aawayin mo pa sila?”Kahit pa si Alec ang napangasawa ni Irina, hindi siya natatakot dito.Pumunta siya ng Kyoto kasama ang kanyang lolo para sa gamutan nito, at hindi siya umalis sa tabi nito kahit isang araw. Sa panahong ‘yon, nasaksihan niya kung gaano kalalim ang koneksyon ng kanyang lolo sa mga makapangyarihan sa kapitolyo.Doon niya lubusang naunawaan kung bakit mataas ang pagtingin sa kanya sa syudad—kung bakit pati si Alec ay nagbibigay-galang sa kanya.Hindi pinalalaki ang sinasabi tungkol sa impluwensiya ng kanyang lolo. Konektado ito sa mga pinakamaimpluwensyang tao sa buong bansa.At dahil doon, wala siyang dahilan para matakot kay Irina—kahit pa napangasawa nito ang isang diyos.Samantala, kalmadong naglinis ng lalamunan si Irina bago tumugon sa mahinahon ngunit matigas
Sa kabilang linya, hindi na pinilit pa ni Cassandra na itago ang kanyang pagkabigo."Lahat ng kasalanan ni Irina! Kung hindi dahil sa kanya, hindi kami mag-aaway ng iyong ama ng ganito!"Napblink si Zoey."Wait… talagang nagbuno kayo?""Oo!" sagot ni Cassandra nang walang pag-aalinlangan.Pumait ang mukha ni Zoey, at tumaas ang tono ng kanyang boses."Si Irina! Ang kasuklam-suklam na babaeng iyon!"Ibinaba niya ang telepono nang walang salitang sinabi, ang kanyang mga kamao ay nakakumpol ng husto, ang mga daliri ay namumuti.Kung si Irina ay nasa harap niya noon, malamang na talagang susubukan niyang sirain ito.Walang pag-aalinlangan, tinawagan niya ang numero ni Irina.Samantala, sa isang ganap na ibang mundo...Mahimbing pa ring natutulog si Irina, mahigpit na niyayakap ni Alec.Ang emosyonal na bigat ng mga nakaraang araw ay sa wakas ay nagsimulang magpakita ng epekto. Kagabi, siya ay umiyak, ngumiti, bumagsak, at niyakap ng mahigpit ng lalaking minamahal niya.At ngayon, sa kauna
Nang gabing iyon, habang mahimbing na natutulog si Irina sa mga braso ni Alec—wala ni isang panaginip, tanging katahimikan—si Zoey, malayo sa Kyoto, ay umiiyak hanggang madaling araw.Pagdapo ng umaga, magaspang na ang kanyang boses, namumugto ang mga mata, at ang mga itim na bilog sa ilalim ng kanyang maputlang mukha ay nagbigay-diin sa kanyang pagod na hitsura. Nang dumating ang mga doktor sa ospital para sa kanilang mga routine check-up kay Don Pablo, nagulat sila sa nakita nilang hitsura ni Zoey.Isa sa mga batang babae na intern ay halos mapaiyak sa nakakatakot na itsura ni Zoey.Nakatayo si Zoey doon, ang mga mata'y malabo at walang buhay, parang ang liwanag sa kanya ay naubos na.Matapos magtapos ang pagsusuri ng mga doktor kay Don Pablo at kumpirmahin na wala nang seryosong kondisyon, tahimik nilang iniwan ang silid. Ang hangin sa loob ng ward ay naging mabigat at tahimik.Pagkatapos, nilapitan ni Zoey ang kama ng matanda at tumayo sa tabi nito.“Lolo…” mahina niyang sambit. A
Kinuha ni Manager Santos, ang hepe ng planning department, ang telepono habang nanginginig ang mga kamay at agad na tinawagan si Greg, na noo’y mahimbing pa ang tulog.Pagkarinig ng aligagang paliwanag ni Manager Santos, agad nagising si Greg at nagmulat, tuluyang nawalan ng antok.“Assistant Greg, anong ibig sabihin nito ni Mr. Beaufort? Pinadalhan niya kami ng ganito ka-pribadong mga litrato… Gusto ba niyang gawin naming pampublikong kampanya ito? Ang alam ko, walang-awang tao si Mr. Beaufort pagdating sa mga kalaban niya, pero ito—parang sarili niya ang pinaparusahan niya.”Napatawa si Greg.“Pfft… Hindi mo talaga kilala si Mr. Beaufort. Oo, totoo, malupit siya—pero sa totoo lang, napaka-romantiko rin niya.”“Ano raw?”Hindi makapaniwala si Manager Santos sa narinig. Pinakiramdaman pa niya ang mga tenga niya, iniisip kung barado ba ang mga ito o mali lang talaga ang dinig niya.“Oo,” muling sabi ni Greg. “Romantiko si Mr. Beaufort.”Alam ng lahat sa Beaufort Group—libo-libong emple
His kiss was gentle—so gentle it felt like an apology.But it was that softness, that unbearable tenderness, that made her break.Tears streamed down Irina’s face.She hadn’t cried all day.Pinagkagat niya ang kanyang mga ngipin, itinataas ang ulo, at nilakad ang bawat malupit na sandali nang buo ang kanyang dangal. Malakas siya. Pero ngayon, sa kanyang mga bisig, sa wakas ay nagbigay siya.Walang sinabi ang lalaki. Tahimik lang niyang pinahid ang mga luha mula sa kanyang mga mata, isa-isa, at niyakap siya nang mas mahigpit, parang ang sakit na nararamdaman niya ay kanyang isinusuong.Nang bumaba si Alec mula sa eroplano kaninang araw, bumalik siya ng may galit sa kanyang mga ugat. Bumalik siya sa South City para sa isang layunin: kunin ang pinakabago niyang custom-made na baril at maghiganti.Pero nang pumasok siya sa bahay—nasilayan niya ang liham.Ang liham na iniwan niya. Ang sulat kamay ay eksaktong pareho ng note na isinulat niya anim na taon na ang nakalipas, noong unang magkak
On the other end of the line, Nicholas froze, completely stunned.Matapos ang mahabang katahimikan, nauutal na sinabi ni Nicholas, “Young Master? Hindi ba’t nasa Kyoto ka? Bakit ka—”“Bumalik ako nang maaga,” malamig na sagot ni Alec. “Pinagsamantalahan ang asawa ko.”“Asawa mo?” Napatigil si Nicholas, at unti-unting pumasok sa isip niya ang isang nakakatakot na pag-iisip, ngunit tinanong pa rin niya ito, nang walang lakas, naghahanap ng kumpirmasyon.“Irina,” sagot ni Alec nang walang alinlangan.Nakatayo si Nicholas, hindi makapaniwala.Clatter—Nalaglag ang telepono mula sa kanyang kamay at tumama sa sahig.Si Cassandra, na halos sugatan at bugbog, ay lumapit at nagtanong ng may pag-aalala, “Anong nangyari?”Ang mukha ni Nicholas ay naging puti parang multo. “Si Irina… at si Alec… nagpakasal sila.”“…Ano?” Mabilis na kumurap si Cassandra.At ilang sandali pagkatapos, ang sigaw ni Cassandra ay parang isang kutsilyo na tumagos sa silid. “Ano ang sinabi mo?! Nagpakasal si Young Master