로그인공유
บทที่ 12 รื้อฟื้นความทรงจำ
최신 업데이트:
2025-04-22 01:33:38@ร้านอาหาร
ฉันกับมังกรที่กำลังเข้าไปในร้านอาหารก็พบกับสายทุกคนจับจ้องมองมาที่หนุ่มผมทองกันตาเป็นมัน เด่นขนาดนี้ใครจะไม่มองกันล่ะ หนักใจจริงๆเลยเดินกับคนเด่นเนี่ย " นี่ เปลี่ยนสีผมใหม่ได้ป่ะ " หลังจากที่นั่งบนโต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้วฉันก็รีบพูดบอกกับมังกรทันที " ไม่ได้ มันเป็นสไตล์ " มังกรบอกฉันพร้อมกับเอามือขึ้นเสยผมของตัวเองอย่างเท่ห์ๆ " จ้าาาาาา " ฉันตอบกลับลากเสียงยาว " หึ! จะกินอะไร " มังกรถามฉันพร้อมกับยื่นเมนูอาหารมาให้ฉัน " เกี๊ยวกุ้ง " ฉันหยิบเมนูอาหารขึ้นมาดูพร้อมกับสั่งเกี๊ยวกุ้งเป็นอันดับแรก " เมนูที่ผู้ชายของเธอสั่งให้วันนั้นนิ่ " มังกรหันหน้ามาพูดกระแนะกระแหนใส่ฉัน " จิ้ " ฉันเงยหน้าขึ้นมองมังกรพร้อมกับจิ้ปากใส่อย่างไม่พอใจนัก " ชอบเหรอ " มังกรถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่คาดเดาไม่ได้นัก " ชอบอะไร เกี๊ยวกุ้งเหรอ ชอบสิ ไม่ชอบก็ไม่สั่งหรอก " ฉันขมวดคิ้วมุ่นตอบมังกรทันที ถามอะไรแปลกๆ " รุ่นพี่คนนั้นน่ะ " มังกรจ้องหน้าฉันพร้อมรอฟังคำตอบจากฉันอย่างใจจดใจจ่อ " คนไหน " ฉันถามกลับไป เพราะมันหลายคนไง ต้องระบุให้ชัดเจนสิ " เฮียสีฝุ่นอะไรของเธอนั่นแหล่ะ " มังกรทำท่าทางหงุดหงิดทันทีเมื่อฉันไม่ตอบเขาสักที " ชอบ " ฉันพยักหน้าตอบกลับมังกรทันที หลังจากสั่งอาหารเสร็จพวกเราก็นั่งรออาหารกัน พร้อมกับพูดเรื่องนั้นเรื่องนี้กันไม่ยอมหยุด " เป็นยังไงบ้างเรื่องเรียน " มังกรถามถึงเรื่องเรียนของฉัน " ก็ดีนะ " ฉันพยักหน้าตอบกลับมังกร " เรียนจบแล้วคิดไว้ยังจะไปทำงานที่ไหน " มังกรจ้องหน้าฉันพร้อมกับถามเรื่องทำงานของฉันอย่างจริงจัง " นี่ อย่าดูถูกกันนะ มีคนจองตัวไว้ตั้งแต่ปี 1 แล้ว " ฉันเบ้ปากบอกมังกรไป " ขนาดนั้นเลย " มังกรยิ้มกลับมาอย่างไม่เชื่อคำพูดของฉัน " ก็เฮียสีฝุ่นไง เฮียบอกว่าให้ฉันไปทำงานกับเฮียที่บริษัทของเฮีย " ฉันยักไหล่ตอบไป " เฮีย ทำไมต้องเรียกมันว่าเฮีย " มังกรถามพร้อมกับยกมือขึ้นกอดอกอย่างไม่สบอารมณ์นัก " อย่าเรียกเฮียว่ามันนะ! " ฉันกดน้ำเสียงต่ำลงบอกกับมังกรทันที เมื่อมังกรพูดไม่เพราะกับเฮียสีฝุ่นของฉัน " ทำไม! แตะต้องไม่ได้เลยหรือไง " มังกรเบนหน้าหนีไปทางอื่นท่าทางน้อยใจ แต่มังกรก็คงไม่ได้น้อยใจอะไรหรอกเขาก็คงทำท่าทางไปอย่างนั้นแหล่ะ " มาทำงานกับฉันก็ได้ " มังกรหันหน้ากับมาบอกฉันอีกครั้ง " ทำงานกับนายเนี่ยนะ " ฉันเลิกคิ้วถามมังกรกลับอย่างสงสัย " อืม ฉันมีบริษัทตั้งหลายแห่งเธอไม่รู้หรือไง " มังกรยักไหล่ทั้งสองข้างขึ้นพลางบอกกับฉันไปด้วย ฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ตลอดเวลาเกือบ 6 ปีที่คบกันมาฉันไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเขาเลย " นายเคยบอกหรือไง " ฉันตอบกลับมังกรอย่างไม่ได้สนใจอะไรมากนัก " ... " มังกรไม่ได้ตอบกลับอะไร แต่เขากลับเงียบไปดื้อๆ เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ในหัว หลังจากกินข้าวกันเสร็จเรียบร้อย ฉันกับมังกรก็เดินเล่นซื้ออะไรเรื่อยเปื่อยประสาเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนานแล้วกลับมาพบปะกันอีกครั้ง " อยากได้อะไรไหม " ระหว่างที่เดินเที่ยวเล่นชมนกชมไม้ไปเรื่อย อยู่ๆมังกรก็ถามฉันขึ้นมา " จะซื้อให้ " ฉันเลิกคิ้วถามมังกรอย่างไม่ได้ใส่ใจมากนัก ก็เพราะฉันไม่ได้อยากจะได้อะไรเป็นพิเศษอยู่แล้ว " ถ้าเธอขอก็ให้หมดแหล่ะ " มังกรตอบพลางเบนหน้าหนีไปทางอื่น " ไม่อยากได้ ถ้าอยากได้เดี๋ยวซื้อเอง " ฉันยักไหล่ทั้งสองข้างตอบมังกรแล้วเดินนำหน้ามังกรไปต่อ มังกร สายป่านก็ยังคือสายป่านคนเดิม คนที่ไม่ได้เรียกร้องขออะไรเลยจากเขาเลย ไม่ถามเรื่องส่วนตัว ไม่เรียกร้องอะไรเลยทั้งสิ้น ซึ่งแตกต่างจากคนที่ผ่านมาของมังกร แค่นอนด้วยกันครั้งเดียวก็ขอซื้อนั่นซื้อนี่เยอะแยะไปหมด " หึ " มังกรหัวเราะออกมาในลำคอเบาๆ ก่อนจะเดินตามหลังร่างบางที่เขาคิดว่าเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเขาไป " มังกร มังกร ดูนี่ " คนตัวเล็กที่เห็นสายไหมที่พันกันเป็นก้อนๆเหมือนปุยเมฆหลากสีก็เอานิ้วมือเรียวของเธอชี้ไปที่ไอ้นั่นอย่างท่าทางตื่นเต้น พร้อมกับเธอหยิบมันออกมา 1 อัน พร้อมกับยื่นมือจ่ายเงินให้พ่อค้าทันที เธอกัดสายไหมเข้าปากทันทีเมื่อรับมันมาพร้อมกับที่หน้าของเธอมุดเข้าไปในสายไหมนั่นแทบจะทั้งหน้าแล้ว " โตขนาดนี้แล้วยังทำตัวเหมือนเด็ก " ผมหันหน้าไปว่าเธอทันทีเมื่อเห็นการกระทำของเธอซึ่งไม่ได้แตกต่างอะไรมากนักจากตอนนั้นเลย " อายุ 20 ปีแล้วเห่อะ เด็กอะไร " เธอเบ้ปากตอบผมอย่างไม่พอใจนักและก็หันไปสนใจกับสายไหมในมือเธอต่อ พร้อมกับเดินนำหน้าผมไปเรื่อยๆ ซึ่งผมก็ต้องเดินตามเธอไปเรื่อยๆเหมือนกัน เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวและเพื่อนคนเดียวของผมที่ผมเดินตามหลังแล้วไม่รู้สึกเบื่อ " ว้าววว นกเพียบเลย ถ่ายรูปให้หน่อยสิ " เธอบอกให้ผมถ่ายรูปให้เธอ ผมก็เลยหยิบโทรศัพท์มือถือของผมที่ราคาเกือบแสนขึ้นมาหยิบกดถ่ายรูปให้เธอทันที พร้อมกับที่เธอเก๊กทำท่าทางเพื่อถ่ายรูปไปหลายสิบท่าแล้ว " พอได้แล้ว " ผมที่ไม่เห็นทีท่าว่าเธอจะหยุดโพสท่าสักทีเลยพูดท้วงห้ามเธอเอาไว้ " จิ้ " เธอจิ้ปากใส่ผมและก็เดินนำหน้าผมต่อไปอีกครั้ง " ถ่ายรูปกันไหม " จู่ๆ เธอที่เดินอยู่ด้านหน้าผมก็หยุดชะงักและหันหน้ามาถามผมทันที " ม.ต้น ก็มีรูปคู่ 1 รูป ม.ปลาย ก็มีรูปคู่ 1 รูป แต่ตอนนี้ขึ้นมหาวิทยาลัยแล้วยังไม่มีรูปคู่กันเลยอ่ะ " เธอพูดพร้อมกับพูดเรื่องรูปที่เคยถ่ายด้วยกันเมื่ออดีตที่ผ่านมา " ยังเก็บไว้อยู่อีกเหรอ " ผมถามเธอขึ้นมาว่าเธอยังเก็บรูปถ่ายพวกนั้นไว้อยู่เหรอ เพราะเมื่อจู่ๆ เธอพูดถึงเรื่องนี้ " ฮ่าๆๆๆ เปล่าอ่ะ เปลี่ยนโทรศัพท์เครื่องใหม่รูปภาพและข้อมูลเก่าหายหมดเลย " เธอตอบผมพร้อมกับหัวเราะขึ้นมา ผมที่ได้ยินคำตอบนั้นของเธอถึงกับไม่พอใจขึ้นมาทันที เพื่อนกันแค่เก็บรูปถ่ายไว้มันยากขนาดนั้นเลยเหรอวะ ผมได้แต่คิดในใจ และผมก็ยื่นมือของผมไปดึงแขนเธอมาใกล้ๆพร้อมกับโอบไหล่เธอไว้และยกโทรศัพท์มือถือของผมขึ้นกดถ่ายรูปทันทีในระหว่างที่เธอยังไม่ได้ตั้งตัว แชะ! " นี่! ฉันยังไม่ได้ยิ้มเลยนะ " เธอหันหน้ามาเอ็ดผมอย่างไม่พอใจนักที่ผมกดถ่ายรูปเธอโดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัวก่อน " ถ่ายใหม่เลย " เธอรีบดึงโทรศัพท์ในมือของผมออกมาและเป็นคนที่กดถ่ายรูปแทน แชะ! แชะ! แชะ! " ไหน เช็ครูปดูสิ " เธอเลื่อนดูรูปที่เธอกำลังถ่ายดูไปมา จนกระทั่งเธอจะเลื่อนดูรูปต่อไป ผมก็เลยรีบแย่งโทรศัพท์มือถือของผมกลับมาทันที " พอได้ละ " ผมตอบกลับเธอไปพร้อมกับเดินหันหลังให้เธอเพื่อจะกลับไปที่รถ " เออ รอด้วย " ขาสั้นๆของเธอรีบวิ่งตามแผ่นหลังของผมมาทันที วันนี้เป็นวันที่ผมสนุกและมีความสุขมากที่สุดในรอบ 2 ปีของผมเลยก็ว่าได้ ใครๆก็รู้ว่าผมเป็นคนหน้านิ่ง ยิ้มยาก หัวเราะนี่ก็แทบจะไม่เคยเห็นหลุดออกมาจากใบหน้าผมเลย แต่เมื่อผมกลับมาจากอเมริกาและกลับมาเจอเธออีกครั้งเพื่อนของผม เธอกลับทำให้ผมยิ้มได้ขึ้นมาอีกครั้ง เธอเป็นคนเดียวในโลกจริงๆที่ทำให้ผมยิ้มได้ สายป่าน
최신 챕터
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 54 พิธีแต่งงาน+คลอดลูกแฝด The End
1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 53 พิธีหมั้น
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 52 นายแน่ใจเหรอว่าเลือกฉันแล้ว
นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 51 จูบแรก
ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 50 ปกป้อง
ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 49 วางแผนใส่ร้าย
กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน
다른 추천
ครูสาว สวิงเสียว
Tiwa Tatree18.2K 조회수เสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก29.6K 조회수ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา138.7K 조회수ธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม45.3K 조회수จับหัวใจใส่รัก
เค้กมัฟฟิ่นn117 조회수MY SISTER พี่สาวคนเนี้ย...ของผม
ฮวายอน1.7K 조회수อุ๊ย!!โทษที สามีของฉันเป็นมาเฟีย
หลงเวลา /จู้หมิง419 조회수กระดังงาขัดดอก
ชนิตร์นันท์159 조회수
