Home / โรแมนติก / Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า / บทที่ 11 กลับมาเจอกันอีกครั้ง

Share

บทที่ 11 กลับมาเจอกันอีกครั้ง

last update Last Updated: 2025-04-22 01:33:12

มหาวิทยาลัย

หลังจากที่เรียนคาบเช้าเสร็จเรียบร้อย ฉันกับเพื่อนๆ อีกทั้ง 4 คน กำลังจะไปกินข้าวกันที่โรงอาหารของคณะบริหาร และฉันลืมไปเลยว่าวันนี้นัดกับมังกรเอาไว้ ใครจะไม่ลืมล่ะ เพื่อนเก่าหายไปตั้งนานจู่ๆก็กลับมาทำตัวสนิทสนมเหมือนเดิมจนฉันเกือบลืมไปแล้วว่าเคยมีเพื่อนคนนี้อยู่ด้วย

" อ้าว มังกร มาได้ไง " จู่ๆ สีน้ำก็พูดชื่อมังกรขึ้นมา ฉันเลยหันหน้าไปตามสายตาที่สีน้ำมองออกไปเรียกคนที่มาใหม่ทันที

" ใครอ่ะแกรรรรรร ! " เพื่อนๆ อีก 3 คนของฉันที่เห็นมังกรถึงกับกระดี๊กระด๊ากันใหญ่

มังกรที่สวมชุดสูทสีแดงเลือดหมูพร้อมกับนาฬิกาข้อมือราคาหลักหลายล้านก้าวขาเดินตรงมาทางฉันที่ยืนอยู่ และที่กำลังลงจากขั้นบันไดลงมาที่พื้นได้ไม่นานมากนัก

" ลืมนัดเราแล้วเหรอป่าน ทักข้อความไปก็ไม่ตอบ " มังกรเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันพร้อมกับเอามือทั้ง 2 ข้างของเขาล้วงเอาไว้ที่กระเป๋ากางเกงของเขา

" เอ่อ คือ... " ฉันที่ลืมนัดมังกรจริงๆถึงกับพูดไม่ออกกันเลยทีเดียว

" ไม่มีเรียนต่อใช่ไหม " มังกรจ้องหน้าฉันและถามขึ้นมาอีกครั้ง

" ไม่มี แล้วนายจะพาสายป่านไปไหน " เป็นสีน้ำที่ตอบแทนฉันและถามมังกรกลับไป

" เมื่อคืนนัดกับป่านไว้ว่าจะไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันน่ะ " มังกรหันหน้าไปตอบสีน้ำนิ่งๆ

" สวัสดีจ๊ะมังกร เราปี นี่โรส และเลย์ เพื่อนของสายป่านเองจ๊ะ " ปีพูดออกมาทันทีพร้อมกับแนะนำเพื่อนสาวของฉันอีก 2 คนให้เขารู้จัก

" .... "

มังกรพยักหน้ารับรู้ แต่ก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร

" ไปกันได้หรือยัง " มังกรหันหน้ามาถามฉันอีกครั้ง เพราะตอนนี้เขาเริ่มจะเบื่อๆสายตาของคนอื่นๆที่กำลังจ้องมาทางเขาอย่างไม่ละสายตา

" มังกร เคยเห็นสีน้ำพูดถึงบ่อยๆ มังกรคนนี้เองเหรอ หล่อมาก แบดมาก เท่ห์มาก ฉันจะเป็นลม " ปีพูดขึ้นมาอีกรอบพร้อมกับเอามืดตัวเองที่ถือยาดมอยู่เปิดฝายาดมยกยาดมขึ้นมาสูดดมทันที

" สายป่าน แกมีเพื่อนหล่อยังกับดาราฮอลลิวูดขนาดนี้เลยเหรอ " โรสหันหน้ามาถามฉันพร้อมกับหันหน้าไปส่งยิ้มให้มังกรอีกด้วยพร้อมกับทำสายตาปริบๆใส่มังกร

" .... "

ส่วนมังกรก็คือมังกร ไม่ตอบสนองใดๆ จากคนอื่นๆ เช่นเคย

" ทรงนี้แหล่ะ เย็นชา ไร้ความรู้สึก แต่แฝงไปด้วยอารมณ์ร้อนแรง " เลย์ที่ตอนนี้ทรงจะดูเด็กเนิร์ดเพราะใส่แว่น แต่คำพูดคำจาและกริยาท่าทางทำเอามังกรแอบตกใจเล็กน้อยไปชั่วขณะ

" งั้นฉันไปก่อนนะพวกแก ไว้เจอกันพรุ่งนี้ "

ฉันโบกมือลาเพื่อนๆ พร้อมกับจับแขนมังกรลากออกไปจากตรงนี้ทันที เพราะตอนนี้พึ่งเลิกเรียนคาบเช้าคนเริ่มทยอยลงจากอาคารเรียนกันเยอะแล้ว และสายตาของทุกคนที่มองมายังมังกรเหมือนจะกลืนกินเขาเข้าไปทั้งตัง ฉันไม่ได้อะไรมากหรอกนะ ฉันก็แค่ไม่อยากเป็นเป้าสายตาของใคร และขี้เกียจตอบคำถามใครหลายๆคนด้วยว่า ใครอ่ะ รู้จักกันได้ยังไง เป็นอะไรกัน รู้จักกันนานแล้วเหรอ บลาๆๆๆ -..-

ฉันกับมังกรที่เดินตรงออกมาจากอาคารคณะบริหารธุรกิจ และกำลังเดินไปที่โรงจอดรถของคณะ ก็พบเข้ากับรถสปอร์ตคันหรูสีแดงแป๊ดดดของมังกร ฉันหันไปมองสีรถกับสีชุดสูทของมังกรพร้อมกับผมสีทองของเขาถึงกับส่ายหัวอย่างเอือมระอา

ปกติก็เด่นเพราะสีผมอยู่แล้ว ยังจะมาชอบใส่เสื้อผ้าสีแดง แถมรถยังสีแดงอีก ถ้าเป็นคนอื่นสวมใส่ชุดสีนี้ก็คงไม่เข้ากันแต่อย่างใด แต่เพราะเป็นมังกรไง จะใส่อะไรก็หล่อ ก็เท่ห์ไปหมด

" ทำไมทำหน้าตาแบบนั้นล่ะ " มังกรที่เห็นฉันส่ายหัวไปมาอย่างเอือมระอาก็ถามฉันขึ้นมา

" เปล่า เปิดรถสิ " ฉันตอบมังกรกลับไปพร้อมกับบอกให้เขาเปิดรถทันที

หลังจากขึ้นรถกันเรียบร้อยแล้วมังกรก็รัวคำถามใส่ฉันขึ้นมา นี่สินะเพื่อนที่ไม่เจอกันนานมีเรื่องที่จะต้องพูดคุยกันเยอะแยะเป็นธรรมดา

" ชอบเปียผมเหมือนเดิมเลยนะ " มังกรหันหน้ามาส่งยิ้มให้ฉันอย่างกวนๆ

" อืม " ฉันตอบกลับไปสั้นๆ พร้อมกับยกมือขึ้นเอามือมากอดอกของตัวเอง

" จากเด็กน้อยผมเปียแกละ 2 ข้าง กลายมาเป็นสาวผมเปีย 1 ข้างละเหรอ ฮ่าๆๆ " มังกรล้อเลียนฉันพร้อมกับหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นรถ

" นี่นาย! ไปอดอยากปากแห้งที่ไหนมา แล้วมาหัวเราะล้อเลียนฉันแบบนี้เนี่ย! " ฉันหันหน้าไปเอ็ดมังกรอย่างไม่พอใจนัก

" ก็มีแค่กับเธอนั่นแหล่ะที่ฉันยิ้มและหัวเราะใส่ เธอก็น่าจะรู้ดีกว่าใครนะ " มังกรหันมายักคิ้วหนึ่งข้างใส่ฉันพร้อมกับหันไปมองถนนเพื่อขับรถต่อ

ก็จริงอย่างที่มังกรพูด มังกรไม่ค่อยยิ้ม ไม่ค่อยหัวเราะ กับคนอื่นเท่าไหร่ แม้กระทั้งตอนอยู่ ม.6 ที่เขาตีตัวออกห่างฉันไปมีสังคมเพื่อนๆ ฉันก็เห็นเขาเก๊กหล่อ ไม่ยิ้ม ไม่หัวเราะ ทำหน้าตานิ่งๆเหมือนกับคนไร้อารมณ์ ไร้ความรู้สึก จนเขาได้ฉายาที่โรงเรียนว่า...หนุ่มหล่อหน้าตาย

" แล้วเป็นยังไงบ้าง เรียนโอเคไหม " เมื่อมังกรเห็นฉันเงียบไม่ตอบกลับอะไรก็ถามฉันขึ้นมาอีกครั้ง

" ก็โอเคนะ " ฉันตอบกลับมังกรพร้อมกับก้มหน้าก้มตาเล่นเกมไพ่ในโทรศัพท์มือถือของตัวเอง

" เห็นแฟนนายบอกว่านายเรียนแค่ 2 ปีก็จบเองเหรอ เก่งจัง " ฉันพูดชื่นชมเขาไปแต่หน้าตายังคงก้มเล่นเกมไพ่ในมือถืออยู่

" ไม่ใช่แฟน " มังกรตอบกลับฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก จะมีแฟน ไม่มีแฟนก็เรื่องของเขา

" แล้วป่านมีแฟนหรือยัง " เป็นมังกรอีกครั้งที่ถามคำถามฉันขึ้นมาก่อน

" มีคุยๆ อ่ะ ยังไม่ตัดสินใจคบใคร " ฉันตอบมังกรไปตามความจริง ก็มีคุยจริงจังอยู่ 1 คนนะ ส่วนอีกหลายๆคนก็คุยเล่นๆ ไม่ค่อยจริงจังกับใครมากนะ เพราะฉันไม่ชอบผูกมัดกับใคร

" พี่ชายของสีน้ำด้วยป่ะ " มังกรถามฉันขึ้นมาอีกรอบ

" ก็ด้วย มั้ง " ฉันตอบปัดๆ ไป เพราะตอนนี้ใจของฉันกำลังจดจ่ออยู่ที่เกมไพ่ในมือถืออยู่

" อืม " มังกรตอบรับคำฉันไป

ไม่นานมากนักมังกรก็ถามฉันขึ้นมาอีกรอบ เพราะตอนนี้รถกำลังติดไฟแดงอยู่ กว่าจะถึงร้านอาหารที่มังกรบอกก็คงอีกนาน เพราะว่ารถติดหนักมาก

" แล้วชอบใครบ้างไหม " ฉันที่ตอนนี้เปลี่ยนจากเกมไพ่กดเปลี่ยนเกมส์เข้ามาตีป้อมแทน เพราะยังไงๆ ก็ถึงช้าอยู่แล้ว ตีป้อมสักตาก็แล้วกัน

" ก็ชอบหมดทุกคนนั่นแหล่ะ " ฉันหันหน้าไปตอบมังกรอย่างจริงจัง ก็ชอบทุกคนจริงๆนะ ถ้าไม่ชอบก็จะไม่คุย ถ้าชอบเพราะนิสัยดี หน้าตาดี หรือเขาคนนั้นคุยเก่ง ฉันก็จะตอบกลับเขาไป

" หลายใจ " มังกรเอื้อมมือมาผลักหน้าผากฉันอีกรอบ

" นี่! " ฉันตีแขนมังกรอย่างแรง

" แล้วนายอ่ะ ผู้หญิงคนนั้นไหนบอกว่าเป็น ว่าที่แฟน ยังไงล่ะ ฮ่าๆๆ " ฉันถามมังกรกลับไปพร้อมกับหัวเราะอย่างชอบใจ

" ไม่ใช่แฟน ก็แค่ลูกสาวเพื่อนพ่อ อายุน้อยกว่าพวกเรา 3 ปี " มังกรตอบกลับฉันพร้อมกับยังจ้องฉันที่ตอนนี้กำลังกดเลือกฮีโร่เล่นเกมอยู่

" อ่อ ยังเด็กอยู่เลย ม.6 ล่ะสิ แต่หุ่นน้องออกสาวแล้วนะ " ฉันตอบกลับมังกรไป แต่หน้าตาของฉันจดจ่ออยู่ที่มือถืออีกครั้ง

" แล้วไม่มีคนคุยๆ หรือดูใจกันอยู่เลยเหรอ " ฉันถามมังกรกลับไปบ้าง

" ไม่เชิงคุย สนใจใครก็แค่เอามานอนด้วย เบื่อก็เท แค่นั้น " มังกรตอบพร้อมกับยักไหล่อย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับการกระทำของตัวเอง

" สักวันเถอะ เวรกรรมจะตามทัน " ฉันชี้นิ้วไปที่มังกรพร้อมกับจ้องหน้าเขาเขม็ง

" ไม่มีทาง! " มังกรจับนิ้วชี้ของฉันโยกไปมา

" ปล่อย! " ฉันมองมังกรตาขวางเพราะตอนนี้เกมส์ของฉันได้เริ่มขึ้นแล้ว

" ไม่! " มังกรยิ้มยียวนกวนประสาทฉันเล่น

" ถ้าไม่ปล่อยจะกัดแขนนายเดี๋ยวนี้เลย! " ฉันพูดขู่เขา และเขาก็ยอมปล่อยมือออกจากนิ้วชี้ของฉันง่ายๆ

" จิ้ เป็นหมาหรือไง " เขาบ่นพึมพำในลำคอ

" ได้ยินนะ " ฉันที่ได้ยินว่าเขาว่าฉันเป็นหมาก็รีบตอบกลับเขาไปทันที

@ร้านอาหาร 5 ดาว

เอี๊ยดดดดด!!! เสียงจอดรถ

" ลงได้แล้ว ถึงแล้ว " มังกรที่จอดรถอยู่ที่โรงจอดรถชั้น C ของร้านอาหารบอกฉัน

" แปปๆ ใกล้จบแล้ว " ฉันที่ตอนนี้เกมส์ใกล้จะจบลงแล้ว แต่ก็ยืดยื้อซะจริงๆ อีกทีมก็อึดเอามากๆ ตอนนี้ป้อมของแต่ละทีมก็เหลือคนละ 1 ป้อมใหญ่แล้ว

" เอามานี่ " มังกรแย่งโทรศัพท์ออกมาจากมือของฉันทันที ไม่ถึง 20 วินาที มังกรก็เข้าไปตีป้อมทีมฝ่ายตรงข้ามจนป้อมแตก!

victory !!!

" เฮ้ยยย!!! สุดยอดเลย วิ่งไปตีป้อมคนเดียวเนี่ยนะ 5 รุม 1 ยังเอาไม่ลง " ฉันทำท่าทางดีอกดีใจที่มังกรเล่นเกมส์เก่งขนาดนี้

" นี่ใคร เทพเซียนมังกร " พอโดนฉันชมเข้าหน่อยมังกรก็โม้โอ้อวดสรรพคุณของตัวเองทันที

" ค่าาา เทพเซียนมังกร เอาไว้แบกฉันด้วยนะ " ฉันทำท่าทางอ้อนวอนมังกร

" ไม่! " มังกรตอบพร้อมกับเบนหน้าหนีไปทางอื่น

" จิ้! " ฉันจิ้ปากใส่มังกรอย่างไม่พอใจพร้อมกับเปิดประตูก้าวขาลงมาจากรถทันที ตามด้วยมังกรที่เปิดประตูรถลงมาเช่นกัน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 54 พิธีแต่งงาน+คลอดลูกแฝด The End

    1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 53 พิธีหมั้น

    หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 52 นายแน่ใจเหรอว่าเลือกฉันแล้ว

    นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 51 จูบแรก

    ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 50 ปกป้อง

    ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท

  • Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า   บทที่ 49 วางแผนใส่ร้าย

    กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status