เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 4 พี่ชายเพื่อนรัก
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-16 02:24:56ฉันรีบวิ่งออกมาจากห้องเรียนทันที วันนี้เป็นวันปัจฉิมนิเทศจบการศึกษาของชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 มันน่าจะเป็นวันที่ดีและเป็นวันที่มีความสุขสิ แต่ทำไมฉันกลับไม่มีความสุขเอาซะเลย ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะฉันโดนแฟนคนแรกบอกเลิกยังไงเล่า!!!
มังกรพูดกับฉันเสมอว่าระหว่างเราสองคนมันไม่ใช่ความรักแบบคนรัก มันไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาวทั่วๆไป แต่มันเป็นความรักแบบเพื่อน แบบมิตรภาพที่มีให้กัน เขาจะชอบว่าฉันเสมอว่าฉันมันไร้เดียงสา แต่สำหรับฉันที่ผ่านมาฉันก็รู้สึกดีกับมังกรมาโดยตลอดนะ ถึงเราจะไม่ค่อยทำตัวเหมือนแฟนกันเลย แต่ความรักที่ฉันมีให้มังกรมันก็ชัดเจนดีอยู่แล้วนะว่าฉันมีแค่มังกรคนเดียว ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยเปิดเผยสถานะว่าเราเป็นแฟนกัน แต่เวลาใครมาเข้าหาฉัน มาจีบฉัน ฉันก็ไม่เคยเล่นด้วย เพราะฉันคิดว่าฉันมีแฟนอยู่แล้ว มังกรก็เช่นกัน เขาไม่คุยกับใคร ไม่เล่นกับใครนอกจากฉัน แม้แต่สีน้ำที่เป็นเพื่อนสนิทของฉันเขาก็จะแทบจะไม่คุยกับสีน้ำเลย แต่หลังจากขึ้น ม.6 มังกรเริ่มเปลี่ยนไป ตีตัวออกห่างฉันตลอด เริ่มมีเพื่อน มีสังคม ไปสังสรรค์จัดปาร์ตี้กับเพื่อนๆของเขาแทบทุกวัน โดยที่ฉันขอตามไปด้วยเขาก็ไม่ให้ไป " มังกรป่านขอไปปาร์ตี้ด้วยได้ไหม " ฉันที่ดึงแขนเขาไว้เพราะเขากำลังจะเดินออกไปจากห้องเรียน เพราะเขาบอกกับฉันว่าไม่ต้องไปส่งเขาขึ้นรถ เขาจะไปปาร์ตี้กับเพื่อนต่อ " ไม่ได้!! อย่ายุ่งเรื่องส่วนตัวของเรามากไปได้ไหมว่ะป่าน!! " เขาตะคอกเสียงใส่ฉันและสะบัดมือฉันที่จับแขนของเขาออกอย่างแรง โดยไม่หันกลับมามองฉันเลย เขาเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆ จนขึ้น ม.6 เทอม 2 ฉันก็เริ่มชิน และไม่ได้ตามตื้ออะไรมังกรอีกเลย แต่ก็คุยกันบ้างเวลาอยู่ที่ห้องเรียนตามปกติแบบเพื่อนทั่วๆไป จนจู่ๆ วันนี้เขามาบอกเลิกฉัน ถามว่าฉันเสียใจไหม ฉันเสียใจมาก เพราะฉันทำใจไว้ตั้งนานแล้วว่าสักวันมันจะต้องมีวันนี้เกิดขึ้น ทำใจตั้งแต่วันที่มังกรเปลี่ยนไปวันแรก ที่ฉันร้องไห้สะอึกสะอื้นต่อหน้าเขาไม่ใช่ว่าฉันเสียใจที่เขาบอกเลิก แต่ฉันเสียใจที่เขาบอกว่าเขาไม่เคยรักฉันเลย เขาเห็นฉันเป็นของเล่นของเขาเหมือนคนอื่นๆ พอฉันได้ยินคำพูดนี้จากเขามันแทบจุกในอกจนพูดไม่ถูก แม่งทำไมมังกรใจร้ายแบบนี้วะ ถ้าบอกเลิกกันดีๆแล้วจบกันด้วยดีฉันก็พร้อมที่จะเข้าใจเขา แต่นี่เขาพูดเหมือนกับว่าเห็นฉันเป็นของเล่น เขาไม่เคยรักฉันในฐานะแฟนเลยฉันไม่ว่าและจะไม่โกรธเขา เพราะฉันเป็นคนขอเขาเป็นแฟนเอง และฉันก็รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเขาไม่ได้รู้สึกกับฉันมากกว่าคำว่าเพื่อน แต่ที่ฉันเสียใจมากที่สุดก็คือคำว่ามิตรภาพ คำว่าเพื่อนตลอดระยะเวลาเกือบ 6 ปีของเรา มังกรพูดเหมือนมันไม่มีค่า!! ก็คงจะจริงเหมือนกับที่มังกรพูด มันไม่ใช่ความรัก มันไม่ใช่ความรักแบบคนรักกัน และที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยมองว่าฉันเป็นเพื่อนเขาเลย! และมันคงจะจริงที่เขาบอกฉันตลอดว่าฉันมันเป็นคนไร้เดียงสา! ไม่รู้จักคำว่ารักดีพอ ฉันเชื่อเขาแล้ว เชื่อเขาแล้วจริงๆ ที่ผ่านมามันอาจจะไม่ใช่ความรักเลยก็ได้ ฉันเช็ดน้ำตาที่อาบอยู่บนแก้มออกแล้วเดินไปหาสีน้ำและรวมกลุ่มกับเพื่อนๆในห้องทันที " อ้าวสายป่านไปไหนมา " สีน้ำที่ถือของขวัญและดอกไม้พะรุงพะรังถามฉันขึ้น " ไปเข้าห้องน้ำมา " ฉันโกหกสีน้ำไป พร้อมกับพยายามฝืนยิ้มส่งไปให้เพื่อน เพราะกลัวเพื่อนจะสงสัย "แล้วทำไมตาแดงๆร้องไห้มาเหรอ " สีน้ำยกมือของเธอมาลูบที่แก้มฉันเบาๆ " ฉันคงยีตาแรงไปน่ะ รู้สึกคันตา ฮ่าๆ " ฉันโกหกสีน้ำไปอีกรอบ " ระวังหน่อยสิ มานี่มา " สีน้ำจูงมือฉันไปหาใครคนหนึ่ง " นี่เฮีย! " สีน้ำเรียกผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งใต้ต้นไม้จนเขาหันมามองที่ต้นเสียง ผู้ชายที่ดูมีภูมิฐานอายุราวๆประมาณ 20 ต้นๆ ผิวสีแทน คิ้วดกดำ ดวงตาสีดำ ริมฝีปากหยักสีชมพูเข้ากับรูปหน้าของเขา " สายป่านนี่พี่สีฝุ่นพี่ชายฉันเอง เฮียนี่สายป่านเพื่อนหนูที่หนูเคยพูดให้เฮียฟังบ่อยๆไง "สีน้ำจูงมือฉันไปแนะนำให้คนที่เธอเรียกว่าเฮียรู้จัก " สวัสดีค่ะพี่สีฝุ่น " ฉันยกมือไหว้พี่สีฝุ่นอย่างนอบน้อม " สวัสดีค่ะ เรียกเฮียว่าเฮียเหมือนสีน้ำก็ได้นะ " คนผิวสีแทนยิ้มให้ฉันพร้อมบอกให้ฉันเรียกเขาว่าเฮีย " ค่ะเฮีย ^^ " ฉันเรียกเขาอย่างง่ายดาย " เป็นไงเฮียน่ารักเหมือนที่เคยบอกไหม " สีน้ำหันไปหาพี่ชายพร้อมฉีกยิ้มกว้าง " ก็ถือว่าไม่ได้โม้อย่างที่ปากพูด " เฮียส่งยิ้มแล้วยกมือขึ้นยีหัวน้องสาวของเขาทันที " เออป่านเฮียฉันเรียนคณะบริหารปี2 มหาวิทยาลัยเดียวกับเราที่เราไปสอบกันเลย " สีน้ำบอกฉันทันที เพราะมหาวิทยาลัยที่ฉันกับสีน้ำไปสอบก็เป็นมหาวิทยาลัยของรัฐชื่อดังแห่งหนึ่งย่านกรุงเทพ " อ่อ งั้นถ้าเราขึ้นปี1 เฮียก็จะอยู่ปี3 น่ะสิใช่ไหมคะ " ฉันส่งยิ้มหวานไปให้เฮียพร้อมกับคำถาม " ใช่แล้วครับ แล้วไว้เจอกันที่มหาวิทยาลัยนะ " เฮียตอบฉันกลับมาด้วยรอยยิ้มเช่นกัน เฮียสีฝุ่นเป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่น ยิ้มง่าย พูดเก่ง แต่ดูไปดูมาก็เหมือนจะพูดไม่เก่ง เอ๊ะ! ยังไงกันนะฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจ พึ่งรู้จักกันเมื่อกี้เองก็เลยเดาๆนิสัยไม่ค่อยได้ เดี๋ยวลองดูๆไปสักพักก็คงจะได้รู้ เพราะยังไงก็เป็นพี่ชายเพื่อนรักแถมยังเรียนที่เดียวกันอีกด้วยก็คงจะได้เจอกันบ่อยๆอยู่แล้ว
บทล่าสุด
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 54 พิธีแต่งงาน+คลอดลูกแฝด The End
1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 53 พิธีหมั้น
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 52 นายแน่ใจเหรอว่าเลือกฉันแล้ว
นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 51 จูบแรก
ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 50 ปกป้อง
ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 49 วางแผนใส่ร้าย
กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน
บางทีคุณอาจจะชอบ
เมียเด็กของคุณหมอ NC-20
C15.0K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย293.2K viewsคุณหมอ❤️ที่รัก NC18++
Me'JinJIn16.2K viewsปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz20.5K viewsเหมืองร้อนซ่อนสวาท
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ129 viewsตราบาปหัวใจ
อิ่น เยว่389 viewsผู้บริหารตัวพ่อ Vs คุณหมอตัวแม่
โนเนจัง1.8K viewsBDSM ซื้อเพื่อนมาเป็นทาส PWP
Sadistic_X696 views
