Kabanata 12

Hinila ko siya palabas para makausap siya ng maayos. Nakakunot ang noo habang magkasiklop ang dalawang braso ko siyang tinitigan ng masama. Ayokong pati rito sa trabaho ay makikita ko ang pagmumukha niya. Wala man lang akong mabasang emosyon sa kanyang mukha. Nakatingin lang siya ng diretso sa akin na para bang sinasaulo niya pati ang kulubot ko sa mukha. 

“Sa yaman mong ‘yan, magtatrabaho ka sa ganitong pizza parlor?” 

“Magkapitbahay na tayo, bakit nandito ka pa rin?”

I paused. Ilang segundo bago ko nakuha ang pinupunto niya. “Tsk, syempre nagtatrabaho ako para mabayaran ko ‘yong condo”

“Exactly”

“Anong exactlly?”

“I’m working for that same reason”

Napamaang ako. Sa yaman niya, magtiyatiyaga pa talaga siya sa ganitong klaseng trabaho? Kung wala na siyang pera eh ‘di sana ibenta na lang niya itong kotse niya. “Tsk, hindi ako naniniwala sa rason