Home / All / Gin and Vodka / Chapter Seven

Share

Chapter Seven

last update Last Updated: 2021-07-27 09:15:35

She braced herself when she saw his hand moved. Vodka almost sighed in relief when it landed on the seatbelt and he fastened it to her body. But to her horror, before he went back to his seat, she felt his knuckles grazed the side of her breast, making her pair peaks tingled painfully. She immediately placed her arms over her chest to hide her embarrassment. Thankfully, Eugene was now busy maneuvering the car.

After telling him where they were headed, she remained silent while they were on the road. He tried to make a conversation earlier but she deliberately ignored him, she just heard him sighed and went silent the next moment. Good.

She still can't move on with her body's reaction to his touch.

With trembling hands, Vodka went through her handbag and took her matte lipstick. She opened the car visor mirror in front of her, applied light make-up and combed her hair with her fingers. Her hair was jet black and it had big natural curls.

Natigilan si Vodka nang muling maalala ang ginawang pag-amoy ni Eugene sa kanyang buhok kanina. He said it was beautiful and it smelled good.

Marahas na naipiling niya ang ulo upang ipagpag ang ala-ala nang ginawa at sinabi ng binata sa kanya.

"Are you okay?" tanong ni Eugene na nakita ang ginawa ng dalaga.

"Yes! Why wouldn't I be?!" Vodka jeered to hide his effect on her.

Si Eugene na mukhang nasanay na sa dalaga, na palaging nakasinghal at galit sa kanya, ay hindi man lang naapektuhan sa tono ng pananalita nito. Nanahimik nalang siya at itinuon ang buong pansin sa pagmamaneho.

Ipinagpasalamat ni Vodka nang makarating sila sa kanilang destinasyon. "Thank you," she muttered to him in a low voice. She was about to open the car's door when he stopped her by grabbing her arm.

Isang nagtatakang tingin ang iginawad ni Vodka kay Eugene na pumigil sa kanya. Bago pa niya mahulaan ang gusto nitong mangyari ay nakalabas na ito ng sasakyan at malalaki ang hakbang na umikot sa kabilang bahagi, sa kanyang direksiyon.

Like a true gentleman, he opened the door and offered his hand to her. Vodka was reluctant to accept his hand because of his effect on her, but she still accepted it nonetheless. Para siyang nakikiliti dahil sa magkadaiti nilang balat kaya agad niyang binitawan ang kamay nito nang makababa siya.

She did not mind courtesy and walked past him, she wanted him out of her sight. But to her dismay, she felt him following her towards the hotel's entrance.

She stopped on her track and turned her back to face him. Eugene stopped inches away from her.

"What are you doing? Why the joder are you following me, idiota?!" Vodka prevented herself from stumping her feet.

"I'll be your driver and bodyguard this evening, Hermosa."

"What?!"

"Just for the night, think of it as compensation."

"You're so frustrating, I hope you know that!" Sa halip na ma-offend sa sinabi ni Vodka ay ngumisi lang ito at umiling-iling. Muli siyang tumalikod dito at naglakad papasok sa hotel. Hinanap niya ang function hall kung saan gaganapin ang fashion show ni Joey—ang kanyang mentor.

Kagaya ng kanyang Mamá ay mayroon din siyang mentor. Naging isa rin siyang mananahi ni Joey noon nang tumuntong siya sa bansang Pilipinas. Mayroon naman siyang perang pantutos sa sarili habang nag-aaral sa bansa at regular siyang pinapadalhan ni Felix ng pera, sadyang wala lang siyang magawa sa buhay niya, bukod sa pag-aaral, kaya naghanap siya ng trabaho.

She took a course in education when she was in college but she dropped out when she realized that it was not for her. She realized that she loves sewing and designing. She then took a course in fashion designing and marketing instead.

Tumuloy siya sa backstage kung nasaan ang mga modelo ni Joey, nakita niya ito na nagkukumahog sa pagbibigay ng instructions sa mga staffs. Nang makita siya ay malalim itong napabuntung-hininga na para bang nabunutan ng malaking tinik.

Sinalubong ni Joey si Vodka. "You're here, thank god!" Natigil sa pagsasalita ang fashion designer at napatingin sa lalaking kasunod ng dalaga. "Who is he?" nakataas ang kilay na tanong nito.

"He's... my driver and bodyguard," Vodka answered drily. "Anyways, how's the preparation going?" Sabay sulyap sa kanyang relo, malapit ng magsimula ang show nito.

Agad namang nakalimutan ni Joey ang lalaking kasama ni Vodka at bumalik ang panic sa mga mata nang maalala ang kanyang show. "I need you, Vod. One of the models get sick and I can't find a replacement for her. Be my model, dear."

"No!" she answered immediately. Nakangiwing tiningnan niya ang mga damit na dinisenyo mismo ni Joey na nakasabit sa isang tabi. He designs swimwear and negligee, though she was confident with her body, she doesn't want to flaunt it in front of many people.

"It's just one walk, Vod. I really need you, you can't say no to me." Joey was persistent, before Vodka say a word of refusal, he already dragged her towards one of the dressing rooms and had his assistant assist her with wearing the piece of cloth.

Pagkalipas ng ilang sandali ay pumasok si Joey at tiningnan siya mula ulo hanggang paa. "Perfect." Nagniningning ang mga mata nito sa katuwaan at paghanga. "Your breasts and thighs would drive any man mad, dear," he then winked at her.

Umikot ang mga mata ni Vodka kasabay ng pagngiwi nang muling tingnan ang sarili sa salamin. Isang itim na negligee ang ipinasuot sa kanya ni Joey. The texture of the cloth was silky and it flowed on her skin smoothly. But it was revealing, it reached inches below her ass, it had a v-shaped plunging neckline and the hollow of her breast was taking a glimpse. And she had to remove her bra! For goodness' sake, how can she go out with only that piece of cloth and had the men in the show feast on her body?

"Joey, I can't."

"Yes, you can. Prepare yourself, we're about to start in exactly..." he trailed off and glanced at his designer's watch. "...ten minutes."

Sa tulong ng staffs ni Joey ay nalaman ni Vodka kung ano ang gagawin at saan lalakad. Ilang beses narin siyang nakadalo sa mga fashion shows kaya may ideya na rin siya.

Kinabahan siyang lalo nang magsimula ang show. Narinig niya ang boses ni Joey sa may stage, at ang palakpakan ng mga tao, ngunit hindi niya iyon pinansin. She focused on her breathing and trying to calm herself down.

Hindi na niya namalayan ang nangyayari sa kanyang paligid hanggang sa maramdaman niyang inu-udyukan siya ng staff ni Joey na lumakad na sa make-shift runway.

Isang malalim na buntung-hininga ang pinakawalan ni Vodka bago lumabas sa backstage. Muntik na siyang mapasinghap nang makita ang mga taong nasa loob ng function hall, puno iyon ng mga taong gustong manood ng show ng sikat na fashion designer.

She did not bother to smile and walked fiercely and at a moderate pace. She should look sexy and alluring for that it was her cloth suggest. She thinks her audiences were convinced because they were looking at her with admiration. Men had lust written all over their faces.

Vodka stopped on the end of the runway and take a pose, that's when she saw Eugene who was intently looking at her. Ngayon lang niya naalala ang lalaki na iniwan niya kanina nang higitin siya ni Joey papasok sa dressing room. Akala niya ay umalis na ito.

Their eyes met for a moment. She was sure that she saw lust in his eyes as he stared at her, just like the other men. Then Eugene's eyes moved down to her breasts and down to her thighs, then up to her breasts again. She can hardly contain the tingling in her spine and the tickling of her breasts. Her nipple hardened and she knew it'll be visible with that piece of cloth she's wearing.

Vodka turned her back immediately. Despite the tension inside her, she managed to finish walking the runway with grace.

Nang makarating sa backstage ay agad niyang kinuha ang robe na ibinigay ng staff ni Joey at isinuot. Kapagkuwan ay pumasok siya sa loob ng isa sa mga dressing rooms at hinubad ang damit upang magbihis. Siya lang ang naroon kaya malaya niyang natingnan ang katawan sa malaking salamin. Her peaks were hard and she can still feel that tingling sensation in her body.

Nang marinig ang katok sa pinto ay mabilis siyang nagbihis at binuksan ang pinto. The moment she met Eugene's eyes, she lost her ability to speak and breathe. He still wore his lust in his ravens.

Napaatras si Vodka nang bigla itong pumasok sa loob ng dressing room at isinara ang pintuan. Magkahinang pa rin ang kanilang mga mata habang patuloy ito sa paghakbang at siya naman ay umaatras.

Napasinghap siya nang tumama ang kanyang puwet sa concrete bureau, naitukod niya ang magkabilay kamay roon at nai-atras ang ibabaw na katawan nang hindi tumigil sa paglapit si Eugene.

Bago pa makahuma si Vodka ay pumulupot na ang isang braso ni Eugene sa kanyang beywang at hinila siya papalapit sa katawan nito. Kasabay nang pag-angkin sa kanyang mga labi.

She closed her eyes and open her mouth to welcome his hot lips. The moment Eugene appeared behind the door, she already knew what he wanted to do with her. His eyes were full of lust, sending her a secret message that he wanted to devour her.

Vodka, who had lost her strength, let him. 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Gin and Vodka   Chapter Thirty

    NAIILING na pinanood ni Vodka ang dalawang lalaki na parehong nakaupo sa sahig malapit sa may salaming dingding at seryosong naglalaro ng chess. Kaninang matapos ang tanghalian ay nandoon na ang mga ito at ngayon ay maghahapunan na nga, madilim na sa labas. Lumapit siya sa dalawa at umupo sa sofa habang nanatiling nakatutok ang mga mata sa mga ito. Parehong nakacast ang mga balikat at pareho ring may natamong injury sa mga binti. Kahapon nang makauwi sila mula sa tatlong araw na pananatili sa loob ng ospital ay siya na ang umasikaso sa dalawang lalaki. Kung hindi lang ipinilit ni Eugene ay hindi pa ito papalabasin ng mga kapatid. "Dinner is ready," untag ni Vodka sa mga ito na tila may sariling mundo. Sa nakikita niya ay mamaya pa matatapos ang mga ito, walang gustong magpatalo alinman sa dalawa. "Fine! Bahala kayo riyan." Vodka, who was a little bit pissed, went to the kitchen all by herself. She was about to eat alone

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Nine

    "I think we lost them. Just keep on driving, we can get out of this cornfield. There's a plain at the back of this field, when we get there we can escape through the narrow road and get to my house." Ngunit iba ang kinahinatnan sa inaasahan ni Eugene. Pagkalabas na pagkalabas nila sa maisan ay agad na sumalubong ang siyam na mga kalalakihan at nakatutok ang baril sa kanilang sasakyan. Mahilo-hilo si Vodka nang tumama ang kanyang ulo sa steering wheel nang bigla niyang apakan ang preno. Pareho silang walang suot na seatbelt ni Eugene, mabuti na lang at nakahawak ito sa gilid ng sasakyan kung 'di ay nasubsob na sa dashboard. "Are you okay?" Eugene checked on Vodka. There's a concussion on her forehead but it wasn't that serious though it made Vodka dizzy. She groaned and touched that throbbing

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Eight

    Sandali siyang natigilan at pinagmasdan ang mukha ni Matthew. Ngayon niya napagtanto ang pagkakaiba nang dalawang lalaki kung ang pisikal na aspekto ang pagbabasehan habang tinititigan niya ito ng mabuti. Matthew was an inch, or maybe two, shorter than Eugene. Their eyes and lips were different though they both had that aristocrat straight nose like those of greeks.Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Vodka sa pagtataka nang bigla siyang higitin ni Eugene at itago sa likod nito."We have to go," said Eugene to Matthew, with a little tinge of hostility in his voice.Matthew nodded at the couple before going back to his job.Hinawakan ni Eugene ang dalaga sa bewang at iginiya papasok sa elevator. Vodka was still frowning, she looked at Eugene's face and it was grim.When t

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Seven

    "KAILAN natin sila papasukin, Russo? Naka-standby na ang mga bata, hudyat mo na lang ang kailangan nila." Kalmadong itinapon ni Russo ang hawak na stick ng sigarilyo sa lupa at inapakan. Mariin ang ginawa niyang pag-apak na para bang iyon ang taong target nila. "That house is a fortress. Bago pa tayo makalapit ay alam na nilang parating tayo, it will give them a chance to escape." Tiningnan ni Russo ang tauhan na natahimik dahil sa kanyang sinabi at mabigat ang kamay na tinapik ang balikat nito. Kapagkuwan ay umalis siya mula sa pagkakasandal sa hood ng sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan. "Let's go, may kailangan tayong puntahan." Isang hiling sulyap ang ginawa ni Russo sa daan patungo sa bahay ni Eugene Lorenzo. Alam niyang may mga nakatagong kamera sa mga punong nakapaligid sa bahay nito. And the house itself was a state of the art. Sa mataas na pader pa lang na mahirap tibagin, puwera na lang ku

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Six

    Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Five

    "P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status