Hindi maipaliwanag ni Rose ang kabang nararamdaman sa mga oras na iyon habang tinatahak ang pasilyo ng isang magarang ospital. Kasalukuyang nasa loob ng operating room ang kanyang kapatid at isinasagawa na ang surgery.
Nanginginig ang mga kamay niya, nangangambang hindi magiging successful ang operasyon.
Dinala siya ng mga paa sa restroom upang maghilamos. Kagabi pa siya panay iyak, hindi niya na nga alam kung ano na ang itsura niya.
She heaved a deep sigh, walking like a zombie. Nang sumalubong ang malammig na tubig sa kanyang mukha, Rose felt the sudden refreshment. Tinignan niya ang mukha sa salamin.
The dark circle around her eyes seemed to appear, making her look like she just had gone from several break-ups.
Saka lang pumasok sa sistema niya ang ginawa niya. She just agreed to be someone's baby bearer. Ni hindi niya pa nga nakikita ang mukha ng lalaki, pero nagawa na niyang pumayag.
Tonight, magkikita na sila. At sa posibilidad na baka ay nakakatakot ang appearance nito dahil sa ilang beses nitong pagtanggi na makita sa publiko.
An unknown affluent and eligible bachelor but no one has ever seen his face. Nabasa niya iyon sa isang article about kay Xavion Nero. Gumagamit pa ito ng ibang pangalan para talagang itago ang kanyang pagkatao sa publiko. Xeron Ledesma, what a hunk.
"The surgery went well. Ligtas na ang kapatid mo. Pero oobserbahan pa din siya. You can take a rest." pagbabalita sa kanya ng doctor.
Nakahinga siya ng maluwag at hindi napigilan ang luhang pumatak sa mga mata niya habang papalapit sa hospital bed kung saan nakahiga si Riel.
Sinalubong siya ng yakap ni Aling Nely. "Salamat sa diyos..." naluluhang bulalas ng ginang.
She walks slowly towards her sleeping brother. Para siyang nabunutan ng tinik sa dibdib. Ang makitang ligtas lang ito, pakiramdam niya ay magiging maayos na siya, wala na siyang pakialam kung ano ang kahihinatnan ng naging desisyon niya.
Para kay Riel, gagawin niya lahat ng makakaya niya.
Alas kwatro na ng hapon nang tumawag sa kanya si Nikolas, ito ang magsusundo sa kanya papunta kay Mr. Nero, pero mukhang napaaga ata ito.
Hindi na siya nag-abala na magtanong pa at naghanda na.
"Nasisiraan ka na ba ng ulo, Rose? Bakit ka pumayag sa bagay na 'yon?" pasigaw na sabi ni Sally sa kanya nang sabihin niya ang tungkol sa bagay na 'yon.
"Wala na akong ibang choice, Sally. Buhay ni Riel ang nakasalalay kung hindi ako magdedesisyon agad. Wala akong sapat na kakayahan na mapagamot kaagad si Riel. Kung hindi ako kikilos, sino sa tingin mo ang tutulong sa atin?" sagot niya na nakapagpabuntong-hininga sa kaibigan.
"Pero hindi mo pa kilala ang taong 'yon, paano ka nakakasigurong hindi lilihis sa kasunduan niyo 'yan. Kapalit ng pera, hahayaan mong ibaba ang sarili mo. Rose, naman!"
Hinawakan niya ang kamay ng kaibigan. "Magtiwala ka, alam ko ang ginagawa ko. Para kay Riel, gagawin ko 'to."
Walang nagawa si Sally at hindi na umalma pa. "Kailan kayo magkikita?" pag-iiba nito sa usapan, mas kalmado na ang boses nito.
"Mamayang gabi."
"Sasamahan kita."
Nanlaki ang mga mata ni Rose sa sinabi niya. "Sally, hindi na kailangan-"
"Kailangan ko makasiguro na ligtas ka. Saka, hindi naman ako lalapit sa inyo. Gusto kong makilatis kung mapagkakatiwalaan ang mga taong 'yan. Hayaan mo na akong gawin 'to."
Sumuko na si Rose at hinayaan na lamang si Sally. Wala din naman siyang magagawa kapag ito nagsabi. Sa kanilang dalawa, si Sally ang mas bata pero kung umasta ito ay para na niyang ate at nanay. Natural na makulit at hindi siya makakapalag.
Nakaupo lang si Sally sa hindi kalayuan habang pinagmamasdan sila Rose at Nikolas na nag-uusap. Kasalukuyan silang nasa isang fancy restaurant, katapat ng motel.
"Ito ang magiging kontrata mo, read it. If you have any rule to include, you're free to do it." ani Nikolas sabay higop ng kanyang kape.
Inangat ni Rose mula sa pagkakalapag ang isang folder. Humugot siya ng hininga. Tama pa kaya 'tong ginagawa niya? Pero wala ng ibang paraan na umatras pa, they already paid Riel's hospital bills, kasama na rin ang gagastusin nila sa pang-araw-araw. Kung tutuusin, hindi sapat ang ilang taon niyang pagkakayod.
Ipinilig niya ang ulo at walang pagdadalawang-isip na kinuha ang ballpen sa tabi. Wala naman na siyang pananagutan dito e. After she gave birth, ibibigay niya ang anak niya sa mga ito. Pagkatapos ay pwede na silang mamuhay ng normal.
"You seemed nervous. Anyway, here's the key," Nikolas grinned at inilahad ang susi ng kwarto na pupuntahan niya. "First time mo, right? Don't worry, you can handle it. Just goodluck. He can get overwhelmed sometimes."
Hindi na siya sumagot pa at napalingon na lang sa kinaroroonan ni Sally. Pero sandali lamang iyon dahil muling nagsalita si Nikolas.
"We'll continue monitoring you after this night. Kapag nabuntis ka agad matapos ang isang buwan, goods. But if hindi, you have to do it again."
"What?" gulat niyang sabi.
Nikolas laughed. "You can't do anything about it. We have a contract. Isa pa, kapag nabuntis ka nga, you'll be living in the same roof with him."
Natigilan siya. So, this is hell.
She stopped on her track nang marating na niya ang kwarto. Kapag pumasok siya sa kwartong 'to, she'll either choose to face the consequences of her decision or regret everything. Humugot siya ng malalim na buntong-hininga bago tuluyang binuksan ang pinto. She was welcomed in an intense kind of silence.
Nakahinga siya ng maluwag nang wala pang tao doon. Dumeritso siya sa banyo para maihanda ang sarili. Matapos niyang magbabad sa bathtub ay nagsuot na siya ng robe bago lumabas ng ng banyo.
Halos manigas ang buong katawan niya nang may madatnan siyang tao na nakaupo sa dulo ng kama. Walang reaksyon ang mukha nitong nakatitig sa kanya. Titig na tutunawin ang buong pagkatao mo.
Nagkamali siya sa pag-aakalang wala itong itsura. Because he's fucking god! Naglalaro sa batok nito ang kanyang buhok. Those piercing forest green eyes that could froze her to death. And his hot body was exposed as he was not wearing a top.
Napalunok siya sa sobrang kaba at hindi na nagawang makagalaw.
"You smell nice..."
Napakurap siya nang makita itong ngumisi habang naglalakad papalapit sa kanya.
Mahabang minuto rin ang tinakbo nila at huminto ang kotse sa isang mataas na gate, may kinuha lang si Nikolas na remote control at kusa nang nagbukas ang gate. Manghang-mangha ang mga bata sa ganda ng kanyang bahay."Is this really your house, Tito Nik?" Hindi makapaniwalang tanong ni Dahlia habang nakadungaw sa bintana."Dito na po kami titira?" Si Lily naman ang nagsalita.Nilingon ni Nikolas ang mga bata. "Yes, my house is your house now.""Yeyyy!"Bumaba na sila sa sasakyan, nakaalalay naman si Sally sa mga kambal. Nasa garahe pa lamang sila Rose ay tanaw na nila sa kanang bahagi ng bahay ang malapad na hardin, namumukadkad ang bawat bulaklak na nakatanim. Muli na namang pumasok sa kanyang isipan ang Spy Creek.Kung ikukumpara ang bahay ni Nikolas sa bahay ng Nero Clan ay lubhang wala itong binatbat. Ipinilig niya ang kanyang ulo nang maalala na naman ang pamilyang iyon. Agad namang napansin ni Nikolas ang pagtigil niya."Are you okay?" nag-aalalang tanong ni Nikolas sa kaniya.Tu
"Are you all okay?" nag-aalalang tanong ni Nikolas habang sinusuri ang mga katawan ng mga bata."Yes po, Tito Nik." sagot naman ni Dahlia.Lumapit naman si Rose sa mga bata. "Sa kwarto muna kayo."Tumango lang ang mga bata at sumunod na sa sinabi ng ina. Dumeritso si Rose sa mini-kitchen nila at kumuha ng tubig, nakasunod lang naman sa kanya si Nikolas. Hindi ito mapakali sa kanyang likuran."Bakit ka pa pumunta rito? Iniwan mo pa ang trabaho mo," walang ganang hinarap niya si Nikolas. "Hindi ko matiis na hindi kayo puntahan kaagad nang marinig ko ang nangyari. Rose, ano bang nangyari talaga?""Nagkaroon lang ng gulo sa school, may mga akusasyon laban sa mga bata na hindi naman totoo. Hindi ko kayang manahimik lang, kaya't pumunta ako roon. Mukhang masususpende ata ako sa school, maging ang mga bata.""Transfer to another school then, may kaibigan akong nagmamay-ari ng isang private school. Pwede ko kayong tulungan na lumipat doon."Agad siyang napailing. "No, hayaan mo na. Hindi nam
Hinila ni Rose ang buhok ng babae at nagsisigaw na ito sa sakit. Halos mabunot na niya ang anit nito sa sobrang higpit. Agad naman siyang pinigilan ng principal. Binalandra niya ito sa sahig."Ms. Verdejo, enough!" sigaw ng principal.Nanginginig na siya sa galit sa mga salitang binitawan ng babaeng nakasalampak na ngayon sa sahig. Pinalaki niyang mabuti ang mga anak niya at kailanman ay hindi ang mga ito gagawa ng paraan na ikagagalit niya. Besides, truth always appear in the most exciting part."Kapag nalaman ko na may kasalanan ang mga anak ko, hindi ko sila kukunsintihin pero kung hindi naman sila ang tunay na nagsimula, sisiguruhin kong makikita kita sa husgado."Nangibabaw ang galit sa sistema niya sa mga sandaling iyon."You can leave now, Ms. Verdejo," sabi nito.Hindi na siya nagsayang ng oras na humarap sa mga ito. Bukod sa hindi niya magawang kontrolin ang galit niya ay baka may magawa pa siyang hiindi nito nanaisin. Lumabas siya ng office na iyon na namumula sa pagkayamot
Sa isang silid-aralan na puno ng kulay at mga dekorasyon na nagbibigay-buhay sa bawat sulok. Ang mga bata ay nakaupo sa mga upuan, ang kanilang mga mata'y nababalot ng paghanga at pagtataka habang sila'y nakikinig sa bawat salita na binibitawan ng kanilang guro, si Rose.Ang mga bata ay abala sa kanilang mga upuan, ang ilan ay nakatingin nang direkta sa kanya habang ang iba naman ay ipinamalas ang kanilang imahinasyon, na parang sila mismo ay naroon sa lugar na kinukwento ni Rose.Nasa kalagitnaan siya ng kanyang pagtuturo nang bumukas ang pinto ng classroom na iyon. Agad namang nalipat ang atensyon ng lahat roon.Pumasok ang kanyang co-teacher na si Edna, bakas pa ang pagkabalisa sa mukha nito."Excuse me, Rose," pagbungad nito."Ano 'yon, Teacher Eds? May problema ba?" tanong niya saka ibinaba ang hawak na libro sa kanyang mesa.Nagdadalawang-isip pa si Edna kung magsasalita siya. "Pasensya na sa abala pero... pinapatawag ka kasi sa Office ni Mrs. Zaldivar. Tungkol sa mga anak mo."
Nanlaki ang mga mata ni Rose nang masilayan ang kaibigan ni Xavion matapos ang ilang taon niyang pagtatago sa kanyang lungga. Napapikit siya ng mariin, ngayon na nga lang sila nagkaroon ng pagkakataon na makalabas pero ito na agad ang sumalubong sa kanila.Hindi pwedeng malaman ni Xavion na buhay ang mga anak nila dahil posibleng bawiin nito ang mga bata. Hindi na niya hahayaan ang sariling bumalik sa piling ng lalaking kinamumuhian. At ngayong kaharap niya ang isang taong malapit dito ay kailangan niyang gumawa ng paraan. Hindi pwedeng masayang ang lahat ng sakripisyo niya para makawala sa kadena nito."Rose..." Hindi makapaniwalang napangiti si Draco. After so many years ay nagkita na rin sila.Pero mukhang hindi nasiyahan si Rose sa tagpong iyon. Nilibot niya ang kanyang paningin sa paligid. Tila may hinahanap na hindi niya nais na makita. Gusto niya lang makasiguro na walang nakamatyag sa kanila."May kasama ka ba?" tanong niya kay Draco."Mag-isa lang ako. Teka, bakit ngayon ka l
"Kids, be careful. Your mommy said no running," paalala ni Nikolas sa dalawang bata. Abala si Rose sa pamimili ng mga damit ng mga bata habang nakasunod lang sa likuran niya si Kamal na sinusukatan niya. Ang dalawang babae naman ay inaalalayan ni Nikolas habang tuwang-tuwa ang mga ito sa pamimili ng mga dresses nila. Hindi maiwasang panoorin sila ng mga saleslady ng naturang shop. They look cute as a family, but Rose didn't mind them. "I like this one!" masayang sabi ni Lily. Napaismid si Dahlia. "Pangit, hindi bagay. I think this one looks good on you," Kinuha nito ang isang purple dress at binigay sa kakambal. "You're right, thank you..." Hindi sila masyado nagtagal doon at napagdesisyunan nilang pumunta na lang sa playground dahil iyon ay request ng mga bata. Hindi naman na nakakontra pa si Kamal kahit pa na wala naman na siyang interes sa mga ganoong bagay pero sa huli ay napilit pa rin siya ng mga kakambal at hinila siya ng mga ito para makipaglaro. Wala na siyang choice pa.