[4] : She is back 1/3

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา…

“Ladies and Gentleman, Welcome to Suvarnabhumi airport…”

เมื่อได้ยินเสียงประกาศของพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน เจ้าของร่างสูงจึงพับเก็บแท็บเล็ตแล้วส่งให้กับเลขานุการสาวซึ่งนั่งอยู่ข้างกัน แม้ว่าจะนั่งเครื่องบินเป็นเวลาหลายชั่วโมง แต่กลับไม่แสดงท่าทีใด ๆ ออกมาเลยสักนิดเดียว

เจ้าตัวเพิ่งกลับมาจากการไปตรวจดูโรงแรมสาขาใหม่ในเครือ The Sphinx ที่ประเทศอิตาลี ซึ่งเป็นหนึ่งในธุรกิจที่มีมูลค่าเป็นอันดับสองของธุรกิจทั้งหมดที่อยู่ภายใต้การบริหารของ ‘คิมหันต์ โรมาโน’ หรือที่รู้จักกันในนามเจ้าชายแห่งวงการธุรกิจ

คลื่นเป็นหนึ่งในผู้ชายวัยสามสิบที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในขณะนี้ นอกจากจะมีโรงแรมที่เป็นธุรกิจอันดับสอง เขายังเป็นเจ้าของบริษัท The Pegasus ผู้ผลิตชิ้นรถยนต์รายใหญ่ของประเทศ

แน่นอนว่าเขาเป็นที่หมายปองของสาว ๆ มากหน้าหลายตา แต่ทว่าเขากลับไม่เคยคบหากับใครอย่างจริงจัง และไม่คิดจะสานสัมพันธ์กับใครเลยด้วยซ้ำ

“ท่านประธานจะเข้าบริษัทหรือจะกลับไปพักผ่อนดีคะ?” จีน่า เอ่ยถามเจ้านายของตนก่อนจะเคลื่อนรถยนต์ออกจากสนามบิน

ผู้ถูกถามหลุบสายตามองนาฬิกาเรือนหรูบนข้อมือเล็กน้อย แล้วจึงตอบคำถาม “เข้าไปที่โรงแรม”

“รับทราบค่ะ”

ชายหนุ่มยกมือสองข้างประสานกันไว้บนหัวเข่า ค่อย ๆ ปิดเปลือกตาลงเพื่อพักผ่อนสายตา ยังอีกนานกว่าจะเดินทางถึงสำนักงานใหญ่ของโรงแรม ไม่นานเขาก็ผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า

เกือบสองชั่วโมงต่อมาก็ถูกปลุกด้วยโทนเสียงนุ่มนวลของเลขาคนสนิท เขาลงจากรถยนต์และเดินเข้ามาในโรงแรมของตน โดยมีพนักงานโคลงศีรษะทำความเคารพให้ตลอดทาง

“ท่านประธานต้องการอะไรสามารถเรียกดิฉันได้ตลอดเลยนะคะ ฉันสแตนด์บายรอ”

“คุณกลับไปพักผ่อนเถอะ กำลังท้องกำลังไส้อยู่ไม่ใช่รึไง” จริงอยู่ว่าเขาจ้างงานจีน่าด้วยเงินเดือนหลักแสนต่อเดือนเพื่อให้เธอช่วยงานเขาอย่างมีประสิทธิภาพ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะไร้ซึ่งคุณธรรมถึงขั้นใช้งานคนท้องแบบไม่นึกถึงสุขภาพ

“ดิฉันตั้งใจจะจองห้องพักที่โรงแรมของเราอยู่แล้วค่ะ”

“ถ้างั้นก็ไปพักผ่อนเถอะ วันนี้คงไม่มีอะไรให้คุณทำแล้วล่ะ”

“ถ้างั้นราตรีสวัสดิ์นะคะ” เลขานุการสาวโคลงศีรษะลงเล็กน้อย จากนั้นจึงหันหลังเดินออกไปจากห้องทำงานของผู้เป็นเจ้านาย

เมื่อประตูเสียงปิดประตูห้องทำงานเงียบลง เขาจึงถอดสูทตัวนอกพาดไว้บนเก้าอี้ คลายเนกไทพร้อมทั้งปลดกระดุมสองสามเม็ด แล้วเดินมาล้างหน้าล้างตาเรียกความสดชื่นกลับมา

ชายหนุ่มกลับออกมานั่งเช็กความเรียบร้อยของงานเปิดตัวธุรกิจใหม่ของตนที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่อาทิตย์ข้างหน้า ต้องจัดการทุกอย่างให้เสร็จเสียก่อน เพราะมีกำหนดการต้องเดินทางไปตรวจโรงงานที่ประเทศญี่ปุ่นอีกแล้ว

หมู่นี้เขาเดินทางออกนอกประเทศบ่อยจนแทบไม่ได้พัก ถึงขั้นที่เพื่อนสนิทออกปากถามว่าชาตินี้จะมีโอกาสได้พบหน้ากันอีกหรือเปล่า ตอนนั้นคิดว่ามันเป็นเรื่องขำขัน แต่พอมาคิดดูอีกทีอาจจะเป็นเช่นนั้นก็ได้

คำพูดเหล่านั้นไม่ต่างอะไรจากคำเตือนจากเพื่อน ส่งผลให้คลื่นฉุกคิดว่าเขาควรหาเวลาพักผ่อนให้ตนเองบ้าง เพราะอย่างนั้นจึงตัดสินใจลงมานั่งดื่มชิล ๆ ที่เลานจ์ในโรงแรม

ด้วยความเป็นประธานบริษัททำให้พนักงานออกอาการเกร็งอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาเลือกจะมองข้ามแล้วใช้เวลาจดจ่ออยู่กับเครื่องดื่ม แม้ลึก ๆ จะใช้เวลานี้แอบสังเกตการณ์การทำงานของคนใต้บังคับบัญชาไปพลาง ๆ

เนื่องจากเขาเป็นคนหูไวตาไวจึงหันมองทุกครั้งที่มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการภายในเลานจ์ ทำให้เห็นว่าชายหญิงคู่หนึ่งกำลังยืนคุยกันอยู่หน้าประตูทางเข้าเลานจ์ คลื่นรู้จักฝ่ายชายดีอยู่แล้ว แต่ในส่วนของฝ่ายหญิงเขาเห็นแค่ด้านข้างจึงรู้สึกว่าคุ้นหน้าอย่างบอกไม่ถูก

กระทั่งทั้งคู่เดินเข้ามาข้างในด้วยกัน นั่นถึงทำให้เขามีโอกาสได้เห็นใบหน้าของผู้หญิงคนดังกล่าวชัด ๆ ก่อนจะหันกลับมาแล้วยกเหล้าขึ้นดื่มจนหมดแก้ว

“เหอะ…”