CHAPTER 7

Maaga pa lang ay bihis na bihis na ang magkapatid na Calynn at Gela. Nagpasiya silang magsuot ng formal attire dahil kung papalarin na makakapasok sila sa venue ng ground breaking ceremony ay hindi naman sila mukhang napadaan lang. ‘Tsaka siguradong napakadaming camera doon. Baka mahagip sila.

“Sana may makapansin sa beauty ko at kunin akong artista,” nangangarap na sabi ni Gela habang inaayos ang blouse nitong suot na tinernuhan nito ng knee-length na palda.

Si Calynn ay isinuot naman niya ang favorite niyang button-down shirt at slacks. Para sa kaniya ay suwerte iyon kasi na outfit dahil iyon ang suot niya noong nag-apply siya sa Golden Pawn, na awa ng Diyos ay natanggap nga siya at hanggang ngayon ay trabaho niya, kaya iyon ang pinili niya kahit luma na. At sinadya niyang nakabukas ang hanggang pangatlong butones niyon upang lumitaw ang maganda niyang collar bone at kuwintas niyang silver na may maliit na pusong pendant.

Pareho sila ni Gela na natural ang pagiging slim ng kanilang pangangatawan kaya kahit anong kain nila ay hindi sila tumataba. Dahil dito, kahit ano’ng damit ang isinusuot nila ay bumabagay sa kanila.

Hinayaan naman nilang nakalugay ang mga buhok nila habang simpleng makeup sa kanilang mukha dahil parehas silang hindi magaling sa pagkulorete. Sa totoo lang, sa klase ng pananamit at pag-aayos sa sarili lang nila nasasabi na may pagkakaparehas sila at magkapatid nga sila. Kahit maarte kasi si Gela, hindi naman ito maarte sa katawan katulad niya.

“Ayos ang pormahan natin, ano? Para lang tayong a-attend ng job interview?” kantyaw ni Gela sa kanilang sarili nang makasakay na sila sa taxi na pinara nila.

Napangiti’t nailing naman si Calynn. “Hayaan mo na. At least, kahit ngayon lang ay mukha tayong totoong tao,” at biro na rin niya.

Nagtawanan sila. Tinawanan nila ang isa’t isa. Tumigil lang sila nang mapansin ni Calynn na nakatingin sa rearview mirror ang driver ng taxi. Pinigil niya ang tawa at sinaway na niya si Gela. Nakakahiya talaga silang magkapatid kapag parehas maganda ang mood.

“Teka, Ate, dala mo ba ‘yong—“ Natigil ang pagtatanong sana ni Gela ukol sa singsing dahil pinandilatan niya ito ng mga mata. Pasimple niyang inginuso ang estrangherong nagmamaneho na hindi dapat makaalam na may dala-dala silang bagay na hindi biro ang halaga. Delikado.

Natutop naman ni Gela ang bunganga nang makaunawa. “Sorry,” saka buka ng bibig nito na walang boses.

Napilitang iniangat ni Calynn ang purse na hawak upang makampante ang kapatid.

Ngumiti si Gela bilang pagsasabi ng, “Good.”

Hindi nagtagal ay ibinaba na sila sa bungad ng Litex Urban. “Hanggang dito na lang, mga miss, dahil may harang na ang daanan dahil sa gaganaping ceremony raw. Madami yata kasing artista na darating,” paliwanag ng driver na tonong humihingi ng paumanhin.

“Opo, naiintindihan namin, Kuya,” sabi ni Calynn bago niya ibinigay ang sobrang bayad na nasa metro.

Medyo malayo rin ang nilakad nila. Mabuti na lamang at makulimlim ang langit dahil sa makakapal na ulap.

“Ikaw na ang magtanong,” utos ni Calynn kay Gela nang marating nila ang pinaka-receiving area ng gaganaping ceremony.

“Ayoko.”

“Sige na. Ikaw na.”

Nagturuan na silang magkapatid. Nagtulukan.

“Mas panganay ako sa iyo!” panggagamit na ni Calynn sa kaniyang alas nang naiinis na siya. “Ano’ng sabi nina Nanay at Tatay? ‘Di ba lagi kang susunod sa ate mo? Sino’ng ate mo? Hindi ba ako?”

“Aisst!” Inis na nagpapadyak si Gela. Wala na nga itong laban. Ayaw man at nahihiya man ay lumapit na nga ito sa babaeng tuka sa receiving area. “Miss, dito po ba iyong ground breaking ceremony para sa pabahay ng Regal Empire?”

Ngumiti ang magandang dalaga. “Yes po, Ma’am.”

“Ah, puwede po ba kaming pumasok?” kinabahang tanong pa ni Gela. “May ibibigay lang po sana kami kay Sir Reedz.”

“Puwede po bang makita ang invitation?” subalit ay sabi ng babae sabay lahad sa kamay nito.

Napalingon si Gela sa kaniyang Ate Calynn. Uradang lumapit naman si Calynn dito.

“Kailangan daw ng invitation,” sabi ni Gela.

Napangiwi si Calynn. Syempre wala sila niyon. “Uhm, Miss, wala kasi kami niyon. Wala kaming invitation pero… pero kilala ako ni Sir Reedz Rovalez. Sabihin mo lang po na hinahanap siya ng binilhan niya ng singsing sa Lux Fine Jewelry,” pagbabasakali niya.

“Opo, sabihin niyo po na ibabalik namin iyong singsing niya,” segunda ni Gela.

“Kailangan ng invitation, Ma’am,” ngunit ay inulit lang na sabi ng babae. “Pasensya na po.”

“Miss, ang totoo ay hindi talaga kami invited dito sa ceremony. Ang sadya lang talaga namin kaya nagpunta kami rito ay para ma-meet si Sir Reedz. Iyong singsing kasi na para sana kay Miss Avy ay nasa akin. Kailangang maibalik ko kay Sir Reedz kaya kailangan naming makapasok para maibigay sa kaniya,” pakiusap pa rin ni Calynn.

“Akin na ang singsing. Ipakita ko sa kaniya, Ate, para maniwala siya.” Kinuha ni Gela ang purse ng kapatid at nagmamadaling binulatlat. Kinuha nito ang jewelry box at mataray na ipinakita sa bantay na babae. “Ito, oh, engagement ring. Nagkakahalaga ito ng higit isang milyon kaya kailangang maibalik namin kay Sir Reedz.”

“Sorry po talaga,” subalit sabi lang ng babae. Hindi man lang nagkainteres sa singsing. Ni hindi man lang tiningnan. Nagbe-busy-busy-an na.

Nawalan ng pag-asa na nagkatinginan sina Calynn at Gela. Palagay nila, ang tingin lang sa kanila ng babae at ng iba pang bantay ay mga manggagantso na nais lang makasulot sa magarbong ceremony.

“Sige, Miss, salamat na lang,” sa huli ay pagsuko ni Calynn. Kasabay ng kaniyang pagtalikod ay ang kaniyang pagbuntong-hininga. Nganga pa rin. Sayang lang ang effort nila.

“Oh.” Naiinis na ibinalik ni Gela sa kaniya ang jewelry box. Isa pang lingon ito sa mga bantay at mga inirapan ang mga ito.

Kinuha naman niya iyon at ibabalik na niya sana sa kaniyang purse.

“Wait,” nang bigla ay may pumigil sa kaniya ng isang babae.

Nang angatin niya ito ng tingin ay nakita niya ang mala-prinsensang dalagita sa ganda. Para itong si Lily James na gumanap bilang Cinderella sa pelikula na napanood niya. Blonde ang buhok at mukhang Amerikana.

Walang anu-anong kinuha nito sa kaniyang kamay ang jewelry box at binuksan. “Oh,” at manghang naiusal nang nakita ang diamond ring sa loob niyon. “So, it’s you.” Pagkuwa’y kay tamis na ng ngiti nito sa kaniya nang tingnan siya’t kilatisin.

“Sino—“ At hindi pa man siya nakakapagtanong ay hinila na siya ng dalagita.

“Let her in. She’s a special guest of Kuya Reedz,” tapos ay sabi nito sa mga bantay na kanina’y humaharang sa kanila ni Gela upang hindi makapasok.

“Miss Meredith, kilala mo ba sila?” paniniguro ng lady guard. Maliban sa lady guard ay may dalawa pang lalaki na bodyguards naman.

Mukhang close ang dalagita na ang pangalan ay Meredith sa lady guard dahil ibinulong nito ang sagot.

Lalong nagtaka si Calynn nang tingnan siya ng lady guard na medyo lumaki ang mga mata. Saglit ay bahagya itong yumukod na animo’y bigla siyang naging kagalang-galang na tao sa pangingin nito. At dahil do’n pati ang mga organizer ng ceremony ay yumukod na rin bahagya sa kaniya, kasama na ang babae na nakausap nila.

Takang-taka na nagkatinginan sila ni Gela.

“Come, Ate. Kuya Reedz is waiting for you,” balik-pansin ni Meredith sa kaniya.

Bumuka ang bunganga ni Calynn. May gusto siyang itanong o sabihin pero hindi lumabas sa kaniyang lalamunan.

Nang hilahin siya ni Meredith ay nagpahila naman siya.

“Ate, sama ako.” Kumawit sa braso niya si Gela.

Tiningnan ito ni Meredith.

“Kapatid ko siya,” pakilala niya kay Gela.

Ngumiti na si Meredith. “Okay. Let’s go then.”

Alanganin man ay sumunod nga sila sa napakagandang dalagita. Madami-daming tao na ang nasa loob. Madami ring upuan na nakapalibot.

“What’s your name, Ate?” habang hinihila pa rin siya’y tanong ni Meredith na umuntag kay Calynn.

“A-ano… ako si Calynn Mendreje,” alanganing pakilala niya. Napapamaang talaga siya sa sobrang close ng dalagita sa kaniya. Hindi niya ma-gets.

“Nice meeting you.” Kita ang mga mapuputing ngipin na ngumiti sa kaniya si Meredith. Kung mag-a-audition ito para sa toothpaste commercial, sure siya na pag-aagawan ang dalagita ng mga iba’t ibang kompanya ng toothpaste. “Ako naman si Meredith, cousin of Kuya Reedz,” tapos ay slang na pakilala na rin nito. Halatang hindi sanay sa pagsasalita ng Tagalog.

Umawang ang mga labi ni Calynn. Kaya naman pala napakaganda ni Meredith. Kadugo naman pala ng napakaguwapong si Reedz.

“Ako naman si Gela,” pakilala rin ni Gela sa sarili.

“Hi,” matamis na nginitian din ito ni Meredith. Mukhang friendly nga itong talaga.

“Uhm, Meredith, saan ba tayo—” Itatanong sana ni Calynn kung saan sila hinihila ng dalagita.

“Kuya Reedz!” subalit ay pasigaw na tawag na ni Meredith sa lalaking kanina pa nila gustong makita kaya hindi niya naituloy ang itatanong.

Inabot ng kaniyang tingin ang binatang tinawag ni Meredith. Naroon ito sa di-kalayuan kasama ang limang katao na mukhang mga architect o engineers. May hawak si Reedz na blue print na parang pinag-aaralan.

At kung guwapo si Reedz sa una at pangalawa nilang pagkikita, higit pa ngayon sa pangatlo nilang pagkikita. Pamatay ang suot nito ngayon na sunglasses. Bagay na bagay sa suit nitong suot.

“Oy!” Muntik na siyang matapilok nang pabiglang hinila ulit siya ni Meredith.

“You?!” Namalayan na lamang niya na nasa harap na siya ni Reedz. Takang-taka ang hitsura nito sa hindi makapaniwalang kaniyang presensya, na normal lang naman dahil hindi naman siya imbitado sa ginagawang ceremony tapos akay-akay pa siya ni Meredith.

But thank God dahil nakikilala siya.

“Hi, Sir Reedz. Good morning po,” pasalamat niya’t nagawa niyang ibati sa kabila ng matinding pagririgodon ng kaniyang puso. Hindi niya alam pero nerbyos na nerbyos siya.

“What are you doing here?”

Sasagutin niya sana na ibabalik niya lang ang singsing.

“Guys, meet Calynn Mendreje. Kuya Reedz’ fiancée,” ngunit ay biglang anunsyo ba naman ni Meredith sa mga tao.

Literal na nalaglag ang panga ni Calynn sa gulat, at alam niya na ganoon din si Reedz.

Ngiting-ngiti na kinuha ni Meredith sa kamay niya ang jewelry box. “I saw this ring that Kuya Reedz was carrying the other day, and when I asked him, he replied that he would give it to his fiancée. Kaya si Ate Calynn ang mystery fiancée ni Kuya dahil nasa kaniya ang singsing.” Binalingan ni Meredith ang pinsan. “I got you, Kuya Reedz. Buking na kita,” tapos ay tukso nito.

“Are you sure that's the ring, Dith?” nakakunot ang noo na paninigurong tanong ng isang sosyalin at mukhang masungit na ginang kay Meredith. Kung sino man ito ay walang ideya si Calynn.

“Of course, Tita Divina, I can't be wrong,” siguradong-sigurado naman na tugon ni Meredith. Proud na proud talaga ito na nahuli nito kung sino ang fiancée ng pinsan.

“Mali! Hindi!” Gusto nang isigaw ni Calynn pero ngayon pa talaga nahiya ang kaniyang malakas na boses kaya naging bulong lang iyon at si Reedz lang ang nakarinig.

Tumingin siya rito upang magpatulong, na sana ito na lang ang magsabi na mali ang inaakala ni Meredith. Subalit ay tiningnan lang siya nito ng masama, na para ba’y kasalanan niya pa ang nangyayari.

Paktay na!