TWENTY-FIRST

HALOS HINDI PA NATATANGGAP NI RAJIV ANG 'BAHAGYANG' PAGKAKATULAD NILA NI JOHN.

Sabihin na nating halos pareho sila ng ekspresyon at paraan ng pananalita, medyo parehong mag-isip sa ilang mga bagay--- but they don't look the same.

Gayunpaman, hindi nya na gaanong napagtuunan pa ng pansin iyon dahil nang mga lumipas na sumunod na mga araw, mas na-focus sya sa pagkairita.

Sino ba naman ang hindi maiinis kung pagpasok nya palang alas-saiz nang umaga ay nakita nya na itong nakaupo sa kanyang swivel chair, sa mismong loob ng kanyang opisina. Nang makita nya ito, patuloy lang ito sa pagbuklat ng mga folders na tila nagbabasa.

Tila hindi ito nagulat nang makita sya, bagkus ay ngumisi pa ito sabay sabing: "So, you go to office at 6? Ugh, mom's gonna wake up now!" Saka na ito nagtatakbo palabas.

Sa sobrang gulat nya, ang akala nya ay nananaginip lang sya. O hindi naman kaya ay dala ng hang over dahil gaya ng dati, uminom ulit siyang mag-isa para makatulog.

Noong lunch time, nagkaroon sya ng lun