Chapter 1

"Ano bang nakain mo at tumalon ka sa pool?" tanong ni Manang Eda, puno ng pag-aalala ang tinig.

Akala ni Thara, katapusan na niya. Mabuti na lamang at nakita siya ni Manang Eda. Agad itong humingi ng tulong sa hardinero at guwardiya.

"A-akala ko kasi, mababaw lang," pagsisinungaling niya habang nanginginig pa ang mga labi.

Hindi niya kayang sabihin ang totoo, na itinulak siya ng walanghiyang si Rozein. Kapag nalaman iyon ni Manang Eda, tiyak na agad nitong isusumbong sa Senyora. At kapag nangyari iyon, siguradong susugurin at pagsasalitaan na naman siya ni Rozein.

"Ikaw talagang bata ka. Kung hindi kita nakita, baka pinaglamayan ka na ngayon," mariing sabi ni Manang Eda habang marahang inaakay siya papasok sa mansyon.

Napangiwi si Thara at tahimik na nagtungo sa tinutuluyan nilang silid ni Rozein, bagaman hindi niya man lang matatawag na kanilang silid iyon, sapagkat ni minsan ay hindi naman doon natutulog ang kanyang asawa.

Matapos magpalit ng tuyong kasuotan, lumabas siya upang puntahan ang kanyang ina. Miss na miss na niya ito; kararating lamang mula sa matagal na pagbabakasyon abroad.

Ngunit pagbukas niya ng pinto sa silid nito, malamig na tinig ang agad sumalubong sa kanya.

"What are you doing here?" ani Cialondra, walang bahid ng lambing sa boses.

"Gusto lang kitang bisitahin," kalmadong tugon ni Thara, kahit ramdam niya ang bigat ng hanging dala ng tinig ng kanyang ina.

"I don't want you here, Thara," madiin nitong wika. "Umalis ka na, hindi kita kailangan dito."

Parang matalim na punyal ang tumusok sa dibdib ng dalaga. Ramdam niya ang panunubig ng kanyang mga mata, pero mabilis niyang ibinaba ang tingin at nilunok ang lahat ng kirot, pinipigilan ang hikbing gustong kumawala.

"Pero—"

"Kasal ng pinsan mo. Kailangan mong dumalo," putol ni Cialondra, walang bahid ng pakikipag-usap.

"Mommy…" halos pabulong ang tinig ni Thara.

"Garren will take care of you. Ihahatid niya kayo sa airport," dagdag pa nito, puno ng pinalidad ang boses.

"Mom, puwede bukas na lang," pakiusap niya, pagod na rin ang tinig.

Mariing pumikit si Cialondra at itinaas ang kamay, isang utos na dapat sundin agad, malinaw na pahiwatig na tapos na ang pag-uusap.

"Ano ba ang hindi mo maintindihan, Thara?! Ayaw kitang makita! Umalis ka na!" malupit nitong sigaw.

Napakagat si Thara sa labi, pilit pinipigilan ang sarili na hindi matumba. Kung hindi dahil sa pintuang sinasandalan, marahil ay bibigay na ang kanyang mga tuhod sa bigat ng nararamdaman.

Gusto sana niyang magprotesta, pero alam niyang wala rin itong patutunguhan. Tulad ng nakasanayan, tinalo na naman siya ng katahimikan at pagsunod.

"O-okay... I will see you next time," mahina niyang sambit.

Wala na siyang narinig na kahit isang salita mula rito. Bago tuluyang lumabas, sumulyap siya, abala na muli si Cialondra sa pag-aayos para sa dadaluhang pagtitipon.

Lumipas man ang mga taon, hindi pa rin nagbago ang anyo ng kanyang ina. The brilliant, smart, charming and relentless mother, Cialondra Guanzon.

Alam ni Thara ang tunay na dahilan kung bakit ganoon siya tratuhin ng ina. Dalawang taon na ang nakalipas mula nang masawi ang kanyang ama sa isang aksidenteng sasakyan. Ayon sa imbestigasyon, nawalan ng preno ang kotse kaya bumangga sa isang poste, dead on arrival na ito nang dumating sa ospital.

Graduation day niya noon. Kagagaling lamang ng ama mula sa business trip at nagmadaling bumiyahe para masaksihan ang pagtatapos niya. Iyon ang dahilan kung bakit galit sa kanya si Cialondra. Hanggang ngayon, siya pa rin ang sinisisi sa pagkamatay ng ama, na kung hindi raw dahil sa kanya, marahil ay buhay pa ito.

Huminga nang malalim si Thara. Hindi na siya nagpaalam kay Rozein na may pupuntahan siya. Pumayag naman si Senyora, at sa totoo lang, wala rin namang pakialam si Rozein kahit saan pa siya magtungo.

"Maraming media, Ms. Thara," imporma ni Ireem, ang kanyang personal assistant.

Nasa kalagitnaan siya ng pagbaba sa hagdan nang salubungin siya ng seryosong tinig nito.

"At ano naman ang kinalaman natin sa mga taga-media?" tanong niya, kunot ang noo.

"Uh, Ms. Thara... kumalat na po ang isyu tungkol sa inyo ni Sir Grance."

Marahas siyang huminga nang malalim, pilit pinipigilan ang iritasyon habang patuloy sa pagbaba.

Paglabas nila sa arrival gate, sinalubong sila ng dagsa ng mga mamamahayag. Mabuti na lamang at may mga guwardiyang pumapagitna sa kanila.

"Ms. Guanzon! Look this way!" sigaw ng isa, kasabay ng nakakasilaw na flash ng mga kamera.

Humigpit ang kapit ni Thara sa braso ni Ireem.

"Give us an answer, Ms. Guanzon!" sigaw ng isa pang reporter. "Is it true that you are in a relationship with the Halverson heir?"

"Are you planning to get married soon?" dagdag ng isa, na nagpaangat ng kilay niya.

What the hell? Saan naman nanggaling ang walang saysay na balitang ito?

Bago pa man siya makapagsalita, hinila na siya ni Lowie palabas ng paliparan. Patuloy ang pagpigil ng mga guwardiya sa mga nagtatangkang makausap siya.

Pagkapasok sa sasakyan, marahan siyang tinawag ni Lowie. Hindi inasahan ni Thara na sasalubungin siya nito kasama ang nobyo. Akala niya, isa lamang sa mga driver ang magsusundo sa kanya.

"Not now, Couz. I’m tired," mariin niyang putol sa anumang sasabihin nito.

"Kalat na sa internet ang tungkol sa inyo ni Grance. Is it true?" tanong nito.

"Grance is not my boyfriend!" madiin niyang sagot.

Sa loob-loob niya, nagdasal na sana’y may mahiwagang paraan upang bigla na lamang siyang maglaho at mapunta sa isang lugar na walang ingay, walang panghihimasok, isang lugar kung saan makakapahinga siya kahit sandali.

Bumalik siya para sa kasal ng pinsan niya. At pagkatapos noon, kailangan niyang bumalik kaagad sa Maynila para sa negosyo.

"Maraming naghihintay ng statement mula sa inyo ni Grance," ani Lowie habang abala sa pagbabasa ng mga komento online.

Bumaling si Ireem sa kanya. "Tumawag din kanina si Ma’am Cialondra. She needs to talk to you."

Napairap si Thara. God... kahit ngayon lang sana siya patahimikin.

"Lowbat ako," sabay irap niyang tugon.

Bumuntong-hininga si Lowie at muling ibinaling ang atensyon sa telepono. Sigurado si Thara, gaya ng kanila, tambak din ang mensahe at tawag sa kanyang cellphone.

"Hindi titigil ang mga ‘yan hangga’t hindi nakakakuha ng sagot," naiiling na sabi ni Lowie. "That’s why I hate showbiz, kahit maliit na isyu, pinalalaki."

Napapikit si Thara at sumandal sa upuan.

"asalanan ‘to ng baklang ‘yon."

Kung hindi lang siya pinakiusapan ni Grance, wala sana ang eskandalong ito ngayon.

Nasapo niya ang noo. How will I get out of this mess? Hindi niya puwedeng itanggi, sapagkat masisira ang karera ni Grance, lalo na sa paningin ng mga magulang nitong ang alam ay tunay itong lalaki, na hindi nila alam na may pusong babae si Grance.

"Dadalo ba ang mga Quintanilla?" tanong bigla ni Lowie.

"Yeah," wala sa loob na tugon ni Thara.

"Does it mean Eleur will be there, too?"

Bahagya siyang napatingin. Bakit biglang nasali si Eleur?

"Of course, he will surely come to his best friend’s wedding," sabat ni Errol, ang nobyo ni Lowie.

"Oh! Mukhang... exciting pala ang pag-attend mo ng wedding," ngiting aso ni Lowie habang nakatitig sa kanya.

"Goodness! I hope I don’t see him and he doesn’t see me either," bulong ni Thara.

"I know deep down, Couz, you’re eager to see him," pang-aasar nito.

Sinamaan niya ito ng tingin. Narinig pala nito ang sinabi niya.

"Why will I be eager to see his ugly face?" singhal niya.

"Ugly face? Grabe ka naman. Eleur was never ugly, at sigurado akong mas gumuwapo pa siya ngayon. And please, don’t act like you never had a crush on him," dagdag pa ni Lowie.

Napanganga si Thara. Saan naman nito nahugot ang ideyang iyon?

"God forbid! Me? Crush on Eleur? That bastard!" bulong niya, may kasama pang mura.

Tumawa ito. "You better be nice to him. Who knows? Maybe he’s your soulmate."

Halos lumuwa ang mga mata ni Thara.

"Soulmate?! Magma-madre na lang ako kung mangyayari 'yon!"

"Huwag mong pangaraping magmadre, dear. Hindi ka makakatikim ng langit," makahulugan ang ngiti ni Lowie sabay hagikhik.

"Sa pagmamamadre, hindi mo mararanasang kainin. At sumigaw sa sarap," dagdag ni Ireem.

Nanlaki ang mga mata ni Thara habang unti-unting sumisiksik sa utak niya ang ibig sabihin ng mga ito. Napatikhim pa si Errol, halatang naiilang sa usapan.

"Ang hahalay n’yo!" ramdam niyang namumula ang kanyang pisngi.

Humagalpak sila ng tawa.

"Don’t tell me, hindi mo pa nararanasan ‘yon? Are you still a virgin, Thara?"

Natigilan siya. Wala ni isa sa kanila ang nakakaalam na matagal na siyang kasal sa isang businessman, maliban sa kanyang ina. Isang aroganteng bilyonaryo ang asawa niya.

Dahil malapit ang pamilya niya at ni Rozein. Ipinagkasundo silang dalawa. Gusto ng Senyora na ikasal sila, iyon din ang kahilingan ng matanda kaya walang nagawa ang dalawa.

Kaya ngayon, hindi na lamang siya simpleng Guanzon, siya na ngayon si Mrs. Montefiore.