Chapter 2

Marahas na bumaling si Thara kay Lowie, halos kumulo ang dugo sa inis. What the hell is going on inside her unbalanced head?

“Is it wickedness to be a virgin?” mariin niyang usal, halos pabulong ngunit may talim ang tinig.

Totoo, may asawa na siya. Ngunit hindi pa nila nagagawa ni Rozein ang bagay na iyon. Marahil ay magkakapatayan lang sila sa iisang silid, kung sakali.

“Really? You're already twenty-three, and you're still virgin?” halos mabitawan ni Lowie ang hawak nitong baso, hindi makapaniwala.

Para bang isang malaking kasalanan ang pagiging dalisay. Ano nga ba ang mali roon? Hindi naman siya ikukulong dahil sa pagpili niyang ingatan ang sarili.

“Wala ka naman sigurong balak sumunod bilang Virgin Mary, ’di ba?” dagdag pa ni Lowie, halatang hindi pa rin maka-get over.

Napabuntong-hininga si Thara. Why does she even care that much?

“Don't worry. Wala naman akong planong tumandang dalaga,” iritadong tugon niya.

Lowie smirked, giving her cousin a dirty look. “I suggest, manood ka ng p**n.”

Nagkatawanan pa silang dalawa ni Ireem, tila ba nag-eenjoy sa pang-aasar. Napakuyom ng palad si Thara at pinukol ng matalim na tingin ang mga ito.

“Hinding-hindi ko gagawin ’yon. May ideya naman ako sa gano’ng bagay,” madiin niyang sagot, halatang naaasar.

“Sinasabi ko sa ’yo, Couz,” patuloy ni Lowie, “malungkot kapag walang boyfriend. Kaya kapag nagkita kayo ni Eleur, huwag mo nang sayangin ang pagkakataon.”

Napairap na lang si Thara. As if Eleur is even worth a chance. Tahimik siyang tumingin sa labas ng bintana, ayaw nang patulan ang pinsan.

Eleur Rosales — ironically, he was her friend and nemesis all at once. Kaklase niya ito noong high school. Walang araw na hindi sila nagtatalo kahit sa mga mumunting bagay. She hated him because he was too proud, too bossy. Para bang lahat ng babae ay kayang mapaamo. Pero si Thara, she was different. She was boring in his eyes, someone who preferred baking over everything else. And she was fine with that.

Pagdating nila sa El Allegres, sa Villa Las Heras sila dumeretso. Dito sila mananatili hanggang matapos ang kasal.

Pinili ng mapapangasawa ng pinsan ni Thara ang isang beach wedding. Kaya’t perpektong lugar ang El Allegres para sa eleganteng kasalang iyon.

“You’re looking so stunning, Couz. I can’t help it but feel jealous,” biro ni Lowie habang pinagmasdan si Thara.

Nakasuot siya ng isang off-the-shoulder sequined black gown, may mga slit sa gilid, sinabayan ng black heels, isang clutch, at kumikinang na alahas na parang centerpiece.

Napairap si Thara. “Stop flattering me.”

Bumaling ang kanyang paningin sa disenyo ng wedding venue. Hindi niya naiwasang humanga, mahusay pumili si Mallory, mula sa lugar, sa gown, hanggang sa mga bulaklak. Everything was perfect. Everything screamed elegance.

Nang mapagod sa pagtingin, hinanap niya sina Lowie at Ireem. Ngunit sa halip, nasalubong niya si Tita Alondra, bunsong kapatid ng kanyang ina.

“Nandito ka lang pala. Akala ko hindi ka na dadalo,” masiglang bati nito, kasabay ng mahigpit na yakap.

“Hindi pwedeng wala ako sa special na araw ng pinsan ko, Tita. Ayaw kong magtampo si Rye,” nakangiti niyang tugon.

“You look great, Tita. Mas bumata ka sa suot mo,” dagdag pa niya, taos-pusong papuri.

Natawa ito at pabirong hinampas ang braso niya. “Binola mo pa ako. Siya nga pala, totoo ba ’tong nabalitaan kong may relasyon ka sa anak ng mga Halverson? Baka ikaw na ang susunod na ikasal, hija.”

Napangiwi si Thara. “Tita, naman. Wala pa ’yan sa isip ko.”

Ayaw pa niyang umamin o magtanggi tungkol kay Grance, hindi hangga’t hindi pa sila nagkakausap. Mas nais niyang maunahan ang balita bago makarating sa Senyora.

Nang ayusin niya ang royal blue long gown na suot, hindi niya maiwasang kabahan. Siya ang maid of honor ni Mallory, at sa rehearsal ay hindi siya nakasali.

The wedding was about to start. Hinanap niya ang kanyang pwesto ngunit napatigil nang tawagin siya ni Lowie.

She made her way towards Lowie and Errol. Ngunit sa gitna ng daan, kinailangan niyang makiusap.

“Excuse me,” sabi niya sa lalaking nakaharang.

Tahimik itong tumabi, ngunit ramdam ni Thara ang mga matang nakatitig sa kanyang likuran.

Hanggang sa aksidente niyang matamaan ang isang binti at napahawak siya sa lalaking katabi.

“Careful,” si Errol iyon, agad siyang inalalayan.

“You’re lucky I’m in a good mood today. I wouldn’t have taken it easy on you for falling on me,” isang pamilyar na tinig ang umalingawngaw.

Napalingon siya, si Eleur, may pilyong ngiti sa labi.

“Kung hindi mo lang hinarang ang paa mo, hindi sana ako mapapatid!” singhal niya.

Ngumisi ito, sabay iling. “Nice ass, by the way.”

Galit na sinipa ni Thara ang binti nito. Kahit kailan, bastos pa rin ang damuho na ’to!

“Your attitude still sucks,” reklamo nito, pero nagkibit-balikat lang.

“I want more?” nakataas-kilay na balik ni Thara.

“Thara, you’re causing a scene,” awat ni Lowie, sabay hila sa kanya.

“Ugh! Nakakainis!” reklamo niya, halos pumutok ang sentido.

Ngunit nawala ang inis nang marinig niya ang isang tinig.

“Thara!”

Napalingon siya at agad kinilala ang pamilyar na mukha.

“Jaric!” mabilis siyang lumapit at yumakap dito. Kaklase niya ito noong college.

“It’s good to see you,” nakangiti nitong sabi nang bumitaw sa pagkakayakap.

“Same here. How are you?” tanong niya.

“I’m doing good, and I can see you are too,” nakangiti pa rin ito.

Ngunit bago pa sila makapagsalita pa, lumapit ang wedding coordinator.

“Excuse me, Ms. Thara, kailangan n’yo nang pumuwesto sa likod. Magsisimula na.”

Kumapit si Thara sa braso ni Jaric, ang Best Man ng groom.

“Let’s go,” aya niya.

Mabilis silang pumwesto. Sa gilid ng mata, napansin niya ang isang lalaking nakatitig sa kanya.

Hindi dahil sa takot, ngunit tila kakaibang sensasyon ang bumalot sa kanya. Who is he?

Nang magtama ang kanilang paningin, agad namang umiwas ang lalaki. Pamilyar ang mukha ngunit hindi niya matukoy kung saan niya ito nakita.

“Are you okay?” tanong ni Jaric.

“Y-yeah… Uh, Jaric, do you know him?” tinuro niya ang lalaki.

“Who?” ngunit bago pa nito makita, natabunan na ng iba ang lalaki.

“Forget it,” iiling-iling na sabi niya.

Tumugtog ang musika, at pumasok na ang bride. Si Rye ay naging emosyonal, halatang overwhelmed sa ganda ni Mallory. She’s beautiful. But today, she’s extraordinarily beautiful.

“God! Just look at them in smiles, hindi na ako makapaghintay na ikasal,” bulalas ni Lowie habang kinikilig.

Thara smiled faintly and clapped with the crowd.

Pagkatapos ng kasal, tinawag sila para sa pictures. Gusto sana niyang makausap si Mallory ngunit hindi makasingit sa dami ng taong bumabati.

Umupo na lamang siya at napabuntong-hininga.

“I’m hungry, baby, let’s go eat something,” rinig niya ang sabi ni Lowie kay Errol. Umalis ang dalawa at iniwan siyang mag-isa.

Where the hell is Ireem? tanong niya sa sarili.

“May hinahanap ka ba?” isang tinig ang umalingawngaw sa harapan niya.

Si Eleur, nakatayo, nakahalukipkip, nakatitig sa kanya.