Chapter 3
Sa Villa Las Heras kami dumeritso nang makarating kami sa El Allegres. Dito kami mananatili hanggang sa matapos ang kasal. Pinili ng mapapangasawa ng pinsan ko ay beach wedding kaya perfect place ang El Allegres para sa kasal na gusto nito. "You're looking so stunning, Couz. I can't help it but feel jealous." Nakangusong pinagmasdan ako ni Lowie. I was putting on an off the shoulder sequined black gown, with slits at the sides of the gown. A pair of black heels, a clutch and a show stopping piece of jewelry. Napairap ako. "Stop flattering me." Binaling ko ang tingin sa desinyo ng wedding venue. Hindi ko maiwasang humanga sa dekorasyon, mahusay pumili si Canna, sa lugar, damit, maging ang mga bulaklak. Perfect! I love it. Lahat ng makikita mo ay mamahalin. Matapos akong magsawa sa kakatingin sa mga dekorasyon. Hinanap ko ang dalawa, si Lowie at Ireem. Nasa entrance ako nang makasalubong ko si Tita Alondra, ang bunsong kapatid ng Mom ko. "Nandito ka lang pala. Akala ko hindi ka na dadalo." Napangiwi ako sa higpit ng pagkakayakap nito. "Hindi pwede wala ako sa special na araw ng pinsan ko, Tita. Ayaw kong magtampo si Rye" nakangiting sabi ko. Bumaba ang tingin ko sa suot nito. "You look great, Tita. Mas bumata ka sa suot mo," puri ko. Natawa naman ito at pabiro akong hinampas. "Binola mo pa ako. Siya nga pala, totoo ba 'tong nabalitaan kong may relasyon ka sa anak ng mga Halverson? Baka ikaw na ang susunod na ikasal, hija." "Tita, naman. Wala pa 'yan sa isip ko." Ayaw kung itanggi o aminin ang tungkol sa amin ni Grance hangga't hindi ko ito nakakausap. Gusto kong malinawan kung ano ba talaga ang plano nito. Wala sa usapan naming ipaalam sa publiko ang relasyon namin, sa pamilya lamang nito. Inayos ko ang suot kong long gown na kulay royal blue. Ako ang kinuhang maid of honor ni Canna kaya kinakabahan ako dahil noong rehearsal hindi ako nakasali. The wedding is about to start, hinanap ko ang magiging pwesto ko. Ngunit napatigil ako nang tawagin ako ni Lowie. I make my way to where she and Errol were sitting. They are sitting at the middle of a row. Lumakad ako papalapit dito. "Excuse me," sabi ko sa lalaking nakaharang sa dadaanan ko. Tahimik namang tumabi ito. I make my way trying hard not to sway my bum. Kahit hindi ko titignan, nararamdaman kong nakatitig sa aking likuran ang lalaki. Suddenly I hit my leg on someone. Napatili ako at napahawak sa lalaking nasa aking tabi. "Careful," Errol who was beside the guy I fell on hold my hand and help me up. "You're lucky I'm in a good mood today, I wouldn't have taken it easy on you for falling on me," sabi ng pamilyar na boses. I look at Eleur who held a smirk on his face. Wala namang nag-iba sa kanya, I can still recognize his id-otic face. I scoffed. "Kung hindi mo lang hinarang ang paa mo, hindi sana ako mapapatid!" sinamaan ko siya ng tingin. He chuckles and shakes his head. "Nice ass by the way," he said, staring at my bum. Galit na sinipa ko ang binti niya. Kahit kailan ang bastos pa rin ng damuho na 'to! "Your attitude still sucks," he groaned. "Pero hindi naman masakit." Kibit balikat niyang sabi bago hinawakan ang binti. I smirked. "Want more?" "Thara, you're causing a scene." Hinila ako ni Lowie papalayo kay Eleur. "Nakakainis!" "Sana hindi mo nalang pinatulan." "He always make my blood boiled," naaasar kong sabi. Lowie sighed, lumapit ito kay Errol. Isa rin siya sa bridesmaid. "Thara!" sigaw ng pamilyar na boses. Agad akong napalingon nang marinig ang pangalan ko. I recognize him immediately. "Jaric!" nakangiting niyakap ko ito. Kaklase ko ito when I was in college. "It's good to see you," sabi nito nang bumitaw sa aming yakapan. "Same here, how are you?" I asked. "I'm doing good and I can see you're too," he smiled. "Yes I–" "Excuse me, Ms. Thara. Kailangan n'yo nang pumuwesto sa likod. Magsisimula na," sabi ng wedding coordinator. Tumango ako at kumapit sa braso ni Jaric. Siya kasi ang Best Man ni Rozen. "Let's go," aya ko. Mabilis kaming pumuwesto sa harapan ni Canna. Kahit hindi ako ang ikakasal nakaramdam ako ng kaba. Lumunok ako at nagsimulang lumakad. Sa sulok ng mga mata ko may napansin akong lalaking nakatingin sa akin. Biglang tumayo ang balahibo ko, sigurado akong hindi dahil sa takot. Nag-angat ako ng tingin kung saan nakatayo ang lalaki. I was right, nakatitig nga ito sa akin. Kumunot ang noo ko. The man looked familiar. Saan ko ba 'to nakita? Kahit distansya ang pagitan namin ay kita ko ang galit sa mukha nito habang nakatitig sa akin. "Are you okay?" tanong ni Jaric. "Y-yeah. Uh... Jaric, do you know him?" tinuro ko ang lalaki. "Who?" sinundan ng mga mata niya kung saan ako nakatingin. Ngunit hindi niya nakita ang mukha nito dahil natabunan ito ng dalawang lalaki na lumapit dito. "Saan ba diyan ang tinutukoy mo?" Umiling ako. "Forget it." Nang makarating ako sa upuan na hinanda para sa amin, napahinga ako ng malalim. Tumugtog ang music nang pumasok ang bride. Naging emotional si Rye nang makita si Canna. Alam kong maganda siya. But right now she's extraordinary beautiful! "God! Just look at then in smiles, hindi na ako makapaghintay na ikasal," Lowie squeal as we watch the couple kiss after exchange of ring. Naiiling na nakisali ako sa mga pumalakpak. Pagkatapos ng kasal. Tinawag kami para sa pictures. Gusto kong kausapin si Canna pero hindi magawa dahil maraming kumakausap dito. I sighed and sit down. "I'm hungry, baby, let's go eat something," rinig kong sabi ni Lowie sa kanyang boyfriend. Tumayo ang dalawa at iniwan akong mag-isa. Sinubukang hanapin ng mga mata ko si Ireem ngunit hindi ko makita. Saang lupalop na naman kaya nagpunta ang babaeng 'yon? "May hinahanap ka ba?" Eleur asked, standing in front of me with his hand folded on his chest.Chapter 17"Whoever helped you escape is in big trouble," banta niya."Mag-isa akong tumakas kaya ako lang ang mananagot," sabi ko at lumapit sa kanyang mesa. "Bakit hindi mo naisipang tumakas?" nagtatakang tanong niya."Well," I paused, giving him a small smile. "Hindi ko gustong takasan ang kasalanan ko, at ayaw ko ring may madamay na iba dahil sa kagagawan ko."Naniningkit ang mga matang tinignan niya ako. Para bang binabasa ang laman ng utak ko kung nagsasabi ba ako ng totoo.Tumapat ako sa kanya at umupo, crossing my arms. “Hindi ka ba manghihingi ng sorry? I was actually expecting you to feel guilty for what you did to me last night.”“Kasalanan mo rin 'yon, hinayaan mo ako,” he replied without even glancing at me.“Whatever…" umirap ako sa kawalan. “Actually, I came to ask you something.”Hindi ko maintindihan kung bakit, pero biglang bumilis ang tibok ng puso ko."I'm not answering any questions from you," aniya habang inaabot ang office line. “
Chapter 16Hindi ako bumalik sa silid ni Mr. Montefiore kagabi. Pinagkasya ko ang sarili sa sofa sa living room. Kahit anong pilit ng mga katulong na papasukin ako sa loob ng silid, nagmamatigas ako. Maaga namang umalis si Mr. Montefiore. Mas mabutin na rin 'yon na hindi ko siya makikita ngayon. Hindi ko pa rin makakalimutan ang ginawa niya. Last night was different from every other nights I've spent here.Hindi ako nakatulog ng maayos. Si Mr. Montefiore lang ang laman ng isip ko. Gusto kong malaman kung bakit gano’n ang naging reaksyon niya sa akin kagabi . Sigurado akong may mali, may iba pang dahilan. May isang bagay akong hindi alam. Ang galit sa pagitan nila ni Rogue, pakiramdam ko, hindi lang dahil sa pagkakamali ng mga magulang nila. Tingin ko ay may mas malalim pang dahilan, at ang 'yon ang gusto kong alamin. Kailangan kong makakuha ng sagot. Kung hindi niya sasabihin sa akin. Ako ang maghahanap ng paraan para makakuha ng sagot. Sino ang babaeng tinutukoy nilang dalawa ng k
Chapter 15 Ang mga malalambot niyang labi ay marahang gumapang pababa sa leeg ko hanggang sa aking collarbone. Napasinghap ako sa sarap, his fingers traced my skin, causing goosebumps to rise all over my body.Ito 'yung matagal ko nang hinahangad the feeling of intimate pleasure.Iniangat niya ang ulo para mahalikan ako. Napangiting sinuklian ko ang mainit niyang halik. Nang lumalim pa ang aming halikan napasabunot ako sa makapal at malambot niyang buhok.Naramdaman ko ang marahan niyang pag-sipsip sa leeg ko, at sigurado akong magigising ako bukas na may mga kiss mark. Ito ang buhay na gusto ko, ang buhay na kasama siya. "Ohhh... Zein..." halinghing ko.Nanigas ang katawan niya nang banggitin ko ang pangalan. Napakunot ako at iminulat ang mga mata ko, gustong kong tanungin kung bakit siya tumigil. Pero nang makita ko ang mukha ng lalaking nasa aking ibabaw. Napasigaw ako. Basa ng pawis ang noo ko nang bigla akong bumangon sa kama, habol-hininga at hindi makapaniwala sa panaginip k
Chapter 14 Gusto kong tumawa sa reaksyon ni Mr. Montefiore pero pinigilan ko. Baka mamaya mahalata niya ang dahilan kung bakit nandito ako sa kanyang office. Gusto kong gumanti sa mga ginawa niya. Hindi ako magpapatalo.Napansin kong tutok na tutok siya sa screen sa kanyang harapan, halatang pinipilit niyang hindi akong pansinin. Pero hindi ko rin maiwasang mapansin ‘yung bahagyang paniningkit ng kanyang mga mata na biglang tumingin sa direksyon ko, para bang may laser beams na gusto akong paalisin. All I did was smile innocently at him before I continued humming. “Would you please stop!” pigil niyang sigaw.Tumingin ako sa kanya. “Ano bang ginawa ko?”“You know what you’re doing! Tigilan mo na, hirap na hirap na akong mag-concentrate dito.”“Okay, whatever you say,” sagot ko sabay ngiti.Tumayo ako at naglakad-lakad sa loob ng opisina niya. Dumiretso ako sa bookshelf at naghanap ng pwedeng basahin. Sinulyapan ko siya ng may pilyang ngiti.“Why are you staring at me?” tanong ko.He
Chapter 13Kapwa kami napatingin nang may kumatok sa pinto. Bumukas 'yon at pumasok ang isang babaeng may maikling buhok. "Good morning, sir Rozein," magalang na bati nito. Nakaupo pa rin ako sa sahig kaya siguro hindi ako nito napansin. Pero nang mapunta ang tingin nito sa akin, kaagad nanlaki ang mga mata ng babae. Napatayo naman ako kahit nananakit pa ang pwetan ko. "Thara?" Mr. Montefiore called out my name in full and as usual, my stomach acted funny."Yes?" malamig kong sagot."Lumabas ka muna. I want to discuss something with my secretary." He ordered.Hindi ako sumagot. Sinamaan ko lang siya ng tingin bago tinignan ang kanyang secretary at ngumiti. Inilahad ko ang kamay dito at nagpakilala.“Hi, I'm Thara Guanzon. Hostage ako ng Boss mo,” nakangiting kong pagpapakilala.Bahagyang nagulat ang babae sa sinabi ko pero kaagad ding nakabawi. Muntikan pa ito matawa.Mr. Montefiore made a sound of annoyance at the back of his throat, pero hindi ko na siya pinansin. Tinanggap ng s
Chapter 12 Maghahating-gabi na nang bumalik sa silid si Mr. Montefiore kagabi. Kung saan man siya galing ay hindi ko alam. Nagkunwari akong tulog, at tahimik na pinakinggan ang kilos niya. Nang hindi makatiis, dumilat ako at tinignan siya. Mula sa bintana, natanaw ko siyang nakatitig sa madilim na karagatan. Kumunot ang noo ko nang mapansing may suot na siyang damit. Saan naman kaya siya kumuha niyon? Pinagmasdan ko siya. Mukhang malalim ang kanyang iniisip. Pero umaasang akong tungkol ‘yon sa pagbalik niya sa akin sa El Allegres. Dalawang araw na simula nang mawala ako, sigurado akong alalang-alala na ngayon ang mga pinsan ko. Makalipas ang ilang sandali lumakad siya papalapit sa kama. Agad na sumikdo ang dibdib ko. Akala ko tatabi siya pero nagkamali ako. Naglatag siya ng kumot sa sahig at kinuha ang unan na inilagay ko sa gitna ng kama. Kalahating oras ang hinintay bago siya nakatulog. Ang sinabi niya sa akin nang magkasagutan kami ay nanatiling laman ng utak ko. Anong