Chandrie
"Are you fucking telling me na wala parin kayong lead? I've been paying you a lot of my money pero hindi niyo pa rin siya mahanap?" galit na tanong ko sa mga personal investigator na binayaran ko para ipahanap siya. Napatayo na ako sa aking mesa. It's been years, 3 long fucking years. Pero wala pa din, hindi ko pa rin siya mahanap.
" I'm so sorry sir, pero wala talaga kaming mahanap. Pero baka po totoo na wala na talaga siya." mabilis na nagngalit ang kamay ko at sinugod ko ito, sinuntok.
"Don't you even dare say it. Buhay siya I can feel it. Alam niyong walang bangkay na na recover. Kaya alam kong buhay pa siya."
nanghihina akong napaupo sa visitor's chair at sinabunutan ang sailing buhok.
"Aalis na po kami, ipapagpatuloy po namin ang paghahanap, pero I suggest na ihanda ang iyong sarili. Hindi po natin alam baka bangkay na po niya ang mahanap namin." yumokod ito bago umalis ng aking opisina.
Alam ko naman eh, ako nalang ang umaasa. Kahit ang sariling pamilya nito ay sumoko na sa paghahanap sa kanya. Alam kong kasalanan ko dahil nagpakalasing ako noong gabbing iyon. Dahil kung pinigilan ko ang sarili ko na magalasing ay hindi mangyayari ang nangyari dati. Ang nangyari na wala naman akong alam.
~~~~~
Flashback 3 years ago
Nagising ako bigla dahil sigaw ng aking kapatid.
"What's the meaning of this" nagtatagis panga niyang tanong sa akin. Wait bakit parang nakatingin siya sa tabi ko. At nasagot ang tanong kong iyon ng may magsalita sa aking tabi.
"I-it-it's not what you think Chase, I don't know kung paano ako na punta dito". Sagot ng aking katabi.
"Best how could you do this to me. You're my best friend, I trusted you." umiiyak na tanong ni Samantha. Shit what's happening, wala akong maalala sa nangyari kagabi.
"Babe, what's happening here?" tanong ko habang sapo ang akin ulo. Wala talaga akong maalala.
" You are asking what's happening, "lumapit ito sa akin at bigla akong sinuntok." you just sleep with my girlfriend you idiot. "galit nitong saad.
" Chase stop it, Ano ba talaga ang nangyayari? "naguguluhang tanong ni Kristine kay Chase na naluluha na din. Umiiyak na din si Samantha.
" Shit babe don't cry please, it's not what you think. "linapitan ko ito at natatarantang pinunasan ang kanyang luha. Tinabig niya lang ito, at lumapit sa kaibigan.
Kahit ako ay nabigla ng bigla nalang niya itong sinampal.
" I never thought you can do this to me, you're my best friend. "napahagulhol na din ito. Napailing-iling naman sa kanya si Kristine.
" No best, please maniwala ka. Walang nangyari, hindi ko alam kung papaano ako mapunta dito. "humawak ito sa kanya pero tinabig niya ito at tinulak na sanhi ng pagkakaupo nito.
" Is this what you want to happen? I didn't know you were this kind of girl. "si Chase at lumabas na ito ng kwarto.
Humarap naman sa akin si Samantha at bigla akong sinampal.
" We're over"iyon lang at tinulak ako nito bago umalis. Naguguluhang pa rin ako sa nangyayari. Binalingan ko si Kristine at umiiyak na din ito. Linapitan ko ito at hinawakan ang kanyang mga balikat.
" Kristine"tumingin naman ito sa akin na umiiyak pa din. Hindi ko siya masisi kasi kahit ako ay hindi ko alam kung ano ang nangyayari.
"How come you are in my room. Ano ba talaga ang nangyayari?" tanong ko dito. Pero umiling-iling lang ito bago magsalita.
"Chan hindi ko rin alam, ang naalala ko lang kagabi ay bigla akong nahilo at pumasok ako sa kwarto namin ni Samantha. Iyon lang ang huling kung naaalala." umiiyak pa din niyang sagot.
Nanghihina akong napaupo sa sahig malapit sa kanya.
"I-I need to explain to Chase, wala naman nangyari Chan diba?" tanong nito sa akin at hinawakan ang aking braso.
"Tine, walang nangyari. I assure you that.
Walang nangyari, ang tanong papaano ka na punta sa kwarto ko. Mag-Isa lang akong pumasok dito kagabi. Kaya pa paano?" naguguluhang tanong ko sa kanya.
"I don't know Chan, I don't know." napahagulhol ito at bigla nalang siyang tumayo and murmuring that she needs to see Chase.
After that incident we all go home at hindi ko nakita si Chase at Kristine maski si Sam. Sinubukan ko siyang tawagan pero out of coverage siya. Sinubukan kong tawagan sa kanila pero hindi pa raw ito umuuwi sa kanila. Bigla akong kinabahan, pero sinubukan ko pa rin siyang tawagan. Lumipas ang tatlong araw pero hindi pa rin siya nagpaparamdam. Kaya sinugod ako ng kanyang kapatid at binugbog.
Kinumpronta ako nito dahil sa nangyari sa resort. Hindi pa din umuuwi si Samantha sa kanila at lahat ay nag-aalala na. Lumipas ang isang linggo at natagpuan nalang namin ang sasakyan na ni Samantha sa ilog pero wala siya.Hindi ko alam ang gagawin ko sa nalaman ko. Sobra akong na depressed sa nangyari. Ako ang sinisisi nila sa lahat ng nangyari. They conclude that Samantha is gone dahil na rin sa nakita ang sasakyan niya sa ilog. Nagluksa ang pamilya niya at hindi din nila ako kinakausap kahit anong pilit ko. Samantha is not dead, she's not.Hindi ako nagluksa because I know she is alive.She is just out there, maybe waiting for me.
She can't Leave. She can't leave me, not yet.
I hired a personal investigator para ipinahanap siya. At pinaimbistigahan ko rin ang nangyari sa hotel ng gabing iyon.Its very odd, because I know Kristine, she loves my brother so much. I know she can't do that. At nalaman ko nga ang totong nangyari noon. And she needs to know that.
Im always wasted, iniisip ko kung ano na ang nangyayari sa kanya. Kung na kakain na ba siya, alam ko na galit siya sa akin. Pero bumalik lang siya, magpapaliwanag ako. She needs to know what really happened that night. Walang nangyari, at kung gagawin ko man iyon hindi sa ibang babae kundi sa kanya lang. I love her, and it's killing me inside na hindi ko siya makita ngayon..
~~~~~
Napahawak ako sa pisngi ko, umiiyak na naman pala ako. I don't know what to do anymore. Napapabayaan ko na nga minsan itong kompanya at palagi pa akong napapagalitan ng parents ko. Tumayo na ako at lumabas ng opisina, I need a drink. These past three years have been very difficult for me. Alak ang naging karamay ko, at hindi pa ako makakatulog kung hindi sa sobrang kalasingan. I drove my car to the bar and get wasted there till I drop.
May lumalapit sa akin na mga babae pero tinataboy ko lang sila. Ayaw ko ng magkasala pa sa kanya kahit hindi niya nakikita. Tumayo na ako ng makaramdam ng kaunting hilo at nag drive pauwi sa aking condo. When I arrive I just drop my body onto the bed. Eyes on ceiling looking at nothing. Tumagilid ako at kihuha ang picture niya at tinitigan ko ito. I stare at her until I feel myself crying again. I really missed here. I hug her picture and cried. I cried until I fall asleep. There I see here, she looks happy but I can't touch her.
"Babe please come back" at inaabot ko siya pero hindi niya ako marinig.Hanggang sa unti-unti itong naglaho.
I wake up from that dream again. I got up and go to the kitchen and I drown myself with liquor.
