บทที่ 10 nc

[HUSBAND]

:NC ด่า💦

พรึ่บ!

เธอทิ้งตัวล้มลงนอนบนเตียงพร้อมกับลอบถอนหายใจแรงๆ สาวน้อยอ่อนเพลียไปทั้งร่างกายคงเป็นเพราะเมื่อคืนนี้พักผ่อนไม่เพียงพอบวกกับเรื่องราวมากมายที่เข้ามากวนประสาท แววตาของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าก่อนที่น้ำตาจะไหลพรั่งพรูออกมา

"ฮึก!" เสียงสะอื้นดังในลำคอด้วยความเจ็บปวดเกินบรรยายหมดหนทางที่จะสู้ต่อไปแล้วในชั่วชีวิตนี้ เธอค่อยๆหลับตาลงเพื่อซึบซับความเจ็บปวดนี้เผื่อว่าวันข้างหน้าจะไม่ลืมว่าครั้งหนึ่งเธอเคยท้อที่สุด ‘ชีวิตของฉันมันหมดหนทางแล้วจริงๆหรอ’

ติ๊ง!

มียอดเงินเข้าจำนวน 20,000 บาท

วิว:ขอบคุณนะที่ไปทำงานแทนฉัน นี่ค่าแรงของคนขยันนะจ๊ะ ถ้าเห็นข้อความแล้วโทรมหาด้วยหายไปเลยนะวันนี้ ฉันไม่มีต้นฉบับให้ลอกงาน555😂

ทันทีที่เสียงข้อความแชทเด้งเข้าเธอก็เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่กะเป๋าพร้อมกับกดเข้าไปอ่านแชทอย่างรีบร้อน แล้วพบว่าวิวเพื่อนสนิทของเธอนั้นโทรมาหาเธอทั้งหมดยี่สิบกว่าสาย ส่งข้อความมาถามว่าทำไมถึงไม่ไปเรียน เพราะตลอดเวลาที่เธอเป็นนักศึกษาเธอไม่เคยขาดเรียนเลยถึงแม้ว่าจะทำงานไปด้วยก็ตาม

ผิง:วันนี้ฉันไม่ค่อยสบายอ่ะ ก็เลยไม่ได้ไปเรียน

วิว:ในที่สุดเธอก็ตอบฉันสักที ฉันเป็นห่วงแกมากเลยนะเว้ยเล่นหายไปไม่บอกแบบนี้ ฉันก็นึกว่าพี่ชายฉันฆ่าเธอตายไปแล้วซะอีก คนนิสัยไม่ดีแบบนั้นฉันก็เป็นห่วงเธอเหมือนกันนะ

ผิง:ฉันไม่ได้เป็นอะไร สบายใจได้

วิว:ดูแลตัวเองดีๆนะถ้าฉันว่างเมื่อไหร่จะไปเยี่ยมแต่ตอนนี้ขอกลับบ้านก่อนนะ บาย

ผิง:อืมบาย

"พี่เธอไม่ได้นิสัยไม่ดี แต่พี่เธอมันเลวต่างหาก" เธอเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบาในน้ำเสียงมีความโกรธแค้นปะปนอยู่ด้วย แต่ก็พูดอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้เพราะตอนนี้เธอไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะพูดด้วยซ้ำ ความอ่อนเพลียและความเหนื่อยล้าถาโถมเข้ามาสาวน้อยจึงเผลอเข้าสู่ห้วงนิทราภายในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ

สี่วันต่อมา....

"พี่เวล พี่แกล้งเพื่อนฉันหรือเปล่า!!"

"แกล้งใคร?" ชายหนุ่มขมวดคิ้วด้วยความสงสัยเมื่อจู่ๆน้องสาวตัวแสบของเขาก็เอ่ยขึ้นมาลอยไปในขณะที่กดโทรศัพท์เล่น

"ผิงไง ก็ตั้งวันนั้นฉันก็ติดต่อผิงไม่ได้เลย ไปหาที่ห้องก็ไม่อยู่สักวันเมื่อวานฉันรอจนถึงสี่ทุ่ม ก็ไม่เห็นว่าผิงจะกลับมา พี่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อนน้องจริงๆใช่ไหม" ชายหนุ่มได้ยินสิ่งที่น้องสาวของตนพูด ก็ทำหน้าตาใสซื่อไร้เดียงสาออกนอกหน้า จนผู้เป็นน้องนั้นจับได้ว่าเฟค

"ฉันไม่รู้"

"ไม่รู้? เหอะ! ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้นเลยนะ ว่าแล้วพี่ต้องแกล้งเพื่อนน้องจริงๆด้วย บอกมาเดี๋ยวนี้นะพี่ทำอะไรผิง"

"หึ ถ้าฉันไม่บอกล่ะ" วิวขึงตาใส่ผู้เป็นพี่ชายอย่างดุดันด้วยความโกรธ เพราะชายหนุ่มไม่ยอมบอกว่าทำอะไรเพื่อนของเธอ แถมยังทำหน้าทะเล้นใส่อีก

"พี่นี่มัน..."

"ฉันมันทำไม"

"พี่มันเหี้xไง ทำไมต้องแกล้งผิงด้วยวะเขาก็มาทำงานเฉยๆ"

"ฉันบอกหรอว่าแกล้ง ถ้าอยากรู้ก็ไปถามเพื่อนแกสิ" เมื่อเธอได้ยินดังนั้นก็ของขึ้นอารมณ์ฉุนเฉียวด้วยความโกรธ เธอลุกขึ้นยืนกอดอกแล้วกล่าวว่า...

"ถ้าฉันติดต่อเพื่อนได้ก็คงไม่ต้องมาถามพี่แบบนี้หรอก!!!" พรึ่บ! ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน

"แล้วแกจะขึ้นเสียงกับฉันทำไม!! ยัยเด็กนั่นมันเป็นแม่แกหรอถึงคอยเป็นห่วงกันขนาดนี้ ขนาดฉันเป็นพี่แท้ๆของแก แกยังไม่เคยถามเลย ว่าเหนื่อยไหม ท้อบ้างหรือเปล่า แกก็มีแต่รอใช้เงินจากฉันงานการก็ไม่ทำ มีแต่จ้างเพื่อนมาทำแทน พ่อแกคงรวยมากสินะ"

"พี่จะด่าฉันยังไงก็ได้ฉันไม่ว่า เพราะฉันรู้ว่าฉันมันไม่ดี ขี้เกียจ รอใช้แต่เงินจากพี่!! แต่ขอร้องล่ะอย่าทำร้ายผู้หญิงคนนี้ได้ไหมฉันขอล่ะ พี่ไม่รู้หรอกว่าทั้งชีวิตผิงต้องเจออะไรมาบ้าง การที่จะต้องใช้ชีวิตหลบๆซ่อนๆเพื่อหนีคนพวกนั้น ไหนจะทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียน แล้วยังมาเจอคนอย่างพี่ไปทำร้ายไปแกล้งอีก ป่านนี้ผิงไม่ฆ่าตัวตายไปแล้วหรอ!!! พี่มันคงไม่เข้าใจความรู้สึกของคนที่อยู่คนเดียวแล้วต้องปากกัดตีนถีบหรอก เพราะพี่มันเก่งเป็นนักธุรกิจ เป็นมาเฟีย มีลูกน้อง มีอำนาจ แต่ผิงล่ะผิงเขามีอะไรบ้าง แม้แต่ครอบครัวญาติพี่น้อง ผิงมันยังไม่มีเลย!" วิวใส่อารมณ์ไม่ยั้งพร้อมกับพลั้งปากด่าเขาอย่างคับแค้นใจก่อนที่จะกลับหลังหันแล้วเดินจากไป...

เขามองแววตาเศร้าหมองของน้องสาวสุดที่รัก ชายหนุ่มก็รู้สึกเจ็บแปล๊บไปที่หัวใจอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยเห็นวิวอยู่ในโหมดจริงจังแบบนี้มาก่อนเพราะเธอรักเพื่อนคนนี้มาก แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่ปักใจเชื่อว่าสิ่งที่น้องสาวเขาพูดนั้นจะเป็นความจริง

"หึ แม้แต่ญาติพี่น้องก็ไม่มีงั้นหรอ คิดว่าจะเล่นละครตบตาฉันได้หรือไง!!"

วิวเดินลงมาจากชั้นห้าของคลับแล้วเดินตรงดิ่งไปที่โรงรถอย่างรีบร้อน แล้วก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจทันทีเมื่อรถคันหรูของเธอนั้นหายไป

"กรี๊ด!!!" เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียง พอดีกับที่แดนบอดี้การ์ดหนุ่มเดินผ่านมาพอดี

"คุณวิว!! คุณวิวเป็นอะไรครับ!" เขาวิ่งมาอย่างหน้าตาตื่น ในใจก็เป็นห่วงน้องสาวของนายด้วยกลัวว่าจะตกอยู่ในอันตราย

"รถฉัน!! รถฉันหายไปไหน"

"คือว่ารถคุณวิวมันยางรั่วครับ ผมเพิ่งให้ช่างเอาไปซ่อมเมื่อหัวค่ำนี่เอง"

"ทำไมพี่เพิ่งบอกฉัน ฉันจำเป็นต้องใช้รถนะ" เธอเอ่ยอย่างหัวเสีย ก่อนที่จะยกมือขึ้นมากุมขมับตัวเอง

"ผมขอโทษครับ"

"ไม่ต้องขอโทษ เอากุญแจรถพี่มาเลย!!" เธอแบมือขอกุญแจรถกับฝ่ายชาย แต่เขากลับลังเลที่จะให้กุญแจรถกับเธอ

"เดี๋ยวผมไปส่งคุณวิวดีกว่า เพราะขืนให้คุณวิวออกไปคนเดียวตอนนี้คุณเวลต้องเอาผมตายแน่"

"เออๆ ก็รีบๆสิ"

ปัง!!

10 นาทีผ่านไป..

รถหรูขับเคลื่อนไปตามท้องถนน ในยามราตรีไร้แสงสว่าง แม้แต่แสงรถยนต์แสงเดียวก็ไม่มีเพราะตอนนี้รถได้แล่นออกนอกถนนใหญ่ไปแล้ว แถวนี้เป็นทางเปลี่ยวที่มีแต่ป่า

"คุณวิวบอกผมได้หรือยังครับว่าจะไปไหน"

"ไปหาเพื่อน"

"หมายถึงคุณผิงหรือเปล่าครับเพราะวันนั้นผมก็มาส่งเธอทางเส้นนี้เหมือนกัน"

"จอด!!!!"

เอี๊ยด!

ชายหนุ่มเบรครถกระทันหันจนหน้าผากของหญิงสาวชนเข้ากับรถ

"วันนั้นพี่ไปส่งผิงหรอ"

"ครับ คุณเวลสั่ง"

"ถ้าอย่างนั้นพี่ก็รู้น่ะสิว่าพี่เวลทำอะไรผิง"

"รู้ครับแต่บอกไม่ได้" เมื่อเขากล่าวจบก็จับพวงมาลัยเตรียมที่จะขับรถออกไปแต่....

พรึ่บ!

หญิงสาวดันขึ้นมานั่งคร่อมบนร่างเขาพร้อมกับเอามือคล้องคอไว้

"คุณวิว!!"

"พี่แดน!!! บอกฉันมาว่าพี่เวลทำอะไรผิง"

"ผมบอกไม่ได้ครับ คุณวิวลุกออกไปเลยนะครับเดี๋ยวคนอื่นมาเห็นมันจะดูไม่ดี"แดนพยายามดันร่างเล็กออกไปแต่เธอก็ยังดื้อด้านนั่งคร่อมเขาบนตักดังเดิม

"เห็นก็เห็นสิ" วิวจับท้ายทอยของแดนประคองไว้แล้วโน้มหน้าเข้ามาประกบจูบที่แสนเร่าร้อน แดนดันร่างเล็กออกห่างแต่เธอก็ยังจู่โจมบรรจงจูบเขาต่อ วิวมอบรสจูบแสนเร่าร้อนและรุนแรงให้แดนอย่างเนินนานจนคนใต้ร่างเคลิ้ม ร่างเล็กไม่รอช้ารีบปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาออกทีละเม็ดจนหมด วิวลูบไล้ไปที่แผงอกล่ำของคนใต้ร่างแล้วใช้นิ้วเรียวไปสะกิดหัวนมเบาๆเพื่อเรียกอารมณ์เสียวซ่าน

"อื้อ คุณวิวอย่าทำแบบนี้ครับ"

"ฉันจะทำพี่จะทำไม!!" เธอเอื้อมมือไปด้านหลังแล้วปลดตะขอเสื้อชั้นในของตัวเองออกก่อนที่จะโยนมันไปเบาะหลัง ยอดถันตั้งตระหง่านเด่นชัดแม้แต่เสื้อครอปของเธอก็ปิดไม่มิด แก่นกายของแดนแข็งตัวขึ้นจนไปชนเข้ากับหน้าขาของวิว

"อื๊อพี่แดนขา~ อยากหรอคะ บอกความจริงหนูมาก่อนสิ" เธอครางพร้อมกับยั่วยวนเพื่อทำให้เขาเป็นทาสในความเสียว

"ฮึก! บอกไม่ได้จริงๆครับ" เธอถอดเสื้อครอปของตัวเองออกแล้วโยนมันไปเบาะหลังก่อนที่จะจับมือหนาขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกของตัวเอง

"ซื้ด! พี่แดนอย่าบีบนมหนูสิคะ ถ้าอยากบีบต้องบอกความจริงมาก่อน"

"อื้ม~บอกไม่ได้ครับ"

"หรือว่าพี่แดนใกล้แตกก่อนคะ ถึงจะบอกได้ อ๊า~ "

"คะ..ครับ อ่าห์"

"หนูแฉะแล้วอะ งั้นหนูไม่เกรงใจแล้วนะ" หญิงสาวก้มไปถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นที่อยู่บนร่างกายของเขาออกก่อนที่จะกลับมาถอดให้ตัวเองบ้าง ท่อนเอ็นยักษ์ตั้งชูชันอย่างล่อตาล่อใจเธอเอื้อมมือไปจับมันแล้วใช้มือบางสาวมันเพื่อเรียกอารมณ์ของเขาให้ได้มากที่สุด ถ้าไม่ทำแบบนี้มีหวังเธอไม่มีทางรู้ความจริงแน่

"พี่แดนขา~วิวจะเอาเข้าแล้วนะคะ พี่แดนต้องกระแทกวิวแรงๆนะคะเข้าใจไหม"

"เอ่อ...ครับ ได้ครับ" เธอจับปลายเอ็นยักษ์เข้าไปจ่อไว้ที่ทางเข้าแล้วนั่งกดทับลงมาอย่างชำนาน ด้วยขนาดที่ใหญ่และยาวจึงทำให้เธอนั้นเสียวซ่านจนตัวสั่นระริกเกือบเสร็จในทันที

สวบ!

"ซื้ด! พี่แดนขา~ ทำไมใหญ่ยาวแบบนี้คะ หนูเกือบเสร็จอ่ะ อ๊า เสียว~"

"ผมก็เกือบเสร็จครับ คุณวิวตอดแน่นมาก อ่าห์ อยากกระแทกใจจะขาด คุณวิวเด็ดที่สุดเลยครับ อื้อ~"

"อ๊า~พี่แดนก็ใหญ่ยาวกว่าทุกคนที่หนูเคยเอามาเลยค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะอึดทนหรือเปล่า หนูจะขย่มแล้วนะคะ อื้อ"

จ๊วบจ๊วบ~~